Jak poznałyście swoich mężów?

[caren]

Mam pytanie chciałabym wiedzieć jak poznałyście swoją drugą połowę? Przez kogo i w jakich okolicznościach?
Dziewczyny przecież musiałyście gdzieś ich spotkać?! A może nie macie ochoty o tym opowiadać? Jednak proszę o wypowiedzi! Z góry dziękuje za odpowiedź na moje pytanie.

[hakuna]

ja jeszcze nie poznałąm....
a myslałąm ze to już to
ale zostałąm niedawno porzucona .. ale jest mi z tym już coraż lepiej
mam anzdieje ze moja "połówka pomarańczy" gdzieś krąży po świecie a najlepiej zebyniedługo już sie przyturlała

[1d36bece409c03b7a5895977e3eaa07c69f6d3f6_64237171b1711]

przyszedł do mnie zwabiony przez wspólnego kolegę i tak drobnymi kroczkami....po 8 latach (za długo) ....doszlismy do ołtarza

[Julka...]

A ja poznalam na czacie ! Potem pisalismy 2miesiace na gg, bylismy z roznych miast!Tak sie złożylo,ze dostalam sie na uczelnie do jego miasta (czysty przypadek).Spotkalismy sie i - BINGO Od tego pierwszego spotkania widzielismy sie codziennie po 8godzin, czasami wiecej i jestesmy juz po ślubie 5miesiecy W wielkim skrócie

[malenkaa20]

ja na poczaku poznalam jego brata przez nasza wspolna kumpele-krecilam z tym bratem(on mial laske) i przez niego poznalam mojego kotka(spotykalam sie wtedy z jeszcze innym gosciem)No i jak sie tylko zobaczylismy to bylo wielkie wow no i jestesmy razem do dzis i juz na zawsze bedziemyslub 7 sycznia 2006

[caren]

To serdecznie gratuluję. I życzę szczęścia na przyszłość.

[caren]

Napisane przez caren

To serdecznie gratuluję. I życzę szczęścia na przyszłość .

juz na zawsze bedziemyslub 7 sycznia 2006

[NIUNIA***]

Muszę przyznać, ze nasz historia jest troche jak z bajki....Ja pracowałam w restauracji jako kelnerka, natomiast mój luby przyjeżdzał do swojego dobrego kolegi...i tak zawsze chiał bym to ja prowadziła jego rachunek, potem poprosił o nr. tel, jednak nie było to koneczne, bo codziennie się widywliśmy a żeby widziec się dłużej on potrafił na mnie czekać do 3,4.00 rano żeby mnie odwieźć do domu. Dalej były wspólne wakacje a dziś odliczamy dni do naszego ślubu tj. 01 lipca 2006r. To taka moja słodka bajka, którą pewnie będę opowiadała swoim dzieciom

[malenkaa20]

dziekuje caren

[Emiliana]

A ja swojego nareczonego poznałam przez radio. Tzn. u mnie w mieście jest taka audycja gdzie to można zostawiać numery telefonu z pozdrowieniami. Tak się złożyło że zapisałam jego numer napisałam smsa. Najpierw przez jakiś tydzień smsowaliśmy, potem postanowiliśmy sie spotkać. I bum ..miłosć od pierwszego wejrzenia. Za miesiac minie 3 lata jak sie poznaliśmy 22 lipca 2006 nasz słub.

[caren]

Miło że dobre historie mają szczęśliwe zakończenie. Życzę powodzenia na dalszej drodze życia.

[justyskaa]

ja swojego męża poznałam na dyskotece. Przyjechał ze swoimi kumplami, którzy jak się okazało byli naszymi wspólnymi znajomymi. On leczył zbolałe serduszko po rozstaniu, a że się napatoczyłam to podziałałam jak cudowny lek. I tak już dobre kilka lat jesteśmy razem.

[sprezyna]

mysmy sie poznali w liceum - bylismy w jednej klasie, a mimo to spotykalismy sie jeszcze po zajeciach i w weekendypotem byly studia - tym razem znowu jedna uczelnia ale za t o rozne wydzialy...i od 24 wrzesnia 2005 jestesmy mezem i zona!

