Do szczęśliwego życia naprawdę nie trzeba dużo.

[kamtumi]

Czy zgadzacie sie z ta teza? Nie trzeba opływać w luksusach, nie trzeba mieć niewiadomo jak pieknie w domu, nie trzeba mieć super auta, super ciuchów, gadzetów, aby czuć się szczęsliwym? Można miec niewiele a można być bardzo szczęsliwym. Czy uważacie ta teze za prawdziwą?

[201607050913]

Tak, ja się zgadzam.

[201703061208]

też się zgadzam, szczęście na pewno nie polega na materialnych rzeczach, ponieważ to zawsze można w jednej chwili stracić. Może frazes, ale jak wielu ludzi o tym zapomina i skupiają się tylko na pomnażaniu swojego majątku, różnych dóbr itp. Ważne jest życie w zgodzie ze sobą i wartościami, zdrowie swoje i bliskich, rodzina sama w sobie, stabilna sytuacja z pracą, rozwój i mądrzy ludzie wokół (z nadzieją, że potomstwo też takie będzie To chyba wszystko.

[Nimfa20]

Napisane przez kamtumi

Czy zgadzacie sie z ta teza? Nie trzeba opływać w luksusach, nie trzeba mieć niewiadomo jak pieknie w domu, nie trzeba mieć super auta, super ciuchów, gadzetów, aby czuć się szczęsliwym? Można miec niewiele a można być bardzo szczęsliwym. Czy uważacie ta teze za prawdziwą?

Coś w tym jest, jednak takie założenie czasem wypływa z doświadczenia.

Jedni mają mieszkania, mają jakiś tam samochód, pracę , wystarcza od 10 do 10 , a i tak narzekają, bo : mogliby mieć domek, bo co ta mieszkanie na 6 pietrze w bloku w środku miasta; co to za auto, jak nie ma klimatyzacji tego i tamtego, a praca na 3 zmiany za tyle i tyle to kpina...


Wiadomo, każdy ma jakieś marzenia, chciałby mieć lepiej, ale czasem ciężko docenić rzeczy , które mamy na co dzień.

Mało z nas pewnie docenia to, że rano wstajemy i ... możemy chodzić, widzieć , mamy sprawne ręce i inne części ciała, mamy gdzie wrócić po pracy i ze mamy tę pracę.


Ja mam problem ze wzrokiem. Bez okularów w zasadzie 'nie żyję'. W środę po pracy przyszłam do domu, jak co dzień ściągałam okulary, żeby umyć twarz. Okulary spadły mi na kafelki i wypadło szkło.

Bez okularów ani nie poczytam, anie nie posiedzę na necie, ani nigdzie nie pójdę...


Ci, co w życiu coś przeszli, np. wypadek , rozwód rodziców itp. chyba bardziej doceniają to co mają .

Ja jestem taką osobą, że dużo bym chciała m.in. jakiś domek/mieszkanie , z którego wychodzi się bezpośrednio na ogród.
Z drugiej strony, mam ogród za podwórkiem i bardzo to doceniam, że zwierzęta mają gdzie wyjść, że mogę trzymać papugi i króliki.

Mam dużo roślin i innych rzeczy, które cieszą oko

[MsLizard]

Zgadzam się z tym stwierdzeniem w 100%.

Napisane przez Nimfa20

Ci, co w życiu coś przeszli, np. wypadek , rozwód rodziców itp. chyba bardziej doceniają to co mają .

Pięknie powiedziane, czasami patrzę na znajomych, których życie obiektywnie patrząc nie jest złe a oni ciągle narzekają. Myślę, że właśnie z jednej strony wynika to z tego, że nigdy im nie było naprawdę źle i nie mają porównania a z drugiej mimo tej całej 'wspaniałej otoczki' nie są szczęśliwi bo nie żyją tak jak oni chcą a jak wypada w oczach rodziny, społeczeństwa.

[201605161006]

Napisane przez MsLizard

Zgadzam się z tym stwierdzeniem w 100%.



Pięknie powiedziane, czasami patrzę na znajomych, których życie obiektywnie patrząc nie jest złe a oni ciągle narzekają. Myślę, że właśnie z jednej strony wynika to z tego, że nigdy im nie było naprawdę źle i nie mają porównania a z drugiej mimo tej całej 'wspaniałej otoczki' nie są szczęśliwi bo nie żyją tak jak oni chcą a jak wypada w oczach rodziny, społeczeństwa.

