Dzieci rok po roku - przydałoby sie wsparcie :))

[Meme]

Jestem mamą prawie rocznego Filipka - 11 mies. a w maju ma nam się urodzić drugie dzidzi. Różnica miedzy dziećmi bedzie tylko 15 mies. wciaż szukam jakis artykułów na podobny temat ,ale chyba macierzyństwo w takim tempie nie jest w modzie, bo nic na ten temat nie moge znaleźć
Szukam Mam, tóre mają, badź miały podobny dylemat, bardzo potrzebuję Waszych rad, bo szczerze mówiąc jestem przerażona tym, jak dam sobie radę po porodzie. Wiadomo, mąż bedzie w domu jakiś tydzień, dwa,ale co potem? Jak Wy sobie radziłyście? Filip juz chodzi, wiec pocieszam się ,że moze nie bedzie tak źle. Ale zastanawiam się, jak z taka dwójką wyjść na spacer. Będzie już maj-czerwiec, szkoda dnia na siedzenie w domu. Wózek tandem odpada...Poza tym Filip to tzw Żywe srebro - trzeba za nim ciagle biegac, tym bardziej nie wiem jak to zorganizować. No a najbardziej boję się tego jak dam rady sie zajać dwójką, kiedy będę jeszcze po porodzie dochodzić do siebie, pocięta itp.

No nic, czekam na Was!

[linijka]

Między moimi chłopcami jest 12 lat różnicy, więc doswiadczenia nie mam z dwoma maluszkami, ale ja urodziłam się, kiedy mój brat miał 13 miesięcy. Moja mama dała radę w czasach, kiedy nie było pampersów, gotowych obiadków w słoiczkach, babci pod ręką, mat edukacyjnych i wielu innych wspomagaczy. Tak wogóle, to jest nas aż sześcioro, tato zawsze pracowal, a mama była z nami w domu, Szyła po nocach dla nas i jeszcze na zarobek, bo taką gromadkę utrzymać było ciężko. Dała radę, myślę że całkiem dobrze jej poszło, bo to dzielna kobieta jest
Ty też jesteś dzielna Meme i dasz radę!!! Trzymam kciuki, mam nadzieję, że Cię nie zanudziłam
Pozdrawiam

[Mariqa]

Meme,
Może byc róznie w zasadzie
U mnie jest różnica rok i 8 miesiecy.
Mój mały zaczął chodzić dopiero w wieku 15 miesiecy, zatem tuż przed narodzinami siostry.
Fakt nie było łatwo
Szczególnie to stereo- mała się darła, bo przecież noworodek tak się wyraża /a jeszcze miała ekscesy z kolkami, nietolerancja itp/- a do wycia małej dołączał się braciszek
Na to lepiej być przygotowanym, bo szczególnie na początku wydaje mi się, że takie sytuacje mogą się zdarzać.
O spacerach, pomyśl, że będzie ciepło, nie trzeba będzie nakładać Fifkowi miliona ciepłych ubrań [ dla mnie koszmar- ubierałam jedno, to drugie się darło, bo gorąco, bo chce wyjść, itd/, jak ciepło, to tylko buty i wio. No tak, tachanie wózka to jednak konieczność, ja zjeżdzałam z 6 piętra w ciasnej windzie wyjście z klatki od razu na ulicę


Meme, wiesz, z doświadczenia przyznam, że kiedy trzeba podzielić uwagę między dwoje małych dzieci, widać, że te dzieci jakoś szybciej stają się samodzielne. Fifek zauważy, że ten drugi rozwrzeszczany tłumoczek to ktoś z rodziny i że powinien się z nim mamą podzielić
Pielegnując małą starałam się, by syn w tym uczestniczył, podawał mi pieluchę, patrzył jak przewijam, kapię itp.
Teraz przyznaję ze stoickim spokojem, że mam większy luz, niż gdybym miała jedno małe dziecko serio
Dzieci zajmują się sobą, bawią się razem , ja wkraczam tylko jako rozjemca, kiedy trzeba podzielić jakoś jedną zabawkę, akurat atrakcyjną nagle dla obojga
Jedno chciałoby mojego towarzystwa bez przerwy [tak jest np gdy któres nie pojdzie do przedszkola].

