System kar i nagrod. Za i przeciw: dyskusje.

[201711281320]

Po części zgadzam się z zakonną. Ze mną jak byłam mała nikt nie negocjował, nikt mnie do niczego nie przekonywał. Miałam szacunek do dorosłych i wiedziałam co mi wolno a czego nie. Nie miałabym odwagi sprzeciwić się nauczycielowi w szkole co w dzisiejszych czasach podobno się zdarza dosyć często.

[Miramej]

Napisane przez zakonna

Stokrotka nie lubi słowa "wychowanie", dlaczego, na bóstwa wszelakie? Co jest złego w wychowywaniu małego człowieka?

A to już pytanie do stokrotki, każdy z jakichś powodów nie lubi pewnych słów, przyznaję, że czasem tutaj przykłada się nadmierną wagę do drobiazgów

---------- Dopisano o 13:48 ---------- Poprzedni post napisano o 13:43 ----------

Napisane przez sliweczka85

Po części zgadzam się z zakonną. Ze mną jak byłam mała nikt nie negocjował, nikt mnie do niczego nie przekonywał. Miałam szacunek do dorosłych i wiedziałam co mi wolno a czego nie. Nie miałabym odwagi sprzeciwić się nauczycielowi w szkole co w dzisiejszych czasach podobno się zdarza dosyć często.

Dzieci, które wychowuje się bez nagród i kar, też wiedzą co im wolno, a czego nie. Poza tym - o to Ci chodzi, żeby dziecko nie miało odwagi sprzeciwić się nauczycielowi? Dorośli nie zawsze mają rację.

[zakonna]

A mi chodzi o to żebym nie musiała patrzeć jak uczeń 5 klasy sie tarza po podłodze w czasie lekcji. I o takie inne drobiazgi. Dzieciatka wychowane bez granic i kordonow

[ajah]

Napisane przez Miramej

ajah, możesz napisać o tej ambicji wynoszonej z domu? Bo jak pisałam mój jest za bardzo ambitny i chciałabym to jakoś przyłożyć do naszej rodziny.



Stwierdzam, że ja mam bardzo współpracujące dziecko , inna sprawa, że u nas jest tak, że rano synek potrzebuje czasu na rozruch, jest rannym ptaszkiem, więc to ułatwia, bo zdążymy się i poprzytulać, czasem coś przeczytać, posłuchać muzyki, jeszcze w piżamach. Potem każdy idzie się ubierać, syn ostatnio bardzo się rozprasza, ale jakoś dajemy radę, u nas teraz fajnie działają żarty, kiedyś nie.

Widzisz, a ja bym chyba po prostu wciągnęła odkurzaczem (to co się da) raz i dwa.

U nas nie ma.



Mój to ogarnia. Nie, nie popadamy w paranoję, zaczynamy w końcu traktować dzieci jak ludzi, a nie istoty, które głosu nie mają.

Miałam na myśli tyle, że jeśli rodzice są ambitni i zachowaują się w określony sposób np. czytają, dokształcają się, doskonalą, dążą do awanasu itp. itd. dziecko będzie obserwowało rodziców i czerpało z ich przykładu. Pewne zachowania będą dla niego zwyczajnie naturalne.
To tak jak z czytaniem. Nie raz się zdarza, że mama narzeka: dziecko nie chce czytać, a sama książkę miała w ręku wieki temu.



Co do zbyt ambitnego dziecka, to prócz tendencji zastanowiłabym się czy dziecko nie załatwia sobie sukcesami np. w nauce (nie wiem jak to jest w waszym wypadku) sytuacji lękowych.
Prócz tego oczywiście jest mnóstwo innych opcji w zależności jak to wygląda.

[Miramej]

Napisane przez ajah

Miałam na myśli tyle, że jeśli rodzice są ambitni i zachowaują się w określony sposób np. czytają, dokształcają się, doskonalą, dążą do awanasu itp. itd. dziecko będzie obserwowało rodziców i czerpało z ich przykładu. Pewne zachowania będą dla niego zwyczajnie naturalne.
To tak jak z czytaniem. Nie raz się zdarza, że mama narzeka: dziecko nie chce czytać, a sama książkę miała w ręku wieki temu.

