Gdy facet na studiach jest 2 lata do tyłu ... jak na niego patrzycie?

[Stalingrad]

Napisane przez santos

poza tym wszystkim jednak musze dodac: koles, ktory w wieku lat 27 czy 28 mieszka z mamusia i jest na wylacznym utrzymaniu rodzicow, to nieudacznik dla mnie. Takze, pasja pasja, ale zastanow sie, jak to rozegrasz. Koles, ktory potrzebowal dwoch lat na znalezienie odpowiedniego kierunku to jedno, ale koles, ktory ma 27 lat i mama mu gotuje obiadki to drugie. Nie badz jednym i drugim.

Wiesz - i to mnie przeraża. Mam wrogi stosunek do swoich rodziców i jedyne co trzyma mnie przy moim kierunku to, nie boję się tego powiedzieć - zerwanie bądź radykalne ograniczenie z nimi kontaktu. Zniszczyli mi młode lata, zniszczyli zainteresowania, bo jak się chyba urodziłem, wybrali mi zawód. Teraz mają ode mnie piekło - wogóle nie rozmawiają ze mną o studiach, bo wznoszę się na wyżyny ironii i sarkazmu.

[madana]

Jakbym była twoją matką, zwyczajnie chyba wystawiłabym ci walizki i ... radź sobie dziecię, bo gadasz jak potłuczony.
Pewnie najlepiej jako jedynych winnych wskazać rodziców, bo ty sam jako "lelija" niewinny.
"Mają piekło ode mnie"??? a co to jest? Dzieciak, zrób baranka, tak na otrzeźwienie, weź dupę w troki i zrób SAM coś sensownego ze swoim życiem.

[SOCKI]

Napisane przez Stalingrad

Wiesz - i to mnie przeraża. Mam wrogi stosunek do swoich rodziców i jedyne co trzyma mnie przy moim kierunku to, nie boję się tego powiedzieć - zerwanie bądź radykalne ograniczenie z nimi kontaktu. Zniszczyli mi młode lata, zniszczyli zainteresowania, bo jak się chyba urodziłem, wybrali mi zawód. Teraz mają ode mnie piekło - wogóle nie rozmawiają ze mną o studiach, bo wznoszę się na wyżyny ironii i sarkazmu.

O rany....
Teraz taki hardy a dwa lata temu nie raczyłeś otworzyć buźki. Porażka. Jaki jesteś biedny i pokrzywdzony, a rodzice są be.
PO-RAŻ-KA.

[santos]

Napisane przez Stalingrad

Wiesz - i to mnie przeraża. Mam wrogi stosunek do swoich rodziców i jedyne co trzyma mnie przy moim kierunku to, nie boję się tego powiedzieć - zerwanie bądź radykalne ograniczenie z nimi kontaktu. Zniszczyli mi młode lata, zniszczyli zainteresowania, bo jak się chyba urodziłem, wybrali mi zawód. Teraz mają ode mnie piekło - wogóle nie rozmawiają ze mną o studiach, bo wznoszę się na wyżyny ironii i sarkazmu.

OMG jakis ty biedny! To sie wyprowadz, nie widze problemu, o co ci chodzi?! Nie rozumiem cie. Przeraza cie, ze bedziesz 28-osmio latkiem przy maminym cycu, to sie odklej od cyca.

[Stalingrad]

Napisane przez madana

Jakbym była twoją matką, zwyczajnie chyba wystawiłabym ci walizki i ... radź sobie dziecię, bo gadasz jak potłuczony.
Pewnie najlepiej jako jedynych winnych wskazać rodziców, bo ty sam jako "lelija" niewinny.
"Mają piekło ode mnie"??? a co to jest? Dzieciak, zrób baranka, tak na otrzeźwienie, weź dupę w troki i zrób SAM coś sensownego ze swoim życiem.

