Ciąża - co zrobić?

[sciurus]

Witajcie Wizażanki!

Mam ogromny problem i potrzebuję świeżego spojrzenia na niego. Wczoraj zrobiłam test ciążowy – wynik wyszedł dodatni (potwierdzony oznaczeniem z krwi, wiec raczej nie ma mowy o pomyłce). Poważnie rozważam możliwość zakończenia ciąży, ale.. jest dużo ale :/

Nie mam 15 lat, studiuję (podobnie ojciec dziecka). Poważnie rozważałam wyjazd za granicę po studiach, a tu..
No właśnie, ojciec dziecka. Nie jest moim chłopakiem. To mój były (długoletni związek), którego bardzo skrzywdziłam i rozstaliśmy się.
Zaczęło się troszkę lepiej układać między nami, ale na pewno nie aż tak. Wiem, że nie zostawiłby mnie samej; jest zbyt honorowy. Ale z drugiej strony.. boję się, że bardzo szybko zaczęłaby narastać miedzy nami frustracja (zwłaszcza z jego strony „złapany na dziecko”), potęgowana jeszcze przed uniemożliwienie samorealizacji zawodowej.
Pomoc rodziców też raczej nie wchodzi w grę, pracują i nie mają czasu (chociaż ta sytuacja i tak pewnie by wymusiła powrót w rodzinne strony). Problemem byłyby też dość tradycyjne wartości jakie wyznają – „a ślub? Przecież wy w ogóle nie jesteście razem?!”

Z drugiej strony sam fakt usunięcia ciąży, tego co się już we mnie rozwija; syndromów proaborcyjnych.. No i w przyszłości chciałabym mieć dziecko jednak..

Pewnie posypią się gromy na mnie, ale mam też nadzieję na konstruktywne wypowiedzi

Dzięki za przebrnięcie przez moje wywody!

[karolynka90]

Szczerze mówiąc, konserwatywną rodziną przejmowałabym się najmniej, ich zdanie odłożyłabym na bok.

Teraz najważniejsze jest to, co Ty myślisz.

Na którym roku studiów jesteś? Dzienne czy zaoczne?
Pracujesz?

Z ojcem dziecka nie musisz być. Nie został "złapany na dziecko", tylko zrobiliście ciążę razem, prawda?

Napisane przez sciurus

Witajcie Wizażanki!

Mam ogromny problem i potrzebuję świeżego spojrzenia na niego. Wczoraj zrobiłam test ciążowy – wynik wyszedł dodatni (potwierdzony oznaczeniem z krwi, wiec raczej nie ma mowy o pomyłce). Poważnie rozważam możliwość zakończenia ciąży, ale.. jest dużo ale :/

Nie mam 15 lat, studiuję (podobnie ojciec dziecka). Poważnie rozważałam wyjazd za granicę po studiach, a tu..
No właśnie, ojciec dziecka. Nie jest moim chłopakiem. To mój były (długoletni związek), którego bardzo skrzywdziłam i rozstaliśmy się.
Zaczęło się troszkę lepiej układać między nami, ale na pewno nie aż tak. Wiem, że nie zostawiłby mnie samej; jest zbyt honorowy. Ale z drugiej strony.. boję się, że bardzo szybko zaczęłaby narastać miedzy nami frustracja (zwłaszcza z jego strony „złapany na dziecko”), potęgowana jeszcze przed uniemożliwienie samorealizacji zawodowej.
Pomoc rodziców też raczej nie wchodzi w grę, pracują i nie mają czasu (chociaż ta sytuacja i tak pewnie by wymusiła powrót w rodzinne strony). Problemem byłyby też dość tradycyjne wartości jakie wyznają – „a ślub? Przecież wy w ogóle nie jesteście razem?!”

Z drugiej strony sam fakt usunięcia ciąży, tego co się już we mnie rozwija; syndromów proaborcyjnych.. No i w przyszłości chciałabym mieć dziecko jednak..

Pewnie posypią się gromy na mnie, ale mam też nadzieję na konstruktywne wypowiedzi

Dzięki za przebrnięcie przez moje wywody!

