Jak powiedzieć rodzicom o zaręczynach?

[OoOolka91OoO]

Witam wszystkich,
Mam mały problem , a mianowicie: Jestem ze swoim chłopakiem 1,5 roku. Bardzo Go kocham i wiem że on mnie też. Mamy wspólne plany na przyszłość itd. Ja w tym roku kończę szkołę. Mamy zamiar zaręczyć się na walentynki tego roku. Moi rodzice Go lubią ale boję się im powiedzieć że chcemy się zaręczyć. Boję się ich reakcji i tego że powiedzą żebyśmy się nie spieszyli i jeszcze poczekali. Oboje dobrze wiemy co robimy i wiemy, że chcemy być ze sobą, a to chyba najważniejsze. Dodam jeszcze że chcemy aby nasz zaręczyny były tradycyjne, czyli kwiatki dla mamy, alkohol dla taty. Niestety, nasi rodzice nie zdążyli się poznać, ponieważ mój ukochany stracił rodziców. Proszę, podpowiedzcie jak mam oswoić rodziców z tą myślą, że chcemy spędzić ze sobą resztę życia. Proszę o szybką odpowiedź bo walentynki już tuż tuż
Z góry dziękuję za rady

[BOMBONA]

Kończysz szkołę czy uczelnię, bo to zależy ile masz lat i jak poważnie rodzice będą podchodzić do Twojego związku. przede wszystkim zaręczcie się WY, to jest wasz moment jedyny i niepowtarzalnie intymny. Rodzicom należą się kwiaty i co tak sobie zażyczysz, ale jeśli jesteś pełnoletnia i nie jesteś na ich utrzymaniu to nie musisz się bać. Wiadomo, że chłopak powinien poprosić Twojego tatę o Twoją rękę ale to tak bardziej pro forma. Chyba że sytuacja jest bardziej złożona bo coś tak czuję...

[_vixen_]

A pracę i środki na samodzielne życie macie? Perspektywy mieszkania?

Bo jeśli nie, to wcale się nie zdziwie, że rodzicom zaręczyny do gustu nie przypadną, niezależnie od alkoholu dla taty i kwiatów dla mamy.

[sylvi_86]

Napisane przez OoOolka91OoO

Witam wszystkich,
Mam mały problem , a mianowicie: Jestem ze swoim chłopakiem 1,5 roku. Bardzo Go kocham i wiem że on mnie też. Mamy wspólne plany na przyszłość itd. Ja w tym roku kończę szkołę. Mamy zamiar zaręczyć się na walentynki tego roku. Moi rodzice Go lubią ale boję się im powiedzieć że chcemy się zaręczyć. Boję się ich reakcji i tego że powiedzą żebyśmy się nie spieszyli i jeszcze poczekali. Oboje dobrze wiemy co robimy i wiemy, że chcemy być ze sobą, a to chyba najważniejsze. Dodam jeszcze że chcemy aby nasz zaręczyny były tradycyjne, czyli kwiatki dla mamy, alkohol dla taty. Niestety, nasi rodzice nie zdążyli się poznać, ponieważ mój ukochany stracił rodziców. Proszę, podpowiedzcie jak mam oswoić rodziców z tą myślą, że chcemy spędzić ze sobą resztę życia. Proszę o szybką odpowiedź bo walentynki już tuż tuż
Z góry dziękuję za rady

skoro juz wiesz ze sie zareczycie to kiedy slubik? bo same zareczyny nie oznaczaja rychlego slubu wydaje mi sie ze same zareczyny nie wplyna tak na rodzicow jak wizja slubu. skoro zareczyny maja byc tradycyjne to niech beda. TŻ ma wlasne mieszkanie? bo jesli tak to ja proponuje przygotowac kolacje czy tam pozny obiad i ich zaprosic i wtedy TŻ poprosi o zgode na twoja reke

[aleksandrettaa]

Skoro boisz się przyznać rodzicom do zaręczyn to masz pewność, że jesteś już gotowa na ślub? Zastanów się nad tym.

[Lowczyni]

Napisane przez aleksandrettaa

Skoro boisz się przyznać rodzicom do zaręczyn to masz pewność, że jesteś już gotowa na ślub? Zastanów się nad tym.

Zgadzam się w 1000%

[agusiajnw]

Napisane przez aleksandrettaa

Skoro boisz się przyznać rodzicom do zaręczyn to masz pewność, że jesteś już gotowa na ślub? Zastanów się nad tym.

czy ja wiem?
dużo zależy od kontaktu z rodzicami - ja się bałam panicznie, ale dlatego że wiedziałam że rodzice zamiast radości zaczną swoje wywody... nie myliłam się...
na szczeście już mam to za sobą i spokojnie bierzemy się za ślub

OoOolka91OoO podejrzewam, że masz 20 lat
dużo zależy od tego czy jesteście już z chłopakiem samodzielni (pracujecie?), bo akurat, że ślub w najbliższym czasie wynika z zaręczyn to się całkowicie zgadzam...
Jeżeli jesteś na utrzymaniu rodziców, nie zdziw się jak rodzice się nie zgodzą...

