Pracy szukamy, ciągle się wspieramy i nigdy nie poddamy! cz. XIV

[drzewosandalowe]

[1=7b876ccefd4157b39b86852 d237c1fcdcf44b9c3_6485007 1d5e54;86612234]Która to rozmowa w tym miesiącu?[/QUOTE]


Moja?
CV wysyłam od jakichś 5 tygodni - i dopiero 2 rozmowa.

[Kafkazmlekiem]

Napisane przez drzewosandalowe

Już prawie 14.00 i ani jednego telefonu...czyli jutro znów bez żadnej rozmowy.


Edit. Hahaha wykrakałam. Jutro mam rozmowę

Super!
Fajne jakieś stanowisko?

Dobra, u mnie też cisza, halo! Dzwońta!

Napisane przez stotek

Kafka, ja tez mialam fale, ze zalowalam, iz odeszlam z poprzedniej firmy. Podczas poszukiwan pracy i pod koniec obecnej. NA SZCZESCIE ta nostalgia nie trwa długo wiesz, wszedzie dobrze, gdzie nas nie ma. Z jakiegos powodu jednak zdecydowayśmy się na odejscie, warto o tym pamiętać
Zrobilam sobie z poprzedniej pracy listę wad, z obecnej tez zrobie - bede wracac do tego, gdy przyjdzie mi w deszczu i mrozie przeklinać na nową

Muszę zrobić taką listę i mieć ją zawsze przy sobie
Co innego wspominać sobie wyrywkowo złe sytuacje a co innego zobaczyć taką listę

Ale mnie wkurzają te masowe oferty sponsorowane, nie dość, że żadna nie jest dla mnie to jeszcze bezsensu podbijają ilość ofert dziennych

[drzewosandalowe]

Napisane przez Kafkazmlekiem

Super!
Fajne jakieś stanowisko?

Dobra, u mnie też cisza, halo! Dzwońta!

Pod względem "Chciałabym tam pracować" jest 3 z 3
W sensie, że stanowisko na którym mi najbardziej zależało - nie dostałam go.
Drugie stanowisko jest póki co "Otwarte" na pracuj pl
A to jest 3, które też jest fajne.


Tylko,że bardzo kiepski dojazd - TYLKO JEDNA linia autobusowa


No,ale jakbym dostała tam, to pewnie bym kupiła auto.

[stotek]

Polecam zrobić sobie taką listę - analogicznie jak przy rozstaniu z chłopakiem/dziewczyną niestety po jakims czasie wspomnienia blakną, dodatkowo jak nie mamy nowej pracy albo mamy, ale też jest słaba, to lubimy idealizować poprzednią albo zalowac odejscia. To sprowadza na ziemię

[koralina3]

Napisane przez stotek

Polecam zrobić sobie taką listę - analogicznie jak przy rozstaniu z chłopakiem/dziewczyną niestety po jakims czasie wspomnienia blakną, dodatkowo jak nie mamy nowej pracy albo mamy, ale też jest słaba, to lubimy idealizować poprzednią albo zalowac odejscia. To sprowadza na ziemię

Czytam i dochodzę d wniosku, że muszę przestać myśleć, ze odeszłam z banku, bo różowo nie było. Miałam taki moment (którego się teraz wstydzę), że stojąc na skrzyżowaniu myślałam : "a jakbym walnęła w en mur naprzeciwko? To miałabym z tym bankiem spokój...". W dniu w którym dowiedziałam się , że umowy nie przedłużą byłam SZCZĘŚLIWA. Przyjechałam do domu, postawiłam wszystkim pizzę.... Z tej radości...

Ofert brak. Gdybym była brukarzem, stolarzem , elektrykiem... Ale nie jestem. Ponad 2 miesiące intensywnego szukania i nawet na rozmowie nie byłam żadnej....
Korci mnie złożyć do służby cywilnej policji. Mówiłam że budżetówka już nie. Ale oferta fajna i robiłabym to co już znam ("w kręgu" kadr).

Drzewosandałowe - powodzenia. MUSI się udać. Trzymam kciuki.

