Czy są sytuacje, osoby przy których nie potraficie być sobą i udajecie kogoś innego?

[tutmirlajt]

Jak w temacie..

[whatIthink]

Miałam. Nie czułam się swobodnie i nie byłam sobą przy mojej byłej współlokatorce.
Po pierwsze, dlatego, że wg mnie jest ona hipokrytką i wiedziałam, co o mnie mówiła za plecami.
Po drugie, dlatego, że się źle przy niej czułam - jest ona ode mnie dużo szczuplejsza, ma lepsze ciuchy, więcej kasy etc.
Na szczęście już z nią nie mieszkam
Aha, no jeszcze przy chłopaku, który mi się podobał. Nie potrafiłam mu spojrzeć w oczy :P
Ogólnie przy niektórych ludziach czasem tak się zakręcam, że gadam od rzeczy i potem muszę jakoś uzasadniać swoje oryginalne wypowiedzi, żeby nie wyjść na kretynkę.

A czy autorka wątku nie chce się wypowiedzieć? Skąd taki wątek?

[Sarrai]

Napisane przez whatIthink

Ogólnie przy niektórych ludziach czasem tak się zakręcam, że gadam od rzeczy i potem muszę jakoś uzasadniać swoje oryginalne wypowiedzi, żeby nie wyjść na kretynkę.

mam tak samo czasami
szczególnie w kontaktach z facetami

[tutmirlajt]

Ja znów przy niektórych gram..udaje zupelnie inna osobe niz jestem..ktos mysli ze jestem spokojna to udaje spokojna, czasem zdarza mi sie udawac madrzejsza niz jestem itp. Nie wiem dlaczego tak robie podoba mi sie takie wcielanie w rozne role heheh

---------- Dopisano o 15:24 ---------- Poprzedni post napisano o 15:17 ----------

Domyslalam sie ze wiekszosc wizazanek nie odpowie szczerze na to pytanie, bo wiekszosc z was zna sie tutaj i zapewne glupio wam sie wynurzac..

[aktaga13]

a ja tak mam z osobami bardziej przebojowymi (dominującymi) ode mnie. w kontakcie z nimi milknę, denerwuję się. brakuje tematów. nie czuję się swobodnie i nie potrafię tego wytłumaczyć. nie jestem sobą, ale nie udaję nikogo innego. raczej się wycofuję

inaczej bywało w przypadku mężczyzn, którzy mi się podobali. zdarzalo sie dostawac malpiego rozumu i pleść bez sensu na szczęście minelo.

[_agatka]

znam osobę - która wydaje się uosobieniem wszelkiej dobroci, łagodności i ona taka ach i och i niebios by uchyliła - w ogóle wręcz swieta maryjka z niej....i zawsze przy niej gorzej się czułam, czasem wręcz niezręcznie, albo nawet paraliżowało mnie, bo przy niej każdy blado wyglądał, przy tej chodzącej miłości do bliźniego, na szczescie przy blizszym poznaniu okazało sie ze nie wszystko jest takie na jakie wyglada, i już jest ok, wyluzowałam, nie mam paralizujacego kompleksu tej 'chodzacej dobroci'

[tutmirlajt]

Napisane przez aktaga13

a ja tak mam z osobami bardziej przebojowymi (dominującymi) ode mnie. w kontakcie z nimi milknę, denerwuję się. brakuje tematów. nie czuję się swobodnie i nie potrafię tego wytłumaczyć. nie jestem sobą, ale nie udaję nikogo innego. raczej się wycofuję

inaczej bywało w przypadku mężczyzn, którzy mi się podobali. zdarzalo sie dostawac malpiego rozumu i pleść bez sensu na szczęście minelo.

Mam identycznie.

[Gwiazdeczka1978]

Nie ja zawsze jestem sobą. Bywam rozna, rozne osoby roznie na mnie oddziaływuja, jedne lepiej, drugie gorzej, czy inaczej, ale to zawsze ja.

[panierrka]

Ja może czasami

Najtrudniej mi być sobą, kiedy wiem, że ktoś oczekuje po mnie czegoś zupełnie innego, np. babcia chciałaby, abym była spokojną, pracowitą i skromną dziewczyną, a nie do końca taka jestem.

