Oświadczyny?...

[atilav]

Witajcie dziewczyny, mam pewien problem.
Mam nadzieje, że mnie od razu nie obrzucicie tekstami jaka to ja jestem niedojrzała, że z takimi rzeczami sobie nie umiem poradzić....
Sprawa wygląda tak...
Ja mam 18 lat, mój Tż 28.
Pomimo 10 lat różnicy wieku jest nam ze sobą idealnie, jesteśmy razem ponad rok, znamy się 2 lata.
Bardzo się kochamy i jestem niemal pewna, że to "TEN na całe życie"
Tż chce spędzać ze mną jak najwięcej czasu tylko może, codziennie po pracy przyjeżdża do mnie, a kończy najwcześniej o 19. Jak wraca później to przyjeżdża tylko po to, żeby mi dać buzi . Dogadujemy się świetnie, wiadomo czasem zdarzają się błahe sprzeczki
Mój wcześniejszy chłopak nie był nawet w 10 % taki jak obecny.

Jednak mam problem..
Ostatnio Tż mówi o tym, że chce się ze mną ożenić, że chce w końcu zamieszkać ze mną, codziennie tulić mnie na dobranoc. Jednak Tż coraz częściej o tym mówi, z takim wielkim zaabsorbowaniem. Ja taż chciałabym tego samego. Dzisiaj nasz wspólny przyjaciel powiedział, że Tż pokazywał mu pierścionek zaręczynowy, który kupił dla mnie i ma mi się oświadczyć w święta Może zachował się nielojalnie, ale bardzo dobrze wie o moich wątpliwościach co do ślubu, czyli:

Nie chodzi o to, że Go nie kocham, nie chce z nim być czy też o inne wymówki tego typu. Bardzo chcę spędzić resztę, życia właśnie z Nim tylko, wydaje mi się to za szybko. Jeszcze nie skończyłam szkoły <jestem w klasie maturalnej>, mam w planach studia i zawsze myślałam, że wezmę ewentualny ślub właśnie po nich, po tym jak "dorobię" się wykształcenia.

Tylko jak ja mam to wszystko ogarnąć?
Jak on przed moją całą rodziną się oświadczy to co???
Mam mu powiedzieć nie?
<bo bardzo, bardzo chcę być z Tż'tem, tylko to za szybko>
Ale jak powiem tak to co?
Ja sygnalizuję mu, że możemy wziąć ślub dopiero za jakieś 4-5 lat, Tż to akceptuje i mówi, że ma nadzieję, że zdecyduje się wcześniej <broń boże nie nalega, czy naciska>.
I jak ja się mam zachować, żeby nie sprawić mu przykrości?
Co mam wtedy mu powiedzieć?
Tak Kochanie, ale za 5 lat Przy 15 osobach
Nie chce mu dawać zbyć nadziei <chociaż wie, że raczej zdania nie zmienię, a jak powiem "tak" to nie wiem jak to odbierze

Może mój problem wyda się Wam dziecinny, ale ja naprawdę nie wiem, jak to może wyglądac z "zewnątrz"
Co Wy byście zrobiły na moim miejscu?
Jak poczułybyście się na jego miejscu?

Jeżeli temat według któreś z Was jest beznadziejny, po prostu nie odpisujcie

[madana]

Byłabym przerażona wizją narzeczeństwa, które zmierza do ślubu, gdybym miała 18 lat i była przed tak fajnym okresem w życiu, jakim jest np. wyjazd z domu na studia i spróbowanie samej dorosłego życia, aby poznać, czego ja sama chcę.
I prawda jest taka, za 5 lat twój facet będzie miał lat 33, nie dziwię się , że już się ustabilizować, tyle ze średnio pomysł, to zrobić to z 18-latką, która dopiero wchodzi w dorosłość, a na razie jest w klasie maturalnej.

Poza tym zwyczajnie głupie wydaje mi się czekanie z powiedzeniem tego,co tu napisalaś aż do oświadczyn, tak jakby nie można o tym spokojnie wcześniej pogadać.