[T'ai]

Napisane przez _vixen_

A pracę i środki na samodzielne życie macie? Perspektywy mieszkania?

Bo jeśli nie, to wcale się nie zdziwie, że rodzicom zaręczyny do gustu nie przypadną, niezależnie od alkoholu dla taty i kwiatów dla mamy.

wiesz...zależy
może chcą pobyć dłużej w narzeczeństwie a pierścionek ma być symbolem że chcą być na zawsze razem po prostu

ja będę miała np wesele 2 lata po zaręczynach
to sporo czasu by poszukać pracy, pomyśleć o mieszkaniu

także Olka jeśli chcecie na szybko wesele już w tym roku a nie macie pracy itd to faktycznie bym się zastanowiła
ale jeśli zaręczyny to ma być kolejny etap i wesele chcecie planować na spokojnie to tak właśnie możesz powiedzieć rodzicom moim zdaniem

[BOMBONA]

Zwłaszcza, że jeśli chcecie robić wesele to na salę i tak trzeba czekać chwilę.

[gitmartusia]

Napisane przez _vixen_

A pracę i środki na samodzielne życie macie? Perspektywy mieszkania?

Bo jeśli nie, to wcale się nie zdziwie, że rodzicom zaręczyny do gustu nie przypadną, niezależnie od alkoholu dla taty i kwiatów dla mamy.

Napisane przez agusiajnw

czy ja wiem?
dużo zależy od kontaktu z rodzicami - ja się bałam panicznie, ale dlatego że wiedziałam że rodzice zamiast radości zaczną swoje wywody... nie myliłam się...
na szczeście już mam to za sobą i spokojnie bierzemy się za ślub

OoOolka91OoO podejrzewam, że masz 20 lat
dużo zależy od tego czy jesteście już z chłopakiem samodzielni (pracujecie?), bo akurat, że ślub w najbliższym czasie wynika z zaręczyn to się całkowicie zgadzam...
Jeżeli jesteś na utrzymaniu rodziców, nie zdziw się jak rodzice się nie zgodzą...

Ja nie uważam, że do zaręczyn potrzebne jest posiadanie pracy i perspektywy mieszkania !!! Przecież to tylko zaręczyny. jesli wiedzą, że chcą ze sobą być to dlaczego nie mają się zaręczyć. Przecież nigdzie nie jest napisanie, że skoro zaręczą się w 14 lutego to ślub musi być już np w sierpniu. No chyba, że takie macie plany
Poza tym jestem zdania, że sama dobrze znasz swoich rodziców i wiesz co Oni myślą na ten temat. Ja jak tylko TŻ mi się oświadczył od razu radosna zadzwoniłam pochwalić się mamie i ta cieszyła się strasznie razem ze mną. Także wszystko od rodziców i ich podejścia zależy a nie koniecznie od wieku w jakim jesteśmy.

Napisane przez T'ai

wiesz...zależy
może chcą pobyć dłużej w narzeczeństwie a pierścionek ma być symbolem że chcą być na zawsze razem po prostu

ja będę miała np wesele 2 lata po zaręczynach
to sporo czasu by poszukać pracy, pomyśleć o mieszkaniu

także Olka jeśli chcecie na szybko wesele już w tym roku a nie macie pracy itd to faktycznie bym się zastanowiła
ale jeśli zaręczyny to ma być kolejny etap i wesele chcecie planować na spokojnie to tak właśnie możesz powiedzieć rodzicom moim zdaniem

W 100% zgadzam się z T'ai !!!

[Almariel]

Ja też myślę, że zaręczyny nie musza od razu oznaczać szukania sali, wybierania kiecki i w ogóle. Stanem narzeczeństwa można się cieszyć , nie ustalając od razu daty ślubu. Co nie znaczy, że nie jest to poważna deklaracja. Co do rodziców, to tak jak pisały dziewczyny, dużo zależy od ich charakterów i waszych relacji z nimi. Jeżeli rodzice widzą, że jesteś szczęśliwa i że Wasz związek jest poważny,to na pewno będą się cieszyć Waszym szczęściem, i mimo wszystko rozmów o ślubie nie unikniecie pewnie, nawet jeśli nie planujecie tak od razu. W każdym razie, oni mają prawo mieć własne zdanie, ale zaręczyny to Wasza decyzja i zdanie rodziców nie powinno na nią wpływać.No chyba, że liczysz na to , że wyłożą Wam kasę na wesele od razu, to nieco zmienia postać rzeczy.