Mam czasem problem z wyjściem z narzuconej roli.

[dzustam]

Prawie zawsze jestem sobą, nawet jak moje zachowanie w jakąś stronę odbiega od mojego przeciętnego zachowania To nadal ja.

Ale... czasami świadomie nie pokazuję niektórym ludziom mojego przeciętnego zachowania (już nie mówię o tych nieprzeciętnych zachowaniach )
Czyli czasami w najbardziej świadomy sposób postępuję zachowawczo, nie dopuszczając niektórych ludzi do mojego świata prywatnego.

To nie gra, udawanie, to świadome stawianie granic. I zdaję sobie sprawę, że z boku nie wszystko widać i o to mi chodzi

[wsiowy_gupek]

Nie znam oosby która zawsze, obojętnie wjakiej sytuacji czy obojętnie przy kim byłaby taka sama(sobą).
Każdy czasem udaje...



Tak przynajmniej mi się wydaje.

[Serendipity]

Napisane przez tutmirlajt

zdarza mi sie udawac madrzejsza niz jestem itp.

W jaki sposób?

[wsiowy_gupek]

Napisane przez Serendipity

W jaki sposób?

Też jestem ciekawa...

[My life be like]

Napisane przez tutmirlajt

zdarza mi sie udawac madrzejsza niz jestem

Jeszcze mądrzejszą !?

Ja nigdy przed nikim nie udaję, to bardzo głupie zachowanie według mnie.

[Cyska]

A ja, a ja.. nigdy nie udaje kogoś innego...nawet nie wiem jakbym miala to robić??Nie umiem. Choć czasem nie jestem do końca sobą bo uważam ze to nie czas i pora;p np na zajęcia taneczne chodzilam sama, z nikim za bardzo nie gadalam bo tam sie dziewczyny znaly. Ale jak cwiczylismy to mialam tam czasem ochote poodpie..dalać:P Albo przychodzilo mi do glowy cos smiesznego, ale siedzialam sobie cicho i pewnie wyglądalam na szarą, cichą dziewczynkę. Ale przeciez nie będe gadala sama do siebie i biegala po sali śmiejąc sie histerycznie

[agniesikk]

Nie, na pewno nie udaję... Po prostu przy różnych osobach różnie się zachowujemy. Inaczej reagujemy na ludzi, każdy na nas działa w swoisty sposób. Ja np. przy wyciszonych osobach robię się bardzo spokojna, a przy szalonych i rozrywkowych daję się ponieść emocjom Przy chłopaku jestem jeszcze inna, ale to zupełnie normalne. W życiu musimy pełnić różne role, jednak cały czas będąc sobą. Nie zmieniam pod wpływem osoby własnych przekonań, itd.

[angela0033]

ja udaję inną "siebie" przy nowo poznanych osobach.Po prostu nie chcę się od samego początku dawać poznawać,bo nie wiadomo co z tego później wyniknie.Nie znamy intencji,zamiarów drugiej osoby i lepiej nie wynurzam się z samego początku...

[Marwari]

zdarza się czasami...

[Ata77]

przed szefem na przykład

[ygerna]

Napisane przez whatIthink

Ogólnie przy niektórych ludziach czasem tak się zakręcam, że gadam od rzeczy i potem muszę jakoś uzasadniać swoje oryginalne wypowiedzi, żeby nie wyjść na kretynkę.

-moi przyjaciele wiedzą,ze czasmi cos "palnę" i raczej mnie rozumieją.

[Kapust]

Nie udaję nigdy nikogo innego ALE po prostu czasem staję się taka "elastyczna" i dopasowuję się pewnymi cechami do danej osoby - ale własnie ja taka jestem

Chyba że jak któraś już wcześniej pisała, czasami udaje się przed szefem
mój ex vice szef był dr fizyki, i nic go nie obchodziło, że nie miałam pojęcia o czym do mnie mówi, kiedy "rozmawialiśmy" o zimnej fuzji, lub wielkim zderzaczu hadronów robiłam tylko i mówiłam "a no tak" "oczywiście" i "no właśnie"

[Rena]

sa ludzie, ktorzy wprowadzaja taki sztuczny rygor, najczesciej wiaze sie to z krytyka i ocenianiem czego nie cierpie. No i z automatu nie czuje sie w ich towarzystwie dobrze, nie otwieram sie i przybieram cos w rodzaju maski. Ja po prostu nie nawidze krytyki, a jest ona mniej bolesna gdy jest wiekszy dystans.