Oczywiście są problemy, ale kto ich nie ma? Nie ma życia idealnego, bez kłopotów. Jak chorują, to lawinowo, jedno od drugiego łapie, jak to nie lubi ryżu, to drugie /z reguły młodsze / też małpuje, jak święta to dwa prezenty itd.
Meme, jak rozwiążesz sprawe opieki nad Fifkiem kiedy będziesz w szpitalu? zostaje z tatą?

[Czarina]

Meme, witaj w klubie. Moja córeczka ma 13 miesięcy, a na początku marca mam termin porodu drugiego dziecka- tym razem będzie chłopczyk. Nie będę oszukiwać, że wiadomość o ciąży mnie nie przeraziła- wręcz przeciwnie, do tej pory (34 tydzień) nie mogę do końca uwierzyć. No cóż...na początku pewnie będzie ciężko, ale damy radę. Mnie najbardziej przerażają noce. Boję się, że nawzajem będą się budzić, że mały nie pozwoli spać córeczce, która już od dawna przesypia całe noce. Opieka w dzień mnie tak bardzo nie przeraża.
Pocieszam się tym, że przynajmniej "wyrosnę z pieluch" za jednym zamachem.

[Meme]

No właśnie kwestia dojechania do porodu jest troche problamtyczna, ale i jedni i drudzy rodzice mieszkaja bardzo blisko nas, szpital tez mam własciwie 10 min, od domu, wiec nie powinno być aż tak źle. Bojesie co bedzie jak zaczne rodzic w nocy, bo fpzry filipie zaczęło sie o 1 w nocy...pewnie podrzucimy go do teściów, bo są "na trasie do szpitala". A jak bede w szpitalu, to Rafał( maż) z nim zostanie a babcie pewnei tez pomogę.

Powiem wam ddziewczyny, ze pocieszyły mnie wasze posty. Mariqa z tego co piszesz, po raz kolejny potwierdzasz to co powtarzają i moi znajomi i rodzina, dwójka na raz lepiej się chowa. Ja tez sie cieszę ,ze pzrynajmniej za jednym zamachem wyjdę z pieluch. Pamietam, jak juz Fifek miał 6 mies. i w miarę wróciło życie do normy, pomyslałam sobie, "Boze drugie dziecko...o nie, nie prędko....za fajnie mi sie zrobiło!" No! To żebym nie poczuła, że może byc jeszcze fajniej, drugie szybciutko sie pojawiło!

[Meme]

Napisane przez Czarina

Meme, witaj w klubie. Moja córeczka ma 13 miesięcy, a na początku marca mam termin porodu drugiego dziecka- tym razem będzie chłopczyk. Nie będę oszukiwać, że wiadomość o ciąży mnie nie przeraziła- wręcz przeciwnie, do tej pory (34 tydzień) nie mogę do końca uwierzyć. No cóż...na początku pewnie będzie ciężko, ale damy radę. Mnie najbardziej przerażają noce. Boję się, że nawzajem będą się budzić, że mały nie pozwoli spać córeczce, która już od dawna przesypia całe noce. Opieka w dzień mnie tak bardzo nie przeraża.
Pocieszam się tym, że przynajmniej "wyrosnę z pieluch" za jednym zamachem.

Ja też nie spodziewałam się że tak szybko bedziemy mieli drugie. Co wiecej, okzałao sie ,ze zaciażyłąm dosłownie kilka dni pzred okresem, wychodzi z pomiarów usg....i też pzrynajmniej do 3 - 4 mies. nie wierzyłam, ze jestem w ciaży. Ale teraz juz się cieszę. Ale tez się boję nocy, bo filip ma dosć lekki sen i pewnie jak usłysze syrene z naszego pokoju, to sam sie tez obudzi....a macie córkę u siebie czy w innym pokoju? Filip ma swój, ale sciany w bloku wiadomo jakie są....