Co do zbyt ambitnego dziecka, to prócz tendencji zastanowiłabym się czy dziecko nie załatwia sobie sukcesami np. w nauce (nie wiem jak to jest w waszym wypadku) sytuacji lękowych.
Prócz tego oczywiście jest mnóstwo innych opcji w zależności jak to wygląda.

Dzięki za odpowiedź, muszę chyba bardziej się w to zagłębić.

[wika82]

Napisane przez sliweczka85

Po części zgadzam się z zakonną. Ze mną jak byłam mała nikt nie negocjował, nikt mnie do niczego nie przekonywał. Miałam szacunek do dorosłych i wiedziałam co mi wolno a czego nie. Nie miałabym odwagi sprzeciwić się nauczycielowi w szkole co w dzisiejszych czasach podobno się zdarza dosyć często.

A ja żałuję, że nie umiałam się sprzeciwić jak pani szarpała kolegów za włosy. Swojego syna chcę tak wychować, żeby nie miał bezwgzlędnego szacunku dla dorosłych rozumianego jako całkowite posłuszeństwo.

[ajah]

Napisane przez zakonna

A mi chodzi o to żebym nie musiała patrzeć jak uczeń 5 klasy sie tarza po podłodze w czasie lekcji. I o takie inne drobiazgi. Dzieciatka wychowane bez granic i kordonow

Trochę OT, ale mam pytanie.
Rozumiem, że mówisz, że uczeń się tarza po podłodze na znak protestu. Jakie nauczyciel ma opcje w takiej sytuacji? W sensie jakie kary, restrykcje może wprowadzać?

---------- Dopisano o 13:30 ---------- Poprzedni post napisano o 13:27 ----------

Napisane przez wika82

A ja żałuję, że nie umiałam się sprzeciwić jak pani szarpała kolegów za włosy. Swojego syna chcę tak wychować, żeby nie miał bezwgzlędnego szacunku dla dorosłych rozumianego jako całkowite posłuszeństwo.

Mam podobne zdanie.

Swoją drogą tematycznie skojarzyła mi się kampania społeczna

https://www.youtube.com/watch?v=NOS319EaCkU

[zakonna]

Jakie kary? Przecież kary są be, tak samo jak restrykcje, nie?
A w praktyce, on się tarza, Ty spokojnie pytasz co się stało, on zaczyna piszczeć, Ty albo ignorujesz albo prosisz grzecznie żeby wstał i usiadł. A potem możesz zapisać informację do rodziców, wstawić uwagę do zeszytu i karty uwag, zgłosić wychowawcy. Po czym bujasz się od września do czerwca z dzieckiem, które się tarza, szczeka, piszczy znienacka. I innym, który zakłada na siebie 8 koszulek i zdejmuje je po kolei, a kiedy prosisz żeby usiadł przy swoim stoliku to siada, bokiem, tyłem itd. I jeszcze kolejnym, który głośno do ciebie krzyczy, że pójdzie do dyrekcji i prezydenta bo szkoła jest głupia.
Wszystko to dzieci zdrowe psychiczne, bez zaburzeń. Takie po prostu dzieciaczki z domów, gdzie dziecko nie było wychowywane, nie miało kar/zakazów/obowiązków.

[invisible_01]

Napisane przez ajah

To tak jak z czytaniem. Nie raz się zdarza, że mama narzeka: dziecko nie chce czytać, a sama książkę miała w ręku wieki temu.

Moi rodzice to mole książkowe, zawsze bardzo dużo czytali mnie i rodzeństwu, w domu było mnóstwo książek. Ja jedna przejęłam tę pasję i bardzo szybko nauczyłam się czytać, cała reszta nie cierpiała czytać. Więc moim zdaniem to też nie do końca jest tak.

[Czarina]

Bo teraz doszło do takiej paranoi, że nie można uzywać słów:
- wychowanie
- kary, nagrody
- dziecko grzeczne/niegrzeczne
Bo jeśli się ich uzywa i o zgrozo, jeszcze ma się dzieci i je się wychowuje, czasem nagradza, czasem karze, czasem się mówi "jesteś niegrzeczny, nie podoba mi się to", to oznacza że sie jest rodzicem do kitu i tresuje się dziecko jak psa.
Szczególnie tutaj na wizażu można ten trend zaobserwować.