[_ema_]

A nie lepiej zacząć temat z TZtem już teraz, powiedzieć, że ostatnio coraz częściej mówi o slubie, i jak to wygląda z Twojej strony. I napomknąć, że bardzo nie chciałabyś teraz np. wspólnego mieszkania czy oświadczyn. To raczej najlepsza opcja, po co stresować faceta jak się przy wszystkich oświadczy a Ty odmówisz.

[martusia205]

Uważam,że Twój tz oświadczając Ci się bez Twojej wiedzy porywa się z motyką na słońce.Dzieli was przepaść wiekowa,materialna,Ty zmierzasz dopiero na studia a Twój tż już dawno pracuje.Macie zupełnie inne plany na zycie w tej chwili,i nie da się tego zgrac ze sobą,no chyba,że chcesz być mężata studentką

skąd pomysł,że tz oświadczy Ci się przy całej rodzinie? taką macie tradycję? jeśli tak to trzeba coś z tym zrobić,nie dopuścić do tego wydarzenia jeśli jestes pewna,że absolutnie nie nadajesz się do narzeczeństwa.

Rok związku to jednak za mało na taki krok,szczególnie,że Ty masz dopiero 18 lat,i całe życie przed sobą.

[ARAKSJEL]

Napisane przez madana

I prawda jest taka, za 5 lat twój facet będzie miał lat 33, nie dziwię się , że już się ustabilizować, tyle ze średnio pomysł, to zrobić to z 18-latką, która dopiero wchodzi w dorosłość, a na razie jest w klasie maturalnej.

Ciekawe o czym to świadczy < ... >

[_ema_]

Ja tam wierzę, że im się może udać, znałam bardzo szczęśliwą parę, gdzie on miał 45 a ona 17 jak się poznali i wiem, że byli ze sobą parę ładnych lat, teraz niestety nie mam od nich wieści, więc da się. Mnie bardziej niepokoi to, że autorka zachowuje się niestety jak na jej wiek przystało - nie umie rozmawiać, że swoim facetem na temat przyszłości, omawiać problemów, jasno wyrażać swoje potrzeby i obawy. Rzadko kto w jej wieku potrafi, ale niestety, powinna się nauczyć jesli chce być z dojrzałym mężczyzną.

[chwast]

Powiem tak - nieważne co sądzą inni ludzie. Jeśli TY nie czujesz się gotowa, to nie przyjmuj oświadczyn. To może zrobić przykrość Twojemu TŻ ale skoro jest tak jak mówisz - że pomimo róznicy wieku jest między Wami super itd - to powinien to uszanować.
Z resztą, on wie o Twoich obawach, więc powinien liczyć się z taką ewentualnością.

Ja też się nie dziwię, że chce się ustabilizować, zaraz będzie miał 30 lat, ale powinien brać pod uwagę nie tylko siebie, ale i Ciebie

W mojej klasie laska wyszła za mąż w czerwcu po maturze, ale było to źle odbierane bo ona go do tego zmusiła...

[ARAKSJEL]

Napisane przez _ema_

jesli chce być z dojrzałym mężczyzną.

Tu mam właśnie wątpliwości ....... ale może jestem staroświecki.

[madana]

Napisane przez _ema_

Ja tam wierzę, że im się może udać, znałam bardzo szczęśliwą parę, gdzie on miał 45 a ona 17 jak się poznali i wiem, że byli ze sobą parę ładnych lat, teraz niestety nie mam od nich wieści, więc da się. Mnie bardziej niepokoi to, że autorka zachowuje się niestety jak na jej wiek przystało - nie umie rozmawiać, że swoim facetem na temat przyszłości, omawiać problemów, jasno wyrażać swoje potrzeby i obawy. Rzadko kto w jej wieku potrafi, ale niestety, powinna się nauczyć jesli chce być z dojrzałym mężczyzną.

- ale dlaczego cię to niepokoi, wg mnie to normalne u osoby w jej wieku,ona zachowuje sie zgodnie ze swoim wiekiem, dopiero co weszła w pełnoletność, a dorosłości dopiero musi się nauczyć; mnie tylko dziwi (bo pisze, że są od 2 lat) CO 26-latek wtedy widział w dziewczynce z i klasy liceum, świeżo po gimnazjum; bo nie jestem przeciwna różnicom wieku, ważne jest KIEDY ta różnica się ze sobą spotyka; mój szwagier jest od mojej siostry starszy o 11 lat i są dobrym małżeństwem- ale ona nie spotkała go jako licealistka.

