rozterki 30 tki

[switezianka]

Kurcze Dziewczyny, ależ z Was laski - w kompleksy chyba popadne, chociaz Nika już mnie dowartościowała i Dorinka dzielnie wspiera.
Moje Kochane, własnie dzieki wam uwierzyłam, że gdzieś jeszcze czeka na mnie szczęsci e- choć długo juz ta myśl się za mna wlecze....
Całuję Was-wracam do roboty, ale młyn

[Lewek]

Kurczę, zostawić Was na chwilę nie można, bo poruszacie takie fajne tematy, a ja zostaję w tyle

Zgadzam sie z Dorinką, mam dokladnie takie samo podejscie do facetów - tzn że musi miec to COŚ. Kiedyś wydawało mi sie, że podobają mi sie sami duzi mężczyźni, po czym zakochałam sie w chudzince niewiele wyższym ode mnie. Nie ma też znaczenia czy to blondyn czy brunet, czy... szpakowaty Duzo starszy czy tylko troche. Ale młodszy..... Wprawdzie ostatnio zastanawiałam sie czy uda mi sie znaleźć normalnego faceta w moim wieku, bądź starszego czy nie należy sie brać za tych młodszych Ale wolałabym żeby to był dojrzały facet, a nie jakiś szczypiorek 20-stoparoletni.

Świtezianko, myślę że obie znajdziemy to szczęście tak upragnione i wyglądane. Zobaczysz.

[nika672]

Napisane przez Lewek;

Świtezianko, myślę że obie znajdziemy to szczęście tak upragnione i wyglądane. Zobaczysz.

Lewku warta jesteś ksiecia z bajki,tak samo jak Switezianka.

Odnajdziesz Lewku szczęscie, jeszcze trochę cierpliwości,nie patrz na wiek faceta ale no to co mowi Ci serce.Jeśli będzie młodszy a wart Ciebie bierz go z całym dobrodziejstwem.
Jesteś piekna i atrakcyjna i z tego co wyczuwam pewna swoich pragnień.
Uwierz mi,że dużo młodszy mężczyzna może być bardzo dojrzały i odpowiedzialny.
Wiem to kochana,ponieważ mój brat ma dużo starszą żonę od siebie.
Jeśli będziesz chciała wiedzieć ile lat i Wy też Moje kochane to Wam napiszę.

[switezianka]

Oj, Lewek Kochana,
nie masz pojęcia jak mi juz to szczęście i odrobina spokoju potrzebna i wsparcie i ceiplo..... oj
szpakowatych facetów to ja wprost uwielbiam pod warunkiem, że są przystojni, w moim przypadku młodsi nie wchodzą w rachube - pzrynajmniej narazie- choć lubia mnie młodzieńcy ,ale to zapewne ze względu na mój dośc towarzyski stosunek do ludzi - ogólnie!!!!

Niko Kochana, napisz prosze ile lat starszy jest Twój bart od żony.
dziekuję Ci Kochana, że tak w nas wierzysz.
Oby twoje słowa się sprawdzily Kochana

[Roksana S.]

Dziewczyny chciałam jeszcze napisać coś wg. mnie ważnego jeśli chodzi o różnicę wieku między partnerami.
To, że wieksze zdziwienie czy też pewien "niesmak" ludzie okazują związkom gdzie on jest młodszy to się pewnie jeszcze długo nie zmieni w ludzkiej mentalności.
Ja osobiście bałabym sie "wydać "za młodszego, bo bym ciągle myślała, że przyjdzie taki dzień i on będzie "lukał" za młodszymi, pomimo tego, że jestem niezłą laską i nikt mi nie daje 33 latek. Za dużo bym o tym myślała i nawet jakby on był ok to bym sie zadręczała i zastanawiała się czy widać tą różnicę.
Osobiście wolę układ taki jak ja mam, czyli mężuś o wiele starszy , chociażby dlatego, że ja zawsze będę dla niego młodsza, atrakcyjna, wszyscy jego koledzy mu mnie zazdroszczą i żartują że dobrze zdobił, że ożenił się z młodszą i nie chodzi tylko o to, że mam taki typ urody o którym marzy większośc facetów. Liczy się to, że jestem młodsza, wnoszę w życie męża pewną radość, świeżość, zwiewność, iskierkę młodości.
Kochane, nie czarujmy się - faceci to wzrokowcy, żeby byli zafascynowani i oddani w 100 % to musi ich kobieta kręcić fizycznie, jak nie kręci to nawet gromadka dzieci nie zatrzyma faceta przy kobiecie.
To oczywiście nie jest regułą, są mężczyźni oddani starszym żonom, trwają przy nich wiernie nawet w obliczu poważnej choroby i nie w głowie im skoki w bok.
To wszystko zależy od ludzi.
Ja np choć jestem kobitką to też uważam się za wzrokowca.
Nie mogłabym wyjść za mąż za faceta który mnie narkotycznie nie podnieca, choćby był najmądrzejszy, najuczciwszy, najwierniejszy, najbardziej mnie kochający czy najbogatszy.
Jeśliby mnie nie "rajcował" tak, że już samo myślenie o seksie z nim nie podniecałoby mnie to nie związałabym się.
Nawet gdyby był szejkiem arabskim lub szachem perskim
Wiem, ze seks nie jest najważniejszy w związku, ale wg mnie jest bardzo ważny, udany seks to połowa sukcesu dla związku. Tak myślę i do takich wniosków doszłam gadając z koleżankami i kolegami. Warto dbać o alkowę nawet kosztem pewnych mniej istotnych spraw domowych.
I zaskakujmy tych naszych facetów, tak żeby raz widzieli w nas kocice a innym razem malutkie bezbronne dziewusie. Ich to kręci niesamowicie - takie odkrywanie różnych "twarzy" kobiety.
Rozpisałam się jak zwykle.

