Staranka o dzieciaczka po ciąży pozamacicznej - uda nam się, na pewno!!!

[editt_]

Witajcie dziewczyny
jestem tu nowa...mam nadzieję , że mogę się przyłączyć...
wczoraj minął miesiąc jak jestem po laparoskopii i usunięciu mojej ciązy pozamacicznej...
W szpitalu spędziłam 18 dni i wspominam to jako koszmar...a tak w zasadzie operację...mogłabym o tym wszystkim dużo dużo pisać...tak ogólnikowo- choruję na dość rzadką chorobę - porfirię. Ze względu na tą chorobę nie wszystkie leki są dozwolone do stosowania w moim przypadku...przed operacją nie zrobiono mi badań hormonu tarczycy (a choruję na hashimoto) , nie wykonano tez ekg i co najważniejsze z panią anestezjolog udało mi się porozmawiać tylko przy wejsciu na salę operacyjną...nie poinformowała mnie że jakieś tam leki nie zostaną podane...o tym dowiedziałam się już po operacji ... a to co przeżyłam na stole to istny horror!!!
wszystko słyszałam i czułam- jedyne czego nie mogłam to dać im znać , że coś jest nie tak...udało mi się wyprodukować aż 1 łzę, która wydawało mi się płynie całą wieczność...po wyjęciu rurki intubacyjnej i otwarciu oczu jak mogłam już coś powiedzieć tak krzyczałam na stole operacyjnym , że chyba nikt nie miał wątpliwości , ze to się stało...
czytałam na temat świadomości sródoperacyjnej bardzo wiele...wiem , że takie przypadki się zdarzają...
po operacji rozmawialam z Panią dr asystującą przy zabiegu ( wiedziałąm o tym bo słyszałam w trakcie operacji ze operatorem był lekarz a lekarka asystą) i dowiedziałam się , że mój jajowód został zachowany.
Do samego zabiegu lekarze nie wiedzieli czy to cp...endometrium w macicy nie było pogrubione...a nigdy nie zapomnę słów słyszanych podczas operacji - "jest ciąża i zobacz jaka widoczna.."
Moj mąż usłyszał od lekarza operującego , że jeszcze dzień , dwa i pękł by mój jajowod...
Dziewczyny nie zyczę tego przez co przeszłam najgorszemu wrogowi!!!
i jak o tym piszę to
jest mi bardzo źle...
byłam w 11tc
tak bardzo się cieszyliśmy , że w końcu się udało...
mamy już jedną córeczkę prawie 5-cio letnią
i tak w zasadzie od czasu po połogu (wiadomo, że wtedy jeszcze o kolejnym dziecku nie myślałam )dopiero co udało mi się zaciążyć ( nie zabezpieczaliśmy się w żaden sposób , ze wzgl.na porfirię nie mogę stosować np tabletek anty) i tyle to trwało...
Ta strata baaaardzo boli, ale zdarzają się ostatnio dni, że myślę "chciałabym zostać jeszcze mamą" i wiecie co...nie tak bardzo się boję czy znowu nie byłoaby to cp jak tego czy znowu nie musiałabym mieć operacji...nie wiem jak bym to przeżyła... ia tak miotam się z uczuciami chęci posiadania dziecka i tego panicznego strachu...i tak w kółko...
z mężem mam wrażenie, że jakoś tak się teraz odsuwamy od siebie...wiem ,że on też bardzo tą stratę przezył...ale wogóle ze mną nie rozmawia...jest tak jakby obok...
dlatego jestem dziś tutaj
mając nadzieję, że ktoś mnie wysłucha, że ze mną porozmawia..
z mojego szczęścia zostało mi tylko to zdjęcie wyświetlane przy profilu

[kasia_adm]

Editt_ witaj, choć przykro mi że spotkała Cię cp. Twoje przeżycia to naprawdę istny horror i wcale nie dziwi Twoja obawa. Co dalej to na pewno bardzo trudne pytanie w tym momencie. Przede wszystkim musisz dać sobie czas, wszystko przemyśleć, skonsultować z zaufanym lekarzem. W Twoim przypadku to pewnie nie tylko z ginekologiem. Co do relacji z Tż to wiesz mężczyźni reagują różnie, często duszą w sobie emocje. My kobiety potrzebujemy rozmowy, wypłakania się, wyrzucenia emocji, oni często uciekają od tego. My na początku sporo rozmawialiśmy, teraz Tż coraz częściej mówi o tym żebyśmy odpuścili sobie i cieszyli się tym co mamy. Też unika dyskusji na ten temat. Trzymaj się i jeszcze raz witaj w naszym gronie. Na pewno znajdziesz tu wsparcie i zrozumienie.
Yssmay cały czas trzymam mocno kciuki, może jednak.....nie poddawaj się.