[Nadin]

[eweska]

Witam.Ja poznałam swojego męza na slubie u mojej kolezanki bylismy druzbami a po roku czasu stanelismy juz przed oltarzem i jestesmy razem juz ponad 6 lat

[Nadin]

Napisane przez eweska

Witam.Ja poznałam swojego męza na slubie u mojej kolezanki bylismy druzbami a po roku czasu stanelismy juz przed oltarzem i jestesmy razem juz ponad 6 lat

Witaj na wizażu

[aguśkaN]

Ja swoją drugą połowe poznałam na stadionie. Spotykaliśmy się wtedy z całą paczką znajomych tylko na meczach a po ok dwóch latach zaczęliśmy dzwonić do siebie i umawiać się tylko we dwoje. I tak zeszło juz nam 2 latka a 9 września 2006 bierzemy ślub. Nadal razem chodzimy na mecze.

[Tysiak7]

a nasze drogi sie krzyżowały dwukrotnie
1 raz poznałam moje Słonko na dyskotece ja miałam 18 on 17 lat (jest między nami róznica 3 miesięcy, ale rocznikowo jestem starsza). Wpadliśmy sobie w oko, on zaprosił mnie do siebie na pólmetek ja go na 18-nastkę, ale wtedy obydwoje mieliśmy pstro w głowach i żadne z nas nie miało ochoty na coś stałego.
2 raz spotkaliśmy się trzy lata temu w Urzędzie Pracy jako nowi bezrobotni w kolejce do rejestracji. Zaproponował mi wtedy że mnie podwiezie do domu - a ja dumnie odp że jestem autem. Wieczorem ni z gruszki ni spietruszki po 5-letniej już wówczas przerwie w naszej znajomości przyjechał do mnie na kawe. Ja właśnie malowałam pokój - umazana w turkusowej farbie po łokcie (ta farba dosłownie mi kapała po łokciach ) w starym podkoszulku i chustce na głowie - obraz nędzy i rozpaczy. Wypiliśmy tą kawę a na koniec zaoferował się, że przyjedzie nastepnego dnia i pomoże mi naprawić żerandol (coś sie rozłączyło i nie mialam w pokoju światła) i siedzieliśmy przy lampce nocnej (romantycznie ), nastepnego dnia przyjechał naprawił w 5 min (złota rączka - zrządzenie losu prosiłam wówczas przez 2 tyg o to samo mojego wówczas chłopaka jednak bezskutecznie). Naprawił i znowu zaoferował sie ze przyjedzie i pomoże mi w malowanym pokoju przykleić pasek z tapety i przykręci tam nowo kupiony żerandol.... no i tak zaczął jeździć, jeździć to niby coś mi pomoże, to obejrzymy wspólnie film i w tym roku 20 sierpnia został moim mężem

[zolza20]

Przez internet 1 czerwca 2001r na www.sciaga.pl

[eweska]

Napisane przez Nadin

Witaj na wizażu

Dziekuje. Bardzo milo mi ze jest tu wiele fajnych osob i ciesze sie ze tu jestem

[Darien]

A ja mojego męża poznałam w autokarze jadącym do Londynu Strasznie mi się spodobał więc dopilnowałam żebyśmy nie stracili w tym ogromnym mieście kontaktu Na pierwszej randce zostałam do rana, na drugiej- 5 dni, na trzecią przyjechałam z całym dobytkiem i zostałam już na zawsze.
Od 5 i pół roku jesteśmy bardzo szczęśliwym małżeństwem

[Halszka]

A ja swojego przyszłego męża (już za 3 tygodnie), poznałam w liceum. C'est la vie ;-) Chodziliśmy do jednej klasy i przyznaję, nie lubiliśmy się wcale. Dopiero przed maturą zaiskrzyło, i to jak. Od tego momentu jesteśmy niezmiennie razem już prawie 7 lat.
Wkrótce powiemy :Ubi tu , ibi ego

[ANULKA28]

A Ja Swojego Przyszlego Meza Poznalam W Australii. Wyjechalam Sama W Nieznane, Mieszkalismy W Tym Samym Miejscu. On Podal Mi Reke Na Przywitanie I Juz Wiedzialam Ze To Bedzie Ten Na Nastepny Dzien Moj Luby Mnie Oprowadzal Po Miescie, I Tak Juz Zostalo,dalej Pokazuje Mi Swiat. Czekalam Na Swoja Poloweczke Baaarrdzo Dlugo I Nareszcie Jestem Szczesliwa Slubujemy W Przyszlym Roku