[Paszczurek666]

Najpopularniejsza na wizażu rada: porozmawiać. I to koniecznie przed świętami, jak najszybciej. W jakiejś luźniejszej rozmowie powiedz mu, że nie czujesz się gotowa, że chcesz iść na studia, ślub wziąć po nich. Zaręczyny są przecież deklaracją, że teraz już chcesz wziąć ślub, a nie 'może za pięć lat'.

[martusia205]

Napisane przez madana

- ale dlaczego cię to niepokoi, wg mnie to normalne u osoby w jej wieku,ona zachowuje sie zgodnie ze swoim wiekiem, dopiero co weszła w pełnoletność, a dorosłości dopiero musi się nauczyć; mnie tylko dziwi (bo pisze, że są od 2 lat) CO 26-latek wtedy widział w dziewczynce z i klasy liceum, świeżo po gimnazjum; bo nie jestem przeciwna różnicom wieku, ważne jest KIEDY ta różnica się ze sobą spotyka; mój szwagier jest od mojej siostry starszy o 11 lat i są dobrym małżeństwem- ale ona nie spotkała go jako licealistka.

autorka jest ze swoim chłopakiem od roku

[madana]

Napisane przez martusia205

autorka jest ze swoim chłopakiem od roku

- fakt znają się od 2 lat, są - od roku (bardzo szybka w takim razie decyzja o ewentualnych oświadczynach), no ale ja w tej kwestii mam tempo żółwia

[skazana_na_bluesa]

porozmawiaj z nim jak najszybciej. powiedz mu, ze wiesz o planach zareczynowych, ale sie nie zgodzisz. chociazby z tego wzgledu, ze jestes mloda i jestescie ze soba dopiero rok. rownie dobrze mozecie zaczac od wspolnego mieszkania jak bedziesz na studiach. to moze byc odpowiedniejszy krok niz zareczyny z nastolatka.

[poshh]

Ten facet jest niepoważny, przykro mi, ale tak to wygląda. Rok ze sobą to naprawdę nie jest wiele, poza tym on ma prawie że 30lat, natomiast Ty nawet liceum nie skończyłaś. Znam sporo takich par i poważnie, nie chcę generalizować, ale tacy panowie są zwykle bardzo niedojrzali jak na swój wiek, choć wiadomo że nie zawsze tak będzie. W pewnych przedziałach taka różnica lat jest naprawdę znaczna i tak jest tutaj. Powiem Ci tylko tyle, że jestem w wieku porównywalnym do Ciebie i dla mnie to jest absurd, przecież całe życie przed Tobą. Jeśli czujesz, że to za wcześnie, czy masz inne wątpliwości, które są jak najbardziej zrozumiałe to porozmawiaj z nim i przedstaw jak to wygląda z Twojej strony. W końcu szczerość w związku to rzecz kluczowa.

[Dotka90]

Po prostu powiedz mu prosto z mostu: to nie jest dobry moment na oświadczyny. Ale powiedz mu to w prywatnej rozmowie sam na sam, ZANIM dojdzie do oświadczyn.
Nie wyobrażam sobie mówić TŻtowi, że nie jestem gotowa na oświadczyny i ślub, a on mimo to kupuje pierścionek i zamierza mi się oświadczyć

Poczułabym się, że kompletnie nie liczy sie z moimi uczuciami, a na dodatek, poprzez obecność całej rodziny chce na mnie wymóc 'tak'.

U nas, zanim TŻ się oświadczył, mieliśmy godziny przegadane o nas, naszym związku, wizjach przyszłości, o tym, jakie mamy plany, co i kiedy chcemy, czego oczekujemy, na co jesteśmy gotowi, a na co nie, jak się czujemy w związku (bezpieczeństwo, stabilność etc). I dopiero po tym wszystkim, gdy był pewien, że TO jest dobry moment, zdecydował się na oświadczyny. Ale jesteśmy starsi, samodzielni finansowo, dojrzali emocjonalnie, wykształceni, oboje pracujemy, mieszkamy ze sobą.