[Czarina]

TŻ narazie jest za granicą, więc przeprowadziłam się do rodziców. Jestem z córką w jednym pokoju, a po porodzie dołączy do nas synek. Dlatego tak się boję nocy, już sobie to wyobrażam: mały się budzi, za chwilę budzi się córka i tak wkółko na wzajem się budzą
No ale jakoś trzeba dać radę. Powiem szczerze, że gdybym nie wpadła, to raczej bym się juz nie zdecydowała na drugie dziecko. Jeszcze kiedyś, kiedyś chciałam mieć trójkę, ale jak się urodziła córka, to stwierdziłam, że już mi wystarczy tego dobrego. A tu myk, niespodzianka.
Sama jestem jedynaczką, więc wiem jak to kiepsko jest się wychowywać samemu. Moje dzieci nie będą miały tego problemu

[Meme]

a kiedy twój tż wraca?Bo jak juz się pojawi to pewnie znajdziecie się ponownie u siebie w domku? A poza tym, jeśli jesteś u rodziców to moze i lepiej, b wtedy wiecej ci pomaga, widząc, ze np. sie męczysz, zawsze to inaczej niż jakby mieli np, cie odzwiedzać, bo wtedy wiadomo - "cała wyprawa". A tak będą cie milei pod reką a ty ich. A jak twoja córka znosiłą noce? Bo filip np zaczął przesypiać xale dopiero ok. 8-9 mies. Wcześniej wstawalismy do niego nawet po 5-6 x a jeszcze do pracy chodziłam, juz byłam w ciazy...matko jaki to był koszmar!

[marcelina73]

Meme - na pewno dasz radę.
Innej możliwości nie ma.

Ja mam tylko jednego - czterolatka, ale powiem Ci dla pocieszenia, że już żałuję, że od razunie zdecydowałam się na drugie. Wtedy względy racjonalne mnie odwodziły od tego pomysłu. Teraz myślę, że to byłby dobry czas - ze względu na różne sprawy zawodowe (zmiana pracy i takie tam).

Dwójka dzieci w podobnym wieku zawsze lepiej się "chowa" - mają towarzystwo na bieżąco - i to prawie w swoim wieku. Od małego też uczą się, że mają rodzeństwo - nie muszą oswajać się z tą myślą w późniejszym wieku, gdy jest im z reguły trudniej. Jeden dzieciak od drugiego szybko będzie się uczył - mówić, chodzić, bawić. Obserwuję to w naszej rodzinie - mówię o dzieciach mojego rodzeństwa (m.in. o Kubusiu MartusiJ) i o naszej trójce (siostra - po 2 latach - ja -po roku brat).
Rodzicom jest trudniej - ze względów praktycznych, ale też i łatwiej - nie są skupieni na jedym dziecku, mają większy dystans.
No i różne rzeczy po pierwszym dzidziusiu mogą się przydać dla drugiego
I - faktycznie - wyjdziesz z pieluch i będziesz to miała za sobą.

Co do szczegółów - zobaczysz, jak będzie. Np. spacer - a czemu wózek tandem odpada? Może wózek i chusta? A zresztą - Twój Fifek będzie już biegał, no może prawie biegał, a maleństwo w wózeczku będzie leżało. Na jakiś placyk czy park dojdziesz. Reszta wyjdzie "w praniu".
Pozdrawiam.
A co to będzie to drugie maleństwo?

[Boz]

Napisane przez Meme

Ale zastanawiam się, jak z taka dwójką wyjść na spacer. Będzie już maj-czerwiec, szkoda dnia na siedzenie w domu. Wózek tandem odpada...Poza tym Filip to tzw Żywe srebro - trzeba za nim ciagle biegac, tym bardziej nie wiem jak to zorganizować. No a najbardziej boję się tego jak dam rady sie zajać dwójką, kiedy będę jeszcze po porodzie dochodzić do siebie, pocięta itp.