Bo tak wygląda niestety rzeczywistość, że ludzie niedoświadczeni przez los często bywają po prostu płytcy emocjonalnie. Nie jest tak zawsze, ale ja się często z tym spotykam.

[blekitne_niebo]

Napisane przez kamtumi

Czy zgadzacie sie z ta teza? Nie trzeba opływać w luksusach, nie trzeba mieć niewiadomo jak pieknie w domu, nie trzeba mieć super auta, super ciuchów, gadzetów, aby czuć się szczęsliwym? Można miec niewiele a można być bardzo szczęsliwym. Czy uważacie ta teze za prawdziwą?

Nie, nie uważam tej tezy za prawdziwą. Dążę do tego by mieć dużo pieniędzy - pieniądze są dla mnie sposobem na realizację życiowych celów a także sposobem na zabezpieczenie swojej przyszłości.
Chcę się szkolić i zdobywać coraz wyższe kwalifikacje (to ogromne koszty), chcę podróżować po świecie (i to nie w opcji "byle taniej" z chudym portfelem), chcę mieć duże mieszkanie (urządzone w wymarzony sposób i w wymarzonej lokalizacji), chcę w życiu codziennym nie musieć decydować się na tańsze opcje.
Nie mówię tu o luksusach typu najdroższy samochód, ale nawet przeciętne życie z roku na rok staje się coraz droższe.
Przez pewien (na szczęście dość krótki) okres czasu miałam bardzo mało pieniędzy. Byłam nieszczęśliwa i zaczynałam stawać się zgorzkniała. Od kiedy podjęłam dodatkową pracę nareszcie śpię spokojnie i już się nie boję że nagła wizyta u dentysty zrujnuje mój budżet.

Podsumowując: by wieść szczęśliwe życie są mi potrzebne stosunkowo duże pieniądze, aczkolwiek nie są one jedynym gwarantem tegoż szczęścia.

[201705250955]

Szczęście to pojęcie względne, ale dla mnie to jest po prostu spokojne tu i teraz. Im dalej w las tym człowiek chce więcej (widzę po sobie), ale rozważałabym to w kategoriach spełnienia. Doceniam k a ż d y dzień, w którym czuję się dobrze fizycznie i psychicznie. A problemy... kto ich nie ma?

[signorinia]

Zgadzam się

[ellish]

Jeszcze 1,5 roku temu bym sie nie zgodzila.
Odkad zachorowalam - zgadzam sie.

[laisla]

Nie do końca się zgadzam. Nie trzeba mieć nie wiadomo ile aby czuć się szczęśliwie ale trzeba mieć tyle aby czuć się bezpiecznym. Nie ma szczęścia bez poczucia bezpieczeństwa więc nie wierzę w szczęście ludzi biednych. Chyba, że są jakimiś samotnikami oderwanymi od społeczeństwa i rodziny ascetami, wtedy to tak. Zdrowymi ascetami rzecz jasna.
Ale z drugiej strony także szczęśliwy nie poczuje się człowiek, który nie potrafi powiedzieć stop. zarabianiu, gromadzeniu, zdobywaniu. Zawsze znajdzie się ktoś, kto zdobędzie, zgromadzi i zarobi więcej więc nieszczęśnik spokoju nie zazna mając mniej od kogoś

[Mijanou]

Napisane przez kamtumi

Czy zgadzacie sie z ta teza? Nie trzeba opływać w luksusach, nie trzeba mieć niewiadomo jak pieknie w domu, nie trzeba mieć super auta, super ciuchów, gadzetów, aby czuć się szczęsliwym? Można miec niewiele a można być bardzo szczęsliwym. Czy uważacie ta teze za prawdziwą?

To zależy od osobistej definicji szczęscia. Dla jednego faktycznie to będą auta, gadżety, ciuchy itp. Dla drugiego zdrowie. Dla jeszcze innego miłość i poczucie bezpieczeństwa. Przykłady można mnożyć.

[kamtumi]

Czy wśród znajomych zauwazacie tendencje do "pręzenia sie aby zarabiac jak najwiecej"?

