dziewczyny pomóżcie!!!!

[kobri81]

dziewczyny kochane potrzebuję porady bo sama już chyba nie potrafie uporządkować swoich uczuć..otóż jestem z chłopakiem od ok.3,5 roku,jak każda prawie para mielismy kryzys po roku,miałam go wtedy dosyć ale to jakos minęło..teraz jestesmy w takim stadium ,kiedy wszystkie bliższe koleżanki pytaja się kiedy się zaręczymy,szczególnie ,że ja mam 24 a on 25 lat.wiem,że wiek nie powinien poganiać ale tak mimo wszystko tez myslę o tym.tyle tylko,że o ile rok temu jeszcze byłam pewna ,że chcę z nim byc dzisiaj juz chyba nie całkiem wiem..chodzi o to,że moj chłopak mnie bardzo kocha,jest przywiązany i nigdy mnie na pewno nie zdradzi(może to dziwne ale jestem pewna),reke dasłby sobie o mnie uciąć,wiem,że na pewno byłby świetnym ojcem,kocha dzieci,dbałby o rodzinę-ogólnie domator z niego..ale....skończylism y oboje farmację i on pracuje w aptece,ja w październiku zaczynam staz w innej aptece.nasze rozmowy obecnie wyglądają tak:co było dzisiaj w aptece,co bedzie jutro...jaka ta kierowniczka,co powiedziała koleżanka z pracy itp,ewentualnie co na obiad,tym podobne przyziemne rzeczy..on nie zabiera mnie nigdzie,tak naprawde nigdy tego nie robił,jedyne wyjścia to na nasze urodziny bo mamy umowę,że nie kupujemy prezentów tylo się gdzieś zabieramy.tylko,że nawet wtedy ciężko u niego o inwencję..ja jakos sobie radziłam bo mam paru znajomych,z którymi niestety kontakt sie rozluźnił i czuję brak wyjść ,towarzystwa itp.Mój chłopak do towarzyskich nie należy,ciężko go gdzieś wyciągnąć,teraz jest na ogól przemęczony pracą.poza tym martwi mnie jego pesymistyczne podejście do życia-wiekszość ludzi to idioci,kwasiarze,jedyne przyjemności dla niego to piłka nożna (dużo gra i ogląda),spotkania ze mną,wieczorne piwko na kanapie.to jest inteligentny chłopak,choc może nie specjalnie błyskotliwy,najlepiej czuje się z braćmi-oni sa bardziej żywi,bylismy w czwórkę na wyjeździe,było super.dziewczyny,o co mi chodzi-podobno w związku może byc tylko gorzej,czy my tez możemy tylko popaść w jeszcze bardziej szarą codzienność?co jak będzie dom,dzieci?tylko bardziej szaro?ostatnie kolory w moim związku to przebłyski dawnej namiętności,czułość jest,ale tylko wtedy gdy jest wypoczęty,a jak nie to moge zapomniec o buziakach,przytulaniu itp.(no chyba,że ma ochotę na seks).A ja tego potrzebuję i daję mu to,ale on tego często nie odwzajemnia..juz wiele razy rozmawialiśmy,mówiłam mu ,że oczekuję zainteresowania mną,moimi sprawami,żeby choć raz w tygodniu zrobił coś co sprawi mi przyjemość-zabrał na spacer,wysłał słodkiego smsa,może nawet kupił kwiatka..marny efekt.tydzień ok,potem znowu codzienność.on się cieszy z każdego spotkania,ja też,bo go kocham, ale po kazdym mam wrażenie niedosytu.dziewczyny powiedzcie,czy warto budować z takim człowiekiem rodzinę?boję się ,że kiedys go zdradzę albo odejdę tylko z braku wrażeń ...a z drugiej strony kocham go,jest dobrym człowiekiem,chciałabym,że by był szczęśliwy..czy da sie to jakoś reanimować?chciałabym!!!! proszę podzielcie się ze mna swoimi przemysleniami po przeczytaniu tego tekstu..wielkie dzięki!!P.S ostatnio pojawił sie miły 29-cio letni kolega z karate które trenuję-sympatyczny,spokojny,ale taki..pozytywny,,może to przez niego mnie nachodza takie myśli....dzięki dziewczyny!

[oshinek]

możesz włączyć PW??

[lulina]

Tak przy okazji- co to jest PW??

[oshinek]

Napisane przez lulina

Tak przy okazji- co to jest PW??

PW- Prywatne Wiadomości

[tala]

A nie warto byloby poirozmawiac? Powiedziec o tym co cie dreczy, czego ci brak, co bys chciala zmienic... Nawet jesli uwazasz ze taka rozmowa moze zrobic mu przykrosc, to zastanow sie i wybierz co jest lepsze: taka rozmowa, czy dalsze brniecie w zwiazku, ktory nie sprawia ci przyjemnosci, ktory w najgorszym wypadku moze zakonczyc sie rozstaniem.

Zawsze to powtarzam: rozmawiajcie. Sama tez mam z tym czasem problem, bo nie wiadomo jak zaczac, jak zagadnac, ale jesli czujesz ze nie dasz rady to moze napiusz list. Zacznij od tego ze wlasnie nie wiesz jak zaczac z nim rozmowe, wiec dlatego piszesz, ze oczekujesz ze po przeczytaniu porozmawiacie.

A szara codziennosc mysle ze grozi kazdemu zwiazkowi, tylko tyle, ze jesli chceci to mozecie nadac jej jakis bardziej pozytywnych barw.