[paczek1990]

gitmartusiaa TYLKO zaręczyny? Zaręczyny to jest wejście w kolejny etap zwiazku.
Moim zdaniem bezsensem jest zaręczać się nie mając pracy i żadnych perspektyw na mieszkanie. Bo zaręczyny maja coś zmienić w zwiazku-nie musi to być data ślubu, ale choć zaplanowanie wspólnego mieszkania niedługo po zaręczynach. Bo co to za narzeczeństwo, gdzie mieszka się osobno i na garnuszku rodziców?

Do autorki-jeśli boisz się powiedzieć rodzicom to jak inne dziewczyny uważam, ze nie jesteś chyba gotowa na taki krok. Bo to jest Twoje życie, i jeśli się kochacie to nie rozumiem czego tu się bać w reakcji rodziców? No chyba że jeszcze chodzisz do liceum/technikum-w tym wieku zaręczyny uważam za aż za bardzo wczesne a nie wiem czemu tak powszechne dziś
Czyli przez 1,5roku nigdy nie był u Ciebie w domu? Nigdy nie widział się z Twoimi rodzicami? Dość dziwne dla mnie. I nie zdziwię sie wcale, jeśli Twoi rodzice będą mieli jakieś "ale", wkoncu maja oddać córkę w ręce kogoś kogo zobaczą pierwszy raz Skoro Twój Tż nie am rodziców i np mieszka sam-to zorganizujcie kolacje u niego i zaproście Twoich rodziców. Podejrzewam, ze już samo zaproszenie wywołałoby przeczucie co będzie

[Almariel]

Napisane przez paczek1990

gitmartusiaa TYLKO zaręczyny? Zaręczyny to jest wejście w kolejny etap zwiazku.
Moim zdaniem bezsensem jest zaręczać się nie mając pracy i żadnych perspektyw na mieszkanie. Bo zaręczyny maja coś zmienić w zwiazku-nie musi to być data ślubu, ale choć zaplanowanie wspólnego mieszkania niedługo po zaręczynach. Bo co to za narzeczeństwo, gdzie mieszka się osobno i na garnuszku rodziców?

Do autorki-jeśli boisz się powiedzieć rodzicom to jak inne dziewczyny uważam, ze nie jesteś chyba gotowa na taki krok. Bo to jest Twoje życie, i jeśli się kochacie to nie rozumiem czego tu się bać w reakcji rodziców? No chyba że jeszcze chodzisz do liceum/technikum-w tym wieku zaręczyny uważam za aż za bardzo wczesne a nie wiem czemu tak powszechne dziś
Czyli przez 1,5roku nigdy nie był u Ciebie w domu? Nigdy nie widział się z Twoimi rodzicami? Dość dziwne dla mnie. I nie zdziwię sie wcale, jeśli Twoi rodzice będą mieli jakieś "ale", wkoncu maja oddać córkę w ręce kogoś kogo zobaczą pierwszy raz Skoro Twój Tż nie am rodziców i np mieszka sam-to zorganizujcie kolacje u niego i zaproście Twoich rodziców. Podejrzewam, ze już samo zaproszenie wywołałoby przeczucie co będzie

A kto powiedział, że będąc narzeczeństwem trzeba razem mieszkać ?? To już decyzja dwojga ludzi, kiedy zechcą razem zamieszkać, czy przed ślubem, czy po zaręczynach, czy po ślubie.
Zgadzam się, że narzeczeństwo to ma być nowy etap związku, ale bez przesady. Wcale nie musi nastąpić żadne trzesięnie ziemi potem, tak samo jest ze ślubem. Nie ma nigdzie napisane, że po zaręczynach należy razem zamieszkać, i po jakim czasie od zaręczyn wziąć ślub. To moim zdaniem indywidualne decyzje dwojga ludzi. I to, czy zaręczyny mają coś zmienić, i co mają zmienić i kiedy, zależy tylko i wyłącznie od samych zainteresowanych.

[Ilsa Lund]

Napisane przez OoOolka91OoO

Witam wszystkich,
Mam mały problem , a mianowicie: Jestem ze swoim chłopakiem 1,5 roku. Bardzo Go kocham i wiem że on mnie też. Mamy wspólne plany na przyszłość itd. Ja w tym roku kończę szkołę. Mamy zamiar zaręczyć się na walentynki tego roku. Moi rodzice Go lubią ale boję się im powiedzieć że chcemy się zaręczyć. Boję się ich reakcji i tego że powiedzą żebyśmy się nie spieszyli i jeszcze poczekali. Oboje dobrze wiemy co robimy i wiemy, że chcemy być ze sobą, a to chyba najważniejsze. Dodam jeszcze że chcemy aby nasz zaręczyny były tradycyjne, czyli kwiatki dla mamy, alkohol dla taty. Niestety, nasi rodzice nie zdążyli się poznać, ponieważ mój ukochany stracił rodziców. Proszę, podpowiedzcie jak mam oswoić rodziców z tą myślą, że chcemy spędzić ze sobą resztę życia. Proszę o szybką odpowiedź bo walentynki już tuż tuż
Z góry dziękuję za rady