Mam znajomych ktorych tak mocno pieniadz zjadl ze stali sie niewolnikami. Pracuja od rana do wieczora, nie maja czasu dlaswoich dzieci, dla rodziny, a nawet czasu na konkretny odpoczynek. Wszystko robia w biegu i pospiechu, nie potrafiac sie zrelaksowac naet na wakacjach. Oto co zrobily z nich pieniadze.

[madana]

Napisane przez ellish

Jeszcze 1,5 roku temu bym sie nie zgodzila.
Odkad zachorowalam - zgadzam sie.

- identycznie, na dodatek w ciągu roku poważna choroba przytrafiła się i mojemu mężowi, i mi- dlatego naprawdę wiem, że tym, co pozwala na dobre życie- jest zdrowie- coś, czego się nie dostrzega często, gdy wszystko jest z nim dobrze.A my przez duuużą część naszego życia byliśmy bardzo zdrowi.
Naprawdę można żyć spokojnie bez całego mnóstwa rzeczy i do dobrego życia wcale dużo nie potrzeba.
Może dlatego np. pojąć nie mogę, jak ktoś robi rzeczy, które zdrowie niszczą sami.

[Nimfa20]

Napisane przez blekitne_niebo

Nie, nie uważam tej tezy za prawdziwą. Dążę do tego by mieć dużo pieniędzy - pieniądze są dla mnie sposobem na realizację życiowych celów a także sposobem na zabezpieczenie swojej przyszłości.

Masz kasę, stać Cię na wiele rzeczy. Dzisiaj dowiadujesz się, że masz zaawansowanego raka czy inną nieuleczalną chorobę i zostało Ci pół, rok, dwa lata życia. Ile w tym momencie warte są odłożone pieniądze?



Wiem, o co Ci chodzi. To, że można na coś zachorować nie znaczy również, że nie warto mieć w życiu marzeń, celów i do nich dążyć


Takie skomplikowane trochę

[kobietasukcesu]

Napisane przez kamtumi

Czy zgadzacie sie z ta teza? Nie trzeba opływać w luksusach, nie trzeba mieć niewiadomo jak pieknie w domu, nie trzeba mieć super auta, super ciuchów, gadzetów, aby czuć się szczęsliwym? Można miec niewiele a można być bardzo szczęsliwym. Czy uważacie ta teze za prawdziwą?

Nie. Nawet jesli pieniadze szczescia nie daja, to ich brak zwykle psuje ludziom nastroj.
Nie trzeba od razu kupowac auta za pol miliona, ale kto by nie chcial miec zapasu pieniedzy?

---------- Dopisano o 17:24 ---------- Poprzedni post napisano o 17:22 ----------

Napisane przez takasobie93

Bo tak wygląda niestety rzeczywistość, że ludzie niedoświadczeni przez los często bywają po prostu płytcy emocjonalnie. Nie jest tak zawsze, ale ja się często z tym spotykam.

A tak, w koncu cierpienie uszlachetnia itd

A mozna byc doswiadczonym przez los, a mimo to byc materialista. Jak sa duze problemy to sie nimi zajmuje, jak nie to sie ma problemy pierwszego swiata Tak tez sie da.

[_Mia]

Napisane przez blekitne_niebo

Nie, nie uważam tej tezy za prawdziwą. Dążę do tego by mieć dużo pieniędzy - pieniądze są dla mnie sposobem na realizację życiowych celów a także sposobem na zabezpieczenie swojej przyszłości.
Chcę się szkolić i zdobywać coraz wyższe kwalifikacje (to ogromne koszty), chcę podróżować po świecie (i to nie w opcji "byle taniej" z chudym portfelem), chcę mieć duże mieszkanie (urządzone w wymarzony sposób i w wymarzonej lokalizacji), chcę w życiu codziennym nie musieć decydować się na tańsze opcje.
Nie mówię tu o luksusach typu najdroższy samochód, ale nawet przeciętne życie z roku na rok staje się coraz droższe.
Przez pewien (na szczęście dość krótki) okres czasu miałam bardzo mało pieniędzy. Byłam nieszczęśliwa i zaczynałam stawać się zgorzkniała. Od kiedy podjęłam dodatkową pracę nareszcie śpię spokojnie i już się nie boję że nagła wizyta u dentysty zrujnuje mój budżet.

Podsumowując: by wieść szczęśliwe życie są mi potrzebne stosunkowo duże pieniądze, aczkolwiek nie są one jedynym gwarantem tegoż szczęścia.