A oświadczanie się po roku związku, 18latce, która jeszcze chodzi do szkoły jest.. co najmniej, hmmm głupie? naiwne? Brakuje mi odpowiedniego słowa.

[madana]

Napisane przez Dotka90

Po prostu powiedz mu prosto z mostu: to nie jest dobry moment na oświadczyny. Ale powiedz mu to w prywatnej rozmowie sam na sam, ZANIM dojdzie do oświadczyn.
Nie wyobrażam sobie mówić TŻtowi, że nie jestem gotowa na oświadczyny i ślub, a on mimo to kupuje pierścionek i zamierza mi się oświadczyć

Poczułabym się, że kompletnie nie liczy sie z moimi uczuciami, a na dodatek, poprzez obecność całej rodziny chce na mnie wymóc 'tak'.

U nas, zanim TŻ się oświadczył, mieliśmy godziny przegadane o nas, naszym związku, wizjach przyszłości, o tym, jakie mamy plany, co i kiedy chcemy, czego oczekujemy, na co jesteśmy gotowi, a na co nie, jak się czujemy w związku (bezpieczeństwo, stabilność etc). I dopiero po tym wszystkim, gdy był pewien, że TO jest dobry moment, zdecydował się na oświadczyny. Ale jesteśmy starsi, samodzielni finansowo, dojrzali emocjonalnie, wykształceni, oboje pracujemy, mieszkamy ze sobą.

A oświadczanie się po roku związku, 18latce, która jeszcze chodzi do szkoły jest.. co najmniej, hmmm głupie? naiwne? Brakuje mi odpowiedniego słowa.

- bo to jest czymś oczywistym , co piszesz wymuszanie oświadczyn na dziewczynie z klasy maturalnej, bo "chcę zasypiać przy tobie" jest.... mało dojrzałe.

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez madana

- bo to jest czymś oczywistym , co piszesz wymuszanie oświadczyn na dziewczynie z klasy maturalnej, bo "chcę zasypiać przy tobie" jest.... mało dojrzałe.

tada! i dlatego wlasnie nie czuja roznicy wieku

[Dotka90]

Wiesz, dla mnie czy dla Ciebie oczywiste, ale jak widać nie dla wszystkich

Szczerze mówiąc dziwi mnie to, że 30letni facet chce się radośnie oświadczać nastolatce Zazwyczaj widuję odwrotne sytuacje, gdzie dziewczyna chce oświadczyn od dużo starszego misiaczka.
A tu co? Dorosły facet i w ogóle nie myśli życiowo?

[atilav]

Napisane przez _ema_

A nie lepiej zacząć temat z TZtem już teraz, powiedzieć, że ostatnio coraz częściej mówi o slubie, i jak to wygląda z Twojej strony. I napomknąć, że bardzo nie chciałabyś teraz np. wspólnego mieszkania czy oświadczyn. To raczej najlepsza opcja, po co stresować faceta jak się przy wszystkich oświadczy a Ty odmówisz.

Rozmawialiśmy o tym wiele razy, On akceptuje moje zdanie.
Jednak po prostu to "czuć", widać, że <nie to że jakoś narzuca> że będzie to wcześniej.
Ni myślcie, że jestem typową "bezmózgową gówniarą" która jest za młoda na jakiekolwiek relacje.
Zdaje sobie sprawę, że nasz wiek wiele komplikuje, ale staramy się, żeby było jak najlepiej.
A ja nie chcę go rozczarować na całej linii....

Napisane przez martusia205

skąd pomysł,że tz oświadczyn Ci się przy całej rodzinie? taką macie tradycję?

Wiele razy Tż poruszał temat oświadczył i mówił, że marzy mu się właśnie przy rodzinie < tak samo jak mi>

[Dotka90]

Nie chcesz go rozczarować na całej linii.
Więc co, lepsze od rozczarowania go, jest zgodzenie się na oświadczyny, gdzie nie jesteś na to gotowa, tak samo jak na ślub, jesteś dziewczyną, która ma się uczyć i szkołę skończyć, a nie śluby planować.