[Stokrotek90]

1. Nie musisz wracać do byłego ze względu na dziecko.
2. Masz szansę skończyć studia przed porodem? Jeśli nie - możesz je czasowo zawiesić, przenieść się na studia blisko domu (jeśli masz taką możliwość), starać się o ITK (mam koleżankę, która przyjeżdża na studia raz w tygodniu żeby zaliczyć cały tydzień zajęć)
3. Wsparciem finansowym mogą być alimenty, MOPS, zapomogi z uczelni itp.
4. Branie ślubu ze względu na dziecko uważam za głupotę.
5. Pomysł usuwania ciąży uważam za brak wiedzy na temat tego, do czego może prowadzić seks, zwłaszcza że nie jest to ciąża z gwałtu/ obciążona genetycznie (w sensie: poszłaś z byłym do łóżka - ponieście tego konsekwencje)
6. Naciągnięty na dziecko?? Przepraszam... sama sobie dziecko zrobiłaś? Wydaje mi się, że on też w tym uczestniczył!
Musisz mieć świadomość, że jakąkolwiek decyzję podejmiesz - będziesz w tym momencie ponosić jej konsekwencje już przez całe życie. Nie będzie łatwo, ale dziecko chyba nie przekreśla Twoich planów całkowicie... Powodzenia.

[elane]

Twój były może Ci pomagać nawet wyjeżdzając stad, znam takie przypadki. Pamiętaj, że musisz być w 100% pewna swojej decyzji. A zdaniem rodziny przjemowałabym się tyle ile nic, co oni mają do gadania w sprawie TWOJEGO ewentualnego ślubu, daj spokój.

[marchewkowe pole]

nie wiem czy forum to dobre miejsce na takie pytania zaraz zlecą się żarliwe obrończynie życia poczętego i żarliwe obrończynie prawa do aborcji

wcale nie musisz schodzić się z chłopakiem tylko z powodu dziecka. najważniejsze że będziecie mieć dobry kontakt i będzie interesował się jego wychowaniem. lepiej tak, niż żeby później dziecko musiało przeżywać wasz rozwód.

no i właśnie, co ze studiami? zaczynasz dopiero - kończysz?

nie mam prawa mówić Ci co masz robić, mogę tylko powiedzieć co ja bym zrobiła - urodziłabym, bo chyba nie mogłabym żyć z taką świadomością. a życie zawsze się jakoś ułoży, z czegoś trzeba zrezygnować, coś poświęcić, bardziej tyrać, ale się da. ale podkreślam, że to tylko moje zdanie.

trzymaj się

[ewa102]

Co nie zrobisz będzie miało swoje konsekwencje.

Jeśli zastanawiasz się nad aborcja to tu na wizazu jest nawet wątek i poczytaj wszelkie za i przeciw https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=477286
z tym,że to jest odnośnie aborcji medczynej a nie skrobanki

Natomiast ja nie rozumiem,jak można myślec o tym by się rozstać z facetem bo to nie jest przeciez decyzja z dnia na dzień i uprawiac seks bez dobrego zabezpieczenia...

[Duduu]

Jak można mieć 15 lat i studiować?
To, że uprawiałaś seks może zakończyć się właśnie w taki sposób...
skoro byłaś na tyle dorosła, aby uprawiać seks bez zabezpieczenia to teraz weź za to konsekwencje.
Chyba pora dorosnąć szkoda, że kosztem nie winnego dziecka.

[jesienny_lisc]

Po pierwsze - idź do lekarza, niech zrobi Ci usg, wykluczy ciąże pozamaciczną, określi, który to tydzień.

Po drugie - ja bym powiedziała chłopakowi o ciąży, zobaczyła jak zareaguje. Zastrzegłabym jednak, że nie chcę się wiązać tylko ze względu na dziecko. Zobaczysz wtedy, jaka będzie jego reakcja, czy będzie Cię namawiał na aborcję, zaoferuje wsparcie finansowe, psychiczne? Może będzie się chciał sam podjąć opieki nad dzieckiem?

