Tęczowy Most -pamięci naszych najdroższych przyjaciół- smutny ZBIORCZY WĄTEK WSPARCIA

[bzyczka1]

ja 2lata temu uspiłam ukochanego psa z którym sie wychowałam...to była bardzo ciezka decyzja ale Ona strasznie sie meczyła..miała juz swoje lata (18) i na dodatek nowotwór na sutkach i prawdopodobnie na mozgu, pod koniec miała ataki padaczki..to bylo straszne i dlatego zdecydowalismy sie na uspienie...

[Anett_]

Aptekus, przykro mi z powodu choroby Mruczysława. Chwile, w których widzimy chorobę naszych małych Przyjaciół, z którą już niesposób walczyć są smutne
i trudne.
Rozumiem dobrze to, jak Możesz się teraz czuć.

Przytulam Ciebie, a Kotkowi zyczę jak najmniej cierpienia.
Pamiętaj, nic nie Odbierze Wam szczęśliwych lat spędzonych wspólnie
i cennych wspomnień

[201803290936]

Współczuję Ci bardzo. Mam nadzieję, że Mruczysław nie będzie cierpiał i odejdzie w lepsze miejsce. Na pewno miał wspaniałe życie, pełne miłości, troski, szczęśliwych chwil.

[aptekus]

bardzo dziękuję za ciepłe słowa, poryczałam się jak czytałam...wogóle myslenie o tym wywołuje u mnie potok łez...

decyzja jest prawie podjęta, tylko jakos odwagi nikt nie ma żeby ją wprowadzić w czyn...

moja mama jest równie emocjonalna i płaczliwa jak ja...chyba nadal sie łudzimy że stanie sie cud i kociak wyzdrowieje

[Lorduś_Słonko]

Ehh... Ja bym się chyba pociął, gdybym miał się zdecydować na uśpienie któregoś z moich koteczków Potrafię sobie wyobrazić co teraz czujesz. Moja kicia miała FIV i lekarze mówili, żeby ją uśpić, bo zostało jej niewiele życia. Chuda jak szczapa, nie chciała jeść, smętna i w ogóle widać było, że kot w oczach marnieje. Jeden lekarz polecił mi tabletki na układ immunologiczny (podnoszące odporność) i kot po nich ożył. Dzisiaj Anita ma lekki "fałdek" i jest dużo bardziej żywotna. Nie wiem... Może powinnaś spróbować jeszcze konsultacji z innymi weterynarzami? Mi kilku też kazało Anitę uśpić i ostatni jej pomógł (jakby nie pomógł, to nie byłby ostatnim, bo bym chodził do następnych). Sam nie wiem... Ja bym jeszcze próbował, ale wybór należy do Ciebie. Tak czy inaczej życzę wytrwałości, bo wiem co przechodzisz.

[Mandragora21]

Wiem, że to bardzo ciężka decyzja ale nie powierzaj jej wykonania komuś kogo Twój kotek nie kochał. Mój pies nie mógł umrzeć, dopóki go nie przytuliłam, czekał na to. To mu pomogło przejść do lepszego świata, gdzie już go na pewno nic teraz nie boli.
Po prostu bądź z nim do końca...
Tylko tyle mogę poradzić, ale pisząc to wszystko stanęło mi przed oczami
Trzymaj się

[in_my_memory]

aptekus tak bardzo Ci wspolczuje aż mam łzy w oczach... tym bardziej ze dzisiaj moj kociak przeszedł operacje. Mial guza na grzbiecie i okazalo sie ze to rak jak pomysle ze jego historia tez tak sie moze skonczyc to chce mi sie plakac
Trzymaj się. Pozdrawiam

[kalimerka]

biebny kotek dlaczego świat jest taki niesprawiedliwy

[kalimerka]

Zaraz się rozpłacze

[mandelka]

Napisane przez bzyczka1

ja 2lata temu uspiłam ukochanego psa z którym sie wychowałam...to była bardzo ciezka decyzja ale Ona strasznie sie meczyła..miała juz swoje lata (18) i na dodatek nowotwór na sutkach to bylo straszne i dlatego zdecydowalismy sie na uspienie...

moja suczka ma to samo jej stan sie pogorszył , ma wielką kule pod brzuchem, mało je tylko pije...