[Kafkazmlekiem]

Napisane przez koralina3

Czytam i dochodzę d wniosku, że muszę przestać myśleć, ze odeszłam z banku, bo różowo nie było. Miałam taki moment (którego się teraz wstydzę), że stojąc na skrzyżowaniu myślałam : "a jakbym walnęła w en mur naprzeciwko? To miałabym z tym bankiem spokój...". W dniu w którym dowiedziałam się , że umowy nie przedłużą byłam SZCZĘŚLIWA. Przyjechałam do domu, postawiłam wszystkim pizzę.... Z tej radości...

Trzeba sobie przypominać takie momenty w ciężkich chwilach

Napisane przez koralina3

Korci mnie złożyć do służby cywilnej policji. Mówiłam że budżetówka już nie. Ale oferta fajna i robiłabym to co już znam ("w kręgu" kadr).

To składaj! Co Ci szkodzi Akurat złożenie CV niczym nie grozi, czasem nawet rozmową nie, hehe..

[megamag]

Napisane przez MissScully

Mnie czeka przejscie na etat

A czemu musisz przejść na etat?

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Też się czujecie czasem takie "niezatrudnialne"? Ja kiedyś w ogóle nie byłam zapraszana na rozmowy, od którego momentu jestem, ale na tym się kończy, że odbędzie się ta rozmowa i potem jest cisza, albo czasem odpowiedź odmowna jak sobie przypomną. Mam wrażenie, że jakbym do tego nie podeszła, jakbym się starała, albo wprost przeciwnie, olała sprawę, to w żaden sposób ani nie zwiększa ani nie zmniejsza moich szans. Czy jestem bardziej czy mniej pewna siebie, też nie wpływa na to, czy jestem lepiej czy gorzej postrzegana. Mam wrażenie, że jestem jednym z wielu, a wyróżnia jące mnie szczegóły w CV w ogóle nie są brane pod uwagę, nawet kiedy stanowisko jest bardziej skrojone pode mnie (tak jak tamto w firmie w której byłam w grudniu).

Nie zrozumcie mnie źle, teraz się nie skarżę, mam tylko wrażenie, że druga strona, szukając ludzi, patrzy na to, żeby idealnie mieścili się w ich oczekiwaniach.

Jaki z tego mam wniosek? Chyba faktycznie nie warto brać osobiście odmowy, bo i tak jesteśmy traktowani bezosobowo.

[Amazoniak]

[1=7b876ccefd4157b39b86852 d237c1fcdcf44b9c3_6485007 1d5e54;86612817]
Jaki z tego mam wniosek? Chyba faktycznie nie warto brać osobiście odmowy, bo i tak jesteśmy traktowani bezosobowo.[/QUOTE]

No i tu się zgodzę na 100%

[megamag]

Jeśli zapraszają Cię na rozmowy, to jeszcze nie jesteś niezatrudnialna. Ale im dłużej człowiek nie ma zajęcia, tym bardziej się do tego stanu zbliża. Takie osoby istnieją i jest to poważny problem społeczny. Często są to osoby z pewnych części Polski, w których pracy jest po prostu mało. Częściej są to kobiety niż mężczyźni (bo nie nadają się do wielu prac fizycznych). Często są to matki, które wcześnie urodziły i nigdy nie pracowały zawodowo. Często są to osoby, które straciły pracę koło pięćdziesiątki albo nigdy jej nie zaczęły ze względu na brak doświadczenia, wykształcenia albo jakiegoś konkretnego zawodu. A także osoby niepotrafiące obsługiwać komputera i nieznające języków. CV takich osób nikt nie czyta, tylko wyrzuca do śmieci. Nie życzyłabym nikomu, żeby wpadł do tej kategorii.

[MissScully]

Napisane przez megamag

A czemu musisz przejść na etat?

W duzym uproszczeniu moja działka jest nastepstwem częsci prowadzonej przez mojego tatę, który po prostu musi w koncu przestac pracowac.