No nic, czekam na Was!

JA mam dzieci z dużą różnicą wieku (7 lat), więc się nie wypowiem. Natomiast moja siostra miała taką małą różnice wieku i wypowiem się w kwestii wózka. Moja siostra miała na wózku głebokim taką nakladkę siedzisko, szukałam czegos takiego na alegro ale znalazłam tylko takie dla starszych dzieci.
http://www.allegro.pl/show_item.php?item=158145296
http://www.allegro.pl/show_item.php?item=158678950
http://www.allegro.pl/show_item.php?item=158987654

Może się przyda

[jastin83]

Meme ja zawiele Ci na ten temat nie napisze ale powiem ci na przykładzie swojej dobrej koleżanki ze taka mala różnic wieku miedzy rodzenswtem to wspaniała sprawa,moze na poczatku niebedzie łatwo nie oszukujmy sie ale jak tak Cie podczytuje to mam wrazenie ze Ty silna baba jesteś i dasz rade.Pózniej bedziesz miała uciechce,a i dzieci bedą czerpały z tego dużo korzyści.Ja wsumie tez bym mogała miec dwojeczke tak szybko jak Ty,ale zeby nie ta ciążą i poród...poza tym tż cos przebakuje o drugim dziecku ale mi sie wydaje ze w naszym małżeństwei nie dzieje sie ostatnio zbyd dobrze wiec to nie odpowiednbia pora na dzidziusia.
A jak twoj Tż zareagował na drugiego brzdąca?
Bedzie dobrze pozdrawiam!

[Meme]

DZiewczyny bardzo wam dziekuje za wszystkie słowa otuchy, naprawde jest mi lżej i teraz jakos jaśniej patrze na to wszystko. Cieszę sie ,ze to juz bedzie maj, jak drugie sie urodzi, wiec miejmy nadz, szybciej dojdę do siebei niz w zimie, po filipku. Co do płci, to nic wciaż nie wiemy - dzidzia nei chce się ujawnić.

Marcelina, ja nie wiedziałam ,ze Martusia to twoja rodzinka! Pozdrów ja ode mnie gorące, razem studiowałyśmy! No i niech wysciska Kubusia!

Tż na samym początku, jak zresztą i ja, nie za bardzo w to wierzył. Jak do obojga nas doszło, to tak troche się dziwnie czulismy - nie powiem - szaleńczej radosci nie było. Ale Rafał zaczął sie szybciej ta nowina cieszyc niż ja. Potem to on mnie pocieszał, że bedzie dobrze i żee super, ze bedzie miałdrugiego Bąbelka, takze spisał sie na medal.

[jastin83]

Faceci to chyba sie szybciej ciesza bo nie musza rodzic i zasówać z brzuchem,ale z drugiej strony ja to w ciązy byłam starsznie upierdliwa i nie wiem czy mój tz by to zniósł,troche mu wspólczułam szczerze mowiąc.
Meme fajnie ze Twój facet tak zareagował no super ze masz wsparcie w nim.
Ja co prawda Meme nie śledze wszytskiego co piszesz;o,ale powiedz mi kochana jak ty sobie dajesz rade z dzidziusiem w brzuszku i z Fifkiem u boku?Bo ja to po całym dniu jestem padnieta a Ty dodatkowo jeszcze w ciązy.

[Meme]

własnie...jestem padnięta..a teraz coraz gorzej sie czuję...boli mnie brzuch i krzyze, mam zapaleni rwy kulszowej, ogólnie jest ciekawie. Musze pomysleć o jakiejs pomocy dla siebei, bo powoli zaczyanm sie wypalać. Ale są dni, ze mam takie powery ,ze sama siebie nie poznaję.

[jastin83]

wyobrażam sobie ze łatwo nie jest ale
a jaką pomoc masz na mysli?