Napisane przez aptekus

decyzja jest prawie podjęta, tylko jakos odwagi nikt nie ma żeby ją wprowadzić w czyn...

moja mama jest równie emocjonalna i płaczliwa jak ja...chyba nadal sie łudzimy że stanie sie cud i kociak wyzdrowieje

u mnie to samo już kilka razy padały słowa żeby tata jechał z nią do weterynarza uśpić ale ... on nie chce a ja z bratem łudzimy sie że nie jest źle i jej przejdzie

[Ive_85]

Mandelka-nie przedłużajcie cierpienia psa. Przy podejmowaniu decyzji o uśpieniu naszego pieska usłyszeliśmy ważne słowa "jeśli naprawdę go kochacie, pozwólcie mu odejść bez bólu". Dużo łatwiej jest wiedząc, że zrobiło się wszystko co możliwe i pozwoliło by najlepszy przyjaciel odszedł za Tęczowy Most bezboleśnie niż patrzeć jak kona w męczarniach.
My naszego usypialiśmy w domu, żeby oszczędzić mu stresów.

[aptekus]

stało się...


w końcu decyzja zapadła.

wczoraj wieczorem zabrałam mojego ukochanego kotka do weta.

Było strasznie trudno na to patrzeć, ale wszyscy w klinice mnie pocieszali, że tak lepiej, że śmierć mogłaby okazać sie dużo bardziej okrutna i ten zastrzyk to najłagodniejsza forma zejścia z tego śwata dla mojego Mruczka.

Zgasł tak szybko, nie miał sił już walczyć...

Pochowaliśmy go na ogródku, pod drzewkiem, tam spaceruje duzo dzikich kotów wiec nie bedzie sam...

[taszkin]

Napisane przez aptekus

stało się...

Już nie cierpi... ale na pewno pamięta dobre życie, jakie zapewniła mu jego troskliwa Pani.
Trzymaj się Aptekus. Choć wiem, jakie to trudne, staraj się pamiętać same dobre chwile Mruczysława

[carolinascotties]

Aptekus - przytulam Cię
Twój Przyjaciel przeszedł za Tęczowy Most i tam będzie na Ciebie czekać.

Mruczysław [*][*][*]

[madgam]

Napisane przez aptekus

stało się...


w końcu decyzja zapadła.

wczoraj wieczorem zabrałam mojego ukochanego kotka do weta.

Było strasznie trudno na to patrzeć, ale wszyscy w klinice mnie pocieszali, że tak lepiej, że śmierć mogłaby okazać sie dużo bardziej okrutna i ten zastrzyk to najłagodniejsza forma zejścia z tego śwata dla mojego Mruczka.

Zgasł tak szybko, nie miał sił już walczyć...

Pochowaliśmy go na ogródku, pod drzewkiem, tam spaceruje duzo dzikich kotów wiec nie bedzie sam...

aptekus...tak mi przykro widze ze roznowczesnie przechodziłysmy przez to samo, ja mojego kochanego kocurka uspilam 30 stycznia o 17, miał dopiero 8 lat nowotwór złosliwy...raz udało sie wyciąc, ale po pół roku odrósł, od razu z przerzutami na płuca.. a potem był juz wszedszie
od diagnozy był z nami niecały miesiąc, ale zaczął sie dusic, nic nie jadł, schudł, skóra i kości, nawet nie mógł sie napić
było ciężko, a teraz jest pusto i smutno ale tak było dla niego lepiej, spokojnie, bez bólu zasnął... pochowaliśmy go pod drzewkiem w ogródku...

trzymaj sie ciepło...

Pani w lecznicy doradziła, zeby przygarnąć jakiegoś małego kotka jak najszybciej... on szczęśliwie znajdzie dom a Ty łatwiej sie uporasz ze stratą przyjaciela <ja tak zrobie...>

[Ive_85]

Strasznie mi przykro. Ale uwierz, że tak było lepiej dla niego. Trzymaj się.

[Enaffi]

Pare tygodni temu takze musielismy podjac taka decyzje po wielu miesiacach walki o zycie naszego kociaka prawie ciodziennych wizytach u weterynarza, codziennie dawałam mu po 3 zastrzyki,kociaka ktoś potracil samochodem po pewnym czasie dostał paralizu nog tylnych ale my dalej sie nie poddawalismy opiekowalismy sie nim całkowite poswiecenie gdy pewnego dnia mama powiedziala że kotek "placze" że normalnie łzy mu sie leją z oczków postanowilismy mu ukrucic ta męke weterynarz nam powtarzal że no sa małe szanse ale mysmy nie chcieli w to wieżyć,podjelismy ta decyzje i najsilniejszy psychicznie czyli moj brat pojechał i stało sie kazał najpierw dac srodek usypiajacy a potem dopiero ten okropny zastrzyk do dzis mi sie zdazy poplakac a teraz jak to pisze sciska mnie po gardle więc rozumiem twoj ból jak czlowiek sie może zwiazac z zwierzakiem

[in_my_memory]

Aptekus bardzo mi przykro naprawde Ci wspolczuje jedyne co może byc pocieszeniem to fakt ze Mruczysław juz nie cierpi...