[Lewek]

Dzięki Niko za dobre słowo i otuchę Czasami powątpiewam w to, że znajdę tego Jedynego, ale to tylko wtedy kiedy zostaję z tym problemem, samotnością sama. Jak czytam Wasze wypowiedzi to jakoś raźniej mi się robi i zaczyna wierzyć wtedy, że faktycznie możę stanie sie kiedyś ten cud...

[Lewek]

Roksano, zgadzam się z Tobą co do związku z młodszym facetem. Faceci są wzrokowcami to raz, a dwa, że dosyć trudno jest im zachować wierność jednej kobiecie (niestety takie są fakty) - a w przypadku takiego związku byłoby zapewne jeszcze trudniej. Wiadomo, ciągnęłoby do młodszego i tym samym piękniejszego ciałka - no jaki facet potrafi się oprzeć takiej pokusie? Rzadko który. Dziś jestem trochę cięta na facetów

[Roksana S.]

Lewek nie chciałam cię zdołować moją wypowiedzią. Niestety takie są realia. Facet już jest tak zakodowany żeby mieć wiele kobiet, wielu zdradza, na szczęście są też wierni tej jednej, jedynej.
Ja wierzę, że takich facetów jest sporo i chcę w to wierzyć.
Mam natomiast kumpelę która uparcie twierdzi, że prędzej czy później każdy facet zdradzi kobietę Może tak myśli bo mąż ją zdradzał i jest po trudnym, agresywnym związku.
Ale ja się z tym nie zgadzam !!! Nie, nie, nie !!! Będę uparcie twierdzić, że jest wielu wiernych .
I chcę w to wierzyć.
Pocieszam się tym, że mój mężuś zanim mnie poznał to się wyszumiał z kobietami, przecież nie ja go rozprawiczyłam. I dobrze, bo jakbym poślubiła prawiczka, to bym się martwiła, że pomimo zapewnień miłości zechce sprawdzić jak to jest z inną kobietą. Z czystej ciekawości chociażby.
JA też cnotliwa nie byłam jak poznałam męża, a on się śmieje że dobrze, bo widziałam już "to i owo, takie i owakie, większe i mniejsze" i nie będzie mnie ciekawić jak to jest "dorwać innego" A ja mu na to "chyba dorwać małego? bo przy tobie to każdy pewnie malutki hihihi" A on w dumę wbity, że taki z niego "zawodnik". Ma on ze mną dobrze, często go chwalę, podziwiam, czasem ciut przesadnie ale faceci to lubią, lubią czuć się tacy męscy, wspaniali, niezastąpieni.
Obkręciłam go sobie wokół palca , sam tak mówi, ale jest mu z tym dobrze.
Pozdrawiam i życzę miłego czwartku
Może w tym dniu zdarzy się coś miłego?
Najważniejsze to pozytywne myślenie
Pa

[dorinka30]

Ja nie jestem za przesadnych chwaleniem i komplementowaniem facetów, bo im może "woda sodowa uderzyć do głowy". Ja chwalę za coś, że mi pomaga, że się na czymć zna, że coś zrobił w domu, a nie za to, że po prostu jest.
Zresztą komplementy bardziej się należą kobietom i niech tak pozostanie

[nika672]

Napisane przez Roksana S.;

Będę uparcie twierdzić, że jest wielu wiernych .

I ja tak będę twierdzić Roksano.Mój mąż jest jest więcej starszy ode mnie niz Twój od Ciebie.Jesteśmy również bardzo szczęśliwi,pisałam już o tym w wątku którymś,u Switezianki zresztą.
Jeśli chodzi o zdradę, to nie ma reguły wiekowej,najważniejsze jest to jakimi jesteśmy ludźmi.
Moja koleżanka, atrakcyjna,mąż 15 lat starszy(jeszcze większa różnica niz u mnie) i nie byl jej wierny.Sam nie jest żadną rewelacją,większość z Was nawet nie zwróciłaby na niego uwagi.Widocznie czymś przyciągał kobiety do siebie.Nie umiała sobie z tym poradzić ale nadal są razem.
Nie wiem dlaczego tak sie dzieje iż kobiety uzależniają sie od mężczyznkiedy oni je krzywdzą.To nie jest jedyna para która mnie zaskakuje ale życie jest zagadką.

Lewku, kochany niedługo będziemy szalały na Twoim weselu

[Lewek]

Bo Kobitki nie skaczą z kwiatka na kwiatek, tylko do jednego sie przywiązują - bez wzgledu na to czy on dobry czy nie - kobieta potrzebuje stabilizacji. My to w ogóle jesteśmy dla nich za dobre - takie wnioski ostatnio mi przychodzą do głowy, nie bezpodstawnie...

Niko, jeśli już to weselicho będzie na cztery fajery

[dorinka30]

Niko Kochana, ile starszy jest Twój mąż?