[ajah]

Napisane przez zakonna

Jakie kary? Przecież kary są be, tak samo jak restrykcje, nie?
A w praktyce, on się tarza, Ty spokojnie pytasz co się stało, on zaczyna piszczeć, Ty albo ignorujesz albo prosisz grzecznie żeby wstał i usiadł. A potem możesz zapisać informację do rodziców, wstawić uwagę do zeszytu i karty uwag, zgłosić wychowawcy. Po czym bujasz się od września do czerwca z dzieckiem, które się tarza, szczeka, piszczy znienacka. I innym, który zakłada na siebie 8 koszulek i zdejmuje je po kolei, a kiedy prosisz żeby usiadł przy swoim stoliku to siada, bokiem, tyłem itd. I jeszcze kolejnym, który głośno do ciebie krzyczy, że pójdzie do dyrekcji i prezydenta bo szkoła jest głupia.
Wszystko to dzieci zdrowe psychiczne, bez zaburzeń. Takie po prostu dzieciaczki z domów, gdzie dziecko nie było wychowywane, nie miało kar/zakazów/obowiązków.

Przyznaję- przerażające.

A gdyby dziecko uderzyło inne lub nauczyciela?

[zakonna]

No to reagujesz tak samo czyli Ty nie możesz nic zrobić w zasadzie. Zawiadamiasz wychowawcę, pedagoga, piszesz uwagę i potem są rozmowy z rodzicami. A rodzice tych akurat dzieci są totalnie niewydolni wychowawczo. I ja nie mówię o patologii żadnej, żaden margines społeczny. Mówię o przeciętnych ludziach, którzy dzieci nie wychowali, nie nauczyli, że za niektóre zachowania są kary i przykrości. Tyle, po prostu.

[201711281320]

Napisane przez wika82

A ja żałuję, że nie umiałam się sprzeciwić jak pani szarpała kolegów za włosy. Swojego syna chcę tak wychować, żeby nie miał bezwgzlędnego szacunku dla dorosłych rozumianego jako całkowite posłuszeństwo.

Nie miałam na myśli sytuacji, w której nauczyciel zachowuje się karygodnie. W takiej sytuacji dziecko powinno wiedzieć że można i należy reagować. Chodziło mi o niestosowanie się do poleceń nauczyciela na lekcji, pyskowanie, sytuacje o których pisze zakonna.

[Miramej]

Napisane przez zakonna

Jakie kary? Przecież kary są be, tak samo jak restrykcje, nie?
A w praktyce, on się tarza, Ty spokojnie pytasz co się stało, on zaczyna piszczeć, Ty albo ignorujesz albo prosisz grzecznie żeby wstał i usiadł. A potem możesz zapisać informację do rodziców, wstawić uwagę do zeszytu i karty uwag, zgłosić wychowawcy. Po czym bujasz się od września do czerwca z dzieckiem, które się tarza, szczeka, piszczy znienacka. I innym, który zakłada na siebie 8 koszulek i zdejmuje je po kolei, a kiedy prosisz żeby usiadł przy swoim stoliku to siada, bokiem, tyłem itd. I jeszcze kolejnym, który głośno do ciebie krzyczy, że pójdzie do dyrekcji i prezydenta bo szkoła jest głupia.
Wszystko to dzieci zdrowe psychiczne, bez zaburzeń. Takie po prostu dzieciaczki z domów, gdzie dziecko nie było wychowywane, nie miało kar/zakazów/obowiązków.

Albo ma niewydolnych wychowawczo rodziców. Podajesz, w moim odczuciu, skrajne przykłady. Z Twoich wypowiedzi wnioskuję, że co do wychowania dzieci, jesteś teoretykiem, a to też ma znaczenie. Pamiętam też Twoje wypowiedzi o uczniach i rodzicach z innego wątku, w dość pogardliwym ogólnie tonie, więc chyba jesteś bardzo na nie i nie lubisz tego, co robisz.
Zgodzę się z jednym, że na MzK niektóre osoby grubo przesadzają, tocząc dyskusje o mniej istotnych rzeczach, czym robią więcej szkody niż pożytku, bo później właśnie czytamy o paranoi. I ja to odczucie paranoi rozumiem, bo sama czasami je mam

Napisane przez zakonna

No to reagujesz tak samo czyli Ty nie możesz nic zrobić w zasadzie. Zawiadamiasz wychowawcę, pedagoga, piszesz uwagę i potem są rozmowy z rodzicami. A rodzice tych akurat dzieci są totalnie niewydolni wychowawczo. I ja nie mówię o patologii żadnej, żaden margines społeczny. Mówię o przeciętnych ludziach, którzy dzieci nie wychowali, nie nauczyli, że za niektóre zachowania są kary i przykrości. Tyle, po prostu.