[kasia_ruda]

Editt bardzo poruszyła mnie twoja historia... wszystkie tu przeszłyśmy przez psychiczne cierpienie związane z cp, ty dodatkowo musiałaś cierpieć fizycznie w niewyobrażalny w ogóle dla mnie sposób. Bardzo mi przykro, że coś takiego Cię spotkało. Niestety po cp takie obawy o jej powtórzenie są normalne i w każdym cyklu starań borykamy się z nadzieją i jednocześnie lękiem. Jednak, co bardzo tu podkreślamy, kolejna cp, nawet jeśli wystąpi, nie kończy się tak dramatycznie jak pierwsza.... jesteśmy przygotowane, wiemy, co robić od początku. Badanie przyrostów bety prawie zawsze daje odpowiedź, czy ciąża rozwija się w dobrym miejscu. Wiemy, czego się spodziewać, jakie objawy są niepokojące, nasi lekarze też są na to uwrażliwieni... Nie umniejsza to cierpienia, jeśli wystąpi kolejna cp, ale zmniejsza ryzyko fizyczne... Jeśli masz siłę i ochotę, nie poddawaj się, masz prawo walczyć o swoje szczęście, skoro masz dziecko, oznacza to, że twój organizm jest zdolny do zagnieżdżenia ciąży w odpowiednim miejscu! Cp czasem się po prostu zdarza... najczęściej nie wiadomo czemu właściwie. Ja podejrzewam, że powodem mojej była choroba na samym początku, antybiotyki, gorączka... ale tak na pewno nie wiem. Sama widzisz, że sporo nas tu jest, każda ma swoją historię, każda z nich jest inna, ale wspólnym mianownikiem jest to, że się nie poddajemy w walce o zostanie mamą.

Ewelo fajnie, że się zdecydowaliście. Dawaj znać, jak tam wizyta. Powodzenia. Gdzie w końcu się zapisałaś?

[myszkak]

Witaj editt, bardzo mi przykro że to cię spotkało… nie musisz nic pisać w zasadzie my cię rozumiemy bez słow… wszystkie to przechodziłyśmy. Wiem że teraz jest ci ciężko, nic nie pocieszy, wiem że strata boli… ale musisz to przetrwać! Wiesz mi czas leczy rany, ja w to zaraz po cp nie wierzyłam ale tak jest! Z czasem wszystko sobie poukładasz. Dobrze że masz córeczkę ona pomoże ci przetrwać ten trudny czas, mój synek mi bardzo pomógł w dojściu do siebie.
Mężowi musisz dać czas, musi to w sobie poukładać, on pewnie przeżył bardoz stratę oraz bał się o ciebie… czasem rozmowa z mężem na temat waszej straty może jeszcze bardziej rozdrapać rany, może wystarczy przytulenie się bez słów, spędzanie czasu z córką, czasem takie milczenie pomaga ukoić smutek, jeszcze przyjdzie czas na rozmowę, analizę sytuacji, dalsze plany, nic na siłę…na razie musicie sobie poradzić ze stratą. W tym momencie mogę cię tylko pocieszyć tak jak Kasia wyżej. To że przeszłaś cp daje ci duże bezpieczeństwo na przyszłość. Swiadomość że może się powtórzyć owszem sprawia że boisz się starań, ale zarazem masz ogromną przewagę nad dziewczynami którym także cp może się przydażyć, a które nie są tego świadome. Po zajściu w ciążę od razu od pierwszych dni badasz przyrosty bety, jeśli są nieprawidłowe jesteś bardzo czujna – reagujesz na każde niepokojące bóle, USG jest robione często nie jak to zwykle bywa – nic nie widać to niech pani przyjdzie za dwa tygodnie- a w ciągu tych dwóch tygodni różnie może być… częste USG pozwalają reagować zaraz po ujawnieniu jakiejś zmiany w jajowodzie. Jeżeli jest to bardzo wczesna cp nie musisz mieć operacji- cześto wystarczy podanie leku metotrexat, a jeśli jest nawet laporoskopia – to jest to bezpieczne z uwagi na bardzo wczesny okres wykrycia cp- jest ona niewielka.
Także jeśli znowu będziesz gotowa na starania zapewne lęk pozostanie- każda z nas go ma ale poczucie takiego bezpieczeństwa, świadomości że wszystko ma się pod kontrolą i można wcześnie reagowac przeważy lęk i będziesz gotowa na dalsze starania….i pozatym wtedy możesz liczyć na nasze wsparcie!!!!

