Musisz mieć chłopaka!

[Casaya781]

Witam wszystkie wizażanki Jestem tutaj, ponieważ znam wizaż i wiem, że na pewno znajdą się osoby, które chętnie podyskutują tu ze mną na temat, który mnie ostatnio nurtuje.


W tym roku skończyłam 20 lat, więc jestem naprawdę młodą osobą. Mojego pierwszego chłopaka poznałam mając 16 lat i byłam z nim 2,5 roku. Ogólnie szczeniacki związek, on latał za innymi, a ja obrażałam się o byle drobnostkę przez co zawsze były kłótnie. W każdym razie rozdział już daaawno skończony (nie jesteśmy już ponad rok), nic już do niego nie czuję i mam się bardzo dobrze. Po tym czasie będąc z nim (czyt. siedzenia w domu i oglądania filmów) stwierdziłam, że muszę w końcu zacząć żyć jak każdy młody człowiek. Mam swoją grupę przyjaciół dzięki, którym jestem teraz w najlepszym okresie mojego życia, po prostu bawię się i nadrabiam stracony czas Mam swoją pasję i staram się w niej realizować, mam też swój pomysł na życie. Jest mi dobrze tak jak jest. Ale no własnie - jestem sama. Jestem osobą, którą bardzo trudno sobą zainteresować (chodzi mi o płeć przeciwną) i to nie jest tak, że mam wysokie wymagania i uważam się za gwiazdę tylko po prostu chłopak musi mieć to "coś". Jeśli chłopak nie przyciąga mnie od samego początku to nic z tego nie będzie. Jestem osobą energiczną, roześmianą, dość pewną siebie i nie mogę narzekać na brak zainteresowania ale wszystkich adoratorów odsyłam z kwitkiem bo nie mam ochoty na związek i czekam na tego właściwego chłopaka, który przewróci mój świat do góry nogami. I wszystko byłoby idealnie gdyby nie ludzie. Ostatnio spotkałam koleżankę, której dawno nie widziałam i zaczęła się rozmowa. Oczywiście padło pytanie "czy masz kogoś?". Ja odpowiedziałam, że nie a koleżanka wielce zaskoczona, że to przecież już ponad rok od rozstania z byłym i jakim cudem ja jeszcze nikogo nie znalazłam. Kolejny przykład mojej koleżanki, której chłopak chodzi sobie na dyskoteki osobno z koleżankami, a gdy ona pojawiła się na tej samej dyskotece nie powiedział jej nawet "cześć". O tym, że cały czas ją obraża też wspomnę. Próbowałam z nią porozmawiać, wytłumaczyć, że on jej nie szanuje, że ja jestem sama i jestem szczęśliwa co ona skomentowała - "ale nie masz nikogo". Kolejnym durnym przykładem jest tekst mojego ex, który zawsze mówił - "jakby była fajna, to miałaby chłopaka". I tutaj własnie pojawia się to co mnie od kilku dni nurtuje. Czy kobieta/dziewczyna bez chłopaka jest bezwartościowa? Czy powinnam się złapać pierwszego lepszego bo będąc w związku jestem fajniejsza? Nie rozumiem dlaczego ludzie mają jeszcze takie głupie i stare poglądy, że w wieku 20 lat powinno się mieć męża i 3 dzieci. Co wy o tym sądzicie? Czy też miałyście kiedyś takie sytuacje jak te opisane wyżej? I w jakim wieku wy spotkałyście swoja prawdziwą miłość?

Pozdrawiam K

[StarFighter]

Przecież odpowiedź jest oczywista. Brak chłopaka nie ma nic do wartosci i Twoi znajomi to wiedzą tylko się zgrywają uzywając nieudolnej argumentacji, ponieważ sami nie są w zwiazkach, które by zadowalały

[Casaya781]

Tak, tak zdecydowanie racja Chcialam tylko poczytać co o tym sądzą niektóre z was Dziękuję za odpowiedź

[StarFighter]

Ja akurat jestem przedstawicielem męskiej strony Wizażu

[Casaya781]

Ohh, teraz juz będę wiedzieć

[December12]

Tak funkcjonuje społeczeństwo. Jednak oczywiście zgadzam się, lepiej być w związku z kimś kto naprawdę nam się podoba i jest fajnym człowiekiem niż z byle kim. Zwykle to tak nie działa. Znam wiele par, które są ze sobą byleby z kimś być.