rozumiem że kończysz UCZELNIĘ a nie szkołę ? Bo chyba nie masz zamiaru się zaręczać w wieku 17 lat hihi na pewno rodzice zrozumieją, 25 lat to jest całkiem normalny wiek na zaręczyny. Powiedzcie rodzicom że macie takie plany, kochacie się i chcecie założyć nową rodzinę, którą będziecie sami utrzymywać

---------- Dopisano o 16:44 ---------- Poprzedni post napisano o 16:41 ----------

Napisane przez paczek1990

gitmartusiaa TYLKO zaręczyny? Zaręczyny to jest wejście w kolejny etap zwiazku.
Moim zdaniem bezsensem jest zaręczać się nie mając pracy i żadnych perspektyw na mieszkanie. Bo zaręczyny maja coś zmienić w zwiazku-nie musi to być data ślubu, ale choć zaplanowanie wspólnego mieszkania niedługo po zaręczynach. Bo co to za narzeczeństwo, gdzie mieszka się osobno i na garnuszku rodziców?

Do autorki-jeśli boisz się powiedzieć rodzicom to jak inne dziewczyny uważam, ze nie jesteś chyba gotowa na taki krok. Bo to jest Twoje życie, i jeśli się kochacie to nie rozumiem czego tu się bać w reakcji rodziców? No chyba że jeszcze chodzisz do liceum/technikum-w tym wieku zaręczyny uważam za aż za bardzo wczesne a nie wiem czemu tak powszechne dziś
Czyli przez 1,5roku nigdy nie był u Ciebie w domu? Nigdy nie widział się z Twoimi rodzicami? Dość dziwne dla mnie. I nie zdziwię sie wcale, jeśli Twoi rodzice będą mieli jakieś "ale", wkoncu maja oddać córkę w ręce kogoś kogo zobaczą pierwszy raz Skoro Twój Tż nie am rodziców i np mieszka sam-to zorganizujcie kolacje u niego i zaproście Twoich rodziców. Podejrzewam, ze już samo zaproszenie wywołałoby przeczucie co będzie

na pewno nie jest obowiązkiem mieszkać razem po zaręczynach ale muszą one coś zmienić a nie pozostawić ładną błyskotkę lepiej poczekać z tym trochę dłużej a realizować ślub do max 2 lat (sale... )

[aluniaaaaa]

Napisane przez Almariel

A kto powiedział, że będąc narzeczeństwem trzeba razem mieszkać ?? To już decyzja dwojga ludzi, kiedy zechcą razem zamieszkać, czy przed ślubem, czy po zaręczynach, czy po ślubie.
Zgadzam się, że narzeczeństwo to ma być nowy etap związku, ale bez przesady. Wcale nie musi nastąpić żadne trzesięnie ziemi potem, tak samo jest ze ślubem. Nie ma nigdzie napisane, że po zaręczynach należy razem zamieszkać, i po jakim czasie od zaręczyn wziąć ślub. To moim zdaniem indywidualne decyzje dwojga ludzi. I to, czy zaręczyny mają coś zmienić, i co mają zmienić i kiedy, zależy tylko i wyłącznie od samych zainteresowanych.

Zgadzam sie z kazdym slowem ja zareczona jestem od niedawna, rodzice jeszcze nie wiedza razem nie mieszkamy, slubu nie planujemy bo najpierw chcemy miec swoje gniazdko. Ale to wszystko zalezy od sytuacji rodzinnej, finansowej no i od charakterow!

A do autorki: przyszykujcie dla rodzicow jakas skromna kolacje/obiad i ich poinformujcie po prostu

[kaska87]

Napisane przez Ilsa Lund

rozumiem że kończysz UCZELNIĘ a nie szkołę ? Bo chyba nie masz zamiaru się zaręczać w wieku 17 lat hihi

ja szkołę skończyłam jak miałam 19 lat liceum więc nie wiem skąd te 17 wzielaś ?

co do zaręczyn, to jeśli jesteście gotowi to myślę, że rodzice też nie będą przeciwni

[Stysik]

A ja myślę, że autorka kończy szkołę a nie uczelnię... w takiej sytuacji obawy o reakcję rodziców, moim zdaniem, są uzasadnione...