Napisz proszę, bo nie mam czasu wnikać w inny wątek.

[nika672]

Napisane przez dorinka30;

Zresztą komplementy bardziej się należą kobietom i niech tak pozostanie

O tak Dorinko Moja kochana,jesteśmy po to aby nas rozpieszczać.
To podobnie wychwalasz swojego ukochanego jak ja,najważniejsze że możemy polegać na swoich panach i czujemy sie przy nich bezpieczne no i ze nas kochają.
Mój mąż jest 12 lat starszy ale nie zamieniłabym Go na żadnego innego ale jak pisałam sa i róznice wiekowe odwrotne i też małżeństwa są szczęśliwe.

Lewku,napisz koniecznie gdzie mieszkają te osoby przez które przychodzą Ci okropne myśli,załatwimy to kochana

[dorinka30]

No to Niko mężuś musi się spinać mając taką młodą laskę

Co do zdrad męskich to ciężki temat Ja podobnie jak Wy jestem optymistką i wierzę, że mój facet nie zdradziłby mnie. Ale powiem Wam, że jestem zazdrosna o niego jak cholera, mimo że mu ufam to jestem cały czas czujna
Zresztą chyba powinny istnieć jakieś przesłanki do zdrady, nie wyobrażam sobie że w związku wszystko super się układa i ktoś robi skok w bok .
Przyznam Wam, że w moim byłym małżeństwie był taki długi czas, że było mi wszystko jedno co robi mój eks, nawet pasowałoby mi jakby mnie zdradzał czy miał kochankę.

[Roksana S.]

Napisane przez dorinka30

Ja nie jestem za przesadnych chwaleniem i komplementowaniem facetów, bo im może "woda sodowa uderzyć do głowy". Ja chwalę za coś, że mi pomaga, że się na czymć zna, że coś zrobił w domu, a nie za to, że po prostu jest.
Zresztą komplementy bardziej się należą kobietom i niech tak pozostanie