[drzewosandalowe]

[1=7b876ccefd4157b39b86852 d237c1fcdcf44b9c3_6485007 1d5e54;86612817]Też się czujecie czasem takie "niezatrudnialne"? Ja kiedyś w ogóle nie byłam zapraszana na rozmowy, od którego momentu jestem, ale na tym się kończy, że odbędzie się ta rozmowa i potem jest cisza, albo czasem odpowiedź odmowna jak sobie przypomną. Mam wrażenie, że jakbym do tego nie podeszła, jakbym się starała, albo wprost przeciwnie, olała sprawę, to w żaden sposób ani nie zwiększa ani nie zmniejsza moich szans. Czy jestem bardziej czy mniej pewna siebie, też nie wpływa na to, czy jestem lepiej czy gorzej postrzegana. Mam wrażenie, że jestem jednym z wielu, a wyróżnia jące mnie szczegóły w CV w ogóle nie są brane pod uwagę, nawet kiedy stanowisko jest bardziej skrojone pode mnie (tak jak tamto w firmie w której byłam w grudniu).

Nie zrozumcie mnie źle, teraz się nie skarżę, mam tylko wrażenie, że druga strona, szukając ludzi, patrzy na to, żeby idealnie mieścili się w ich oczekiwaniach.

Jaki z tego mam wniosek? Chyba faktycznie nie warto brać osobiście odmowy, bo i tak jesteśmy traktowani bezosobowo.[/QUOTE]


Ależ ja Cię idealnie rozumiem.


Ja mam swoją teorię, która tu się przewijała - musi coś "zaskoczyć". To nie chodzi o idealne warunki, wygląd, ale o fakt, że jest jakiś "flow" między szefem/rekruterem a pracownikiem.


Wiem i widzę, że ktoś "zaskoczył" z przełożonym, choć nie miał idealnych predyspozycji. I ktoś taki dostanie prędzej pracę, niż ktoś, kto wywarł ciężkie wrażenie, a miał "120% normy" - w sensie idealne predyspozycje na dane stanowisko.
W sumie niewiele od nas zależy

[koralina3]

Napisane przez megamag

Jeśli zapraszają Cię na rozmowy, to jeszcze nie jesteś niezatrudnialna. Ale im dłużej człowiek nie ma zajęcia, tym bardziej się do tego stanu zbliża. Takie osoby istnieją i jest to poważny problem społeczny. Często są to osoby z pewnych części Polski, w których pracy jest po prostu mało. Częściej są to kobiety niż mężczyźni (bo nie nadają się do wielu prac fizycznych). Często są to matki, które wcześnie urodziły i nigdy nie pracowały zawodowo. Często są to osoby, które straciły pracę koło pięćdziesiątki albo nigdy jej nie zaczęły ze względu na brak doświadczenia, wykształcenia albo jakiegoś konkretnego zawodu. A także osoby niepotrafiące obsługiwać komputera i nieznające języków. CV takich osób nikt nie czyta, tylko wyrzuca do śmieci. Nie życzyłabym nikomu, żeby wpadł do tej kategorii.

Jakbym o sobie czytała....

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

drzewosandałowe - dzięki
Ktoś w innym wątku pisał, że pracuje na "nieprestiżowym" stanowisku i wszyscy tej osobie "współczują". Czy macie tak, że wam "bezwiednie" imponują ludzie zajmujący takie prestiżowe stanowiska? Zdarza się wam mieć do nich uniżony stosunek czy respekt?

[niv_]

[1=7b876ccefd4157b39b86852 d237c1fcdcf44b9c3_6485007 1d5e54;86613915]drzewosandałowe - dzięki
Ktoś w innym wątku pisał, że pracuje na "nieprestiżowym" stanowisku i wszyscy tej osobie "współczują". Czy macie tak, że wam "bezwiednie" imponują ludzie zajmujący takie prestiżowe stanowiska? Zdarza się wam mieć do nich uniżony stosunek czy respekt?[/QUOTE]

Czuję respekt i szacunek w stosunku do osób, które mają wiedzę, pasję. Podziwiam osoby, które same coś osiągnęły, mimo przeciwności losu, brną do przodu.

Nie mówiąc o tym, że teraz prestiż równa się bardzo często pieniądze i tylko tyle.

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Napisane przez niv_

Czuję respekt i szacunek w stosunku do osób, które mają wiedzę, pasję. Podziwiam osoby, które same coś osiągnęły, mimo przeciwności losu, brną do przodu.

Nie mówiąc o tym, że teraz prestiż równa się bardzo często pieniądze i tylko tyle.

Ja czuję to w stosunku do tych, którzy są dla mnie "idolami" w jakiejś dziedzinie - czy to muzyki, czy wiedzy z dziedziny która mnie sama fascynuje.