[OoOolka91OoO]

No więc tak, mam 20 lat. Oczywiście moi rodzice znają mojego TŻ od prawie 2 lat także nie oddają mnie nieznanemu facetowi Moja mama jest strasznie zasadnicza i ona myśli że jak zaręczyny to od razu musi być ślub. A my chcemy żeby po prostu to był jakiś kolejny etap w naszym wspólnym życiu. Nie mieszkamy razem ale szukamy jakiegoś mieszkanka powoli. On pracuje, a ja jeszcze nie. Sądzę, że narzeczeństwo jest po to aby poznać się jeszcze lepiej, aby zobaczyć jak może być w małżeństwie itd. Ślubu na razie nie planujemy. Może za jakieś 2 lata

[Jeanne90]

Moim zdaniem zaręczanie się tylko po to, żeby móc mówić o swoim chłopaku "narzeczony" i żeby móc się pochwalić pierścionkiem jest bez sensu. Nie bez powodu przy oświadczynach pada pytanie "Czy chcesz zostać moją żoną?", a nie "Czy chcesz, byśmy przeszli na wyższy etap związku?". Oświadczyny - moim zdaniem - oznaczają, że ludzie są gotowi na ślub, że się zaczynają do niego przygotowywać, a jeżeli chcą ślubu - mają warunki, by być małżeństwem.
Zaręczanie się, żeby poczuć, że związek jest "ważny", to moim zdaniem takie chwytanie się brzytwy. Wydaje mi się, że postępują tak ludzie, którzy nie czują się pewnie w związku, chcą go "na siłę" czymś przypieczętować. Jeżeli ludzie są pewni siebie nawzajem, to nie potrzebują tego typu deklaracji.
Mogę przywołać przykład moich znajomych - chłopak się oświadczył, bo potrzebował "pewności". Dziewczyna nie chciała słyszeć o ślubie, no ale oświadczyny przyjęła, skoro jemu tak bardzo zależało. I teraz się rozstali, bo chłopak powiedział, że od roku czuł, że coś się wypala - a oświadczył się pół roku temu. Widocznie tę swoją niepewność chciał zagłuszyć zaręczynami.
Jakiś czas temu też się "jarałam" na myśl o pierścionku itd., ale teraz już z tego wyrosłam. Ważniejsze jest po prostu bycie ze sobą i poczucie pewności. Nie potrzebuję pierścionka, by czuć się pewnie w moim związku.

[_vixen_]

Jeanne90, mądre słowa, z którymi się zgadzam

[totylkotwemarzenie]

Ja znam parę, która była narzeczeństwem dwa lat, siedem lat w związku i powiedzieli sobie papa. Więc nie wiem co to za różnica. Wolałabym mieć na paluszkach tylko swoje pierścienie i Tego Mężczyznę niż co jakiś czas kolejnego narzeczonego :P

[asia_z]

od zaręczyn do wesela jest długa droga zazwyczaj na termin na sali trzeba czekać z półtora roku. Poza tym, uważam że skoro zaręczyny, to trzeba by pomyśleć coś w kierunku ślubu. Bo niestety, ale znam ze 3 takie przypadki, gdzie się pary zaręczały ot tak, żeby przejść na pewien etap związku, albo żeby być w porządku przed rodzicami (jedni się tłumaczyli tym, że a to jeżdżą na wakacje, a to cos tam i chcą być fair), a po 2-3 latach był koniec. Poza tym przemyślcie tą sprawę, bo jeśli ma to tak wyglądać, że nie będziecie mieli mieszkania, albo pieniędzy na utrzymanie to może lepiej poczekać.

[alonka00]

Napisane przez aleksandrettaa

Skoro boisz się przyznać rodzicom do zaręczyn to masz pewność, że jesteś już gotowa na ślub? Zastanów się nad tym.

nie zgadzam się

Napisane przez agusiajnw

czy ja wiem?
dużo zależy od kontaktu z rodzicami - ja się bałam panicznie, ale dlatego że wiedziałam że rodzice zamiast radości zaczną swoje wywody... nie myliłam się...
na szczeście już mam to za sobą i spokojnie bierzemy się za ślub

a z tym w 100 % zgadzam się

[Almariel]