Jestem niewinny, uważam się za takiego w kwestii dzieciństwa i pierwszej połowy młodości. Gdybyś miała moje dzieciństwo, bałabyś się buntu. Ja jestem osobą spokojną i wrażliwą, ale "zrobiłem się hardy". Może przez ten stan ... nie wiem jak go nazwać, "wszystko mi jedno"? Mam sporo wad, więcej niż zalet. Ale podam tobie kilka sytuacji:

- w szóstej klasie na próbnych miałem 40 punktów, na prawdziwych 36, testy te nie miały wogóle znaczenia, ale padały teksty, że olałem to sobie, bo na próbnych tak mi pięknie poszło;
- klasa maturalna - ostatnia impreza klasowa, nieśmiało się pytam, czy mogą mnie zawieść na ostatnią imprezę, 10 dni przed maturą. Zgodzili się, ale tak mi truli, że nie pojechałem. Padały wręcz wyzwiska wobec moich kolegów, podobnie było z osiemnastkami, do tej pory nie wiem, jakim cudem swoją urządziłem;
- miałem koleżankę, której jedynym celem było mieć same 6 na świadectwie, prawdziwy no-life, tytan pracy. W domu mi się wręcz dostawało, że ona się uczy lepiej ode mnie (prawie moja sąsiadka);

Moje życie jest tak do dupy, że jestem jak Laska z "Chłopaki nie płaczą". Pogodziłem się, że życie to jedno wielkie gówno. Może nie robię im piekła, ale wypominam to, że na siłę robili mi pocisk z dwóch przedmiotów i wszystko robili, żebym poszedł tam gdzie chcieli. Oczywiście jak sami zaczynają - jestem spokojny, nie ja wojny wywołuje.

---------- Dopisano o 22:26 ---------- Poprzedni post napisano o 22:24 ----------

Napisane przez SOCKI

O rany....
Teraz taki hardy a dwa lata temu nie raczyłeś otworzyć buźki. Porażka. Jaki jesteś biedny i pokrzywdzony, a rodzice są be.
PO-RAŻ-KA.

Wiesz, ten dzień kiedy robili mi problemy z imprezą ... ostatnią z klasą. Wtedy im po raz pierwszy co o nich myślę i coś w stylu, że jak przeżyli swoje życie nie znaczy, że mogą mieszać w cudzym.

---------- Dopisano o 22:27 ---------- Poprzedni post napisano o 22:26 ----------

Napisane przez santos

OMG jakis ty biedny! To sie wyprowadz, nie widze problemu, o co ci chodzi?! Nie rozumiem cie. Przeraza cie, ze bedziesz 28-osmio latkiem przy maminym cycu, to sie odklej od cyca.

Na szczęście studiuje poza domem (chwała za dzienne studia). To mnie właśnie przeraża, że jeśli stracę 2 lata, będę maminsynkiem ( a raczej tatysynkiem). Nie grzeszę urodą ani kasą, więc płeć przeciwna będzie na mnie patrzeć sami wiecie jak.

[wika82]

Napisane przez Stalingrad

Wiesz, piszę to tak w sposób jakbym był "kozakiem" ... ale muszę jeszcze maturę porządnie napisać, ale może jakoś ogarnę to w 2-3 miesiące.

Myślę, o prawie albo administracji (na historię podobno mężczyzna nie może iść, bo będzie klepał biedę)

Po administracji też będzie klepał biedę. :PP

A tak serio.. idiotyczna gadanina.

[losux]

hej ja jestem na administracji w grupie mamy przedzial od 20 lat (to drugi rok) do 25 na studiach to juz nie robi roznicy xdd nikt nie mysli ze 'o, przyszedl bo kiblowal" dla wielu ludzi to juz jest drugi kierunek, to normalne...

[201801022117]

Napisane przez Stalingrad

Jestem niewinny, uważam się za takiego w kwestii dzieciństwa i pierwszej połowy młodości. Gdybyś miała moje dzieciństwo, bałabyś się buntu. Ja jestem osobą spokojną i wrażliwą, ale "zrobiłem się hardy". Może przez ten stan ... nie wiem jak go nazwać, "wszystko mi jedno"? Mam sporo wad, więcej niż zalet. Ale podam tobie kilka sytuacji:

- w szóstej klasie na próbnych miałem 40 punktów, na prawdziwych 36, testy te nie miały wogóle znaczenia, ale padały teksty, że olałem to sobie, bo na próbnych tak mi pięknie poszło;
- klasa maturalna - ostatnia impreza klasowa, nieśmiało się pytam, czy mogą mnie zawieść na ostatnią imprezę, 10 dni przed maturą. Zgodzili się, ale tak mi truli, że nie pojechałem. Padały wręcz wyzwiska wobec moich kolegów, podobnie było z osiemnastkami, do tej pory nie wiem, jakim cudem swoją urządziłem;
- miałem koleżankę, której jedynym celem było mieć same 6 na świadectwie, prawdziwy no-life, tytan pracy. W domu mi się wręcz dostawało, że ona się uczy lepiej ode mnie (prawie moja sąsiadka);

Moje życie jest tak do dupy, że jestem jak Laska z "Chłopaki nie płaczą". Pogodziłem się, że życie to jedno wielkie gówno. Może nie robię im piekła, ale wypominam to, że na siłę robili mi pocisk z dwóch przedmiotów i wszystko robili, żebym poszedł tam gdzie chcieli. Oczywiście jak sami zaczynają - jestem spokojny, nie ja wojny wywołuje.