[Ka rolina]

Editt witaj Twoja historia jest wstrzasajaca Bardzo Ci wspolczuje tego co musialas przejsc Wcale sie nie dziwie,ze ogarnia Cie paniczny strach na mysl o kolejnej operacji- ja sie tego bardzo balam po cp,a moje doswiadczenia w szpitalu nawet w ulamku nie byly zblizone do Twoich...Ale szansa na kolejna prawidlowa ciaze jest duza,wiec mysle,ze warto zaryzykowac...i tak jak dziewczyny pisza- od poczatku ciazy trzeba kontrolowac bete i w razie cp mozna duzo wczesniej podjac dzialania.Chociaz nie wiadomo,czy przy Twojej chorobie metotrexat wchodzi w gre???
Co do sytuacji z mezem to mysle,ze to chwilowy kryzys.W koncu to wszystko jest jeszcze bardzo swieze i oboje potrzebujecie czasu,zeby sie z tego otrzasnac- kazde na swoj sposob...

Wysłane z mojego GT-S7580 przy użyciu Tapatalka

[myszkak]

yssmay - kiedy masz wizytę?

[yssmay]

Dzisiaj o 19.50

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[ewel0112]

kasia_ruda- ja mam najbliżej Rzeszów i tam mamy jechać na wizytę no ale czy się zakwalifikujemy to dopiero się okaże. Ja już zaraz po laparoskopii wiedziałam że jesli chcemy miec jeszcze dziecko to in vitro nam zostaje ze względu na to że jajowód który został jest słaby więc tylko to nam zostało więc nie było nawet się nad czym zastanawiać tylko teraz pytanie czy coś z tego wyjdzie ...?

[ewel0112]

robiłam badanie fsh - wynik 5,88 w 3 dc czyli mieszczę sie w tych granicach dofinansowania.Co z resztą to się okażę.A Ty jak się czujesz ?

[editt_]

Dziewczyny dziękuję za przyjęcie mnie i słowa otuchy ,które teraz tak bardzo pomagają...wieci e co nigdy nie pomyslałam o tym w ten sposób jak wy mi tu pisałyście , że jestem teraz bardziej swiadoma i doświadczona...że wiem co i jak teraz robić od początku ciąży...DZIĘKUJĘ WAM za to! dodało mi to sporo siły...mimo wszystko!
ewel0112 jesli juz sie zdecydujecie na in vitro ( czy juz sie zdecydowaliście?) - myśl pozytywnie.Sama spotkałam na swojej drodze dziewczynę, której córcia została tak poczęta i to za pierwszym razem , a jak sie poznałysmy miała w sobie kolejne maleństwo i tez po in vitro...i wiesz co - ona zawsze mówiła, że pozytywne myślenie to klucz do sukcesu...zawsze mowiła "wiem , że się uda" "wiem,że będzie dobrze" ... jak ja ją podziwiałam i to jej entuzjastyczne myślenie!

dziewczyny mozecie mi powiedziec kiedy byłyście na pierwszej kontroli u ginekologa po cp ?? mnie na wypisie tylko napisali ze mam sie zglosic na wizyte i tyle...

[yssmay]

Jestem po wizycie. Urosło 5 pęcherzyków. Pick-up w piątek, transfer 2 kwietnia. Wylatujemy na Islandie 4 kwietnia. 3majcie kciuki.