Nie rozumiem niektórych ludzi, jak można robić coś wbrew sobie (zgadzac się) i wbrew ukochanej osobie (to nic skarbie, że masz tylko 18 lat i chodzisz do szkoły, a ja jestem dorosłym facetem. To nic, że nie jesteś gotowa żebym Ci się oświadczył i żebyśmy wzięli ślub. Więc wyjdziesz za mnie?). Uroczo

[atilav]

Napisane przez _ema_

Mnie bardziej niepokoi to, że autorka zachowuje się niestety jak na jej wiek przystało - nie umie rozmawiać, że swoim facetem na temat przyszłości, omawiać problemów, jasno wyrażać swoje potrzeby i obawy. Rzadko kto w jej wieku potrafi, ale niestety, powinna się nauczyć jesli chce być z dojrzałym mężczyzną.

Ale ja naprawdę nie mam z tym żadnego problemu...

[madana]

Napisane przez atilav

Rozmawialiśmy o tym wiele razy, On akceptuje moje zdanie.
Jednak po prostu to "czuć", widać, że <nie to że jakoś narzuca> że będzie to wcześniej.
Ni myślcie, że jestem typową "bezmózgową gówniarą" która jest za młoda na jakiekolwiek relacje.
Zdaje sobie sprawę, że nasz wiek wiele komplikuje, ale staramy się, żeby było jak najlepiej.
A ja nie chcę go rozczarować na całej linii....


Wiele razy Tż poruszał temat oświadczył i mówił, że marzy mu się właśnie przy rodzinie < tak samo jak mi>

-absolutnie tak tego nie odbieram; tyle że jesteś w tak fajnym teraz etapie życia, ze szkoda go na zaręczyny, planowanie ślubu, zanim SAMA SIEBIE dokładnie nie poznasz , nie rozeznasz się w tym , czego ty chcesz;
I ty nie bój się, że "nie chcesz go rozczarować", bo nie ma nic gorszego niż taka motywacja, aby oświadczyny przyjąć, gdy - co widać- nie jesteś na nie gotowa. Ty przede wszystkim staraj się nie rozczarować samej siebie.

[MalaWredna]

Powiem tak - najważniejsza jest rozmowa, by powiedzieć, że nie jesteś jeszcze gotowa.
Ale znam wiele par, co są zaręczone, ale już tak rok, półtora trwają w tym.
Moja kuzynka była narzeczoną 3,5roku bo najpierw chciała dokończyć studia. A więc da się.

[ARAKSJEL]

Napisane przez atilav

Wiele razy Tż poruszał temat oświadczył i mówił, że marzy mu się właśnie przy rodzinie < tak samo jak mi>

A jaki jest stosunek twojej rodziny do kawalera ,kładę nacisk na opinię Ojca ?

[normalnyFacet]

oj dziewczyny nie od dziś wiadomo, że jest tyle par "narzeczonych" co nie mają wyznaczonej daty ślubu mało to takich?

jak są wieczni studenci to i wieczni narzeczeni też są wtedy takie narzeczeństwo jest ekhm o kant dupy potłuc

[TmargoT]

Napisane przez atilav

Witajcie dziewczyny, mam pewien problem.
Mam nadzieje, że mnie od razu nie obrzucicie tekstami jaka to ja jestem niedojrzała, że z takimi rzeczami sobie nie umiem poradzić....
Sprawa wygląda tak...
Ja mam 18 lat, mój Tż 28.
Pomimo 10 lat różnicy wieku jest nam ze sobą idealnie, jesteśmy razem ponad rok, znamy się 2 lata.
Bardzo się kochamy i jestem niemal pewna, że to "TEN na całe życie"
Tż chce spędzać ze mną jak najwięcej czasu tylko może, codziennie po pracy przyjeżdża do mnie, a kończy najwcześniej o 19. Jak wraca później to przyjeżdża tylko po to, żeby mi dać buzi . Dogadujemy się świetnie, wiadomo czasem zdarzają się błahe sprzeczki np: o pilota
Mój wcześniejszy chłopak nie był nawet w 10 % taki jak obecny.