---------- Dopisano o 22:26 ---------- Poprzedni post napisano o 22:24 ----------



Wiesz, ten dzień kiedy robili mi problemy z imprezą ... ostatnią z klasą. Wtedy im po raz pierwszy co o nich myślę i coś w stylu, że jak przeżyli swoje życie nie znaczy, że mogą mieszać w cudzym.

---------- Dopisano o 22:27 ---------- Poprzedni post napisano o 22:26 ----------



Na szczęście studiuje poza domem (chwała za dzienne studia). To mnie właśnie przeraża, że jeśli stracę 2 lata, będę maminsynkiem ( a raczej tatysynkiem). Nie grzeszę urodą ani kasą, więc płeć przeciwna będzie na mnie patrzeć sami wiecie jak.

Aż strach myśleć, co by się działo, gdybyś miał moje dzieciństwo...

[Stalingrad]

Napisz swoje 3 sytuacje. Ja napisałem takie trzy które mi pierwsze przyszły na mysl. Teraz cofnąłem czas w pamięci (niestety mam piekielną pamięć) i mogę z 20 napisać.

[201801022117]

Chcesz się licytować?

[Stalingrad]

Nie mam zamiaru. Wiesz, częściowo uratowałem się przed zniszczeniem tego. Na szczęście jakoś potrafiłem się bronić w kilku kwestiach. Nie byłem marionetką, tylko w najważniejszych sprawach zdałem się na rodziców. Niestety.

Napisz 3 przykładowe sytuacje, nic poza tym. Żadna licytacja, nic więcej ponad tym.

[201801022117]

1. Mój tatuś wypiął się na moją mamusię, gdy dowiedział się, że jest w ciąży.
2. Znęcano się nade mną fizycznie i psychicznie.
3. I jeden konkretny epizod, skoro nalegasz... Moja matka przy ludziach wyzywała mnie od kobiet lekkich obyczajów, kiedy miałam 15, i o seksie widziałam tyle, ile mi na biologii powiedzieli.

To wszystko już pisałam kiedyś na Wizażu.

[Stalingrad]

Wiesz ... może zamieniłbym się z Tobą. Wolę już taki układ niż "teoretycznie poprawny".

[201801022117]

Tak mówisz, bo nigdy nie byłeś w takiej sytuacji. Wydaje Ci się, że masz strasznie zle, a wcale tak nie jest. Jesteś dorosły, i możesz robić co chcesz. Wcale nie musisz się martwić o to, co rodzice na Twoje decyzje powiedzą. Ja nie mam zamiaru się nad sobą użalać, bo w niczym mi to nie pomoże. Robię swoje, i tyle.

[201803290936]

Napisane przez Stalingrad

Wiesz ... może zamieniłbym się z Tobą. Wolę już taki układ niż "teoretycznie poprawny".

Nie wygłupiaj się, na serio. Dziewczyna Ci napisała, co konkretnie w jej życiu było "nie teges" (a wręcz traumatycznego), a Ty jakimiś "pierdołami" jej odpowiadasz. Masz cokolwiek do napisania w temacie "ciężkie dzieciństwo" (sam poruszyłeś ten temat), czy tak sobie piszesz z nudów?

---------- Dopisano o 23:31 ---------- Poprzedni post napisano o 23:28 ----------

Napisane przez FreakChic

Tak mówisz, bo nigdy nie byłeś w takiej sytuacji. Wydaje Ci się, że masz strasznie zle, a wcale tak nie jest. Jesteś dorosły, i możesz robić co chcesz. Wcale nie musisz się martwić o to, co rodzice na Twoje decyzje powiedzą. Ja nie mam zamiaru się nad sobą użalać, bo w niczym mi to nie pomoże. Robię swoje, i tyle.

Brawo za te słowa .