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[kasia_ruda]

Yssmay no to świetne wieści! Trzymam z całej siły

Wysłane z mojego GT-I8260 przy użyciu Tapatalka

[editt_]

yssmay równiez trzymam kciuki!!!

[kasia_ruda]

Napisane przez ewel0112

robiłam badanie fsh - wynik 5,88 w 3 dc czyli mieszczę sie w tych granicach dofinansowania.Co z resztą to się okażę.A Ty jak się czujesz ?

Ogólnie naprawdę ok, do tego stopnia, że nawet mi się poprawiła morfologia chociaż dziś gorszy dzień- kłucie, ciągnięcie... początek 5-ego miesiąca, wszystko tam się na potęgę rozciąga i boli. Ale nie narzekam absolutnie, bo póki co naprawdę dobrze się czuję.

Fajnie, że dobrze ci wyszły wyniki, myślę że z taką dokumentacją dostaniecie kwalifikację w sekundę powodzenia i trzymam kciuki.

Wysłane z mojego GT-I8260 przy użyciu Tapatalka

---------- Dopisano o 23:00 ---------- Poprzedni post napisano o 22:59 ----------

Napisane przez editt_

Dziewczyny dziękuję za przyjęcie mnie i słowa otuchy ,które teraz tak bardzo pomagają...wieci e co nigdy nie pomyslałam o tym w ten sposób jak wy mi tu pisałyście , że jestem teraz bardziej swiadoma i doświadczona...że wiem co i jak teraz robić od początku ciąży...DZIĘKUJĘ WAM za to! dodało mi to sporo siły...mimo wszystko!
ewel0112 jesli juz sie zdecydujecie na in vitro ( czy juz sie zdecydowaliście?) - myśl pozytywnie.Sama spotkałam na swojej drodze dziewczynę, której córcia została tak poczęta i to za pierwszym razem , a jak sie poznałysmy miała w sobie kolejne maleństwo i tez po in vitro...i wiesz co - ona zawsze mówiła, że pozytywne myślenie to klucz do sukcesu...zawsze mowiła "wiem , że się uda" "wiem,że będzie dobrze" ... jak ja ją podziwiałam i to jej entuzjastyczne myślenie!

dziewczyny mozecie mi powiedziec kiedy byłyście na pierwszej kontroli u ginekologa po cp ?? mnie na wypisie tylko napisali ze mam sie zglosic na wizyte i tyle...

Myślę, że najrozsądniej będzie po 1.miesiączce po zabiegu.

Wysłane z mojego GT-I8260 przy użyciu Tapatalka

[kasia_adm]

Yssmay bardzo mocno trzymam kciuki
Editt tak jak pisze Kasia najlepiej po pierwszej miesiączce, jeśli nic wcześniej nie będzie Cię niepokoiło.
Ewel0 brawa za decyzję i pozytywne nastawienie. A ja czekam na @ i również umawiam się do kliniki leczenia niepłodności
Karolina, Kasia_ruda jakieś pomysły na imiona dla skarbów już macie?

[Ka rolina]

Yssmay to super wiadomosc trzymam z calej sily kciuki
Editt ja bylam na kontroli u gina wlasnie po 1 @ od zabiegu.
Kasia_ruda no niestety to rozciaganie do przyjemnych nie nalezy i zostaje do konca ze zmiennym natezeniem...ale ja tez nie moge narzekac,bo czuje sie sto razy lepiej niz w pierwszej ciazy,mniej ociezala i obolala tylko ostatnio jak sie w ciagu dnia za bardzo przeforsuje to wieczorem tak mnie ciagnie od plecow do prawej nogi i ciezko sie ruszyc.Ale to sie zdarza czasami i musze po prostu uwazac,zeby sie nie przemeczac,mimo,ze czuje sie na silach,zeby cos zrobic...
Kasiu a Ty juz czujesz jakies pierwsze musniecia malenstwa?
Ja jutro zaczynam trzeci trymestr i az nie moge uwierzyc,ze ta ciaza tak szybko mija

Wysłane z mojego GT-S7580 przy użyciu Tapatalka

---------- Dopisano o 08:30 ---------- Poprzedni post napisano o 08:28 ----------

Kasia_adm u nas bedzie Radek

Wysłane z mojego GT-S7580 przy użyciu Tapatalka

[myszkak]

trzymamy yssmay!!!