No i co, tak naprawdę dużo trzeba było, żebyś wiodła satysfakcjonujące życie? Ruszyć dupkę i zacząć zmiany, tyle

[unlimited]

Szczescie? Obudzić sie w ciepłym łóżku, wypić kawę obserwując wschód słońca, czuć na ramieniu dłoń osoby ktora nas kocha i szanuje, obserwować leniwe przeciąganie się kota w słońcu, usłyszeć tupot malych bosych stópek na podłodze i możliwość zaciągnięcia się zapachem tych malych delikatnych włosków kiedy się we mnie wtulają. Dzięki temu jestem najbogatszym i najszczęśliwszym człowiekiem na świecie.

[JaOna19]

Wiadomo , że nie można zwariować na punkcie materialnym , ale nie oszukujmy się.Bez stabilizacji materialnej szczęścia nie zbudujesz.
Sama jestem po wypadku i wiem , że po takich sytuacjach oprócz wsparcia bliskich potrzebna jest też pomoc materialna.

[MsLizard]

Napisane przez unlimited

Szczescie? Obudzić sie w ciepłym łóżku, wypić kawę obserwując wschód słońca, czuć na ramieniu dłoń osoby ktora nas kocha i szanuje, obserwować leniwe przeciąganie się kota w słońcu, usłyszeć tupot malych bosych stópek na podłodze i możliwość zaciągnięcia się zapachem tych malych delikatnych włosków kiedy się we mnie wtulają. Dzięki temu jestem najbogatszym i najszczęśliwszym człowiekiem na świecie.

[201701300929]

Napisane przez kamtumi

Czy wśród znajomych zauwazacie tendencje do "pręzenia sie aby zarabiac jak najwiecej"?

Mam znajomych ktorych tak mocno pieniadz zjadl ze stali sie niewolnikami. Pracuja od rana do wieczora, nie maja czasu dlaswoich dzieci, dla rodziny, a nawet czasu na konkretny odpoczynek. Wszystko robia w biegu i pospiechu, nie potrafiac sie zrelaksowac naet na wakacjach. Oto co zrobily z nich pieniadze.

pytanie tylko czy pracuja na zlote kolie z perlami czy na rate kredytu i utrzymanie dzieci

Czy zgadzacie sie z ta teza? Nie trzeba opływać w luksusach, nie trzeba mieć niewiadomo jak pieknie w domu, nie trzeba mieć super auta, super ciuchów, gadzetów, aby czuć się szczęsliwym? Można miec niewiele a można być bardzo szczęsliwym. Czy uważacie ta teze za prawdziwą?

oczywiscie, ze nie trzeba miec super willi, ciuchow z najlepszego jedwabiu i Bentleya. Ale trzeba miec pewna stabilizacje materialna , i nie oszukujmy sie -dla wiekszosci ludzi pewien sredni poziom zycia jest szczytem mozliwosci- bo willi i Bentleya wiekszosc sie nie dorobi, ale niemal kazdy chce sie dorobic swojego mieszkania ( a np w takiej Warszawie wcale nie jest to oczywiste)
Ja np jestem nieszczesliwa wlasnie dlatego, ze na owe mieszkanie mnie nie stac, a uwazam to za cos bardzo podstawowego...

[MsLizard]

Napisane przez Nocna Nimfa

Ja np jestem nieszczesliwa wlasnie dlatego, ze na owe mieszkanie mnie nie stac, a uwazam to za cos bardzo podstawowego...

Mnie w tym momencie życia też nie stać i nie uważam, że jest to coś co mogłoby mnie unieszczęśliwić, jedynie pewna niedogodność. Uważam, że brak pieniędzy to i tak najmniejszy problem, łatwiej zarobić pieniądze niż odzyskać zdrowie, odbudować relacje z bliskimi, być dobrą matką/ojcem.

[Vilqa]

Napisane przez Nimfa20

Masz kasę, stać Cię na wiele rzeczy. Dzisiaj dowiadujesz się, że masz zaawansowanego raka czy inną nieuleczalną chorobę i zostało Ci pół, rok, dwa lata życia. Ile w tym momencie warte są odłożone pieniądze?