Może źle się wyraziłem z tym chwaleniem.
To nie jest tak, że ja go chwalę za to, że po prostu "jest", bo akurat to on ciągle mówi "jakim jestem szczęściarzem, że mam ciebie i małego".
Ja komplementuję go w taki kokieteryjny sposób, i tak to czasem z humorem robię, że on jeszcze bardziej się następnym razem stara robiąc coś za czym nie przepada lub na czym się niezbyt zna. Np na gotowaniu. Chwalę go, żeby go mobilizować do dalszych postępów.
A poza tym nie ma się co czarować, każdy kto nas zna, nasze rodziny, wszyscy mówią że jesteśmy fajnym związkiem, ale każdy podkreśla, że to on ma fuksa, że znalazł mnie a jego znajomi i rodzina mówią " gdzie ty ją znalazłeś, ale ty to masz fuksa w życiu" albo "oj chłopie, musisz się starać, żeby ci nie uciekła".
Pomimo tego, że obecnie jestem w domu z dzieckiem na urlopie wychowawczym i można powiedzieć że jestem "kurą domową" to nie jestem typem kobiety która złapała kasiastego męża i uwiesiła się na jego szyi. Mam świetną pracę o którą martwić się nie muszę, poza tym nawet będąc na u.w. trzymam pieczę na sprawach naszej firmy i nadzoruję księgowość bo znam się na tym całkiem nieźle. Zawsze mogę też coś zarobić jako tłumacz jęz.angielskiego.
Poza tym to on bardziej się "stara" niż ja i tak powinno być.
Zawsze miałam takie związki w których mężczyźni się bardzo starali a ja "niekoniecznie". Czasem zachowywałam sie jak "nadęta księżniczka" i prędzej czy później kończyłam związek. Parę serc męskich złamałam, będę się w piekle smażyć hihihi.
Myśląc o swoich "byłych" dochodzę do wniosku, że zachowywałam się wobec nich ciut olewczo bo po prostu widocznie to nie była prawdziwa miłość z mojej strony.
W moim mężu denerwuje mnie to, że czasem jak najdzie go pesymizm to mówi mi, że boi sie że go zostawię, zamienię na "młodszy model" i odejdę (razem z dzieckiem).
Ja mu tłumaczę, żeby nie zaprzątał sobie głowy takimi myślami, że jestem z nim szczęśliwa i nawet nie myśle o takich sytuacjach. Przecież to, że ktoś mnie podrywa nie oznacza że ja się skuszę.
Jest o mnie zazdrosny, na szczęście nie pokazuje tego tak, żebym czuła się "pod kontrolą". Zaufanie musi być z obu stron, inaczej wspólne życie zacznie przypominać piekło.
Tu chodzi jeszcze o to, że on zdaje sobie z tego sprawę, że w razie rozwodu ja jestem w stanie sama z dzieckiem całkiem nieźle "funkcjonować życiowo" . Więc stara się najlepiej jak potrafi.
Wie, że gdyby się zmienił i byłoby mi z nim źle to na drugi dzień już by mnie w domu nie zastał. Jestem w stanie niemało zarobić, a samotne życie z dzieckiem jeszcze bardziej by mnie mobilizowało.
A poza tym mam silny charakter, jestem ambitna, mam dużo wiary w siebie, jestem energiczną kobietą, zawsze idę do przodu, zawsze bronię swojego zdania i nawet jak miałam w życiu gorsze momenty, byłam sama, czy szukałam dobrej pracy, to starałam sie nie rozczulać nad sobą tylko wykorzystać ten czas dla siebie na maxa np ucząc się jakiegoś języka, chodząc na basen czy siłownię. Wiedziałam, że za jakiś czas się szczęśliwie zakocham bo przecież gdzieś musi być moja druga połowa ;-)
Z każdego zakończonego związku starałam się wynieść coś pozytywnego dla siebie tzn. zastanowić się nad sobą, poznać bardziej samą siebie, wsłuchać się w siebie by poznać odpowiedź na pytanie czego ja tak naprawdę chcę od życia?
Chwilowa samotność ma swoje pozytywne strony , pozwala spojrzeć na siebie z dystansem, w pewnym sensie wzogaca duchowo. Byleby owa samotność nie trwała lat kilka, prawda dziewczyny?
Wracając do chwalenia:
Wczoraj go chwaliłam za to ,że sam wlazł na drzewo i ścinał gałąź która w razie strasznego wiatru mogłaby walnąć w okno, Uparł się że sam ją zetnie bo jest facetem a nie "piździkiem który gwoździa nie umie wbić" a ja namawiałam go, żeby poprosił kogoś "wprawionego w ścinaniu" bo bałam sie o niego, że spadnie, złamie nogę itd. Na szczęście bohater zrobił co trzeba a ja odetchnęłam z ulgą. Sama przyznasz Dorinko30, że za taki wyczyn pochwała się należy. I soczysty buziak też
W moim mężu podoba mi się to, że jest taki "męski", na bezludnej wyspie dałby sobie radę, jest pomysłowy, i jak sam o sobie mówi "żadnej pracy się nie boi"
To mi imponuje, że nie jest typem "inteligenta szpagatowego" który nic nie umie zrobić w domu, koło domu i przy samochodzie.
Zgadzam się że komplementy nam się należą.
Dla mnie największym komplementem jest jak mąż mówi że jestem jego prawdziwym przyjacielem, że tylko mi ufa i rodzicom i że ciężko pracuje tylko dla mnie i dla dziecka bo jemu już nic więcej nie potrzeba do szczęścia. Że Bóg dał mu mnie i syna a on nie jest pewien czy na nas "zasługuje" bo przecież mogłam wyjść za kogoś "lepszego". Cokolwiek to słowo dla niego znaczy.
P.S. na pierwszą randkę przyjechał po mnie rozklekotanym polonezem kolegi, żeby przekonać się czy nie jestem materialistką. A mnie kompletnie nie interesował jego samochód ;-), chciałam tylko z nim rozmawiać i patrzeć na niego, na te piękne czarne oczy
Miałam zresztą swojego prawie nowego opelka, kupionego za własne pieniądze (to mój pierwszy własny samochód więc nacieszyć się nim nie mogłam).
Podpuszczał mnie mówiąc, że taka dziewczyna jak ja zasługuje na luksusy. A ja mu na to, że nie szukam bogatego męża tylko prawdziwego mężczyzny z "zasadami" z którym będę mogła poważnie myśleć o wspólnym życiu, romantyka z poczuciem humoru, prawdziwego męskiego ramienia. I że bogata to ja nie jestem, ale biedy też nie klepię, całkiem nieźle sobie radzę zawodowo i oby tak dalej.

[dorinka30]

No Roksano widzę, że jesteś straszliwie zakochana w swoim mężu To wspaniale. A do tego wszystkiego widzę, że potrafisz o tym mówić (pisać).
Ja należę do tych strachliwych, mam wrażenie że jak za bardzo będę się cieszyć swoim szczęściem to spotka mnie kara.... No nie wiem, takie jakieś głupie myśli....może dlatego jestem bardziej ostrożna w wyrażaniu swoich myśli i uczuć.

Twój mąż to niezły cwaniak, ładnie Cię podpuścił z tym polonezem. Rzeczywiście jest pomysłowy

Ciekawa jestem jak długo jesteście razem?


Pozdrawiam.

[Sabbath]

Roksano - piękna opowieść.
Takie historie przywracają mi wiarę w ludzi i w... szczęście.
Nie, żebym się skarżyła!

[Roksana S.]

Napisane przez dorinka30

No Roksano widzę, że jesteś straszliwie zakochana w swoim mężu To wspaniale. A do tego wszystkiego widzę, że potrafisz o tym mówić (pisać).
Ja należę do tych strachliwych, mam wrażenie że jak za bardzo będę się cieszyć swoim szczęściem to spotka mnie kara.... No nie wiem, takie jakieś głupie myśli....może dlatego jestem bardziej ostrożna w wyrażaniu swoich myśli i uczuć.

Twój mąż to niezły cwaniak, ładnie Cię podpuścił z tym polonezem. Rzeczywiście jest pomysłowy

Ciekawa jestem jak długo jesteście razem?


Pozdrawiam.