[Rogalicja]

Mi to ostatnio strasznie przeszkadza, że jestem sama. Czuję się jak piąte koło u wozu wychodząc ze znajomymi, do tego chciałabym więcej wychodzić no a niektórych rzeczy nie sposób robić w pojedynkę :/ normalnie zazdroszczę moim koleżankom, czasem się dziwię bo serio nie jestem jakaś ostatnia a moje koleżanki poznajdywały kogoś, idą naprzód a ja nie.

ale nie ma nic na siłę. próbowałam, nie działa

[201605300922]

Specyficzne musisz mieć towarzystwo, skoro jest takie parcie na łapanie męskich portek Nie jest to zarzut do Ciebie absolutnie, po prostu sama znam kręgi, w których ludzie ZAWSZE są w związku, płynnie z jednego przechodzą do następnego. Ale wniosek powinnaś wysnuć jeden z tego - jak ktoś, tak jak ta koleżanka, ma problemy w związku, to dopóki nie prosi Cię o radę, to o ile nie dzieje się krzywda żadnym małoletnim, to nie ma sensu komentować. Bo koleżanka i tak będzie miała satysfakcję, że może ona ma głupiego faceta jak but, ale MA, a Ty nie. No czymś sobie trzeba poprawić humor, jak Twój związek jest tak beznadziejny, że aż ludzie z boku to widzą. Nawet jak Ci się koleżanka (nie przyjaciółka) żali na złego faceta - potakuj, wspieraj, nie komentuj, a najlepiej staraj się zmienić temat, obrócić coś w żart. Ile ja już znajomych potraciłam, bo w chwili dołka mi opowiedziały o swoich ,,Misiach" mroczne i niefajne rzeczy, po czym dalej z nimi są, a kontakt ze mną stał się niewygodny, bo wiedziałam, jak jest.

[abraxas2871]

Masz dziwnych znajomych, serio. Ja mam 26 lat i nigdy w związku nie byłam (ba, nigdy nie byłam na randce), nie uważam tego za jakieś dziwne, i nikt z mojego otoczenia mi tego nie wypomina (chociaż większość moich znajomych jest w długich związkach, niektórzy nawet są już pożenieni, a jeszcze inni mają dzieci). Polecam zmienić towarzystwo na ździebko bardziej rozwinięte emocjonalnie. Każdy żyje jak mu się podoba i nikomu nic do tego. A że kobieta samotna nie jest mniej wartościowa niż w związku to nawet nie zamierzam dodawać, bo to oczywiste.

[tishia]

masz dziwnych znajomych.. Nie bierz ich tekstów na poważnie. Moim zdaniem prędzej czy później przyjdzie taki moment, że spotkasz kogoś, kto przyprawi Cię o szybsze bicie serca i będziesz wiedziała, że to "ten". Ale nic na siłę, to przyjdzie samo. Ja gdybym miała być z byle jakim chłopakiem nieszczęśliwa to milion razy bardziej wolałabym być sama. Serio

[Casaya781]

Dziewczyny, o których tu pisalam to tylko znajome, moi najbliżsi przyjaciele są calkowicie nornalni Ja uważam, ze nie ma sensu byc z kimś tylko po to zeby być. Dlatego założyłam ten wątek zeby poznać wasze zdania

[201605300922]

Napisane przez Casaya781

Dziewczyny, o których tu pisalam to tylko znajome, moi najbliżsi przyjaciele są calkowicie nornalni Ja uważam, ze nie ma sensu byc z kimś tylko po to zeby być. Dlatego założyłam ten wątek zeby poznać wasze zdania

na Wizażu raczej nie znajdziesz stale udzielających się dziewczyn, które bez męskich gaci u boku nie czują się spełnione

[dorris23]

Napisane przez Casaya781

Witam wszystkie wizażanki Jestem tutaj, ponieważ znam wizaż i wiem, że na pewno znajdą się osoby, które chętnie podyskutują tu ze mną na temat, który mnie ostatnio nurtuje.