Co do studiów - na przykładzie matek, które były ze mną na roku, jest ogromna szansa, żeby wszystko pogodzić.

Poczytaj sobie o aborcji, jakie są rodzaje np. farmakologiczna do 9 tyg. Jakie mogą być skutki uboczne czy powikłania. Poczytaj też o rozwoju dziecka i o ciąży.
Generalnie, ja bym się starała zebrać jak najwięcej informacji i na tej podstawie podjąć decyzję.

Piszesz o rodzicach, że są konserwatywni i dlatego nie chcesz im mówić. Faktycznie, to byłby problem, gdybyś powiedziała im o ciąży, a potem zdecydowała na aborcję. Natomiast, wydaję mi się, że nawet konserwatywni rodzice, ale kochający córkę, na wieść o dziecku, po pierwszym szoku - zaoferują pomoc. Nie wiem jakie masz z nimi kontakty, ale jeśli jest szansa, że będą "na tak", to uważam, że przyda Ci się każde wsparcie, jakie możesz dostać.

[paula78]

O ludzie znowu ??? to samo?

Dziewczyno jestes duża- zrób co chcesz a nie pytasz- często małolaty- na forum urodowym.

[memsahib]

Napisane przez sciurus

Witajcie Wizażanki!

Mam ogromny problem i potrzebuję świeżego spojrzenia na niego. Wczoraj zrobiłam test ciążowy – wynik wyszedł dodatni (potwierdzony oznaczeniem z krwi, wiec raczej nie ma mowy o pomyłce). Poważnie rozważam możliwość zakończenia ciąży, ale.. jest dużo ale :/

Nie mam 15 lat, studiuję (podobnie ojciec dziecka). Poważnie rozważałam wyjazd za granicę po studiach, a tu..
No właśnie, ojciec dziecka. Nie jest moim chłopakiem. To mój były (długoletni związek), którego bardzo skrzywdziłam i rozstaliśmy się.
Zaczęło się troszkę lepiej układać między nami, ale na pewno nie aż tak. Wiem, że nie zostawiłby mnie samej; jest zbyt honorowy. Ale z drugiej strony.. boję się, że bardzo szybko zaczęłaby narastać miedzy nami frustracja (zwłaszcza z jego strony „złapany na dziecko”), potęgowana jeszcze przed uniemożliwienie samorealizacji zawodowej.
Pomoc rodziców też raczej nie wchodzi w grę, pracują i nie mają czasu (chociaż ta sytuacja i tak pewnie by wymusiła powrót w rodzinne strony). Problemem byłyby też dość tradycyjne wartości jakie wyznają – „a ślub? Przecież wy w ogóle nie jesteście razem?!”

Z drugiej strony sam fakt usunięcia ciąży, tego co się już we mnie rozwija; syndromów proaborcyjnych.. No i w przyszłości chciałabym mieć dziecko jednak..

Pewnie posypią się gromy na mnie, ale mam też nadzieję na konstruktywne wypowiedzi

Dzięki za przebrnięcie przez moje wywody!

Wyjścia są zasadniczo dwa:

1) Bierzesz sytuację na klatę i decydujesz się na urodzenie dziecka. Przez pierwszy rok będzie ciężko, ale jeżeli będziesz miała choć trochę wsparcia ze strony najbliższych to sobie poradzisz. Chłopak, nie chłopak musi Ci pomagać albo konkretnie finansowo, albo finansowo i logistycznie-tutaj nie ma dyskusji. Nie będzie hiper różowo, ale po urodzeniu dziecka optyka się zmieni i znajdziecie wiele sposobów na ułożenie życia jako tako. Myślę, że rodzice też nie zostawią Cię bez pomocy. Jeżeli będziesz zdeterminowana to urodzenie dziecka nie będzie końcem Twojej kariery edukacyjno-życiowej. Nawet będzie względnie "po bożemu", ale ludzie i tak będą gadać.