Nie mamy dużego stażu małżeńskiego, poznaliśmy się 3 lata temu 21.02.2004. a ślub wzięliśmy 05.06.2004. więc tempo mieliśmy niezłe, prawda? Mam nadzieję, że będziemy zawsze razem a to, że tak szybko się pobraliśmy w oczach naszych rodzin i znajomych było "szaleństwem" ale mam nadzieję, że długość "chodzenia za sobą" nie jest wprost proporcjonalne do długości małżeństwa ?
Są przecież pary które przed śłubem są np 10 lat, znają sie jak przysłowiowe łyse konie i po ślubie okazuje się, że małżeństwo nie układa się wspaniale. I odwrotnie.
Zanim poznałam męża nie przyszłoby mi do głowy że tak szybko sie zdecyduję na ślub, ślub to była dla mnie poważna sprawa i myślałam, że trzeba chodzić ze sobą przynajmniej ze 2 lata żeby sie lepiej poznać.
Jak widać życie pisze różne scenariusze i widocznie tak musiało być.
Oczywiście to była inicjatywa mojego mężusia, zaskoczył mnie, ale argumentował tym, że oboje mamy swoje lata, ja 30 on prawie 40 więc powiedział "na co mamy czekać, kochanie?".
No właśnie - na co mieliśmy czekać?, oboje mieliśmy naukę zakończoną, ja miałam stabilną, dobrą pracę, on własną firmę, dom, co by to dało gdybyśmy chodzili ze sobą dłużej tak np dla przyzwoitości?
Domyślamy się że wszyscy myśleli że taki szybki ślub to z powodu ciąży, a tu utarliśmy plotkarzom nosa
Dzidziusia zmajstrowaliśmy sobie też szybko 4 m-ce po ślubie, oboje tego chcieliśmy "już, teraz, natychmiast"
i jest mi dobrze, mam 2 facetów w domu o których muszę dbać, czasami to nie wiem który jest większym dzieckiem
Piszesz, że jestem zakochana w mężu, to fakt, trzyma mnie to uczucie cholernie mocno i nic nie popuszcza ale na szczęście widzę że on też jest zabujany we mnie jak młokos, i zazdrosny jak to zwykle facet.
Ja też czasem się boję że wydarzy się coś złego i mi zburzy szczęście, nie myślę tu o zdradzie (może się będziesz ze mnie śmiać że jestem naiwna, ale ja wierzę że mam wiernego męża, czuję to ) ale bardziej o ciężkiej chorobie czy nawet śmierci, ale staram się odpędzać te myśli i cieszyć dniem dzisiejszym.
Nikt z nas nie wie co będzie jutro.
Może to lepiej, prawda dziewczyny?

[Roksana S.]

Napisane przez Sabbath

Roksano - piękna opowieść.
Takie historie przywracają mi wiarę w ludzi i w... szczęście.
Nie, żebym się skarżyła!

Dzięki za miłe słowa
Wszystko jest "cacy" jak mówi mówi mój synek, oby zawsze tak sie nam układało. Czasem myślę, że może wyczerpałam już swój "limit szczęścia" i że prędzej czy później coś mi się złego przytrafi, ale wiem że najważniejsze to zdrowa rodzina, a reszta się "jakoś poukłada" jak mówi moja 80 letnia babcia
Pozdrówka

[dorinka30]

Roksano, to wszystko brzmi jak scenariusz na niezłe romansidło

Nie mam zamiaru się z Ciebie śmiać, że ufasz i wierzysz swojemu mężowi. Tak powinno być przecież, to podstawa zdrowego związku.
Ja także wierzę mojemu facetowi, i jak wcześniej pisałam nie wierzę w taki "skok w bok" bez powodu. Tzn. jeśli w związku wszystko się dobrze układa to nie ma powodów do zdrady, chyba że ktoś jest sexoholikiem- a tu o takich przypadkach nie mówimy.

Ja jestem także nieprzytomnie zakochana, trzyma mnie to już 1,5 roku i liczę na więcej .

[Roksana S.]