Trzymaj sie!!
Pozdrawiam
Tala

[lulina]

Napisane przez oshinek

PW- Prywatne Wiadomości

dzięki. I przepraszam że się tak wryłam w wątek, ale już mnie to od dawna zastanawiało(pozatym jeszcze kilka takich skrótów),ale nie chce przez to nowego wątku zakładać. Jeszcze raz przepraszam i dziękuję. I główka do góry. Moim zdaniem to taki letni kryzys.Jak robi się ciepło to wiele par przechodzi kryzysy, najwięcej rozstań jest właśnie w lecie, ale ja wierze,że Wy go przejdziecie. Może tylko teraz masz takie wrażenie, przecież zawsze o czymś rozmawialiście, a skoro skończyliście farmację to jest Wasz praca. Zobaczysz z końcem lata kryzys minie. Już długo ze sobą jesteście

[kobri81]

tak,jesteśmy razem długo,nie wiem,czy nie za długo...czy nie jestesmy razem z siły rozpędu,bo w pewnym momencie padło zdanie -"chcę z tobą spędzić reszte życia" i to niby ma wystarczyć,nie trzeba juz się starać,bo przecież nie mozna się starac przez całe życie..tala-ja w rozmowie nie powiem mu nic nowego,on juz pare razy słyszał wszystkie moje żale,to tak naprawde nic nie daje,nawet ostatnio groziłam rozstaniem..efekt jak na załączonym obrazku..jemu się wydaje,że skoro on jest szczęsliwy to i ja jestem,rozmowa tylko na chwile burzy ten jego obraz...myslę,że przed rozmowa muszę uporządkować swoje myśli,nie chcę później niczego odwoływać,zmieniać.wiem,ż e jest nienikniona,ale chciałam usłyszec najpierw wasze zdanie,może byłyście kiedyś w podobnej sytuacji..całusy

PW włączyłam

[nan]

Trudno tu coś radzić, kiedy zna się sprawę tylko z jednej strony, ale spróbuję...

Piszesz, że rozmawiałaś z nim wiele razy. Nie wiem jak to wyglądało, ale jedyna rada, jaką mogę dać odnośnie takich rozmów, to taka, że najważniejsze jest akcentowanie swoich uczuć i ich artykułowanie. "Ja czuję...", "ja chcę...", "Ja potrzebuję..." itp., zamiast "bo ty się mną nie zajmujesz...", bo ty to, bo ty tamto...

Jeszcze jedna rzecz: z tego co piszesz, wynika, że zawsze prowadzicie razem życie towarzyskie. To oznacza, że Ty dostosowujesz się do niego. Rozumiem, że on może być zmęczony, że mu się po prostu nie chce wyjść z domu (jak czasami każdemu). Ale dlaczego Ty musisz robić to samo? Przecież możesz iść sama, spotkać się z koleżankami, poplotkować, pośmiać się... nie ma w tym nic złego.

[Camilla]

Marta pisała, że rozmawiała z chłopakiem już wiele razy na ten temat. On po tygodniu to bagatelizuje. Może jesteś za mało stanowcza i zdecydowana? W tym wypadku powinnaś z nim naprawde konkretnie porozmawiać, czego oczekujesz, co Cie męczy, dręczy w tym związku. Może odnów stare znajomości, wychodź ze znajomymi, nie popadaj w marazm. Rozumiem, że Twój facet jest zmęczony po pracy, ale chyba też miewa czas wolny i wtedy właśnie powinniście wychodzić gdzieś, bywać, iśc na jakąś dyskoteke lub do klubu, do kina, teatru etc. Skoro tak mu wiele z siebie dajesz, to powiedz mu, że Ty również od Niego tego oczekujesz...
Pozdrawiam

[gaba33]

jestem juz po ślubie i miałam chłopaków1Tyle razy miałam wątpliwości!!! Ale jak spotkałam mojego obecnego męża to wiedziałam, że tylko z nim chce byc i koniec!Jak przychodziły głupie myśli to zadsawałam sobie pytanie :rozstajemy sie i co potem?? i wtedy zawsze ta sama odpowiedz !!!!CHCE BYC TYLKO Z NIM I NIE MA MOWY O ROZSTANIU!!!! Podobno jak sie za długo ze soba chodzi to człowiem ma coraz więcej wątpliwosci, staje sie z czasem bardziej wybredny czy to on czy to nie on... A pomysl sobie,ze to on rozwiąże Twoj problem i przyjdzie do Ciebie i Ci powie _chce zebysmy sie rozstali na jakis czas i odpoczeli od siebie....i co wtedy ucieszyłabys sie czy zaczeła plakac????

POZDRAWIAM

[kobri81]

nan-ja rozmawiam z nim tylko w opisany przez Ciebie sposób,opanowałam już ta sztuke przez moja Mamę z która bardzo trudno rozmawia się o uczuciach.to chyba nie w tym leży problem,on po prostu uważa,że sam fakt ,żę sie wygadam załatwia sprawę-"że mi przejdzie"-on tego nie powie,ale ja widze jego ulge gdy taka rozmowa się kończy,wniosków zero...byłam stanowcza nie raz-bez odzewu..Camilla-ma czas wolny ale nie wychodzimy,bo jemu sie nie chce,żadna propozyja mu sie nie podoba-za drogo (nie ma problemu z kasą),za daleko ,nie tacy ludzie..radzicie,żeby zajmowac sie swoimi znajomymi-ok,racja,robie to,ale nadal mam wrazenie ,że przychodze do niego i razem..sie nudzimy....podobno to tez trzeba umieć,ja jakos opanowałam to do perfekcji..
gdyby poprosiło rozstanie?nie poprosi,to wiem,a co do mnie-chyba bym sie zgodziła na jakis czas,może to pomogłoby mi ustalić swoje uczucia..chociaz pewnie wróciłabym w imie przywiązania..no właśnie -przywiązania..