Jednak mam problem..
Ostatnio Tż mówi o tym, że chce się ze mną ożenić, że chce w końcu zamieszkać ze mną, codziennie tulić mnie na dobranoc. Jednak Tż coraz częściej o tym mówi, z takim wielkim zaabsorbowaniem. Ja taż chciałabym tego samego. Dzisiaj nasz wspólny przyjaciel powiedział, że Tż pokazywał mu pierścionek zaręczynowy, który kupił dla mnie i ma mi się oświadczyć w święta Może zachował się nielojalnie, ale bardzo dobrze wie o moich wątpliwościach co do ślubu, czyli:

Nie chodzi o to, że Go nie kocham, nie chce z nim być czy też o inne wymówki tego typu. Bardzo chcę spędzić resztę, życia właśnie z Nim tylko, wydaje mi się to za szybko. Jeszcze nie skończyłam szkoły <jestem w klasie maturalnej>, mam w planach studia i zawsze myślałam, że wezmę ewentualny ślub właśnie po nich, po tym jak "dorobię" się wykształcenia.

Tylko jak ja mam to wszystko ogarnąć?
Jak on przed moją całą rodziną się oświadczy to co???
Mam mu powiedzieć nie?
<bo bardzo, bardzo chcę być z Tż'tem, tylko to za szybko>
Ale jak powiem tak to co?
Ja sygnalizuję mu, że możemy wziąć ślub dopiero za jakieś 4-5 lat, Tż to akceptuje i mówi, że ma nadzieję, że zdecyduje się wcześniej <broń boże nie nalega, czy naciska>.
I jak ja się mam zachować, żeby nie sprawić mu przykrości?
Co mam wtedy mu powiedzieć?
Tak Kochanie, ale za 5 lat Przy 15 osobach
Nie chce mu dawać zbyć nadziei <chociaż wie, że raczej zdania nie zmienię, a jak powiem "tak" to nie wiem jak to odbierze

Może mój problem wyda się Wam dziecinny, ale ja naprawdę nie wiem, jak to może wyglądac z "zewnątrz"
Co Wy byście zrobiły na moim miejscu?
Jak poczułybyście się na jego miejscu?

Jeżeli temat według któreś z Was jest beznadziejny, po prostu nie odpisujcie

uważam,że powinnas z nim porozmawiać na poważnie.
związek to nie tylko kizi mizi ,to także rozmowy o życiu i przyszłości.
powiedz mu,że chcesz być z nim,ale nie chcesz brać ślubu w najbliższej pięciolatce.chcesz ukończyć szkołę i zacząć na siebie pracować.
uważam,że on ma prawo wiedzieć i ewentualnie tak długo na ciebie czekać.

narzeczeństwo nie oznacza automatycznie slubu i nie ma z gory ustalonych granic do ożenku,jednak przyjmując od niego pierścionek musisz być pewna ,że tego chcesz-nie wahać się ,a resztę czas pokaże .

[atilav]

Napisane przez ARAKSJEL

A jaki jest stosunek twojej rodziny do kawalera ,kładę nacisk na opinię Ojca ?

Jeżeli chodzi o stosunek moich rodziców do Tż to bardzo go lubią.
Często Tż jak jestem w szkole przychodzi od tak pogadać do rodziców i zawsze dobrze spędzają czas, nie rzadkoprzegadają dobre godziny
Na początku jak im powiedziałam, że poznałam 10 lat starszego mężczyznę, to nie byli zadowoleni <ale zawsze podkreślali, że to mój wybór i oni nie będą wpływać na niego>
Jednak jak go poznali to nie było problemu z zaakceptowaniem.
Naprawdę nie spodziewałam się tego, bo do poprzedniego chłopaka byli negatywnie nastawieni od początku <rówieśnik>. Ale jeżeli chodzi o obecnego Tż to jak sami stwierdzili: nie da się Go nie lubić

[Stookrotka]

Napisane przez poshh

Ten facet jest niepoważny, przykro mi, ale tak to wygląda. Rok ze sobą to naprawdę nie jest wiele, poza tym on ma prawie że 30lat, natomiast Ty nawet liceum nie skończyłaś. Znam sporo takich par i poważnie, nie chcę generalizować, ale tacy panowie są zwykle bardzo niedojrzali jak na swój wiek, choć wiadomo że nie zawsze tak będzie. W pewnych przedziałach taka różnica lat jest naprawdę znaczna i tak jest tutaj. Powiem Ci tylko tyle, że jestem w wieku porównywalnym do Ciebie i dla mnie to jest absurd, przecież całe życie przed Tobą. Jeśli czujesz, że to za wcześnie, czy masz inne wątpliwości, które są jak najbardziej zrozumiałe to porozmawiaj z nim i przedstaw jak to wygląda z Twojej strony. W końcu szczerość w związku to rzecz kluczowa.