[megamag]

Maggie Q, zdefiniuj prestiżowe stanowisko.

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Prestiżowe, czyli dobrze płatne i cieszące się powszechnie uznaniem, a nawet estymą.

[f6ce7c3ca500955a4c7e3c56259edd7b2c023af2]

Pisałam na wątku o pracy na recepcji, ale jest już chyba martwy
Pierwszy dzień pracy za mną. Wszystko jak należy; szkolenie bhp, oprowadzenie po całym hotelu, zapoznanie ze wszystkimi pracownikami, podpisanie umowy. Wszyscy są pomocni i rozumiejący, ale po powrocie z pracy poszłam spać, a właściwie to zapadłam w śpiączkę i teraz chce mi się płakać.



Przeraża mnie ile tego jest do ogarnięcia. Nigdy nie miałam pracy, która w takim stopniu opierałaby się na pracy z komputerem, jakimś specjalistycznym programem. Faktury, przedpłaty, kredyty, bla bla milion różnych form rezerwacji, typów pokoi, różne cenniki, formy zapłaty itp itd.



Dobrze, że dziś było spokojnie, jak ja byłam to niewielu gości hotelowych coś od recepcji chciał.


Na początku, miesiąc czy nawet dwa zawsze będę na zmianie z kimś, więc nikt mnie na głęboką wodę teraz nie rzuca, ale czuję się przytłoczona i zaczęły się głupie myśli, że trzeba było zostać w starej pracy.... ale przecież jej nienawidziłam, płakałam przez nią, czułam się tam fatalnie



no i głupio mi, ale muszę w maju wyjechać na sześć dni [zajęcia terenowe ze studiów] i boję się, że się nie uda. nie lubię tak nigdy kombinować i prosić o wolne na początku pracy...


o tym jak bardzo się boję, że się nie wyrobię z napisaniem mgr, nawet więcej nie chce mi się pisać

tak bardzo zazdroszczę osobom, ktore na studiach mogły sobie tylko studiować. wszyscy mi mowia, ze to, ze od kiedy mogłam to pracowałam to wyjdzie mi kiedys na dobre, ale sama nie wiem czy w to wierzyć

mam wrażenie, że praca zabrała mi czas, który mogłabym wykorzystać inaczej, ale nie będzie już na to okazji...


no, ponarzekałam sobie
powodzenia na zaplanowanych rozmowach oraz zyczę wielu telefonów czekającym na zaproszenie

[Ariada]

[1=7b876ccefd4157b39b86852 d237c1fcdcf44b9c3_6485007 1d5e54;86613915]drzewosandałowe - dzięki
Ktoś w innym wątku pisał, że pracuje na "nieprestiżowym" stanowisku i wszyscy tej osobie "współczują". Czy macie tak, że wam "bezwiednie" imponują ludzie zajmujący takie prestiżowe stanowiska? Zdarza się wam mieć do nich uniżony stosunek czy respekt?[/QUOTE]
Nie czuję respektu ze względu na zajmowane stanowisko. Respekt czuję do osób, które na to zasługują, a wyznacznikiem nie są tu pieniądze.
W sumie to nigdy nie czułam się gorsza w towarzystwie osób, które zarabiają więcej niż ja lub zajmują wyższe stanowisko. Zawsze rozmawiałam z takimi osobami jak równy z równym - oni po prostu mają inne zadania niż ja, ale to nie znaczy, ze moje są gorsze, bo często, gdyby nie takie osoby jak ja to nie byłoby osób na górze. Dlatego nigdy nie czułam się źle ze stanowiskiem jakie zajmuję.

A odnośnie tego do kogo czuję respekt to są to osoby z dużą wiedzą i specjaliści w swoich dziedzinach (z tym, że też nie z każdej jestem typowo techniczną osobą i imponują mi głównie osoby z tych dziedzin - naukowcy i specjaliści techniczni).

[Amazoniak]

[1=f6ce7c3ca500955a4c7e3c5 6259edd7b2c023af2;8661412 7]Pisałam na wątku o pracy na recepcji, ale jest już chyba martwy
Pierwszy dzień pracy za mną. Wszystko jak należy; szkolenie bhp, oprowadzenie po całym hotelu, zapoznanie ze wszystkimi pracownikami, podpisanie umowy. Wszyscy są pomocni i rozumiejący, ale po powrocie z pracy poszłam spać, a właściwie to zapadłam w śpiączkę i teraz chce mi się płakać.