Napisane przez Jeanne90

Moim zdaniem zaręczanie się tylko po to, żeby móc mówić o swoim chłopaku "narzeczony" i żeby móc się pochwalić pierścionkiem jest bez sensu. Nie bez powodu przy oświadczynach pada pytanie "Czy chcesz zostać moją żoną?", a nie "Czy chcesz, byśmy przeszli na wyższy etap związku?". Oświadczyny - moim zdaniem - oznaczają, że ludzie są gotowi na ślub, że się zaczynają do niego przygotowywać, a jeżeli chcą ślubu - mają warunki, by być małżeństwem.
Zaręczanie się, żeby poczuć, że związek jest "ważny", to moim zdaniem takie chwytanie się brzytwy. Wydaje mi się, że postępują tak ludzie, którzy nie czują się pewnie w związku, chcą go "na siłę" czymś przypieczętować. Jeżeli ludzie są pewni siebie nawzajem, to nie potrzebują tego typu deklaracji.
Mogę przywołać przykład moich znajomych - chłopak się oświadczył, bo potrzebował "pewności". Dziewczyna nie chciała słyszeć o ślubie, no ale oświadczyny przyjęła, skoro jemu tak bardzo zależało. I teraz się rozstali, bo chłopak powiedział, że od roku czuł, że coś się wypala - a oświadczył się pół roku temu. Widocznie tę swoją niepewność chciał zagłuszyć zaręczynami.
Jakiś czas temu też się "jarałam" na myśl o pierścionku itd., ale teraz już z tego wyrosłam. Ważniejsze jest po prostu bycie ze sobą i poczucie pewności. Nie potrzebuję pierścionka, by czuć się pewnie w moim związku.

Nie do końca się z tym zgadzam. Moim zdaniem zaręczyny to jest sprawa między dwojgiem ludzi. Kiedy zechcą wziąć ślub to jest ich sprawa. Jeżeli ktoś nie biegnie od razu po zaręczynach zaklepywać sali, to nie znaczy, że te zaręczyny to tylko błyskotka na palcu, czy większe poczucie bezpieczeństwa. W moim mniemaniu, zaręczyny to owszem, ważny moment. Początek wspólnych planów itd. ale tu nie jest nic z góry narzucone co i kiedy należy dalej robić. To zależy od narzeczonych i nikt nie powinien tego oceniać, bo to ich sprawa.

[Jeanne90]

Napisane przez Almariel

Nie do końca się z tym zgadzam. Moim zdaniem zaręczyny to jest sprawa między dwojgiem ludzi. Kiedy zechcą wziąć ślub to jest ich sprawa. Jeżeli ktoś nie biegnie od razu po zaręczynach zaklepywać sali, to nie znaczy, że te zaręczyny to tylko błyskotka na palcu, czy większe poczucie bezpieczeństwa. W moim mniemaniu, zaręczyny to owszem, ważny moment. Początek wspólnych planów itd. ale tu nie jest nic z góry narzucone co i kiedy należy dalej robić. To zależy od narzeczonych i nikt nie powinien tego oceniać, bo to ich sprawa.

A czy ja oceniam? Ja napisałam, co myślę na temat "zaręczyn bez zaręczyn". Bo tak to wygląda. I nie mówię, że po zaręczynach trzeba zaraz lecieć zaklepywać salę, ale zaręczyny to moment, w którym dwoje ludzi mówi sobie, że planują wziąć ślub, że są na to gotowi emocjonalnie i w dużym stopniu ekonomicznie; że myślą, o ślubie, a nie, że "kiedyś pomyślą". Bo jeżeli ktoś chce się zaręczać tylko po to, żeby "przejść na wyższy etap związku" i móc się "lepiej poznawać" no to ja bym nie nazywała tego zaręczynami. Zresztą jak komuś zakomunikujesz, że się zaręczyliście, to pada pytanie: "Kiedy ślub?". I to jest po prostu naturalne. A jak odpowiesz: "Nie planujemy jeszcze, zaręczyliśmy się tak po prostu."- no to wg mnie jest kompletnie bez sensu.
Po co się zaręczać, skoro się nie planuje ślubu? I proszę nie używać argumentu "Planujemy, ale za jakieś kilka lat, bo teraz to jeszcze nie jesteśmy gotowi, jeszcze chcemy poczekać", bo taki argument moim zdaniem wyklucza sens zaręczyn. Zaręczyny=chcemy ślubu (choćby i teraz). Inną sprawą jest to, że na przygotowanie wesela potrzeba czasem dwóch lat, to jest po prostu niezależne od narzeczonych. Ale po co się zaręczać, skoro sami ludzie nie są na ślub gotowi?

[Almariel]

Napisane przez Jeanne90

A czy ja oceniam? Ja napisałam, co myślę na temat "zaręczyn bez zaręczyn". Bo tak to wygląda. I nie mówię, że po zaręczynach trzeba zaraz lecieć zaklepywać salę, ale zaręczyny to moment, w którym dwoje ludzi mówi sobie, że planują wziąć ślub, że są na to gotowi emocjonalnie i w dużym stopniu ekonomicznie; że myślą, o ślubie, a nie, że "kiedyś pomyślą". Bo jeżeli ktoś chce się zaręczać tylko po to, żeby "przejść na wyższy etap związku" i móc się "lepiej poznawać" no to ja bym nie nazywała tego zaręczynami. Zresztą jak komuś zakomunikujesz, że się zaręczyliście, to pada pytanie: "Kiedy ślub?". I to jest po prostu naturalne. A jak odpowiesz: "Nie planujemy jeszcze, zaręczyliśmy się tak po prostu."- no to wg mnie jest kompletnie bez sensu.
Po co się zaręczać, skoro się nie planuje ślubu? I proszę nie używać argumentu "Planujemy, ale za jakieś kilka lat, bo teraz to jeszcze nie jesteśmy gotowi, jeszcze chcemy poczekać", bo taki argument moim zdaniem wyklucza sens zaręczyn. Zaręczyny=chcemy ślubu (choćby i teraz). Inną sprawą jest to, że na przygotowanie wesela potrzeba czasem dwóch lat, to jest po prostu niezależne od narzeczonych. Ale po co się zaręczać, skoro sami ludzie nie są na ślub gotowi?