A tak w ogóle uważam, że osoba kryjąca się pod nickiem Stalingrad ma już pewnie niejeden nick za sobą i że to postać fikcyjna. Po prostu trudno mi uwierzyć w to wszystko - w te poglądy, gadaninę, "problemy".

[Reijel]

Napisane przez Stalingrad

Wierzę tylko w Freuda - on nie mydlił oczu!

HAAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA HAHAHAHAHA!

Przepraszam, nie mogłam się powstrzymać

W temacie: chłopie, ludzie rzucają studia, przerywają, są po kilka lat na urlopie dziekańskim, wracają, biorą drugi kierunek, no misz-masz i patchwork. Wszyscy jakoś żyją i nie narzekają, bo są na tym świecie większe zmartwienia. Wyluzuj i rób, co uważasz za słuszne.

[Stalingrad]

Miałem ciężkie dzieciństwo i jego pręgi (aczkolwiek nie jako ślady na skórze) mam w sobie do dzisiaj. Nigdy nie miałem oparcia w swojej rodzinie, a będąc w domu najwięcej czasu spędzam ze swoim psem, od kiedy przestałem dawać sobie "pluć w twarz" i od kiedy przestałem się bać rodziców. Mówię oczywiście o rodzicach, inni mi tam nic nie zrobili.

Poczucie przegranej młodości jest dla Ciebie niczym? Ma prawo być, zapewne swojej nie przegrałaś.

[Ponura]

Napisane przez Stalingrad

Od jakiegoś czasu tli mi się w głowie plan zmiany studiów. Napiszę wprost - swoich nie lubię, chociaż jakoś zdałem pierwszy rok. Nie poszedłem na swoje z własnej woli, byłem "głupi" i "niepewny", straszono i wmawiano mi. Nie miałem wsparcia, dopóki nie sprawdziłem progów od A do Z i nie przeanalizowałem pracy po tym, gdzie chciałem iść. Niestety z tatusio-mamusiowego prania mózgu obudziłem się gdzieś dopiero w wieku 19 lat (przestrzegam wszystkich rodziców, żeby nie wybierali drogi - to się już teraz mści, na nich, na mnie, na całej rodzinie). I chcę to zmienić, ratować jeszcze jakoś swoje życie, żeby uniknąć codziennego wstawania ze słowami "ja p..." jak poranną modlitwą. Nie umiem zacisnąć zębów i pogodzić sie z losem.

Zastanawiam się czy to ma sens w wielu aspektach. Na przykład matrymonialnym. Jak uda mi się dostać tam, gdzie chcę, będę 2 lata starszy od reszty. Jak kobieta patrzą na takiego "gagatka" (chociaż to za dużo powiedziane, bo przecież nie powtarzam roku)?

Zależy. Gorąco popieram (i popierać będę) studiowanie tego, co się studiować CHCE (a nie, co chcą rodzice, co się opłaca, co by należało). ALE - skoro skończysz już ten drugi rok, to czy nie warto zrobić licencjatu? (O ile jest licencjat, jeśli to 5cio letnie, to nie wahaj się - zmieniaj!) Bo wtedy masz coś w ręku, możesz zdawać na inne kierunki na magisterskie od razu. Rozważ to - i zrób, jak TY będziesz uważał za słuszne.

[201801022117]

Doris, dziękuję.

Stalingrad... Ja w ogóle nie rozmawiałam z moim ojcem, a i tak jak widział mnie na ulicy, przechodził na drugą stronę. I nawet psa nie miałam.

[Stalingrad]

Napisane przez FreakChic

Tak mówisz, bo nigdy nie byłeś w takiej sytuacji. Wydaje Ci się, że masz strasznie zle, a wcale tak nie jest. Jesteś dorosły, i możesz robić co chcesz. Wcale nie musisz się martwić o to, co rodzice na Twoje decyzje powiedzą. Ja nie mam zamiaru się nad sobą użalać, bo w niczym mi to nie pomoże. Robię swoje, i tyle.

Teraz rodzice mówią mi - rób co chcesz ... pewnie, są wręcz wyborni. Mają u mnie pewne to, że jak będę niezależny, będą mieli tylko wsparcie finansowe. Tylko taki czuje wobec nich obowiązek.

[201803290936]

Napisane przez Stalingrad

(...)
Poczucie przegranej młodości jest dla Ciebie niczym? Ma prawo być, zapewne swojej nie przegrałaś.