Przeraża mnie ile tego jest do ogarnięcia. Nigdy nie miałam pracy, która w takim stopniu opierałaby się na pracy z komputerem, jakimś specjalistycznym programem. Faktury, przedpłaty, kredyty, bla bla milion różnych form rezerwacji, typów pokoi, różne cenniki, formy zapłaty itp itd.


o tym jak bardzo się boję, że się nie wyrobię z napisaniem mgr, nawet więcej nie chce mi się pisać :brzydal

mam wrażenie, że praca zabrała mi czas, który mogłabym wykorzystać inaczej, ale nie będzie już na to okazji...
[/QUOTE] początki w każdej pracy są trudne a na recepcji jest tego rzeczywiście dużo. Z czasem to oswoisz i będziesz wykonywać automatycznie. Czasu jest więcej że względu na zmianowosc, ja dzięki temu napisałam pracę mgr bez problemu, miałam wiele czasu na siedzenie w biblio.

Jeszcze odnośnie bycia niezatrudnialnym, to ja w to nie wierzę, znam osoby bez wykształcenia, które świetnie sobie radzą na rynku i wykształcone z potencjałem, które utknely w miejscu. Myślę że dużo zależy od nastawienia/podejscia. Jeżeli ktoś nie ma wykształcenia i nie zna języków a pcha się do pracy biurowej, bo ta wg niego jest najbardziej prestiżowa, to może latami szukać bez skutku. A może iść do sklepu czy na produkcję zarabiać nawet fajne pieniądze i jeszcze zmieniać pracę jak rękawiczki. Nie dajmy sobie wmówić, że tego typu prace są gorsze i tylko przekładając papierki jesteśmy coś warci, bo z tego rodzi się wiele naszych problemów i frustracji.

[stotek]

Paula, przywoluje Cie do porządku! Ja tak mam w kazdej pracy - pierwszy tydzien nic nie ogarniam, padam ze zmęczenia na twarz, a jak nie padam, to płaczę nad własnym losem i tym, jak jestem głupia. Zaufaj mi - za max. miesiąc będziesz już w tym wszystkim śmigać

[Inez24]

Chyba zawsze na początek chce sie wiać (przynajmniej tam gdzie duzo wiedzy do przyswojenia) ale z czasem powinno byc lepiej. Pamiętam swoja pierwszą pracę , płakałam no nocach . Mineły trzy miesiące i jakos po mału byłam tam 14 lat
Dasz radę

Nadal przy kazdej nowej pracy jest stres i to duży... ale trzeba iśc dalej ......

Ja dzis mam drugi etap do banku......jakos moja wymarzona praca nie chce mnie wziąćwięc wysyłam już wszędzie

[niv_]

Paula - z czasem będzie lepiej


Cisza, zero odzewu na moje cv, nic się nie dzieje. W marcu miałam tylko jedno spotkanie rekrutacyjne. Zaczynam mieć bardzo czarne myśli jedyne co mnie jeszcze ratuje to fakt, że przez tydzień nie wysyłałam cv więc się łudzę, że jednak jeszcze coś ruszy. Widać jednak wyraźny spadek, zwłaszcza, że teraz wysyłam nawet na oferty z umowami zlecenie jeżeli mogłabym zdobyć doświadczanie, ale chyba wolą studentów, bo też się nie odzywają.

Co najwyżej ze swoim orzeczeniem mogą być sprzątaczką, tak to chyba nie jestem nic warta.

---------- Dopisano o 09:32 ---------- Poprzedni post napisano o 09:32 ----------

Napisane przez Inez24

Chyba zawsze na początek chce sie wiać (przynajmniej tam gdzie duzo wiedzy do przyswojenia) ale z czasem powinno byc lepiej. Pamiętam swoja pierwszą pracę , płakałam no nocach . Mineły trzy miesiące i jakos po mału byłam tam 14 lat
Dasz radę

Nadal przy kazdej nowej pracy jest stres i to duży... ale trzeba iśc dalej ......