Wiem, o co Ci chodzi. To, że można na coś zachorować nie znaczy również, że nie warto mieć w życiu marzeń, celów i do nich dążyć


Takie skomplikowane trochę

Otóż, doświadczenie mnie uczy, że bardzo wiele. Lepiej mieć kasę, jeśli chorujesz na raka (czy cokolwiek innego). Uwierz mi na słowo. Wiesz ile się czeka na rezonans z NFZetu przy glejaku? Glejaku! Nie skręceniu kostki. I do tego w kolejce przeskakują cię zebrane z ulicy pijane żule. Prywatnie, za x- set złotych masz od ręki.

Dwa, z tezą autorki wątku się nie zgadzam. Nie umiałabym być szczęśliwa jesli nie miałabym dostatecznej ilości pieniędzy. Pieniądze dają poczucie bezpieczeństwa. Miałam w życiu taki czas, że 50 zł musiało starczyć na całotygodniowe wyżywienie. Nigdy więcej.

Nie chodzi też o to żeby kasę dusić i sępić na wszystko (nie liczę odkładania na emeryturę. Wszak to państwo nic mi nie da). Ja z nich lubię korzystać.

[makarona]

Dla niektórych mało to tyle, co dla innych już dużo.
Ale zgadzam się z tezą, myślę, że małe rzeczy budują nasze szczęście.
Największą i najpiękniejszą rzeczą, która nam się przytrafia jest osoba, która zawsze jest obok nas i codziennie rano budzi nas buziakiem.

[GgochaA]

Napisane przez MsLizard

Mnie w tym momencie życia też nie stać i nie uważam, że jest to coś co mogłoby mnie unieszczęśliwić, jedynie pewna niedogodność. Uważam, że brak pieniędzy to i tak najmniejszy problem, łatwiej zarobić pieniądze niż odzyskać zdrowie, odbudować relacje z bliskimi, być dobrą matką/ojcem.

Kwestia indywidualnych potrzeb. Mnie też nie stać i nie jest to "pewna niedogodność" tylko wielka niedogodność i jak najbardziej unieszczęśliwia mnie to. Wielu moich znajomych ma podobnie.

---------- Dopisano o 12:23 ---------- Poprzedni post napisano o 12:22 ----------

Napisane przez makarona

Największą i najpiękniejszą rzeczą, która nam się przytrafia jest osoba, która zawsze jest obok nas i codziennie rano budzi nas buziakiem.

Tobie. Dla samotnika nie będzie to żadnym szczęściem.

[ellish]

Napisane przez Vilqa

Otóż, doświadczenie mnie uczy, że bardzo wiele. Lepiej mieć kasę, jeśli chorujesz na raka (czy cokolwiek innego). Uwierz mi na słowo. Wiesz ile się czeka na rezonans z NFZetu przy glejaku? Glejaku! Nie skręceniu kostki. I do tego w kolejce przeskakują cię zebrane z ulicy pijane żule. Prywatnie, za x- set złotych masz od ręki.

Dwa, z tezą autorki wątku się nie zgadzam. Nie umiałabym być szczęśliwa jesli nie miałabym dostatecznej ilości pieniędzy. Pieniądze dają poczucie bezpieczeństwa. Miałam w życiu taki czas, że 50 zł musiało starczyć na całotygodniowe wyżywienie. Nigdy więcej.

Nie chodzi też o to żeby kasę dusić i sępić na wszystko (nie liczę odkładania na emeryturę. Wszak to państwo nic mi nie da). Ja z nich lubię korzystać.

Nie odpowiedzialas na pytanie:

"Masz kasę, stać Cię na wiele rzeczy. Dzisiaj dowiadujesz się, że masz zaawansowanego raka czy inną nieuleczalną chorobę i zostało Ci pół, rok, dwa lata życia. Ile w tym momencie warte są odłożone pieniądze?"
W pytanie jest, ze zostalo ci pol roku- 2 lata zycia, wiec juz zaden rezonans, zadna operacja w Niemczech, w Stanach ci nie pomoze.
Ile w tym momencie warte są odłożone pieniądze?

[GgochaA]

Napisane przez ellish

Nie odpowiedzialas na pytanie:

"Masz kasę, stać Cię na wiele rzeczy. Dzisiaj dowiadujesz się, że masz zaawansowanego raka czy inną nieuleczalną chorobę i zostało Ci pół, rok, dwa lata życia. Ile w tym momencie warte są odłożone pieniądze?"
W pytanie jest, ze zostalo ci pol roku- 2 lata zycia, wiec juz zaden rezonans, zadna operacja w Niemczech, w Stanach ci nie pomoze.
Ile w tym momencie warte są odłożone pieniądze?