[ewel0112]

yssmay- tak się cieszę to teraz to juz kwestia paru dni tyle się bidulko oczekałaś.Trzymam kciuki

[kasia_ruda]

Karolina jeszcze nie czuję ruchów, już się trochę frustruję, codziennie gadam do synka, żeby mi w końcu przykopał u mnie 17t4d więc jeszcze jest czas, tym bardziej, że to 1.ciąża. ale już się nie mogę doczekać !!! Ja bardzo dużo odpoczywam, mąż całe dnie w pracy, więc siedzę sama głównie, nie sprzątam (zakaz od męża), jedyny wysiłek to spacery, drobne zakupy i gotowanie. Resztę domu ogarnia mąż. I czuję się naprawdę nieźle, dziś już lepiej z tym rozciąganiem nawet.

Kasia_adm u nas będzie Maksym.

Wysłane z mojego GT-I8260 przy użyciu Tapatalka

[kasia_adm]

Ale Wam dziewczyny zazdroszczę tego rozmawiania z brzuszkiem Kasia jeszcze trochę i doczekasz się kopniaczków Bardzo fajne imiona dziewczyny.

[editt_]

Ja też dziewczynki wam zazdroszczę i cieszę się waszym szczęściem
może i nam się uda jeszcze z brzusiami wędrować

[kasia_ruda]

Editt mi właśnie mijają 3 lata od cp, więc trochę to zajęło. I to dzięki in vitro nam się udało. Trochę to trwało... teraz czuję, że warto było znieść te poświęcenia, ale miałam też bardzo trudne chwile, trzy lata walki to kawał czasu

Wysłane z mojego GT-I8260 przy użyciu Tapatalka

[Ka rolina]

Dziewczynki Wy tez sie doczekacie brzuszkow! Ja w to mocno wierze i z calego serca Wam zycze tego
Kasia_ruda Twoje malenstwo jest bardzo wyczekane i wystarane,ale najwazniejsze,ze w koncu sie udalo
Ja nie musialam az tak dlugo czekac...wlasnie sobie uswiadomilam,ze dzisiaj mija rok od operacji usuniecia cp...

Wysłane z mojego GT-S7580 przy użyciu Tapatalka

[nafie]

arletka- spoznione gratulacje !
yssmay - to jest wielka walka z Twojej strony i mam nadzieje, ze dotrwasz w niej do szczesliwego finalu !
editt - w ogole nawet nie chce sobie wyobrazac cos Ty kobieto przezyla ale jestes dzielna..

u mnie dzis znow przyszla @

[editt_]

Kasia_ruda - pokonałaś długa drogę i się udało masz rację 3 lata to kawał czasu ...
kurcze cudownym szczęściem jest to , że ktoś wymyslił in vitro. Jak poznałam tą koleżankę o której wcześniej pisałam i zobaczyłam jej córeczkę to wiecie co patrzyłam na nią jak na cud i chciało mi się płakać...ja jakaś taka wrażliwa jestem i często dopadają mnie łzy szczęścia tak jak w tym przypadku...
Nafie u Ciebie @ ... a ja teraz trochę inaczej bo jej wyczekuję...i jakoś się doczekać nie mogę a już miesiąc i 4 dni od laparoskopii...
wiesz czytałam w poprzednich wpisach, ze się staracie..i czekacie..i nic..
wiesz ja też tak bardzo chciałam przez kilka lat...i ciągle nic...masz rację, że to siedzi w glowie...wiem ze tylko łatwo się mówi , ale naprawdę trzeba przestać ciągle o tym myśleć...
nam tak naprawdę udało się jak moj maż wyjechał na kurs - nie było go 2 miesiace i w tym czasie przyjechał do domu na 2 weekendy...nie myslałam wtedy jakoś o tym , że chce zajść w ciaże (a wczesniej dosłownie po kazdym stosunku w glowie rodzilo sie pytanie "ciekawe czy dziś się uda)...a tu po prostu cieszyłam się tym że jest..i nie myslałam...i pojawiły się te upragnione 2 kreski !!! szkoda tylko , że nie dane było mi cieszyć się tym szczęściem zbyt długo...

troche z innej beczki - jutro wracam do pracy.rozleniwilam sie siedzac tyle czasu w domu , ale w sumie to sie ciesze...zajme w koncu mysli czyms innym...

wiecie co dziewczyny...zaczynam się ostatnio zastanawiać nad mozliwością adopcji...