W tym roku skończyłam 20 lat, więc jestem naprawdę młodą osobą. Mojego pierwszego chłopaka poznałam mając 16 lat i byłam z nim 2,5 roku. Ogólnie szczeniacki związek, on latał za innymi, a ja obrażałam się o byle drobnostkę przez co zawsze były kłótnie. W każdym razie rozdział już daaawno skończony (nie jesteśmy już ponad rok), nic już do niego nie czuję i mam się bardzo dobrze. Po tym czasie będąc z nim (czyt. siedzenia w domu i oglądania filmów) stwierdziłam, że muszę w końcu zacząć żyć jak każdy młody człowiek. Mam swoją grupę przyjaciół dzięki, którym jestem teraz w najlepszym okresie mojego życia, po prostu bawię się i nadrabiam stracony czas Mam swoją pasję i staram się w niej realizować, mam też swój pomysł na życie. Jest mi dobrze tak jak jest. Ale no własnie - jestem sama. Jestem osobą, którą bardzo trudno sobą zainteresować (chodzi mi o płeć przeciwną) i to nie jest tak, że mam wysokie wymagania i uważam się za gwiazdę tylko po prostu chłopak musi mieć to "coś". Jeśli chłopak nie przyciąga mnie od samego początku to nic z tego nie będzie. Jestem osobą energiczną, roześmianą, dość pewną siebie i nie mogę narzekać na brak zainteresowania ale wszystkich adoratorów odsyłam z kwitkiem bo nie mam ochoty na związek i czekam na tego właściwego chłopaka, który przewróci mój świat do góry nogami. I wszystko byłoby idealnie gdyby nie ludzie. Ostatnio spotkałam koleżankę, której dawno nie widziałam i zaczęła się rozmowa. Oczywiście padło pytanie "czy masz kogoś?". Ja odpowiedziałam, że nie a koleżanka wielce zaskoczona, że to przecież już ponad rok od rozstania z byłym i jakim cudem ja jeszcze nikogo nie znalazłam. Kolejny przykład mojej koleżanki, której chłopak chodzi sobie na dyskoteki osobno z koleżankami, a gdy ona pojawiła się na tej samej dyskotece nie powiedział jej nawet "cześć". O tym, że cały czas ją obraża też wspomnę. Próbowałam z nią porozmawiać, wytłumaczyć, że on jej nie szanuje, że ja jestem sama i jestem szczęśliwa co ona skomentowała - "ale nie masz nikogo". Kolejnym durnym przykładem jest tekst mojego ex, który zawsze mówił - "jakby była fajna, to miałaby chłopaka". I tutaj własnie pojawia się to co mnie od kilku dni nurtuje. Czy kobieta/dziewczyna bez chłopaka jest bezwartościowa? Czy powinnam się złapać pierwszego lepszego bo będąc w związku jestem fajniejsza? Nie rozumiem dlaczego ludzie mają jeszcze takie głupie i stare poglądy, że w wieku 20 lat powinno się mieć męża i 3 dzieci. Co wy o tym sądzicie? Czy też miałyście kiedyś takie sytuacje jak te opisane wyżej? I w jakim wieku wy spotkałyście swoja prawdziwą miłość?

Pozdrawiam K

Ja spotkałam swoją miłość (obecnego męża) mając 18 lat

[emma8]

Napisane przez Casaya781

Dziewczyny, o których tu pisalam to tylko znajome, moi najbliżsi przyjaciele są calkowicie nornalni Ja uważam, ze nie ma sensu byc z kimś tylko po to zeby być. Dlatego założyłam ten wątek zeby poznać wasze zdania

Bardzo dobrze że nie śpieszy Ci się do kolejnego związku. Ja czasem żałuję że tylko rok byłam sama między pierwszym związkiem a drugim, bo przez ten czas naprawdę się działo. Randka za randką, flirty, imprezy, lekkie zauroczenia i wielkie namiętności, niewinne pocałunki i te mniej niewinne ahh aż się rozmarzyłam. Nie doceniałam wtedy tego okresu w moim życiu, cały czas miałam w głowie jakieś dziwne parcie na stały związek. Jeszcze zdążysz mieć i pięciu facetów, po co się śpieszyć?