Nadal dość sporo - zyskujesz chociażby pewność że sfinansujesz sobie opiekę w ostatnich chwilach, zakładając że mieszkasz sama - że w końcowej fazie przeniesiesz się np. do profesjonalnego hospicjum czy domu opieki, gdzie otrzymasz najlepsze możliwe wsparcie medyczne w ostatnich dniach + znieczulenie. W dzisiejszych czasach są takie znieczulacze że naprawde osoba chora terminalnie nie musi cierpieć, a wciąż jest to nie do pomyślenia w większości naszych szpitali.
Poza tym: jeżeli zostało Ci powiedzmy te 2 lata życia i jesteś jeszcze na tyle sprawna że możesz coś z tymi dwoma latami zrobić, to chyba fajnie jeszcze spełnić jakieś marzenie - pojechać gdzieś, zobaczyć coś co zawsze chciałaś, zrobić coś od dawna odkładanego, odwiedzić daleko mieszkającą rodzinę itd., a nawet jeżeli nie to przynajmniej masz pewność że to że masz pieniądze sprawia że nie musisz obciążać finansowo swojej rodziny, która już niekoniecznie je ma.

Chyba każdy myślący człowiek uzna że lepiej mieć pieniądze niż ich nie mieć. Oczywiście jeżeli pojawiają się pytania typu: wielka miłość czy 1000000 zł - zdania będą podzielone, ale w większości sytuacji życiowych lepiej mieć pieniądze, niż ich nie mieć - z tym raczej nikt nie będzie dyskutował

[chwast]

Napisane przez kamtumi

Czy zgadzacie sie z ta teza? Nie trzeba opływać w luksusach, nie trzeba mieć niewiadomo jak pieknie w domu, nie trzeba mieć super auta, super ciuchów, gadzetów, aby czuć się szczęsliwym? Można miec niewiele a można być bardzo szczęsliwym. Czy uważacie ta teze za prawdziwą?

Nie uwazam za prawdziwa, jesli komus akurat te rzeczy przynosza szczescie to sa mu potrzebne. I tyle. Ja lubie miec drogie rzeczy zarowno ubrania jak i sprzet itd wiec no... daze do tego by miec je bez problemu. A daze bo czuje taka potrzebe i bo sprawia mi to przyjemnosc. Nie jest to najwazniejsze, ale bez takich rzeczy czuje sie niepelnie xd

Wyslane przez tapatalk 2

[Bananalama]

Wiecie, ile by były warte dla mnie odłożone pieniądze, gdybym się dowiedziała, że już żadna kasa mnie nie ocali? Tyle, że postarałabym się za pomocą tych pieniędzy pozostawić coś po sobie. Myślę, że wydałabym książkę. Wtedy mogłabym odejść spełniona. Spokój i spełnienie, radość w ostatnich dniach, tyle bym dostała za pieniądze.
Zawsze myślałam, że kasa to dodatek, ale odkąd zachorował mój ojciec widzę, że bez kasy i znajomości wiele byśmy nie zdziałali. Nie mówię, że potrzebuję tej kasy do szczęścia nie wiadomo ile. Ot niedużo. Tylko że zdrowie też kosztuje. Masa rzeczy na tym świecie kosztuje, a może dać szczęście. Choćby na kolejne próby in vitro trzeba kasę mieć, więc tak, szczęście można czasami sobie kupić.

[201705250955]

Napisane przez Vilqa

Otóż, doświadczenie mnie uczy, że bardzo wiele. Lepiej mieć kasę, jeśli chorujesz na raka (czy cokolwiek innego). Uwierz mi na słowo. Wiesz ile się czeka na rezonans z NFZetu przy glejaku? Glejaku! Nie skręceniu kostki. I do tego w kolejce przeskakują cię zebrane z ulicy pijane żule. Prywatnie, za x- set złotych masz od ręki.

Za polską pensję raka nie wyleczysz, taki rezonans to kropla w morzu potrzeb. Owszem, być może czas jest wyznacznikiem, ale moi bliscy leczyli się na NFZ i wszystkie badania mieli tak wykonywane (co innego, że wizyty prywatne + dojazdy + opieka w domu pochłonęła ogromne, dodatkowe pieniądze, które musieliśmy wyjąć z własnych kieszeni).