Dorinko30 właściwie to zgadzam się z Tobą w sprawie zdrad, często wina leży po obu stronach.
Częściej zdradzają mężczyźni i wtedy jak się to wyda to wszyscy wtajemniczeni mówią jaki podły ten facet a jaka pokrzywdzona kobieta...ale...wg mnie kobiety (najczęściej po ślubie i po urodzeniu dziecka) same sobie szkodzą bo zbyt mało czasu starają sie znaleźć dla faceta
ja doskonale rozumiem, że dziecko pochłania ogrom uwagi cały dzień, nie chodzi mi o to żeby siedzieć godzinami w łóżku z facetem i patrzeć mu w oczy lub "seksować się" a zaniedbywać dziecko.
Uważam, że przy sprytnej organizacji domowych zajęć, przy nawet niewielkiej pomocy faceta czy dziadków można znaleźć troszkę czasu dla drugiej połowy.
Wiem to, bo sama mam małe dziecko, choć może to że obecnie nie chodzę do pracy na 8 godzin pozwala mi na to że w ciągu dnia wiele zdobię a wieczorem jak mały śpi mam trochę czasu dla męża i nawet na internet ( ale chyba kosztem snu siedzę w necie - tak mówi mój mąż i ma rację, bo sam już śpi a ja tu piszę)
Poza tym często obserwuję, że kobiety jak już mają męża i dzieci to się zaniedbują jeśli chodzi o urodę. Tłumaczą sobie to zapewne brakiem czasu i ważniejszymi sprawami na głowie, ale myślę że niektóre uważają, że jak już mają męża to nie muszą się starać ładnie wyglądać ..... i tu robią błąd.....wielki błąd, bo mąż wciąż jest wzrokowcem i wciąż chciałby patrzeć na tą samą kobietę w której się zakochał a w domu widzi zaniedbaną
kobietę...a w pracy i w sklepach, na ulicach widzi wiele ładnie prezentujących się dziewczyn. I co sobie myśli? Zastanawia się gdzie się podziała ta jego fajna dziewczyna w której się zakochał po uszy?
Ja też oczywiście nie poświęcam sobie tyle czasu co dawniej (musiałabym mieć chyba pomoc domową), nie robię sobie regularnie maseczki raz w tygodniu, nie mam zawsze perfekcyjnie ułożonych włosów i czasochłonnego makijażu tak jak dawniej, nie ma codziennie pięknie pomalowanych paznokci, ale zawsze staram się wyglądać ładnie tzn, nigdy nie mam przetłuszczonych włosów, nawet jak nie mam czasu ich układać, to właściwie mam taką fryzurę że i tak włosy wyglądają ładnie (włosy długie, proste, bardzo gęste i błyszczące pomimo rozjaśniania).
Makijaż i to całkiem dopracowany, wyrazisty, z mocno wytuszowanymi rzęsami robię sobie w ok. 15 minut. Aż sama nie mogę w to uwierzyć, bo zanim zostałam mamusią to potrafiłam malować się nawet pół godziny, albo dłużej, powoli, dokładnie bo jestem taką trochę artystyczną duszą. Teraz tłumaczę to sobie tym, że miałam czas, nie miałam takich obowiązków. O sorki, śpieszyłam się ze 2 razy jak zaspałam rano do pracy
Poza tym zawsze używam perfum które dla mnie i dla męża są ładne, seksowne. Bez kropelki perfum czułabym się jakoś tak nie do końca ubrana i chyba jestem perfumoholiczką (uzbierałam niezłą kolekcję)
Kolejna sprawa to ubranie "domowe" - myślę, że każda z nas w domu nie siedzi w marynareczkach i spodniach w kancik, tylko w jakimś wygodnym ubraniu, szczególnie jak ma się dzieci, małe dzieci.
Ja np chodzę najczęściej po domu "na sportowo", choć zdarzają się też miniówy hihi albo sam bielizna Ale ten mój sportowy strój domowy to nie jest jakiś stary, powyciągany dres, lecz raczej obcisłe spodnie i seksowna koszulka sportowa lub bluza , tak jak sie najczęściej dziewczyny ubierają na zajęcia sportowe.
Mój mąż jest zachwycony i mówi że w domowym dresiku i w kucyku wyglądam przeuroczo, tak dziewczęco i zalotnie. Powiedział mi też kilka razy że ja w dresie i bez makijażu wyglądam 100 razy lepiej niż większość kobiet "w pełnym rynsztunku" tzn wystrojone, wyfiokowane i z pełną tapetą na twarzy. I to uważam za wielki komplement. Zresztą nie tylko mąż mi to mówił ( przepraszam za brak skromności).
Chciałam tylko w ten obrazowy sposób napisać, jakie błędy popełniają kobiety kiedy są już mamuśkami.

Dorinko cieszę się że już póltora roku żyjesz z wielką miłością w sercu i nasycić się nią nie możesz.
Życzę Ci żeby to wielkie uczucie nigdy nie wygasło i prowadziło Cię przez życie, żebyś każdego dnia wstając z łóżka uśmiechała się sama do siebie i z radością witała nowy dzień, żebyś zawsze zasypiała i budziła się przy boku ukochanego.

Ale się rozpisałam to chyba dlatego, że jestem gadułą więc i napisać się nie mogę
P.S. nie poruszam tematu że faceci też po ślubie często się zaniedbują i traktują żony nie tak jak powinni. To temat-morze.......

[Roksana S.]

Dziewczyny, przeczytałam to co właśnie napisałam i myślę że niektóre moje zdania mogą świadczyć o tym, że jestem chwalipiętą. Może nie powinnam pisać np że ktoś mi powiedział jakiś komplement. To tak jakbym sie chwaliła jaka to ja jestem wspaniała. A przecież wy wszystkie też jesteście fajnymi kobietkami
Przepraszam, ale ja po prostu jestem szczera i piszę to co myślę, nie cofam się i nie kasuję napisanych zdań, czasem natomiast edytuję jak zauważę literówkę lub uznam że powinnam coś dopisać.
Tak jak napisałam wyżej, jestem bardzo wygadana, czasem nieokrzesana i pyskata ......ale szczera...az do bólu. Dlatego też dostałam 3 m-ce temu poważne upomnienie od moderatora za wypowiedzi w wątki "Mój TŻ nie chce dziecka", za cytuję "atak na inną użytkowniczkę" choć oczywiście mam swoje zdanie na ten temat. Obiecałam sobie, że powstrzymam się od impulsywnego pisania i jakoś tak trwam
Ale tu znowu się wychwalam, obiecuję że postaram się więcej tak nie pisać.
Niezły łobuziak ze mnie.
Pozdrówka

[Sabbath]

Hej, Roksano!
Bycie chwalipięta (w takim ujęcu, w jakim Ty jesteś) to super cecha w kraju, gdzie na pytanie "Jak leci" wypada odpowiadać smętnie "Stara bieda". W mentalności ludzi z zagranicy najbardziej podoba mi się to, że nie zrzędzą tak strasznie, przy spotkaniu nie epatują biedą i chorobami, bo właściwie po co? Przyjaciele się zmartwią, a wrogowie ucieszą.
Bądź szczęśliwa. Tutaj zazdrośników nie znajdziesz

W kwestii ładnegowyglądu... no cóż. Ujmuję to zwykle i inny sposób, ale przekaz jest ten sam.