[Meme]

tesciowa, znajoma i moja mama....

[Czarina]

Napisane przez Meme

a kiedy twój tż wraca?Bo jak juz się pojawi to pewnie znajdziecie się ponownie u siebie w domku? A poza tym, jeśli jesteś u rodziców to moze i lepiej, b wtedy wiecej ci pomaga, widząc, ze np. sie męczysz, zawsze to inaczej niż jakby mieli np, cie odzwiedzać, bo wtedy wiadomo - "cała wyprawa". A tak będą cie milei pod reką a ty ich. A jak twoja córka znosiłą noce? Bo filip np zaczął przesypiać xale dopiero ok. 8-9 mies. Wcześniej wstawalismy do niego nawet po 5-6 x a jeszcze do pracy chodziłam, juz byłam w ciazy...matko jaki to był koszmar!

TŻ raczej nie wróci w tym roku. Przyjeżdża raz na jakiś czas, średnio co 3 miesiące, więc cała opieka i wychowanie dzieci jest na mojej głowie. Zdecydowaliśmy się na ten jego wyjazd, jak dowiedzieliśmy się o drugim dziecku- wiadomo pieniążków więcej trzeba, a nie chcemy aby czegoś naszym dzeciom brakowało. Niestety dużym miusem jest to, że dzieci będą miały nieczęsty kontakt z ojcem.
Z tym powrotem to do końca tak naprawdę niewiadomo, bo może ja pojadę tam z dziećmi na stałe. Przed pierwszą ciążą mieszkaliśmy i pracowaliśmy za granicą. Jak się dowiedzieliśmy o dziecku, zdecydowaliśmy się na powrót- i to był nasz największy błąd.
Całe szczęście że mogę liczyć na moją mamę i dziadków. Bardzo dużo mi pomagają. Chodzą z małą na spacery, bawią się z nią, czasami zrobią mi zakupy. Tym bardziej, że ostatnio, źle się czuję, mam bóle krzyża i przyplątała mi się infekcja nerki. Naprawdę, już mnie męczy ten duży brzuszek i nie mogę się doczekać porodu.
Córeczka ładnie przesypiała noce od 5 miesiąca, budziła się około 5 rano na karmienie i z powrotem szła spać. Karmiłam ją piersią przez 5 miesięcy, potem przeszłam na butelkę i wtedy to właśnie budziła się tylko raz, bo wcześniej to różnie bywało. Teraz od 3 miesięcy budzi się około 8, więc ja też spokojnie się wysypiam.
Czasami nachodzą mnie chwile zwątpienia, ogarnia mnie przygnębienie na myśl o drugim dziecku, ale staram się nie dać. Na początku pewnie będzie ciężko, ale potem- już z górki. Najważniejsze jest pozytywne nastawienie i nie danie się smutnym nastrojom.
Dzięki dziewczyny, za tyle pozytywnych postów,bo to naprawdę pomaga .

[Meme]