---------- Dopisano o 01:15 ---------- Poprzedni post napisano o 01:10 ----------

A Twoi znajomi tak głupią pitolą bo boją się samotności, nie potrafią się nią cieszyć, myślą że bycie singlem to tylko desperackie czekanie na kolejny związek. A to g**no prawda. To Twoim znajomym trzeba współczuć podejścia do życia.

[Casaya781]

Lepiej bym tego nie napisała! właśnie ja bardzo doceniam to jak teraz jest, bo gdy pojawi sie ten ktoś to imprezy i wszystkie te szalenstwa się skończą lub mocno ogranicza :-D Właśnie to mega głupie podejście mnie tak zaczęło dziwić ;-) Szkoda tylko, ze w ich oczach jestem jakims odmiencem, ale ich zdanie mnie akurat najmniej obchodzi

[jeff]

ja mam 19 lat, a prawie wszystkie znajome z czasow podstawowki/gimnazjum maja chlopakow/narzeczonych. kilka z nich jest w ciazy badz tuz po porodzie a ja jakos nie mam ochoty na zadne zwiazki, dzieciaki i inne takie..

[natalia_t]

Napisane przez emma8

Bardzo dobrze że nie śpieszy Ci się do kolejnego związku. Ja czasem żałuję że tylko rok byłam sama między pierwszym związkiem a drugim, bo przez ten czas naprawdę się działo. Randka za randką, flirty, imprezy, lekkie zauroczenia i wielkie namiętności, niewinne pocałunki i te mniej niewinne ahh aż się rozmarzyłam. Nie doceniałam wtedy tego okresu w moim życiu, cały czas miałam w głowie jakieś dziwne parcie na stały związek. Jeszcze zdążysz mieć i pięciu facetów, po co się śpieszyć?

Dokładnie. Wcześniej się spotykałam jak chciałam, flirty itp, ale ciągle miałam w głowie "jestem sama, nikt mnie nie chce". Teraz bycie w związku jest fajnie, ale jak wspominam tamten czas to żałuję tego, że zamiast się wtedy cieszyć, to się przejmowałam, że moje znajomości trwają tydzień, góra dwa.

Ja z takich mało komfortowych sytuacji wspominam jak na urodzinach u koleżanki wszystkie dziewczyny były same, oczywiście poza jubilatką i jej współlokatorką. Ta współlokatorka zapytała, czemu przyszłyśmy bez facetów, każda coś tam powiedziała, że pracuje, że mieszka w innym mieście, itp., ja powiedziałam, że nie istnieje. Co wtedy usłyszałam? "Oh, przykro mi". Wszyscy zamarli, zapadła martwa cisza, nie wiedziałam jak wtedy zareagować, inni chyba też. Nigdy by mi nie przyszło do głowy, żeby mówić, że mi przykro na wieść o tym, że ktoś nie ma dziewczyny/chłopaka i że kiedykolwiek usłyszę coś takiego pod swoim adresem.
Tak poza tym to mam normalnych znajomych, znam kilka osób, które mają parcie na związki. Moja przyjaciółka bardzo długo tkwiła w toksycznym związku właśnie na zasadzie, że nie odejdzie, bo wtedy będzie sama. Na szczęście odeszła od dupka i teraz twierdzi, że więcej nie popełni tego błędu. Bardzo mi szkoda ludzi, którzy są z osobami kompletnie do nich nie pasującymi, w związkach, które przynoszą więcej przykrości niż radości. Wydaje mi się, że tacy ludzie nie mają co w życiu robić tylko szukać kolejnych partnerów, którzy jakoś zajmą im czas.
Ja swojego chłopaka poznałam na początku tego roku, czyli w wieku 22 lat. Wcześniej byłam w kilku dwumiesięcznych "związkach", które polegały na wspólnym wychodzeniu, jakichś całuskach itp, ale nie było tam seksu, głębszych uczuć też raczej nie, najwyżej zauroczenia. Teraz mam to wszystko w pakiecie i dreszcz mnie przechodzi na myśl, że tak zmieniając facetów na zasadzie "z byle kim, ale trzeba z kimś być", mogłabym przegapić mężczyznę, z którym jestem teraz.