No jeśli chodzi o nauczyciela, to jest trochę inna sprawa, bo ma w tej chwili status funkcjonariusza publicznego.

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez zakonna

Stokrotka nie lubi słowa "wychowanie", dlaczego, na bóstwa wszelakie? Co jest złego w wychowywaniu małego człowieka?

w wychowaniu nic złego nie ma po prostu samo słowo mi nie pasuje,jakos kojarzy mi się z sytuacją,kiedy dziecko jest traktowane jako takie byle co,które dopiero po procesie wychowania jest zdatnym do użytku,plus to,że dla wielu wychowanie oznacza tresowanie

jestem w 100% za wspieraniem dziecka w rozwoju,za pokazywaniem mu granic,za tłumaczeniem świata,ale słowo 'wychowanie' jakoś tego wg mnie nie oddaje,takie moje zboczenie

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez zakonna

Serio niektóre z was uważają, że przedszkolak ogarnie koncepcję prawnego obowiązku szkolnego? Ten pomysł wydaje mi się kiepski, delikatnie mówiąc.
Zapraszam do podstawówki, popatrzycie sobie na te dzieci wychowywane metodą negocjacji i braku jakichkolwiek kar. Popadamy w paranoję, nawet słowo wychowanie zaczyna być negatywnie postrzegane.

4-latka ogrania,a nie jest jakoś nad wyraz rozwinięta,przecietne dziecko

ja byłam wychowana metodą współpracy ,bez kar i nagród,problemów ze mną nie było,z córką póki co też nie ma

---------- Dopisano o 14:11 ---------- Poprzedni post napisano o 14:10 ----------

Napisane przez sliweczka85

Po części zgadzam się z zakonną. Ze mną jak byłam mała nikt nie negocjował, nikt mnie do niczego nie przekonywał. Miałam szacunek do dorosłych i wiedziałam co mi wolno a czego nie. Nie miałabym odwagi sprzeciwić się nauczycielowi w szkole co w dzisiejszych czasach podobno się zdarza dosyć często.

widzisz,a ja mam odwagę się sprzeciwić i zawsze miałam,i chcę,żeby moja córka też miała,ważne,żeby robiła to z szacunkiem dla drugiej osoby

Odnośnie przedszkola -nie ma naklejek,buziek itd.Jest natomiast wielka kolorowanka na ścianie i jeśli dziecko zrobi coś 'wybitnego' (pomoc komuś np.) to może pokolorować dowolny fragment.Kiedy jakieś dziecko stwarza zagrożenie lub jest agresywne idzie na kanapę z pomocą przedszkolną,żeby ochłonęło. Tak jest w grupie córki. Pani,która ma inną grupę i czasem dyżuruje w naszej lubi 'dawać kary'.I wiesz co moja córka mówi o karach "pani D daje nam czasem kary,ale i tak jej nie słuchamy,bo ona nas nie lubi.Jak ktoś lubi to mówi do nas i pokazuje co mamy robić.A jak nie lubi to daje kary,żeby pokazac jak się złości,a jak ktoś jest zły to go nie słucham" . I z innej rozmowy ze mną ,po sytuacji kiedy mi cycki opadły.
Ja - Nie chcę sie na Ciebie drzeć,nie dałam sobie rady,czasem mi trudno,jeśli mi na czymś zalezy a Ty nie chcesz posłuchać.Co mam zrobić,kiedy nie słuchasz i wrzeszczysz?
Olka - dać mi buziaka i przytulić,to mi pomoże

I wiesz co? to działa.