Napisane przez Czarina

TŻ raczej nie wróci w tym roku. Przyjeżdża raz na jakiś czas, średnio co 3 miesiące, więc cała opieka i wychowanie dzieci jest na mojej głowie. Zdecydowaliśmy się na ten jego wyjazd, jak dowiedzieliśmy się o drugim dziecku- wiadomo pieniążków więcej trzeba, a nie chcemy aby czegoś naszym dzeciom brakowało. Niestety dużym miusem jest to, że dzieci będą miały nieczęsty kontakt z ojcem.
Z tym powrotem to do końca tak naprawdę niewiadomo, bo może ja pojadę tam z dziećmi na stałe. Przed pierwszą ciążą mieszkaliśmy i pracowaliśmy za granicą. Jak się dowiedzieliśmy o dziecku, zdecydowaliśmy się na powrót- i to był nasz największy błąd.
Całe szczęście że mogę liczyć na moją mamę i dziadków. Bardzo dużo mi pomagają. Chodzą z małą na spacery, bawią się z nią, czasami zrobią mi zakupy. Tym bardziej, że ostatnio, źle się czuję, mam bóle krzyża i przyplątała mi się infekcja nerki. Naprawdę, już mnie męczy ten duży brzuszek i nie mogę się doczekać porodu.
Córeczka ładnie przesypiała noce od 5 miesiąca, budziła się około 5 rano na karmienie i z powrotem szła spać. Karmiłam ją piersią przez 5 miesięcy, potem przeszłam na butelkę i wtedy to właśnie budziła się tylko raz, bo wcześniej to różnie bywało. Teraz od 3 miesięcy budzi się około 8, więc ja też spokojnie się wysypiam.
Czasami nachodzą mnie chwile zwątpienia, ogarnia mnie przygnębienie na myśl o drugim dziecku, ale staram się nie dać. Na początku pewnie będzie ciężko, ale potem- już z górki. Najważniejsze jest pozytywne nastawienie i nie danie się smutnym nastrojom.
Dzięki dziewczyny, za tyle pozytywnych postów,bo to naprawdę pomaga .

to ty masz kochana Anioła a nie dziecko w domu! Pieknie ci śpi w nocy!Mój to tzw żywe srebro - nie ma zmiłuj sie, nie usiedzi na tyłku 2 min. Ale pzrynajmniej juz normlanie śpi w nocy. Tele, ze wczesnie wstaje.

A co do tż, gdzie za granicą jest? Moze faktycznie do niego dojedź? Jak maleństwo troszku podrosnie - nie wiem jak bedzie miało 3-4 mies.?a jak rodzicce na ten pomysł?

[Czarina]

No aniołkiem to ona jest, ale tylko kiedy śpi. Jak się obudzi to prawdziwy z niej diabełek- wszędzie wejdzie, wszystko weźmie, ciągle biega i gada po swojemu . Zająć ja można książeczkami, wtedy siedzi grzecznie i je ogląda. Ale czasami ma złe dni- tak jak dzisiaj, nic jej nie pasuje, ciągle chodzi i marudzi. Teraz śpi.
TŻ jest w Anglii, pracuje w hotelu- tym samym co poprzednio pracowaliśmy. W sumie dobrze nam tam było,nie mam pojęcia co nam strzeliło do głowy z tym powrotem. Teraz poważnie myślimy o przeprowadce. Moi rodzice popierają ten pomysł, mówią, że tutaj będzie nam ciężko, a żyć tak ciągle na odległość to nie bardzo nam pasuje. Bo co to za życie? Właśnie tak planujemy wyjechać na stałe gdzieś tak koło listopada, gdy maluch troszkę podrośnie.
A wiadomo, że dziadkowie za wnukami będą bardzo tęsknić.

[Meme]

Napisane przez Czarina

No aniołkiem to ona jest, ale tylko kiedy śpi. Jak się obudzi to prawdziwy z niej diabełek- wszędzie wejdzie, wszystko weźmie, ciągle biega i gada po swojemu . Zająć ja można książeczkami, wtedy siedzi grzecznie i je ogląda. Ale czasami ma złe dni- tak jak dzisiaj, nic jej nie pasuje, ciągle chodzi i marudzi. Teraz śpi.
TŻ jest w Anglii, pracuje w hotelu- tym samym co poprzednio pracowaliśmy. W sumie dobrze nam tam było,nie mam pojęcia co nam strzeliło do głowy z tym powrotem. Teraz poważnie myślimy o przeprowadce. Moi rodzice popierają ten pomysł, mówią, że tutaj będzie nam ciężko, a żyć tak ciągle na odległość to nie bardzo nam pasuje. Bo co to za życie? Właśnie tak planujemy wyjechać na stałe gdzieś tak koło listopada, gdy maluch troszkę podrośnie.
A wiadomo, że dziadkowie za wnukami będą bardzo tęsknić.

no życie na odległosć nie ma sensu....a skoro rodzice was popieraja tym lepiej, nie tak żal wyjeżdżać. Moi by sie chybazałamali, jakbysmy chcieli wyjechać. Tescie pewnie też, bo szwagierka juz wyjechała...