[StarFighter]

Napisane przez jeff

ja mam 19 lat, a prawie wszystkie znajome z czasow podstawowki/gimnazjum maja chlopakow/narzeczonych. kilka z nich jest w ciazy badz tuz po porodzie a ja jakos nie mam ochoty na zadne zwiazki, dzieciaki i inne takie..

Jakto Jeff? nie potrzebny Ci "monsz"?

[2016070953]

a ja też jestem sama i nie narzekam z tego powodu

a tu humorystyczna piosenka:
https://www.youtube.com/watch?v=PdXaZdbiy9k

[jeff]

Napisane przez StarFighter

Jakto Jeff? nie potrzebny Ci "monsz"?

a ze niby po co..? wole koty - milsze, bardziej samodzielne i tansze w utrzymaniu

[StarFighter]

Tutaj jest kilku agregatów poszukujących drugiej polowki np. Imperialista, próbujący zaimponować damom swoimi tyradami na różne tematy

[Willard]

Moze mi powiedziec czy dziewczyna, wieloletnia singielka ma przypisywana etykiete 'lesbijka' podobnie jak facet, ktory jest sam musi od razu byc gejem?

[Pimpka]

Szczerze i niestety, ale często gęsto nasze społeczeństwo postrzega osoby (czytaj: kobiety) samotne jako dziwadła. Ja co prawda niedługo skończę lat 30, ale do związku mi się nie spieszy wcale. Jestem sama z wyboru, nie z konieczności, po prostu taka sytuacja mi odpowiada. Rodzice się z sytuacją mojej samotności jakoś tam pogodzili (choć czasami słyszę od mamy "chciałabym, żebyś kogoś miała, ale nic na siłę"), siostra (chyba) mnie skrycie podziwia (bo ona szukała "na siłę" w młodości, nie ma co ukrywać).
Oczywiście jednak stare ciotki, pociotki i znajome rodziców wiedzą lepiej, przecież NIE MOŻNA tak w pojedynkę! Jednak na pytanie, kiedy się "mój" znajdzie, ja mam utartą odpowiedź: "Jak się chłop trafi, to dobrze. Jak się nie trafi - jeszcze lepiej, będę miała święty spokój". To zazwyczaj zamyka wszystkim paszczę i wprawia w konsternację. A jak już słyszą, że nie chcę mieć dzieci, to w ogóle szczęka opada na podłogę.
Swoją drogą, na studiach trzymałyśmy się w szóstkę - trzy singielki, dwie miały przez ten czas paru chłopaków, jedna wydała się była w trakcie studiów za licealną miłość. I nigdy głupich komentarzy ani naciskania na posiadanie faceta nie było. Zależy od towarzystwa.

[Casaya781]

Haha tak te ciotki znam z opowiadań ;-) Ja sama naszczescie takich nie mam ale kilka razy trafila sie sytuacja kiedy będąc z mamą na zakupach spotkalysmy np.jej starego znajomego, kokezanke za szkoły no i zaczyna sie - "o to ty masz juz taka duża córkę? Pewnie wesele za niedługo". Rece opadają :-D Szczególnie gdy mama odpowiada na to - "jeszcze sie taki nie urodził co by jej dogodzil", a ja sie w środku cala trzesę :-D

[DopplegangerEddarda]

Serio ? Przejmujesz się tym ?

Jestem w podobnej sytuacji. Trafi się ktoś naprawdę fajny to pomyślę. I chyba ktoś też takiej "argumentacji" na mnie użył. Ręce opadają

I szczerze. U mnie nawet łapanie się byle dupy nie wchodzi w grę bo wiem, że zwyczajnie taką dziewczynę która by mi całkowicie nie odpowiadała bym zaczął olewać. Już tak miałem.

Trzeba korzystać z czasu gdzie nikt nie ciąga nas po weselach, podwójnych randkach, poznawaniu swoich znajomych oraz pytań "Jak widzisz nasze życie za 5 lat?" a i portfel grubszy.