2) Nie decydujesz się na urodzenie. I zostawiasz tę informację dla siebie. Nie roztrząsasz, nie dzielisz się, przyjmujesz tezę, że w tamtym momencie było to dla Ciebie najlepszym wyjściem i już. Ludzie nie będą gadać jeżeli się nie dowiedzą. Syndrom poaborcyjny to w dużej mierze zasługa społecznego potępienia tego procederu, ewentualnie pojawia się wtedy kiedy dziecka się chce, ale misio zmusza do skrobanki, nie ma się pieniędzy na utrzymanie dziecka i nie potrafi się tego zmienić itd.- wtedy jest to zwykła auto-przemoc bo człowiek zmusza się do czegoś, czego robić tak naprawdę nie chce. No, ale dorośli ludzie z zasady powinni umieć ponosić konsekwencje swoich wyborów.

Na Twoim miejscu powiedziałabym jak najszybciej ojcu dziecka i rodzicom. Masz prawo czuć się zagubiona i zmartwiona, ale musisz zacząć myśleć o przyszłości już teraz.

[coffee_candy]

Po pierwsze nikogo nie złapałaś na dziecko, bo sex to 2 osoby świadome konsekwencji i dbające o zabezpieczenie. Nie możemy wykluczyć frustracji, bo Was nie znamy, ale na bank jej przyczyną nie będzie fakt, że Ty go złapałaś, bo tak nie było.

Musisz się poważnie zastanowić nad:
- finansami,
- skutkami aborcji (lepiej mieć dziecko teraz czy być może nigdy?),
- moralną gotowością na usunięcie,
- tym, czy w najbliższej przyszłości wybierasz karierę czy maleństwo (jedno nie zawsze wyklucza drugie, studia także można skończyć, będąc matką - jak moja koleżanka),
- tym, czy będziesz w stanie sobie poradzić,
- formami wsparcia od ojca dziecka (+ przeprowadzić z nim długą rozmowę, bo dziecko jest też jego, więc moim zdaniem również powinien decydować o jego życiu).

Popieram zdanie mojej przedmówczyni - konserwatyzmem i namawianiem do ślubu przejmowałabym się najmniej. Najważniejsze są finanse i Twoje plany, spokojne sumienie.

[sciurus]

Dzięki za odpowiedzi.
Tak ,wiem że to moja/nasza decyzja. Ale chciałam poznać inne opinie.

Napisane przez elane

Twój były może Ci pomagać nawet wyjeżdzając stad, znam takie przypadki. Pamiętaj, że musisz być w 100% pewna swojej decyzji. A zdaniem rodziny przjemowałabym się tyle ile nic, co oni mają do gadania w sprawie TWOJEGO ewentualnego ślubu, daj spokój.

Wiem, że można się podzielić, później nawet ułatwić drugiej osobie start. Po prostu boję się, że ten związek może nie wytrzymać, zaczynając się w ten sposób.

Napisane przez karolynka90

Na którym roku studiów jesteś? Dzienne czy zaoczne?
Pracujesz?

Z ojcem dziecka nie musisz być. Nie został "złapany na dziecko", tylko zrobiliście ciążę razem, prawda?

Jestem na ostatnim roku, także urodziłabym już po ukończeniu studiów. Tylko że w moim przypadku studia to wcale nie koniec edukacji.. jeszcze bardzo dużo pracy mnie czeka. Nie pracuję.

Jasne, że ciąży "nie zrobiłam sama", ale tak jak pisałam on by mnie nie zostawił samej na pewno. To jest zdecydowanie sprawa nas obojga.
Ale gdybym zdecydowała, że chcę je mieć (i w tym przypadku pewnie bardziej ja niż on) to w przyszłości mogłoby się to przykro skończyć dla całej trójki - rozwodem, albo czasami wręcz gorszym - jego brakiem.

Napisane przez ewa102

Co nie zrobisz będzie miało swoje konsekwencje.

Jeśli zastanawiasz się nad aborcja to tu na wizazu jest nawet wątek i poczytaj wszelkie za i przeciw https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=477286
z tym,że to jest odnośnie aborcji medczynej a nie skrobanki

Natomiast ja nie rozumiem,jak można myślec o tym by się rozstać z facetem bo to nie jest przeciez decyzja z dnia na dzień i uprawiac seks bez dobrego zabezpieczenia...