[kasia_ruda]

Napisane przez editt_

Kasia_ruda - pokonałaś długa drogę i się udało masz rację 3 lata to kawał czasu ...
kurcze cudownym szczęściem jest to , że ktoś wymyslił in vitro. Jak poznałam tą koleżankę o której wcześniej pisałam i zobaczyłam jej córeczkę to wiecie co patrzyłam na nią jak na cud i chciało mi się płakać...ja jakaś taka wrażliwa jestem i często dopadają mnie łzy szczęścia tak jak w tym przypadku...
Nafie u Ciebie @ ... a ja teraz trochę inaczej bo jej wyczekuję...i jakoś się doczekać nie mogę a już miesiąc i 4 dni od laparoskopii...
wiesz czytałam w poprzednich wpisach, ze się staracie..i czekacie..i nic..
wiesz ja też tak bardzo chciałam przez kilka lat...i ciągle nic...masz rację, że to siedzi w glowie...wiem ze tylko łatwo się mówi , ale naprawdę trzeba przestać ciągle o tym myśleć...
nam tak naprawdę udało się jak moj maż wyjechał na kurs - nie było go 2 miesiace i w tym czasie przyjechał do domu na 2 weekendy...nie myslałam wtedy jakoś o tym , że chce zajść w ciaże (a wczesniej dosłownie po kazdym stosunku w glowie rodzilo sie pytanie "ciekawe czy dziś się uda)...a tu po prostu cieszyłam się tym że jest..i nie myslałam...i pojawiły się te upragnione 2 kreski !!! szkoda tylko , że nie dane było mi cieszyć się tym szczęściem zbyt długo...

troche z innej beczki - jutro wracam do pracy.rozleniwilam sie siedzac tyle czasu w domu , ale w sumie to sie ciesze...zajme w koncu mysli czyms innym...

wiecie co dziewczyny...zaczynam się ostatnio zastanawiać nad mozliwością adopcji...

Ja też myślałam. Nawet orientowałam się w procedurach, ale mnie one przeraziły i totalnie zniechęciły. Poza tym, jak sobie to przemyślałam, to uznałam, że nie jesteśmy na to gotowi. Postanowiliśmy iść w in vitro, a adopcję zostawić na koniec. Ja bardzo podziwiam ludzi adoptujących dzieci, ale ja póki co zbyt wiele lęków miałam z tym tematem związanych. Dotyczyły one głównie okresu płodowego i noworodkowego życia dziecka i jego wpływu na rozwój późniejszy

Wysłane z mojego GT-I8260 przy użyciu Tapatalka

[elaine-blath]

YSMAY )) kciuki!!

EDITT witam nie będę pisać tego co dziewczyny wcześniej. Potwierdzam wszystko. Tutaj znajdziesz wsparcie, możesz się dzielić kazda wątpliwością czy radością. Ja byłam na wizycie 3tygodnie po laporoskopii,ale po miesiącu poszłam jeszcze prywatnie,bo ta szpitalna była koszmarna jestem przykładem ze po cp może być następna ciąża prawidlowa Igor ma 8,5miesiaca w tej chwili.

EWEL fajnie ze się zdecydowaliście. Oby udało się wam załapać na dofinansowanie.


Sent from my Lumia 800 using Tapatalk

[Ka rolina]

Yssmay Ty już po punkcji??? Daj znać jak poszło

[yssmay]

Tak już po. Było te 5 pęcherzyków, jutro się dowiem jak się rozwijają. A w poniedziałek ile jest zdrowych. Ewentualny transfer w środę.

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[Ka rolina]

To trzymam kciuki,żeby wszystkie pięknie się rozwijaly

Wysłane z mojego GT-S7580 przy użyciu Tapatalka