[jeff]

ledwo ukonczona szkola, facet, dziecko, "rodzina" = szybka rasa jak doloza jeszcze 500zl to juz w ogole bedzie eldorado

[201803080934]

ja spotkałam swoją pierwszą miłość mając lat 18, następną mając 21, a potem 23, w tym momencie nie mam miłości

[kalincia]

Napisane przez Rogalicja

Mi to ostatnio strasznie przeszkadza, że jestem sama. Czuję się jak piąte koło u wozu wychodząc ze znajomymi, do tego chciałabym więcej wychodzić no a niektórych rzeczy nie sposób robić w pojedynkę :/ normalnie zazdroszczę moim koleżankom, czasem się dziwię bo serio nie jestem jakaś ostatnia a moje koleżanki poznajdywały kogoś, idą naprzód a ja nie.

ale nie ma nic na siłę. próbowałam, nie działa

Pójście do przou kojarzy ci się tylko posiadaniem faceta?

[Gregorius_]

No a ja przewrotnie napiszę, że na studiach nie warto zaniedbywać ŻADNEJ ze sfer swojego życia. W miarę możliwości warto przyłożyć się do wszystkich aspektów życia, także tych związanych z nawiązywaniem relacji.

Tak, też się świetnie czuję sam ze sobą, też cholernie lubię się rozwijać, nie mam problemu gdy jestem rok, czy 1,5 roku singlem, nie mam też problemu gdy jestem w związku. Po prostu wszystko ma dwie strony medalu. Jeśli na studiach "nie mamy czasu" na związki to tym bardziej po studiach nie będziemy mieli. No a nawet jeśli się okaże, że mamy ten czas to:
a) będziemy zmęczeni "prawdziwą" pracą
b) nie ma już takiego przemiału ludzi jak na studiach, nie ma tak wielu imprez, domówek i jakichkolwiek sytuacji, aby poznać tak dużą grupę ludzi jak na studiach. Nie poznajemy już tylu losowych ludzi, no i życie towarzyskie ogólnie nie jest tak bujne. Znajomi już się obrączkują i nie ma nawet z kim wyjść gdziekolwiek.

Więc jeśli na studiach nie potrafimy znaleźć nikogo kto ma to "coś" to ... po studiach będzie tylko trudniej.

Prawda jest taka, że to właśnie na studiach najczęściej spotyka się swoją przyszłą jedyną, czy jedynego. Albo przynajmniej człowiek uczy się egzystować w ogóle w związku, funkcjonować jako MY, nabierać w tym doświadczenia. 30-latka, czy 30-latek bez doświadczenia związkowego mnie osobiście dziwi. Miałbym wątpliwości jak to jest, że w najlepszych latach swojego życia, taka osoba nie spotkała nikogo i nie ma w tym elemencie kompletnie żadnego doświadczenia. Może jest zwyczajnym egoistą kochającym tylko siebie ?

Co oczywiście wcale nie oznacza, że na siłę trzeba szukać męskich portek . Po prostu ... nie warto zaniedbywać tego aspektu bo "ja taka niezależna i w ogóle nie mam czasu na związki". Kiedyś ten czas będziesz musiała znaleźć, o ile nie chcesz skończyć sama z kotem. Poznawanie nowych ludzi, później, po studiach jest sporo trudniejsze. Może się okazać, że już nie tyle nie znajdujemy nikogo kto ma to "coś", tylko po prostu nie spotykamy w ogóle nowych ludzi, bo nagle wszyscy znajomi w związkach, śluby, sami jesteśmy zbyt zmęczeni pracą, aby gdzieś wyjść itd.

[Paulinka181994]

Masz bardzo zdrowe podejście do tego. Dokładnie, nic na siłę. Jesteś jeszcze bardzo młoda. i jeszcze dużo przed Tobą. Akurat śmieszą mnie te wszystkie wątkie, gdzie dziewczyny 18, 19, 20 letnie piszą, że nie chcą się z kimś rozstać bo boją się samotności albo że będą same. Serio?! To co w wieku 21 mąż, dziecko i kredyt a wieku 25 to już starość i trumna? Zupełnie tego nie rozumiem. W mom otoczeniu też mam już mężatki, matki w wieku 19 20, 21. Masakra.

Ja swojego Tż poznałam w wieku 17 lat. W grudniu nam mija 4,5 roku. Bardo się cieszę, że jest ale z jednej strony nic się nie wyszalałam. Także to jest ten czas na wszystkie głupoty, a czas stabilizacji jeszcze przyjdzie.