Pogrubione: w sumie tak, bo brzmi to fałszywie, nazbyt dramatycznie. Przestałam się nad sobą użalać i zaakceptowałam pewne rzeczy, które mi się przydarzyły w dzieciństwie i we wczesnej młodości (nie mogę zmienić przeszłości, za to mogę zmienić przyszłość wpływając na teraźniejszość), więc tak - chyba nie przegrałam. Jak długo Ty zamierzasz się nad sobą użalać i szukać kosmicznych odpowiedzi na w sumie bardzo proste pytania i problemy?

[201801022117]

W jaki sposób przegrałeś te młodość? Proszę Cię... Ja nie mam zamiaru żyć przeszłością, bo mam jeszcze całe życie, które mogę spędzić jak ja chcę, bez użalania się nad tym, co było.

[Stalingrad]

Dobrze, trochę się rozbestwiłem (przepraszam, spożywam piwo). Koniec wątków autobiograficznych - morał jest jeden, pies jest prawdziwym przyjacielem.

Do meritum sprawy. Tam gdzie chcę iść na studia ... trwają one 5 lat. Teraz mam szansę na licencjat (inżyniera). ale on w zasadzie i tak nic nie daje. Chyba, że znalazłbym po nim szybko pracę, ale nie sądzę. Wzorowym studentem nie jestem, a teraz zaglądają do indeksu.

[monius9]

Napisane przez Stalingrad

Teraz mam szansę na licencjat (inżyniera).

jak masz iść na prawo czy administrację to rzucaj studia choćby od 3 stycznia, bo inżynier nic ci nie da jak w zawodzie nie planujesz robić.

[Pantera_1990]

Też zawaliłem pierwszy rok a potem rok w marnej pracy, czyli dwa lata w plecy. Nic straconego. Życie to nie wyścigi. Jeśli czujesz że to nie jest to, męczysz się. Zmieniaj. Zastanów się na spokojnie i jazda żyć po swojemu.

Co do dziewczyn, naprawdę nie trzeba być Bratem Pittem żeby poznać jakaś fajną dziewczynę a potem ją wyrwać. Swoją drogą pewnie posypią się na mnie za to gromy ale one (nie wszystkie oczywiście) lubią starszych facetów, taaaki ukryty fetysik. Dobra, ale musisz sobie zbudować poczucie własnej wartości. Użalasz się nad sobą, to cie do niczego nie doprowadzi. Nie łoj browara przed monitorem, weź życie w garść, jakaś metamorfoza itp, i w pieriod !

Co do rodziców, eeee nie tak nie może być że dorosły facet a tatuś mu mówi jak ma żyć. Własny rozum to podstawa. Co do dzieciństwa, skłaniałbym się ku teorii że dzieciństwo nie ma aż tak wielkiego wpływu na to kim jesteśmy w dorosłym życiu.

Jeszcze coś o studiach: nie napalaj się myślą że kogoś poznasz. Możesz się rozczarować. Natomiast zakolegowanie się ze znajomymi z grupy, wspólne wyjścia, poznawanie ich znajomych, to wszystko zwiększa szanse na poznanie fajnej osoby. Musisz sobie generować okazje na poznawanie nowych ludzi a nie zakładać że oni sami do ciebie przyjdą.

[201604190949]

Napisane przez Doris1981

A tak w ogóle uważam, że osoba kryjąca się pod nickiem Stalingrad ma już pewnie niejeden nick za sobą i że to postać fikcyjna. Po prostu trudno mi uwierzyć w to wszystko - w te poglądy, gadaninę, "problemy".

Tak, ja też mam wrażenie, że był tu już nie raz, pod różnymi nickami. Ale ja myślę, że jest prawdziwy bo w każdej jego postaci przewija się to samo.
I to jest przerażające. To oraz wujek Freud.

[muszynianka]

1000days mam ochotę to skomentować mając na uwadze wątek o aborcji, ale coś nie mam siły na tego pana ;p

[201604190949]

I słusznie. A skomentować możesz mi na ucho

[Stalingrad]

Co ja wam takiego zrobiłem drogie panie? Aborcja jest tam, a tutaj jest problem zmiany studiów.

[201604190949]

Miał być taki żarcik nawiązujący do obu, nie ważne, bo żarciku nie ma.

Co do studiów to zgadzam się z tymi rozsądnymi głosami poprzedniczek.