A co do ostrzeżenia. Też mi się trafiło, na samym początku. "Atakiem na inną użytkowniczkę" określono radę udzieloną naprawdę ślicznej nastolatce, która żaliła się, że nagminnie rzucają ją chłopcy i prosiła o to, by poradzić jej, co ma zrobić, by wyglądać ładniej. Napisałam, że jej problem nie tkwi w braku urody, lecz gdzie indziej. Odwołałam się od tej decyzji do moderatorki, która mnie zganiła i... wyobraźcie sobie, po wymianie maili sprawa poszła do szefowej, ostrzeżenie odwołano i jeszcze zostałam bardzo kulturalnie przeproszona. Kurczę! Ta młoda dziewczyna zaimponowała mi tym, że potrafiła tak spokojnie i bez zciemniania przyznać się do błędu. To jest dopiero cecha charakteru, która świadczy o klasie! Błędy popełniamy przecież wszyscy, nie?

[dorinka30]

Roksano, widzę że mamy podobne jak nie identyczne podejście do pewnych tematów, z czego bardzo się cieszę

Wiem dokładnie o czym piszesz, obserwowałam to wiele razy, jak z zadbanej kobiety robiła się zgnuśniała i zaniedbana mamuśka. Jak inteligentne kobiety po urodzeniu dziecka potrafią rozmawiać już tylko o zupkach i "kupkach" swych pociech. Nie wiem czy wiesz ale ja także jestem mamą 4,5 letniego, wspaniałeego mężczyzny, ale jakoś nigdy nie popadłam w taką paranoję . Wyobraź sobie, że chodziłam raczej na samotne spacery z moim synkiem, żeby nie słuchać tego zrzędzenia , nie mówiąc nic o ich wyglądzie....

Mam identyczne zasady jak Ty, może to jest i chore ale nigdy nie wychodzę z domu bez makijażu (podstawowego chociazby, jak tusz i błyszczyk + trochę pudru), mam strój domowy ale nie są to wyciągnięte stare portki czy t-shirty w których wstyd drzwi otworzyć listonoszowi .
Są to dla mnie kwestie estetyki, nie wyobrażam sobie inaczej. Ale wiem, że nie jest to niestety norma, mój facet także wyrażał wielkie zdziwienie widząc mnie w stroju domowym , że można w domu ładnie wyglądać.???!!!
Był przecież z innymi kobietami, a mimo wszystko uznał, że to co ja prezentuje to jest oryginalność i kobiecośc.

Staram się zawsze i wszędzie dobrze wyglądać, dla siebie , nie dla ludzi. I czy to siłownia czy wyjazd na urlop, czy grill za miastem zawsze staram się wyglądać kobieco i estetycznie, a wiem że dla niektórych kobiet np.URLOP to urlop od dbania o siebie i później aż żal na to patrzeć.

Co do facetów i tego, ze się zapuszczają to zgadza się, widuję też takie obrazki . Ale mojemu facetowi to nie grozi (Twojemu Roksano pewnie także), to że ja jestem zadbaną i wymagającą kobietą powoduje u niego, że musi o siebie dbać ze zdwojoną siłą ..... I bardzo dobrze, tak trzymać


Całuję Cię i wszystkie zadbane laski

[Roksana S.]

Sabbath dzięki za miłe słowa
może nie jest ze mną aż tak źle jak myślę,
kurcze ale jesteście równe babki bo szczerze to myślałam tak sobie dzisiaj w ciągu dnia, że zapewne oceniłyście mnie wszystkie jako przysłowiową głupią blondynkę która zbytnią wagę przywiązuje do wyglądu, kosmetyków i ciuchów.
Bałam sie tu dziś do was zajrzeć, obawiałam sie delkiatnej krytyki, właściwie to cały dzień miałam bardzo zajęty tak że nawet chwili spokoju nie znalazłam i dopiero teraz mogłam wejść w nasz kochany wizaż
Dzięki za szczerość, masz rację Sabbath że Polska to kraj raczej marudnych ludzi, szkoda
Pozdrawiam serdecznie

[Roksana S.]