Zgadzam się , że zaręczyny powinny następować w momencie, kiedy ludzie są gotowi na ślub na każdej płaszczyźnie i konkretnie o nim myślą. Też mam takie zdanie . Wychodzę po prostu z założenia, że niech każdy się zaręcza kiedy chce i bierze ślub, kiedy chce, nie mnie oceniać co ma sens a co nie między dwojgiem ludzi. A poza tym uważam też, że każdy etap związku ma swój urok. Czas narzeczeństwa to okres, w którym przygotowujemy się do życia w małżeństwie, to czas, którym też trzeba się nacieszyć. Moim zdaniem oczywiście.

[Ashyshqa]

Napisane przez paczek1990

gitmartusiaa TYLKO zaręczyny? Zaręczyny to jest wejście w kolejny etap zwiazku.
Moim zdaniem bezsensem jest zaręczać się nie mając pracy i żadnych perspektyw na mieszkanie. Bo zaręczyny maja coś zmienić w zwiazku-nie musi to być data ślubu, ale choć zaplanowanie wspólnego mieszkania niedługo po zaręczynach. Bo co to za narzeczeństwo, gdzie mieszka się osobno i na garnuszku rodziców?

Do autorki-jeśli boisz się powiedzieć rodzicom to jak inne dziewczyny uważam, ze nie jesteś chyba gotowa na taki krok. Bo to jest Twoje życie, i jeśli się kochacie to nie rozumiem czego tu się bać w reakcji rodziców? No chyba że jeszcze chodzisz do liceum/technikum-w tym wieku zaręczyny uważam za aż za bardzo wczesne a nie wiem czemu tak powszechne dziś
Czyli przez 1,5roku nigdy nie był u Ciebie w domu? Nigdy nie widział się z Twoimi rodzicami? Dość dziwne dla mnie. I nie zdziwię sie wcale, jeśli Twoi rodzice będą mieli jakieś "ale", wkoncu maja oddać córkę w ręce kogoś kogo zobaczą pierwszy raz Skoro Twój Tż nie am rodziców i np mieszka sam-to zorganizujcie kolacje u niego i zaproście Twoich rodziców. Podejrzewam, ze już samo zaproszenie wywołałoby przeczucie co będzie

Wiesz co, tak czytając Twoją wypowiedź mam wrazenie, że mylisz zaręczyny ze ślubem. Narzeczeństwo nie musi mieszkac razem, a nawet w opinii większości społeczeństwa nie powinno (nie chcę oceniać niczyich poglądów, bo mamy prawi do swoich, ale prawda jest taka, że wciąż żyjemy dość tradycyjnie).
Poza tym nie przeczytałaś dokładnie wypowiedzi autorki - jej rodzice nie poznali RODZICÓW chłopaka, a nie jego samego.

Napisane przez OoOolka91OoO

No więc tak, mam 20 lat. Oczywiście moi rodzice znają mojego TŻ od prawie 2 lat także nie oddają mnie nieznanemu facetowi Moja mama jest strasznie zasadnicza i ona myśli że jak zaręczyny to od razu musi być ślub. A my chcemy żeby po prostu to był jakiś kolejny etap w naszym wspólnym życiu. Nie mieszkamy razem ale szukamy jakiegoś mieszkanka powoli. On pracuje, a ja jeszcze nie. Sądzę, że narzeczeństwo jest po to aby poznać się jeszcze lepiej, aby zobaczyć jak może być w małżeństwie itd. Ślubu na razie nie planujemy. Może za jakieś 2 lata

Mówisz, że Twoja mama jest zasadnicza i będzie zaręczyny traktować, jakby ślub już wisiał w powietrzu, ale nie będzie miała nic przeciwko temu, żebyście razem zamieszkali? Jeżeli macie takie plany wspolnego mieszkania, to ja nie widzę przeszkód, żeby planować ślub.

Z tego co piszesz to nie wiem dokładnie, jak i chyba większość z nas czytających ten wątek, jakich zmien oczekujesz po zaręczynach. Zgadzam sie, że zaręczyny powinny wyrażać gotowość spędzenia z ta osobą reszty życia i świadome dążenie do małżeństwa. Może to być za rok, dwa a nawet trzy, ale powinno iść w parze z myśleniem o przyszłości, wspólnym oszczędzaniem na nią.