[*Aga*]

Moja psinka umiera. Mam Ją od prawie 18 lat. Od paru dni leży już tylko i praktycznie nie reaguje. Moja mama karmi ją i poi szczykawką i chyba tylko dzięki temu Kulka jeszcze żyje. Od weterynarza dostała czopki przeciwbólowe...Serce mi pęka jak pomyśle,że Ona odchodzi. Mam ją od 7roku życia, towarzyszyła mi prawie od zawsze. Ja nie wiem jak sobie z tym poradzić. A najgorsze jest to,że nie mogę być teraz z Nią bo mieszkam w Krakowie,a rodzice z psem w innym mieście. Nie chcę już nawet do nich dzwonić bo się boję, że mi powiedzą,że piesek nie przeżył nocy. Boże,jaki to jest ból niesamowity. Pewnie niektórym wydaje się to śmieszne ale gdy ma się takiego przyjaciela właśćiwie od zawsze to strasznie ciężko się pogodzić z tym,że on umiera. Ktoś powie "oj dożyła tylu lat,stara była, już na nią czas". Nigdy nie jest dobry czas!!!! Nie mogę pracować i normalnie funkcjonować bo cały czas o Niej myśle. Dziś wstałam rano i mam takie dziwne przeczucie,że to dziś ten dzień. Wczoraj jak rozmawiałam z mamą wieczorem,płakała,nie kazała o nic pytać...

[Viris]

Strasznie mi przykro. To jest chyba jedno z gorszych przezyc w zyciu kazdego czlowieka. Trzymaj sie dzielnie, najwazniejsze ze przez cale swoje zycie z Wami bedzie kochana. Zwierzaki to wiedza.

[moniska]

bardzo mi przykro z powodu twojego pieska, ja podobna sytuacje przezylam pol roku temu wiec wiem co czujesz. nie bede probowala na sile cie pocieszac ale mysle ze twoja psinka i tak wie ze byla przez ciebie i innnych domownikow kochana

[aneczka_1984]

Nie wiem nawet co Ci napisać Musisz być dzielna, i pamiętaj, że zawsze tu możesz się wypłakać. Co jak co ale miłość do zwierząt rozumiemy

[*Aga*]

O 13 Jej serduszko przestało bić

[masiek]

trzymaj się. bardzo mi przykro.

[green-aria]

Jak bardzo rozumiem Twój smutek.Moja suczka ( miałam ją od szczeniaczka) odeszła w maju ubiegłego roku w wieku 14 lat.I do dzisiejszego dnia nie mogę się z tym pogodzić.Strata ukochanego zwierzaka jest tak samo bolesna,jak strata człowieka,jeśli ktoś tego nie rozumie to nie jest dobrym człowiekiem.Pozdrawiam,je stem z Tobą.

[aneczka_1984]

[nom_de...]

Ja mam pieska i jak pomysle, ze moglby odejsc to
Sciskam , trzymaj sie

[*Aga*]

Dzięki dziewczyny za słowa otuchy. Ja nie pamiętam życia bez mojej kochanej suni, od zawsze była ze mną, zawsze mi towarzyszyła, cieszyła się ze mną i pocieszała jak płakałam... Rodzice pochowali Ją na naszej działce żeby zawsze była z nami...Tak naprawdę to jeszcze chyba do końca nie dotarło do mnie to, że Jej już nie ma. Jak pojade do rodziców i tam Jej nie będzie to nie wiem...

[wybujana]

Śmierc ukochanego zwierzątka jest czyms strasznym.Sama przez to przechodziłam i uwierz- wiem co czujesz . Tak jak napisała kolezzanka wyżej MUSISZ BYC DZIELNA. Na zawsze pozostanie z Twoim sercu . Zostaną piękne wspomnienia...których nawet czas nie wymaże
Warto sie wypłakac.. to naprawdę pomaga... Pozdrawiam serdecznie <przytul>

[Gladys]

strasznie mi przykro Na pewno chciałaby ci podziękować za wspaniałe życie