Dorinko30 czytasz w moich myślach
jak się cieszę, że nie jestem osamotniona w tych swoich spostrzeżeniach
mogłabym prawie do każdego Twojego zdania przytoczyć kilka przykładów z mojego otoczenia
ja też staram się wyglądać ładnie i kobieco na urlopie, na grilu, kiedy jeżdżę na rowerze, kiedy jestem na ognisku, u kogoś na działce itd.
wiadomo, że nie zakładam wtedy szpilek i żakieciku, albo koronkowej seksownej bluzki ale przy odrobinie pomysłowości i gustu nawet w ubraniu "na luzaka" można wyglądać ślicznie
ja też nie wychodzę z domu chociaż bez tuszu i delikatnego błyszczyka i bez kropelki perfumek.
taka już jestem i zawsze taka byłam i taka będę nawet wtedy jak żadna kobieta z mojego otoczenia nie będzie się podobnie zachowywać
ludźmi się nie przejmuję, bo zawsze mnie obgadywali
nasłuchałam się o sobie takich głupot, że aż chylę czoła przed niektórymi za bujną fantazję..ale to temat obszerny, może innym razem go poruszę....zawiść i zazdrość ludzi a szczególnie sflustrowanych, zakompleksionych kobiet nie zna granic.
przykład z listonoszem jest taki z życia wzięty
ja też nie umawiam się z innymi mamuśkami na specery z wózkiem, wolę sama spacerować z synkiem, nie mam zamiaru się rozpraszać i psuć sobie humoru i straszyć się słuchając o dziecięcych chorobach i o zdradach facetów
nie lubię przebywać wśród ludzi którzy wiecznie zrzędzą, marudzą i straszą bo wolę nakręcać się na pozytywne myślenie, dla własnego zdrowia psychicznego, dla dziecka i męża.
widzę często takie gromady matek z dziećmi, zaniedbanych, wrzeszczących na dzieci, kobiety te często tworzą takie "kółka wzajemnego pocieszenia"
może niektórym jest to potrzebne?
ja tam wolę sama spacerować z dzieckiem, pcham wózek i mówię małemu co mijamy, że idzie piesek itd. a jak się jeździ z koleżankami to gada się z nimi a nie ma jak pokazywać dziecku świat, opowiadać co widzimy
najbardziej oczywiście lubię spacery całą rodzinką
pozdrawiam serdecznie i muszę kończyć bo mi się ten mój łobuziaczek obudził i pora wracać do słodkich obowiązków, nakarmić tego pasibrzuszka
P.S. Dorinko gratukuję synka, ja nie mogę się doczekac kiedy mój będzie miał ponad 4 latka i będę z nim spacerować za rączkę.....jakie to musi być wspaniałe uczucie spacerować z takim małym facecikiem i sobie rozmawiać na "poważne" dziecięce tematy

[nika672]

Napisane przez Sabbath;

W kwestii ładnegowyglądu... no cóż. Ujmuję to zwykle i inny sposób, ale przekaz jest ten sam.

No właśnie ja też ujmuję to w inny sposób

Zawsze uważalam że być zadbaną i ładnie wyglądać to rzecz naturalna dla kobiety.Być moze tak mi sie wydaje ponieważ doświadczyłam kilka lat życia więcej od niektórych młodszych pań w tym wątku. Lubię z przyjemnością zawiesic wzrok na wszystkich domownikach, którzy przemieszczaja sie po domostwie.
Dorinka bardzo ładnie ujęła fakt,iż mężczyzna może być zdziwiony wyglądem swojej partnerki w pieleszach domowych.
Też mam swój całkiem wygodny strój domowyale nie używam do niego perfum w ''które sie ubieram idąc na przykład do teatru''

Napisane przez Roksana;

ja też nie umawiam się z innymi mamuśkami na specery z wózkiem, wolę sama spacerować z synkiem, nie mam zamiaru się rozpraszać i psuć sobie humoru i straszyć się słuchając o dziecięcych chorobach i o zdradach facetów
nie lubię przebywać wśród ludzi którzy wiecznie zrzędzą, marudzą i straszą bo wolę nakręcać się na pozytywne myślenie, dla własnego zdrowia psychicznego, dla dziecka i męża.
widzę często takie gromady matek z dziećmi, zaniedbanych, wrzeszczących na dzieci, kobiety te często tworzą takie "kółka wzajemnego pocieszenia"
może niektórym jest to potrzebne?

Widzisz Roksano my tu czasem marudzimy trochę i wzajemnie sie pocieszamy,jak pobędziesz z nami trochę to zobaczysz,że nie ucierpi na tym Twoje zdrowie psychiczne
Są dni,że chętnie któraś z nas wyrzuci swoje troski czy problemy.Każda z nas cos tam poradzi,pocieszy,zdopingu je i jest łatwiej podjąć decyzję.Jesteśmy dorosłe i każda z nas zna swoją wartość i mądrość.Po wysunięciu pewnych wniosków i tak same decydujemy za siebie

[nika672]

dubel

[dorinka30]

Witaj Niko wieczorowo , nie wygadałam się z Wami w piątek i teraz błąkam się i błąkam . Aż mi Tż zwróci uwagę

Masz rację Kochana, my to sobie ponarzekać lubimy i też mamy swój krąg wzajemnej adoracji, ale zrzędzić to nie zrzędzimy raczej

[nika672]

Napisane przez dorinka30;

Witaj Niko wieczorowo , nie wygadałam się z Wami w piątek i teraz błąkam się i błąkam . Aż mi Tż zwróci uwagę

Masz rację Kochana, my to sobie ponarzekać lubimy i też mamy swój krąg wzajemnej adoracji, ale zrzędzić to nie zrzędzimy raczej

Dorinko kochana,oczywiście że nie zrzędzimy
Wyobraź sobie skarbie,że godzinę walczyłam z serwerem,wieczorami mam problem dostać sie na wizaż.A już stoi ekipa nade mną, żeby dorwać sie do komputera
Może uda nam sie jeszcze dziś spotkać ,jeśli nie to życzę Wam cudownych snów