Co do rodziców, to trochę odcinanie pępowiny. Nigdy nie jest łatwe, dla żadnej ze stron, ale świadczy o dojrzałości. Jestem gotowa wyfrunąć "niedługo" z gniazda i się do tego przygotowuję - chcę być w porządku z rodzicami więc im o tym mówię i tyle.

[Madzionella]

Witam, czytając ten wątek postanowiłam wtrącić także i swoje 3 grosze.
Ja zareczylam się z moim TŻ-tem mając 22 lata, obecnie mam 23. I mimo, że już rok od tego pieknego dnia minął wciąz nie ustaliliśmy daty ślubu, jedynie w przybliżeniu wiemy, w ktorym roku chcemy wziąć slub, a to już coś. Nie jest tak, że zaręczyny od razu mają oznaczać dziki pęd do ołtarza. Wiadomo, że najlepiej jest, gdy okres narzeczeństwa nie trwa zbyr długo, ale w dzisiejszych czasach nie wszystko jest tak proste jak bysmy tego chcieli. Rodzicami bym się aż tak bardzo nie przejmowala, a przynajmniej nie dobijała sobie do glowy że ich reakcja bedzie nie wiadomo jak zła. Ja, podobnie jak autorka wątku obawiałam się reakcji rodziny, ale głownie ze względu na żałobę po mojej babci, która umarła niedlugo po tym jak sie zaręczyliśmy (wtedy nie powiedzieliśmy o tym nikomu). Jednak powoli wszystko się ukladało, do tego stopnia ze moja mama wreszcie przestała się czepiać TŻ-ta (ciekawe na jak długo ). Co prawda przed nami teraz ustalenie daty slubu, więc i kolejne fochy mojej zaborczej mamy, ale nic to. Dla Autorki wątku moja rada - nie bać się na zapas, za reakcje innych nie możesz odpowiadać, rodzice pogadają, pogadają, ale i tak w ostatecznym rozrachunku zrobisz to co ty będziesz uważała za stosowne. Ważne by najgorszy okres burzy i naporu przetrzymać i robic swoje. W końcu przecież rodzice za Ciebie, droga Autorko, nie przeżyją życia, choćby nawet mieli najlepsze chęci.

Pozdrawiam i powodzenia!

[agusiajnw]

Napisane przez Madzionella

Witam, czytając ten wątek postanowiłam wtrącić także i swoje 3 grosze.
Ja zareczylam się z moim TŻ-tem mając 22 lata, obecnie mam 23. I mimo, że już rok od tego pieknego dnia minął wciąz nie ustaliliśmy daty ślubu, jedynie w przybliżeniu wiemy, w ktorym roku chcemy wziąć slub, a to już coś. Nie jest tak, że zaręczyny od razu mają oznaczać dziki pęd do ołtarza. Wiadomo, że najlepiej jest, gdy okres narzeczeństwa nie trwa zbyr długo, ale w dzisiejszych czasach nie wszystko jest tak proste jak bysmy tego chcieli. Rodzicami bym się aż tak bardzo nie przejmowala, a przynajmniej nie dobijała sobie do glowy że ich reakcja bedzie nie wiadomo jak zła. Ja, podobnie jak autorka wątku obawiałam się reakcji rodziny, ale głownie ze względu na żałobę po mojej babci, która umarła niedlugo po tym jak sie zaręczyliśmy (wtedy nie powiedzieliśmy o tym nikomu). Jednak powoli wszystko się ukladało, do tego stopnia ze moja mama wreszcie przestała się czepiać TŻ-ta (ciekawe na jak długo ). Co prawda przed nami teraz ustalenie daty slubu, więc i kolejne fochy mojej zaborczej mamy, ale nic to. Dla Autorki wątku moja rada - nie bać się na zapas, za reakcje innych nie możesz odpowiadać, rodzice pogadają, pogadają, ale i tak w ostatecznym rozrachunku zrobisz to co ty będziesz uważała za stosowne. Ważne by najgorszy okres burzy i naporu przetrzymać i robic swoje. W końcu przecież rodzice za Ciebie, droga Autorko, nie przeżyją życia, choćby nawet mieli najlepsze chęci.

Pozdrawiam i powodzenia!

z tym się zgadzam w 100%
szkoda tylko, że niektórzy rodzice tego nie rozumieją

[hermeleginda]

A może by tak nie powiedzieć rodzicom o zaręczynach... Nie powiedzieć też o ślubie... Spotkaliście wokół siebie taką sytuację, w której młodzi wzięli ślub w tajemnicy? takie rzeczy to tylko w filmach? Czy może także w codzienności?