Uzależnienie od słodyczy

nowy_user · 2016-12-19, 09:09

Witajcie forumowiczki. Od razu zaznaczam, że jestem mężczyzną. Pomóżcie mi zrozumieć wasz kobiecy punkt widzenia i co sądzicie o tym co napiszę.

Mam 40 lat, żona 36. Zawsze była atrakcyjną i zgrabną kobietą, ale wiadomo, z wiekiem zachodzą w organizmie zmiany, zwalnia przemiana materii i ostatnio zaczęła dość szybko tyć. W ciągu 3 lat przytyła 10 kg i z tego co widzę na tym się nie skończy.

Nie zna umiaru w jedzeniu słodyczy. Przeróżne czekoladki, ciasteczka, lody pochłania po kilka razy dziennie. Gdy była młodsza, miała dobrą przemianę materii, teraz to wszystko jej się odkłada. Do tego dochodzi problem z 9-letnią córką, u której lekarz stwierdził już nadwagę, bo gdy matka sama się objada, to przy okazji częstuje dziecko.

W pewnym momencie zacząłem jej dawać do zrozumienia, że może już czas ograniczyć te słodycze, ale odpowiedzi, w zależności od jej humoru, były albo grzeczne:

“Może jestem uzależniona, ale nie mam zamiaru odmawiać sobie w życiu przyjemności”

albo mniej przyjemne:

“Mam w dupie czy ci się podobam, mamy dzieci to i tak mnie nie zostawisz”.

Albo pokazywała mi na ulicy najgrubsze kobiety, jakie mijaliśmy i mówiła “Zobacz jaka ona jest gruba, ja takiej dupy jeszcze nie mam”.

Dodam, że sam dbam o siebie, od wielu lat regularnie uprawiam sport i ogólnie zależy mi, żeby nie musiała się za mnie wstydzić. Dla niej nawet wyjście na spacer do parku jest jak kara, ideał spędzania wolnego czasu to jest usiąść na kanapie przed telewizorem z kawałkiem ciasta.

Ciekaw jestem co wy, kobiety, o tym myślicie. Czy obżeranie się słodyczami to faktycznie aż taka rozkosz, że widzi co się dzieje i nie potrafi się opanować?

krystyna77 · 2016-12-19, 09:57

różne humory? może w ten sposób zajada stres.

Rayne · 2016-12-19, 09:59

Przecież dokładnie ten sam post już się tu kiedyś pojawił (tylko chyba na innym podforum).

**3ebdb6c370169ce1a39c163fc8d64643247d9f80** · 2016-12-19, 10:22

Jeżeli nie jesteś kolejnym prawilnym trolem...

Uzależnienie od cukru nie rozróżnia płci i podlegają mu tak samo mężczyźni, jak i kobiety. Detoks trwa ok. 3 tygodni i w zależności od stopnia uzależnienia, mogą towarzyszyć silniejsze lub słabsze objawy narkotycznego głodu. Jeśli sam zainteresowany nie wykazuje silnej determinacji to nic nie zrobisz.

fabregasowa · 2016-12-21, 18:58

potwierdzam. Niestety cukier uzależnia bardziej niż kokaina, ale dla pocieszenia dodam, że jak długo się nie je to już się nie pamięta i nie tęskni za tym smakiem

**201710061000** · 2016-12-21, 21:29

Cukier to narkotyk. Niestety

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

**e60e5454b131baabfef11f4156e093bc04f95d5e_5ebdcd725ac57** · 2016-12-21, 21:41

Taki wątek już był. Sama tyle w rok przytyłam, choć się ruszam. Niestety ciężko się z tym choler....em rozstać i bez jej chęci, sam nic nie zrobisz. Ja bym dała spokój, bo takim gadaniem nic nie zdziałasz, a ją wkurzysz i może być gorzej - sama tak mam. Jak jej będzie z tym źle, zacznie zauważać to wtedy okaż wsparcie. Albo zacznij od innej strony, od tej że się o nią martwisz i o jej i córki zdrowie.

**Slowiczeq90** · 2016-12-22, 13:14

Troche mnie dziwi sytuacja, że Ty o siebie dbasz, a żona wręcz przeciwnie. Zwykle ludzie tyją oboje. Może podejdź ją od innej strony? Zaproponuj jakąś wspólną aktywnośc, także z córką skoro też zaczyna tyć. Szczególnie dla dziecka to jest ważne, bo jak teraz nie zaszczepicie w niej miłości do sportu, to potem sama skończy przed telewizorem z ciastem.
Wyjdźcie razem na basen, pojedźcie na rowery, wybierzcie się razem w góry. Idzie zima to może łyżwy albo narty?