Popieram, mam z tym też niemiłe wspomnienia. Panowie blisko 30 którzy są niedojrzali szukają sobie młodych dziewczyn, chętnie je sobie wychowają i wezmą szybko ślub. Nie chce generalizować ale często tak jest

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez TmargoT

a resztę czas pokarze .

a za co czas bedzie karac?

[atilav]

Napisane przez madana

-absolutnie tak tego nie odbieram; tyle że jesteś w tak fajnym teraz etapie życia, ze szkoda go na zaręczyny, planowanie ślubu, zanim SAMA SIEBIE dokładnie nie poznasz , nie rozeznasz się w tym , czego ty chcesz;
I ty nie bój się, że "nie chcesz go rozczarować", bo nie ma nic gorszego niż taka motywacja, aby oświadczyny przyjąć, gdy - co widać- nie jesteś na nie gotowa. Ty przede wszystkim staraj się nie rozczarować samej siebie.

O takie spojrzenie z boku mi chodziło, bo tak właśnie myśląc miałam wrażenie, że jestem cholerną egoistką.


Może to nie zależy od moich wątpliwości, ale mieszkam w bardzo małej miejscowości i z mojego rocznika ( a za miesiąc będę miała 19 lat) już 4 dziewczyny są po ślubie, jedna niedługo przed.
Nie rozmawiałam z nimi w żadnym wypadku o moich wątpliwościach <nie mam zwyczaju zwierzać się przypadkowym znajomym z życia, by potem wiedzieli o mnie wszystko> ale one są zdania, że jak można być razem "od tak", bez żadnego pierścionka
Bardzo naciskały na swoich Tż'etów jeżeli chodzi o ślub i kompletnie nie rozumieją jak można nie marzyć o szybkim ślubie, dzieciach.
Jak je kiedyś zapytałam czy nie wolały by poczekać z tym wszystkim, wykształcić się, "stanąć na nogi finansowo tylko i wyłącznie dzięki sobie" to patrzyły jak na downa i stwierdziły że na to zawsze będzie czas.
I jak mogę być taka samolubna? Myśleć tylko wyłącznie o sobie? No i powiedziały, że jak tak dalej będę myślała, całe życie mi koło nosa przeleci
I dodały, że do szczęścia to każdej z nich obrączka wystarczy i niczym się martwić nie będą

No szczerze mówiąc sieczka mi się momentalnie z mózgu zrobiła.
Aż niekiedy zaczęłam myśleć jak one
Nie wyolbrzymiam wcale, w moim środowisku "tak się myśli"
26 latki zostają okrzyknięte starymi pannami

I ja już po prostu nie wiem czy cholera jestem z kosmosu czy co, bo wszystkie znajome patrzą na mnie jak na idiotkę

I dlatego dziękuję za wasze rady, bo już nie wiedziałam czy rzeczywiście jestem jakąś tylko i wyłącznie o sobie myślącą wiedźmą

---------- Dopisano o 22:33 ---------- Poprzedni post napisano o 22:28 ----------

Napisane przez normalnyFacet

oj dziewczyny nie od dziś wiadomo, że jest tyle par "narzeczonych" co nie mają wyznaczonej daty ślubu mało to takich?

jak są wieczni studenci to i wieczni narzeczeni też są wtedy takie narzeczeństwo jest ekhm o kant dupy potłuc

Wiem, wiem dla mnie to nie jest jeszcze takie "ostateczne"
Ale chodzi o to, że ja wiem, że dla Tż fakt zaręczyn jest ważny a nawet bardzo