[pani-jesień]

Napisane przez zakonna

Jakie kary? Przecież kary są be, tak samo jak restrykcje, nie?
A w praktyce, on się tarza, Ty spokojnie pytasz co się stało, on zaczyna piszczeć, Ty albo ignorujesz albo prosisz grzecznie żeby wstał i usiadł. A potem możesz zapisać informację do rodziców, wstawić uwagę do zeszytu i karty uwag, zgłosić wychowawcy. Po czym bujasz się od września do czerwca z dzieckiem, które się tarza, szczeka, piszczy znienacka. I innym, który zakłada na siebie 8 koszulek i zdejmuje je po kolei, a kiedy prosisz żeby usiadł przy swoim stoliku to siada, bokiem, tyłem itd. I jeszcze kolejnym, który głośno do ciebie krzyczy, że pójdzie do dyrekcji i prezydenta bo szkoła jest głupia.
Wszystko to dzieci zdrowe psychiczne, bez zaburzeń. Takie po prostu dzieciaczki z domów, gdzie dziecko nie było wychowywane, nie miało kar/zakazów/obowiązków.

Brak kar nie jest przecież równoznaczny z brakiem zakazów/obowiązków/granic.

---------- Dopisano o 16:13 ---------- Poprzedni post napisano o 16:12 ----------

Napisane przez stokrotka_to_ja

widzisz,a ja mam odwagę się sprzeciwić i zawsze miałam,i chcę,żeby moja córka też miała,ważne,żeby robiła to z szacunkiem dla drugiej osoby

Ja nie miałam takiej odwagi i żałuję.

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez pani-jesień

Brak kar nie jest przecież równoznaczny z brakiem zakazów/obowiązków/granic.

oczywiście,że nie ,wbrew pozorom jest to opcja trudniejsza dla dziecka,bo musi samo myśleć i wyciągać wnioski

przy systemie kar i nagród sprawę załatwia rodzic,dziecko nie posprzątało,więc ma szlaban na kompa,dalej nie wie po co ma sprzątać

U nas są zasady ,które nie podlegają negocjacji i takie negocjowalne. Bezwzględnie nie wolno nikomu robić krzywdy,niszczyć czyjejś własności,przechodzić samemu przez ulicę,

[95b84f0cb57718c1b68287b1ccb1b977c909159a_5f790273693ad]

Napisane przez ajah

Przyznaję- przerażające.

A gdyby dziecko uderzyło inne lub nauczyciela?

Napisane przez zakonna

No to reagujesz tak samo czyli Ty nie możesz nic zrobić w zasadzie. Zawiadamiasz wychowawcę, pedagoga, piszesz uwagę i potem są rozmowy z rodzicami. A rodzice tych akurat dzieci są totalnie niewydolni wychowawczo. I ja nie mówię o patologii żadnej, żaden margines społeczny. Mówię o przeciętnych ludziach, którzy dzieci nie wychowali, nie nauczyli, że za niektóre zachowania są kary i przykrości. Tyle, po prostu.

Skutkiem jest jedynie obniżenie oceny ze sprawowania.
Dziecko moich znajomych dołączyło do grupy ignorującej nauczyciela (przeszkadzanie na lekcji, zajmowanie się czymś innym itp); oni naprawdę starali się to zmienić- znajoma próbowała rozmawiać z innymi rodzicami- zero chęci współpracy, bo dzieci dostały karę j.w i to wg nich załatwia sprawę ; chłopak w okresie buntu nastolatka musiał /chciał stać po stronie kumpli- nawet wolał stracić wakacyjny super wyjazd niż przestać się tak zachowywać na lekcji- miesiące tłumaczenia nic nie dały, znajoma była tym wykończona- chyba była w gronie nielicznych marzących o testach dziecka do następnej szkoły

Napisane przez zakonna

Serio niektóre z was uważają, że przedszkolak ogarnie koncepcję prawnego obowiązku szkolnego? Ten pomysł wydaje mi się kiepski, delikatnie mówiąc.
Zapraszam do podstawówki, popatrzycie sobie na te dzieci wychowywane metodą negocjacji i braku jakichkolwiek kar. Popadamy w paranoję, nawet słowo wychowanie zaczyna być negatywnie postrzegane.

Mój przedszkolak w okresie buntu 3-latka - zupełnie nie

Napisane przez invisible_01

Moi rodzice to mole książkowe, zawsze bardzo dużo czytali mnie i rodzeństwu, w domu było mnóstwo książek. Ja jedna przejęłam tę pasję i bardzo szybko nauczyłam się czytać, cała reszta nie cierpiała czytać. Więc moim zdaniem to też nie do końca jest tak.