**3ebdb6c370169ce1a39c163fc8d64643247d9f80** · 2016-12-22, 14:48

Cytat:

Napisane przez Slowiczeq90

Troche mnie dziwi sytuacja, że Ty o siebie dbasz, a żona wręcz przeciwnie. Zwykle ludzie tyją oboje. Może podejdź ją od innej strony? Zaproponuj jakąś wspólną aktywnośc, także z córką skoro też zaczyna tyć. Szczególnie dla dziecka to jest ważne, bo jak teraz nie zaszczepicie w niej miłości do sportu, to potem sama skończy przed telewizorem z ciastem.
Wyjdźcie razem na basen, pojedźcie na rowery, wybierzcie się razem w góry. Idzie zima to może łyżwy albo narty?

Wszystko ok tylko to zaznaczone to straszny BS. Można się ogarnąć w każdym wieku. Zaszczepianie dobrych nawyków - jak najbardziej wartościowa sprawa, ale w żadnym wypadku nie determinująca na zasadzie "teraz albo nigdy".

Georgina_Kincaid · 2016-12-22, 17:35

[1=3ebdb6c370169ce1a39c163 fc8d64643247d9f80;6887870 6]Wszystko ok tylko to zaznaczone to straszny BS. Można się ogarnąć w każdym wieku. Zaszczepianie dobrych nawyków - jak najbardziej wartościowa sprawa, ale w żadnym wypadku nie determinująca na zasadzie "teraz albo nigdy".[/QUOTE]
Tylko później jest dużo ciężej. Wiem, bo sama codziennie walczę z tym, żeby iść na siłownię, i nie zjeść 'jeszcze jednego kawałka'.
Niech uczy dziecko póki młode, będzie miało łatwiej w przyszłości.

2016-12-19, 09:09	#1
nowy_user Przyczajenie Zarejestrowany: 2016-12 Wiadomości: 1	Uzależnienie od słodyczy Witajcie forumowiczki. Od razu zaznaczam, że jestem mężczyzną. Pomóżcie mi zrozumieć wasz kobiecy punkt widzenia i co sądzicie o tym co napiszę. Mam 40 lat, żona 36. Zawsze była atrakcyjną i zgrabną kobietą, ale wiadomo, z wiekiem zachodzą w organizmie zmiany, zwalnia przemiana materii i ostatnio zaczęła dość szybko tyć. W ciągu 3 lat przytyła 10 kg i z tego co widzę na tym się nie skończy. Nie zna umiaru w jedzeniu słodyczy. Przeróżne czekoladki, ciasteczka, lody pochłania po kilka razy dziennie. Gdy była młodsza, miała dobrą przemianę materii, teraz to wszystko jej się odkłada. Do tego dochodzi problem z 9-letnią córką, u której lekarz stwierdził już nadwagę, bo gdy matka sama się objada, to przy okazji częstuje dziecko. W pewnym momencie zacząłem jej dawać do zrozumienia, że może już czas ograniczyć te słodycze, ale odpowiedzi, w zależności od jej humoru, były albo grzeczne: “Może jestem uzależniona, ale nie mam zamiaru odmawiać sobie w życiu przyjemności” albo mniej przyjemne: “Mam w dupie czy ci się podobam, mamy dzieci to i tak mnie nie zostawisz”. Albo pokazywała mi na ulicy najgrubsze kobiety, jakie mijaliśmy i mówiła “Zobacz jaka ona jest gruba, ja takiej dupy jeszcze nie mam”. Dodam, że sam dbam o siebie, od wielu lat regularnie uprawiam sport i ogólnie zależy mi, żeby nie musiała się za mnie wstydzić. Dla niej nawet wyjście na spacer do parku jest jak kara, ideał spędzania wolnego czasu to jest usiąść na kanapie przed telewizorem z kawałkiem ciasta. Ciekaw jestem co wy, kobiety, o tym myślicie. Czy obżeranie się słodyczami to faktycznie aż taka rozkosz, że widzi co się dzieje i nie potrafi się opanować?

2016-12-19, 09:57	#2
krystyna77 Rozeznanie Zarejestrowany: 2014-09 Wiadomości: 696	Dot.: Uzależnienie od słodyczy różne humory? może w ten sposób zajada stres.