Ja dzis mam drugi etap do banku......jakos moja wymarzona praca nie chce mnie wziąćwięc wysyłam już wszędzie

Powodzenia

Czy aplikując przez indeed można dołączyć swoje własne cv np. w pdf, czy tylko przez nich można aplikować?

[drzewosandalowe]

[1=f6ce7c3ca500955a4c7e3c5 6259edd7b2c023af2;8661412 7]Pisałam na wątku o pracy na recepcji, ale jest już chyba martwy
Pierwszy dzień pracy za mną. Wszystko jak należy; szkolenie bhp, oprowadzenie po całym hotelu, zapoznanie ze wszystkimi pracownikami, podpisanie umowy. Wszyscy są pomocni i rozumiejący, ale po powrocie z pracy poszłam spać, a właściwie to zapadłam w śpiączkę i teraz chce mi się płakać.



Przeraża mnie ile tego jest do ogarnięcia. Nigdy nie miałam pracy, która w takim stopniu opierałaby się na pracy z komputerem, jakimś specjalistycznym programem. Faktury, przedpłaty, kredyty, bla bla milion różnych form rezerwacji, typów pokoi, różne cenniki, formy zapłaty itp itd.



Dobrze, że dziś było spokojnie, jak ja byłam to niewielu gości hotelowych coś od recepcji chciał.


Na początku, miesiąc czy nawet dwa zawsze będę na zmianie z kimś, więc nikt mnie na głęboką wodę teraz nie rzuca, ale czuję się przytłoczona i zaczęły się głupie myśli, że trzeba było zostać w starej pracy.... ale przecież jej nienawidziłam, płakałam przez nią, czułam się tam fatalnie



no i głupio mi, ale muszę w maju wyjechać na sześć dni [zajęcia terenowe ze studiów] i boję się, że się nie uda. nie lubię tak nigdy kombinować i prosić o wolne na początku pracy...


o tym jak bardzo się boję, że się nie wyrobię z napisaniem mgr, nawet więcej nie chce mi się pisać

tak bardzo zazdroszczę osobom, ktore na studiach mogły sobie tylko studiować. wszyscy mi mowia, ze to, ze od kiedy mogłam to pracowałam to wyjdzie mi kiedys na dobre, ale sama nie wiem czy w to wierzyć

mam wrażenie, że praca zabrała mi czas, który mogłabym wykorzystać inaczej, ale nie będzie już na to okazji...


no, ponarzekałam sobie
powodzenia na zaplanowanych rozmowach oraz zyczę wielu telefonów czekającym na zaproszenie [/QUOTE]


Spokojnie Ja też w poprzedniej pracy po okresie próbnym chciałam uciekać, plułam sobie w brodę, że rzuciłam poprzednią pracę
Ale wszystko się wyprostowało, co prawda praca nie była tym, czym chciałam,ale chcę tylko powiedzieć, że z CZASEM się wszystkiego nauczyć.
I masz mega plus - nie jesteś rzucona na głęboką wodę. Mnie nikt nie wdrażał, sama wszystko musiałam ogarnąć, co właśnie zdecydowało, że chciałam uciekać...

[Inez24]

Czy aplikując przez indeed można dołączyć swoje własne cv np. w pdf, czy tylko przez nich można aplikować?
Można swoje dołączyć . Ja tak robiłam

[drzewosandalowe]

Dziewczyny, strasznie się denerwuję rozmową.
Mam ją o 12.00


Nigdy nie czułam takich nerwów, może dlatego,że chyba "to nie jest mój dzień", nie czuję się na siłach.



Pojadę,ale mówię Wam, dawno tak się nie stresowałam.

[stotek]

@drzewosandałowe, u mnie to był dobry znak przed ostatnia rozmową prawie dostałam ataku paniki

[niv_]

Napisane przez Inez24

Czy aplikując przez indeed można dołączyć swoje własne cv np. w pdf, czy tylko przez nich można aplikować?
Można swoje dołączyć . Ja tak robiłam

Dzięki za pomoc- ogarnęłam

Mam jednak rozmowę o pracę w tym tygodniu do firmy gdzie cv wysyłam dawno temu. Dobra, niech dzwonią kolejni.

[gregia]

U mnie dzień od rana aczal się niezwykle cukierkowo-dostałam odpowiedź, że nie są zainteresowani zatrudnieniem mnie w swojej firmie😐 chociaz szczerze odpisali.