Mam wrażenie, że tyle się pisze o indywidualnym podejściu do dziecka, uznając, że wszystka się da zrobić- otóż nie- jeszcze są predyspozycje genetyczne, zdolności i charakter- np. pewne dzieci nie lubią się uczyć/ czytać, uprawiać sportu itd- są ogromne różnice choćby wśród rodzeństwa (np. w mojej rodzinie dwoje rodzeństwa studiuje/ pracuje w zawodzie bazującym na matematyce/ przedmiotach ścisłych a trzecie dziecko płacze w liceum nad zadaniami z matematyki i z ledwością ma 3 , potem w ogóle nie chce studiować).

mamosierpniowa
jak córeczka? wyszła z infekcji?

[Miramej]

[1=95b84f0cb57718c1b68287b 1ccb1b977c909159a_5f79027 3693ad;51244837]Skutkiem jest jedynie obniżenie oceny ze sprawowania.
Dziecko moich znajomych dołączyło do grupy ignorującej nauczyciela (przeszkadzanie na lekcji, zajmowanie się czymś innym itp); oni naprawdę starali się to zmienić- znajoma próbowała rozmawiać z innymi rodzicami- zero chęci współpracy, bo dzieci dostały karę j.w i to wg nich załatwia sprawę ; chłopak w okresie buntu nastolatka musiał /chciał stać po stronie kumpli- nawet wolał stracić wakacyjny super wyjazd niż przestać się tak zachowywać na lekcji- miesiące tłumaczenia nic nie dały, znajoma była tym wykończona- chyba była w gronie nielicznych marzących o testach dziecka do następnej szkoły

Mój przedszkolak w okresie buntu 3-latka - zupełnie nie[/quote]

Podałaś przykład, że kara nie działa

3-latek nie ma takiego obowiązku, mowa o 5-latku, który musi odbyć obowiązkowe roczne przygotowanie przedszkolne.

Napisane przez stokrotka_to_ja

przy systemie kar i nagród sprawę załatwia rodzic,dziecko nie posprzątało,więc ma szlaban na kompa,dalej nie wie po co ma sprzątać

Wie, po to, żeby nie mieć szlabanu na komputer. Tyle, że potem nie będzie też w swoim domu sprzątał, bo szlabanu nie będzie.

[zakonna]

Ty tak serio z tym sprzątaniem? Kolejny raz kulą w płot. Ja nie sprzątam bo nie lubię i mi nie przeszkadza, moja siostra ma super czysto bo lubi i przeszkadza jej bałagan. Ten sam dom, ci sami rodzice, te same metody wychowawcze.

[Miramej]

Serio

[zakonna]

Czyli jak ktoś musiał sprzątać bo nie mógł grać na kompie, to potem nie będzie sprzątał w swoim domu? Przecież to bezsens jest jakiś. Ja nie lubiłam psa wyprowadzać w podstawówce, teraz mam swoje i ganiam z nimi z przyjemnością 4 razy dziennie.

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez zakonna

Ty tak serio z tym sprzątaniem? Kolejny raz kulą w płot. Ja nie sprzątam bo nie lubię i mi nie przeszkadza, moja siostra ma super czysto bo lubi i przeszkadza jej bałagan. Ten sam dom, ci sami rodzice, te same metody wychowawcze.

moje dziecko sprząta,bo mogę jej np. klocki odkurzaczem wciągnąć (nie złośliwie,ale też nie mam zamiaru zaglądać w każdy zakamarek za drobnymi lego) ,nie dlatego,że pójdzie do kąta ,co będzie robić u siebie,jej brocha,ale póki co wie,że jesli jest bałagan można zgubić lub zniszczyć ważne rzeczy

[Miramej]

Istnieje duże prawdopodobieństwo. A to, że nie lubiłaś psa wyprowadzać, rozumiem, że jednak wyprowadzałaś, ale żeby to zrobić, dostawałaś jakieś ultimatum? Bo chyba oczywiste, że są rzeczy, których nie lubimy robić, ale robimy, dzieci także, pytanie tylko, jakim sposobem dochodzi się do tego, żeby dziecko wiedziało, że nie zawsze robi się to, co chce.