[Czarina]

Jeśli wyjedziemy, to na pewno moi rodzice będą za nami bardzo tęsknić. Tym bardziej, że przyzwyczaili się do naszej obecności. Zawsze jak pojechałam do rodziców TŻ, to po powrocie mówili mi, że tak pusto bez nas.

[Meme]

Napisane przez Czarina

Jeśli wyjedziemy, to na pewno moi rodzice będą za nami bardzo tęsknić. Tym bardziej, że przyzwyczaili się do naszej obecności. Zawsze jak pojechałam do rodziców TŻ, to po powrocie mówili mi, że tak pusto bez nas.

no jest to na pewno nie lada i nie prosta decyzja...mówie o wyjeżdzie...my tez mamy taki krok na mysli, ale jakos nie do końca wierzę, ze nam sieto uda...choby właśnie ze zwględu na rodziców...zresztą, mi też bardzo ich brakowało. Trzeba byc bardzo odważnym, zeby sie zdecydować na wyjazd, w moim w każdym razie mniemaniu...

[Czarina]

Napisane przez Meme

no jest to na pewno nie lada i nie prosta decyzja...mówie o wyjeżdzie...my tez mamy taki krok na mysli, ale jakos nie do końca wierzę, ze nam sieto uda...choby właśnie ze zwględu na rodziców...zresztą, mi też bardzo ich brakowało. Trzeba byc bardzo odważnym, zeby sie zdecydować na wyjazd, w moim w każdym razie mniemaniu...

Wiesz, ja myślę, że nam tej odwagi zabrakło, aby tam zostać na stałe. Wierzyliśmy, że tutaj sobie jakoś ułożymy życie. No,ale niestety polska rzeczywistość szybko zweryfikowała nasze nasze plany.
Nie ukrywam, że się obawiam tej przeprowadzki, jak sobie tam poradzimy z dwójką dzieci, czy starczy nam na wszystko. Ale czasami trzeba zaryzykować.

[kkasiaaa]

Meme mam koleżankę która ma syna i córkę różnica miedzy nimi to 11 miesięcy, syn urodził się w styczniu 2005 a córka w grudniu 2005 Jak się urodziła córka to syn jeszcze nie chodził także na początku miała naprawdę ciężko, ale teraz już jest dobrze

[Meme]

o kurde!11 mies.! no to faktycznie prawie jak bliźniaki a jak sobie pzrez ten czas radziła? Miala kogos do pomocy? Jakaś ciotkę, mamę. teściową? Czy cały czas sama? A jak córka zareagowała na drugie dziecko?

[Joasiaa]

Sierota dopiero teraz zauważyłam ten wątek...
Meme jak wiesz ja doświadczenia nie mam żadnego w tej kwestii ale na moje dobre słowo zawsze możesz liczyć.
Wydaje mi się że na początku może być ciężko ale później same plusy:
1. młoda mama z dwójką odchowanych dzieci, będziesz mieć wspaniałą parkę i odzyskacz czas dla siebie
2. na świeżo pamiętasz jak było przy Filipie
3. przy drugim nauczona doświadczeniem będziesz mieć więcej luzu
4. kto jest najlepszym kompanem - starszy brat!
5. finansowo - masz rzeczy po Filipie
6. duża rodzina = wesoła rodzina
7. Rafał mądry facet napewno Ci pomoże

Głowa do góry! Bedą lepsze i gorsze dni ale z pomocą bliskich dacie radę! Najważniejsze nie jesteś z tym sama.