[maus_beni]

Ja poznalam moja druga polowke w "sieci". Kiedys przyszlo mi na mysl zarejestrowac sie na tak zwanych randkach Dodam ze byla to niemiecka stronka, chcialam podszlifowac sobie jezyk niemiecki..... a wyszlo tak ze poznalam tam mojego Misiaka......dzielilo nas 1000 km ,,,ale to nic, jestesmy od 1 pazdziernika tego roku malzenstwem (slub cywilny), a w przyszlym roku w maju koscielny
Pozdrowionka

[desti]

ja tez poznalam meza w sieci, na onetowskim czacie , pozniej przenieslismy sie na gg i yahoo, kamerki poszly w ruch po 3 miesiacach przyjechal do mnie na kilka dni. Od pierwszego spotkania wiedzialam, ze to ten i zaden inny... bo mialam wrazenie jakbysmy sie spotkali po dlugim niewidzeniu. Miesiac pozniej pokonczylam swoje sprawy i przejechalam 800 km by byc razem z nim ... i tak nam juz 3 latka minely, bardzo szczesliwe lata

[aromatyzowana]

Ja swojego męża poznałam przez mojego kolegę,któremu się niegdyś podobałam i który się we mnie podkochiwał.Od samego początku przypadliśmy sobie bardzo do gustu,za to kolega robił wszystko aby nas do siebie zniechęcić,im bardziej kolega się starał nas od siebie oddalić,tym my byliśmy coraz bliżej. 12 maja 2006 minie pięć lat od kiedy jesteśmy małżeństwem

[majunia123]

Ja swojego przyszłego męża poznałam w pracy .Ja pracowałam już jakiś czas a on jako nowy pracownik doszedł do firmy.Przez ponad dwa lata pracowaliśmy razem(mieliśmy stanowiska komp. obok siebie) ja miałam chłopaka on dziewczyne ale bardzo się zaprzyjażniliśmy.Nawet do tego stopnia że umawialiśmy się po pracy do knajpki zwierzaliśmy się sobie a podczas powodzi 1997 roku która zaskoczyła nas w pracy i ja nie mogłam dojechać do domu zostałam u niego na noc (mieszkał w kawalerce) spaliśmy (i tylko spaliśmy!)w jedny łóżku jak kumple.Póżniej roztałam się ze swoim chłopakiem on niedługo po tym roztał się ze swoją dziewczyną więc spędzaliśmy ze sobą nawet wekkendy(wycieczki rowerowe , wspólne wypady na basenitp.)Itak było do momentu kiedy zaczeła się nim interesować moja koleżanka a ja postanowiłam ich zeswatać nawt umówiłam ich na randkę ale wtedy zrozumiałam że stracę go jako najlepszego przyjaciela więc robiłam wszystko żeby więcej się nie spotkali a myślę że wtedy już czułam że to miłość choć próbowałam wybić to sobie z głowy bo wiedziałam że traktuje mnie tylko jak kumpele.I któregoś wieczoru zaprosił mnie do siebie na kolacje opróżniliśmy butelkę wina i stało się !Potem okazało się że on od dawna chciał tego ale bał się bo wiedział że ja traktuje go tylko jak kumpla...
W sierpniu 2006 będziemy małżeństwem!!!
Przyjażń pozostała!

[buena]

Poznałam mojego męża gdy byłam w pierwszej klasie liceum (on jest rok starszy). Pierwsze wrażenie nie było pozytywne,a właściwie nie cierpiałam go (choć mi się podobał ). Za to bardzo podobał się mojej koleżance i z nią chodziłam "na miasto", żeby ona mogła go spotkać. Na jednym z takich wypadów zauważyłam, że on zwraca uwage bardziej na mnie niz na nią. I tak jakos od tego czasu sie potoczyło...
Po 9 latach bycia ze sobą, wzięlismy ślub 06.08.b.r.

[primavera]

Ja zaś doceniłam uroki posiadania starszego brata, który przyprowadza do domu przystojnych znajomych...jeden z nich został moim mężem

[marsi11]

ja poznalam mojego w autobusie
oboje podobalismy sie sobie na wzajem juz duzo wczesniej
wlasnie minelo nam 10 lat jak sie znamy