:(

[Anahstasia]

Właśnie wróciłam od weterynarza... Mój najukochańszy kanarek, z którym spędziłam 13 lat życia, właśnie zdechł. A mi łzy bezustannie ciekną z oczu. Wpadłam w straszliwą histerię. Ryczę i nie mogę sobie znaleźć miejsca. A myślałam, że jak już będę dorosła, to lepiej takie wydarzenia przełknę. Nic bardziej mylnego...
I nie wiem co robić... Nie mogę sobie znaleźć miejsca, wciąż powracają wspomnienia i okropny ból ciśnie w gardle.
Co najśmieszniejsze dzisiejszy dzień miałam spędzić zupełnie sama - facet w Warszawie, przyjaciółka z mężem gdzieś w górach... Ehh.. ironia losu...

[Kiya]

Przykro mi Anahstasio wiem co czujesz bo kiedyś straciłam i papużke i kochanego psiaka,to straszne ale nic nie poradzimy na to na pocieszenie przesyłam linka http://www.indigo.org/rainbowbridge_ver2.html

[Ines1985]

Strasznie mi przykro
Ja tez sie bardzo przywiazuje do zwierzat i ku zdziwieniu mojej rodziny i znajomych potrafie dlugo oplakiwac ich smierć... Nie wazne czy to chomik pies czy koń.
Wspolczuje . Az mi sie smutno zrobilo . Jak zdechnie moj pies to chyba serce mi peknie...

[Komanka]

Współczuję Ci bardzo

[Gonia1]

Kiya napisał(a):
> Przykro mi Anahstasio wiem co czujesz bo kiedyś straciłam i papużke i kochanego psiaka,to straszne ale nic nie poradzimy na to na pocieszenie przesyłam linka http://www.indigo.org/rainbowbridge_ver2.html

Kiya, co Ty narobiłaś? Weszłam na ten link i się popłakałam Nie mogłam wytrzymać i nawet nie obejrzałam go do końca....

[Kiya]

przepraszam mnie zawsze tęczowy most podnosił na duchu,bo tak sobie myśle że mój psiak gdzieś tam hasa i jest szczęsliwy,nawet jeśli miałby to być tylko wytwór mojej wyobraźni jest mi jakoś raźniej.

[svenja]

Wspolczuje Nie ma sie co dziwic, do zwierzatek latwo sie przywiazac i przyzwyczaic...

[Gonia1]

Kiya napisał(a):
> przepraszam mnie zawsze tęczowy most podnosił na duchu,bo tak sobie myśle że mój psiak gdzieś tam hasa i jest szczęsliwy,nawet jeśli miałby to być tylko wytwór mojej wyobraźni jest mi jakoś raźniej.


Ależ nie musisz przepraszać To naprawdę piękny wierszyk choć bardzo smutny

[zuzaneczka]

no teraz to i ja becze doskonale Cie rozumiem, mój kanarek odleciał do krainy szczęsliwych kanarków pare latek temu, był ze mną 11 lat - jedyny i niepowtarzalny,pod koniec był ciężko chory i czułam się strasznie że nie mogłam mu pomóc...

[Anahstasia]

Ślicznie Wam dziękuję dziewczęta za słowa otuchy. Zaraz po wysłaniu posta pojechałam do rodziców i tam spędziłam noc. Niedawno wróciłam do domu. Ale znów się robi ciężko... Jakby coś, to Kalms stoi w pobliżu i herbatka z melisy
Mój Kubuś, bo tak się nazywał, był ze mną przez 13 pięknych lat. To potężny okres czasu i na pewno ten ból będzie trwał. Mam tylko nadzieję, że tam gdzie teraz jest, jest mu tak dobrze jak u mnie było. I że jest szczęśliwy...