[Ana2]

Meme i Czarina - przede wszystkim to chcialabym napisac,ze obie jestescie mi "bliskie" bo Meme z zeszlorocznego watku o tym samym tytule,ktory namietnie podczytywalam,a Czarina z naszego,tegorocznego
Dziewczyny,juz tyle osob Wam odpowiedzialo na Wasze pytania,ze mysle,iz juz uwierzylyscie,ze dacie rade,co??? Dodam Wam jednak jeszcze jeden przyklad: moja siostra miala dzieciaczki rok po roku; jeden urodzil sie w grudniu'98 a drugi w styczniu'2000 (rocznikami to dwa lata ale w rzeczywistosci to 13 mies.),no i jak urodzil sie Stas (mlodszy) to Jas (starszy) jeszcze sam nie chodzil,prania zawsze byla wieeeeelka sterta,jak nie jeden ryczal to znowu drugi,jak chorzy to tez lapali jeden od drugiego itp.itd. Poczatki na pewno byly ciezkie ale jak rodzina troszke sie sprezy to na wszystko znajdzie sie jakies rozwiazanie tak ze lepki do gory i myslec pozytywnie,bo na pewno dacie rade

...ja to dopiero sie bede musiala przestawic,bo jeden Syn juz prawie 10 lat ma (w zwiazku z czym juz od dlugiego czasu pelen luz mialam) a tu za miesiac drugi sie urodzi i skonczy sie laba Chociaz z drugim dzieckiem byla to jak najbardziej swiadoma decyzja ...tylko jak tak sobie teraz pomysle o tym spokoju,ktory mialam....i ktorym moze sie bede cieszyc po raz kolejny za jakies 3,4 lata ...to troche smutno. Ale co tam-DAM RADE!

[Meme]

Ana2 i Joasia - jestescie nieocenione w znajdowaniu pozytywów! Bardzo Wam za to dziekuję, uwierzyłam ,ze dam radę. Mam nadzieję ,ze Czarina też. Wielka buźka!

[Czarina]

Dzięki dziewczyny. Pewnie, że damy radę I ja i Meme i Ana na pewno też.
Ana, Twój synek jest już duży i na pewno Ci troszkę pomoże, w końcu będzie starszym bratem.A zawsze lepiej jest mieć rodzeństwo. Ja- jako jedynaczka, wiem jak kiepsko jest być samemu.
Moja Ala bardzo ciągnie do dzieci, jak gdzieś jesteśmy i zabaczy dziecko (nie ważne w jakim wieku), to od razu do niego biegnie i się uśmiecha, więc myślę, że reakcja będzie pozytywna. No już niedługo przyniosę jej niespodziankę
Odkąd z wami rozmawiam, to mi lepiej, jakoś tak lżej na duszy. Przestałam się martwić, uwierzyłam że będzie ok.
Meme- mam nadzieję,że będziemy się dzielić doświadczeniami, jak się wkońcu rozdwoimy. We dwie, to zawsze rażniej .

[Meme]

Napisane przez Czarina

Dzięki dziewczyny. Pewnie, że damy radę I ja i Meme i Ana na pewno też.
Ana, Twój synek jest już duży i na pewno Ci troszkę pomoże, w końcu będzie starszym bratem.A zawsze lepiej jest mieć rodzeństwo. Ja- jako jedynaczka, wiem jak kiepsko jest być samemu.
Moja Ala bardzo ciągnie do dzieci, jak gdzieś jesteśmy i zabaczy dziecko (nie ważne w jakim wieku), to od razu do niego biegnie i się uśmiecha, więc myślę, że reakcja będzie pozytywna. No już niedługo przyniosę jej niespodziankę
Odkąd z wami rozmawiam, to mi lepiej, jakoś tak lżej na duszy. Przestałam się martwić, uwierzyłam że będzie ok.
Meme- mam nadzieję,że będziemy się dzielić doświadczeniami, jak się wkońcu rozdwoimy. We dwie, to zawsze rażniej .

no i o to chodziło! Żebysmy obie wto uwierzyły! Damy radę!A twoja córcia ile ma? Też około roku? Nie pamietam...