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez zakonna

Czyli jak ktoś musiał sprzątać bo nie mógł grać na kompie, to potem nie będzie sprzątał w swoim domu? Przecież to bezsens jest jakiś. Ja nie lubiłam psa wyprowadzać w podstawówce, teraz mam swoje i ganiam z nimi z przyjemnością 4 razy dziennie.

to duże uproszczenie,ale trochę tak ,jeśli nie zrozumiał po co warto sprzątać,to na swoim posprząta prędzej 'bo goście' niż z własnej potrzeby

---------- Dopisano o 14:50 ---------- Poprzedni post napisano o 14:49 ----------

Napisane przez Miramej

Istnieje duże prawdopodobieństwo. A to, że nie lubiłaś psa wyprowadzać, rozumiem, że jednak wyprowadzałaś, ale żeby to zrobić, dostawałaś jakieś ultimatum? Bo chyba oczywiste, że są rzeczy, których nie lubimy robić, ale robimy, dzieci także, pytanie tylko, jakim sposobem dochodzi się do tego, żeby dziecko wiedziało, że nie zawsze robi się to, co chce.

<lubie to >

[zakonna]

Jak psa trzeba wyprowadzić a dziecko nie pójdzie i tyle to co zrobisz? Nie przeszkadza mu, że piesek chce siusiu ani to, że obiecał ci, że będzie z psem wychodzić. Nie pójdzie i już.
Ja po prostu robiłam to, co robić mi rodzice kazali. 30 lat temu nikt ze mną nie negocjował. Jak poszłam do szkoły to uczniowie siedzieli w ławkach i nikt nie ćwiczył świra na lekcjach.

[95b84f0cb57718c1b68287b1ccb1b977c909159a_5f790273693ad]

Napisane przez Miramej

Podałaś przykład, że kara nie działa

3-latek nie ma takiego obowiązku, mowa o 5-latku, który musi odbyć obowiązkowe roczne przygotowanie przedszkolne.



Wie, po to, żeby nie mieć szlabanu na komputer. Tyle, że potem nie będzie też w swoim domu sprzątał, bo szlabanu nie będzie.

Tak, bo obniżenie stopnia ze sprawowania jest śmieszną karą.
Gdyby każdy z takich uczniów miał serię obowiązkowych spotkań z psychologiem i ileś godzin pracy społecznej na rzecz szkoły, to bardziej by się zastanowił nad konsekwencjami swojego działania.
Cała ta sytuacja potwierdza też, że w tzw. okresach buntu dziecko często nie zachowuje się racjonalnie mimo tłumaczenia, przykrych konsekwencji itp.
Możliwe, że osoby przekonane, że sytuacja zawsze rozwinie się po myśli rodzica- wystarczy się postarać i tłumaczyć, rozmawiać- nie doświadczyły takiego nasilonego buntu, bo mają bardziej współpracujące dziecko z natury, o zrównoważonym temperamencie.
Podobnie jak mama "jadka" nie rozumie biegania za dzieckiem z talerzem, a inna- mając niezbyt ruchliwe dziecko - np. niemożliwości ukrócenia wyczynów typu skakanie z mebli

[zakonna]

Prace społeczne to kara... Kary są be. Co ja piszę, prośba żeby dziecko umyło popisaną przez siebie ławkę, to niedopuszczalna kara.

[stokrotka_to_ja]

[1=95b84f0cb57718c1b68287b 1ccb1b977c909159a_5f79027 3693ad;51245183]Tak, bo obniżenie stopnia ze sprawowania jest śmieszną karą.
Gdyby każdy z takich uczniów miał serię obowiązkowych spotkań z psychologiem i ileś godzin pracy społecznej na rzecz szkoły, to bardziej by się zastanowił nad konsekwencjami swojego działania.
[/QUOTE]

bo nie ma sensownych kar ,albo inaczej,w końcu dochodzi sie do wieku,kiedy żadna kara nie robi wrażenia

a to co napisałaś o obowiązkowych spotkaniach z psychologiem i pracą na rzecz szkoły uważam za bardzo sensowne,nie traktowałabym tego jako kary,bo służy pomocy i naprawieniu w jakiś sposób szkody,natomiast kara typu szlaban,zabranie kieszonkowego itd niczemu nie służy,poza chwilowym zastraszeniem