2016-12-19, 09:59	#3
Rayne Wtajemniczenie Zarejestrowany: 2006-03 Lokalizacja: Gdańsk/Warszawa Wiadomości: 2 927	Dot.: Uzależnienie od słodyczy Przecież dokładnie ten sam post już się tu kiedyś pojawił (tylko chyba na innym podforum). __________________ Signature deleted.

2016-12-19, 10:22	#4
3ebdb6c370169ce1a39c163fc8d64643247d9f80 Konto usunięte Zarejestrowany: 2016-09 Wiadomości: 9 219	Dot.: Uzależnienie od słodyczy Jeżeli nie jesteś kolejnym prawilnym trolem... Uzależnienie od cukru nie rozróżnia płci i podlegają mu tak samo mężczyźni, jak i kobiety. Detoks trwa ok. 3 tygodni i w zależności od stopnia uzależnienia, mogą towarzyszyć silniejsze lub słabsze objawy narkotycznego głodu. Jeśli sam zainteresowany nie wykazuje silnej determinacji to nic nie zrobisz.

2016-12-21, 18:58	#5
fabregasowa Zakorzenienie Zarejestrowany: 2010-06 Lokalizacja: Warszawa Wiadomości: 4 793	Dot.: Uzależnienie od słodyczy potwierdzam. Niestety cukier uzależnia bardziej niż kokaina, ale dla pocieszenia dodam, że jak długo się nie je to już się nie pamięta i nie tęskni za tym smakiem __________________ Wymiana kosmetyczna https://wizaz.pl/forum/showthread.ph...0#post52630770

2016-12-21, 21:29	#6
201710061000 Konto usunięte Zarejestrowany: 2016-12 Wiadomości: 74	Dot.: Uzależnienie od słodyczy Cukier to narkotyk. Niestety Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

2016-12-21, 21:41	#7
e60e5454b131baabfef11f4156e093bc04f95d5e_5ebdcd725ac57 Konto usunięte Zarejestrowany: 2013-11 Wiadomości: 4 924	Dot.: Uzależnienie od słodyczy Taki wątek już był. Sama tyle w rok przytyłam, choć się ruszam. Niestety ciężko się z tym choler....em rozstać i bez jej chęci, sam nic nie zrobisz. Ja bym dała spokój, bo takim gadaniem nic nie zdziałasz, a ją wkurzysz i może być gorzej - sama tak mam. Jak jej będzie z tym źle, zacznie zauważać to wtedy okaż wsparcie. Albo zacznij od innej strony, od tej że się o nią martwisz i o jej i córki zdrowie.

2016-12-22, 13:14	#8
Slowiczeq90 BAN stały Zarejestrowany: 2013-09 Wiadomości: 33	Dot.: Uzależnienie od słodyczy Troche mnie dziwi sytuacja, że Ty o siebie dbasz, a żona wręcz przeciwnie. Zwykle ludzie tyją oboje. Może podejdź ją od innej strony? Zaproponuj jakąś wspólną aktywnośc, także z córką skoro też zaczyna tyć. Szczególnie dla dziecka to jest ważne, bo jak teraz nie zaszczepicie w niej miłości do sportu, to potem sama skończy przed telewizorem z ciastem. Wyjdźcie razem na basen, pojedźcie na rowery, wybierzcie się razem w góry. Idzie zima to może łyżwy albo narty?

2016-12-22, 17:35	#10
Georgina_Kincaid Zakorzenienie Zarejestrowany: 2015-05 Wiadomości: 8 405	Dot.: Uzależnienie od słodyczy [1=3ebdb6c370169ce1a39c163 fc8d64643247d9f80;6887870 6]Wszystko ok tylko to zaznaczone to straszny BS. Można się ogarnąć w każdym wieku. Zaszczepianie dobrych nawyków - jak najbardziej wartościowa sprawa, ale w żadnym wypadku nie determinująca na zasadzie "teraz albo nigdy".[/QUOTE] Tylko później jest dużo ciężej. Wiem, bo sama codziennie walczę z tym, żeby iść na siłownię, i nie zjeść 'jeszcze jednego kawałka'. Niech uczy dziecko póki młode, będzie miało łatwiej w przyszłości. __________________ Statystyki pokazują, że większość śmiertelników zaprzedaje dusze z pięciu powodów: seksu, pieniędzy, władzy, zemsty i miłości. Dokładnie w tej kolejności. - Richelle Mead

Ten wątek obecnie przeglądają: 1 (0 użytkowników i 1 gości)