[Hedonia]

nie wiem, kiedy jestem sobą. po prostu, każdy z nas przybiera gombrowiczowskie "gęby". człowiek nie uzewnętrznia tej swojej, własnej osoby. jesteśmy zdeterminowani przez społeczeństwo, stereotypy etc. i w zależności od sytuacji przybieramy odpowiednią "maskę".

[niewazne.]

u mnie to jest zależne od humoru i towarzystwa, ja u każdej. raz jestem odważna, a raz nieśmiała.

[Magadan]

Napisane przez aktaga13

a ja tak mam z osobami bardziej przebojowymi (dominującymi) ode mnie. w kontakcie z nimi milknę, denerwuję się. brakuje tematów. nie czuję się swobodnie i nie potrafię tego wytłumaczyć. nie jestem sobą, ale nie udaję nikogo innego. raczej się wycofuję

Mam tak samo.
Ponadto, jesli jestem w gronie osób, które się już od dłuższego czasu znają i ja je dopiero co poznałam, to jestem zwykle milcząca. I odwrotnie, kiedy ktoś z tzw. "mojego towarzystwa" kogoś wprowadza, wtedy czuję się pewnie, mogę gadać jak najęta.
Czasem jak widzę, że ktoś jest przebojowy, potrafię również uzewnętrzniać swoją przebojowośc. Ale to w sytuacjach, kiedy ktoś ma o sobie wyskie mniemanie i wtedy sobie myślę" Myślisz, że jesteś taka zaj**? Ja jestem wcale nie gorsza od ciebie, itd. " Myślę, że jest to jakaś forma dowartościowywania się. W sumie lubię tak robić, bawi mnie to

[anestet-ka]

Napisane przez Hedonia

nie wiem, kiedy jestem sobą. po prostu, każdy z nas przybiera gombrowiczowskie "gęby". człowiek nie uzewnętrznia tej swojej, własnej osoby. jesteśmy zdeterminowani przez społeczeństwo, stereotypy etc. i w zależności od sytuacji przybieramy odpowiednią "maskę".

To samo chciałam napisać, zgadzam się w całości.
"Uznaj , pojmij : Nigdy nie będziesz sobą, nigdy z nikim , w żadnej sytuacji." W.G.

[suszarka]

Napisane przez Sarrai

mam tak samo czasami
szczególnie w kontaktach z facetami

dokładnie.
albo gadam jak potłuczona od rzeczy, bełgoczę wręcz jakieś głupoty albo opowiadam obrzydlistwa.

inna wersja to milczę, siedzę cicho i ogólne udaje jedną wielką chodzącą nieśmiałość i niewinność.

[arrabbiata]

Nikogo nie udaję. Ja po prostu mam wiele twarzy (tzn, nie że dwulicowa czy wielolicowa, po prostu czasami się zachowuję tak, a czasami inaczej, zależy od nastroju i towarzystwa, ale to zawsze ja)

[hihi]

Napisane przez arrabbiata

Nikogo nie udaję. Ja po prostu mam wiele twarzy (tzn, nie że dwulicowa czy wielolicowa, po prostu czasami się zachowuję tak, a czasami inaczej, zależy od nastroju i towarzystwa, ale to zawsze ja)

Mi się wydaje, że to tak jak w Ferdydurke troszkę Każdy człowiek jest tym samym człowiekiem, ale na dziesiatki, setki ról życiowych, w które się wciela, przybierając inną twarz.

Można byc surową, zasadniczą szefową, czułą i ciepła matką, nieczułą kochanką, niezdecydowaną zakupocholiczką... a wszystko jedna osoba, tylko w innych rolach.

[aktaga13]

Napisane przez hihi

Można byc surową, zasadniczą szefową, czułą i ciepła matką, nieczułą kochanką, niezdecydowaną zakupocholiczką... a wszystko jedna osoba, tylko w innych rolach.

podoba mi się Twoje uzasadnienie