Słyszałam o tej stronie, dzięki!
Nasza sytuacja była skomplikowana, nie chcę już w to wnikać. Pisałam, że było lepiej. Co do zabezpieczenia - nie mam nic (sensownego) na swoje usprawiedliwienie.

Napisane przez jesienny_lisc

Po pierwsze - idź do lekarza, niech zrobi Ci usg, wykluczy ciąże pozamaciczną, określi, który to tydzień.

Po drugie - ja bym powiedziała chłopakowi o ciąży, zobaczyła jak zareaguje. Zastrzegłabym jednak, że nie chcę się wiązać tylko ze względu na dziecko. Zobaczysz wtedy, jaka będzie jego reakcja, czy będzie Cię namawiał na aborcję, zaoferuje wsparcie finansowe, psychiczne? Może będzie się chciał sam podjąć opieki nad dzieckiem?

U lekarza byłam, muszę się umówić na USG.

Chłopak wie, rozmawialiśmy już. Chciałabym z nim być - tzn. chciałam zanim się dowiedziałam że jestem w ciąży. Ale myślę, że zaczynanie na nowo w takich okolicznościach to kiepski pomysł.
On skłania się w kierunku usunięcia ciąży. Ale powiedział też, że "jakoś sobie poradzimy, co by nie było"...

Napisane przez jesienny_lisc

Co do studiów - na przykładzie matek, które były ze mną na roku, jest ogromna szansa, żeby wszystko pogodzić.

Poczytaj sobie o aborcji, jakie są rodzaje np. farmakologiczna do 9 tyg. Jakie mogą być skutki uboczne czy powikłania. Poczytaj też o rozwoju dziecka i o ciąży.
Generalnie, ja bym się starała zebrać jak najwięcej informacji i na tej podstawie podjąć decyzję.

Mam sporo informacji, ale cały czas zbieram.

Napisane przez jesienny_lisc

Piszesz o rodzicach, że są konserwatywni i dlatego nie chcesz im mówić. Faktycznie, to byłby problem, gdybyś powiedziała im o ciąży, a potem zdecydowała na aborcję. Natomiast, wydaję mi się, że nawet konserwatywni rodzice, ale kochający córkę, na wieść o dziecku, po pierwszym szoku - zaoferują pomoc. Nie wiem jakie masz z nimi kontakty, ale jeśli jest szansa, że będą "na tak", to uważam, że przyda Ci się każde wsparcie, jakie możesz dostać.

Rodzina.. najpierw muszę to przetrawić porządnie. Szczerze.. nie jestem pewna jak by zareagowali. Przynajmniej co do "połowy" z nich mam spore obawy.

I jeszcze raz - nie oczekuję od Was podjęcia za mnie decyzji! Wiem, że jestem dorosła i z konsekwencjami obu wyborów zostanę do końca życia.

[cherry_flamme]

Napisane przez Duduu

Jak można mieć 15 lat i studiować?
To, że uprawiałaś seks może zakończyć się właśnie w taki sposób...
skoro byłaś na tyle dorosła, aby uprawiać seks bez zabezpieczenia to teraz weź za to konsekwencje.
Chyba pora dorosnąć szkoda, że kosztem nie winnego dziecka.

Własnie czytam każdą wiadomość po x razy, bo nie wierze, że nikt tego nie zauważył Mam nadzieję, że to literówka i zamiast ''1'' miała być ''2''.

[memsahib]

Napisane przez sciurus

Nie mam 15 lat, studiuję (podobnie ojciec dziecka).

Jakieś wątpliwości w tym temacie?

[fragariaaa]

Napisane przez cherry_flamme

Własnie czytam każdą wiadomość po x razy, bo nie wierze, że nikt tego nie zauważył Mam nadzieję, że to literówka i zamiast ''1'' miała być ''2''.

Czytanie ze zrozumieniem. Jest wyraźnie napisane nie mam 15 lat....

[leniwca]

Napisane przez cherry_flamme

Własnie czytam każdą wiadomość po x razy, bo nie wierze, że nikt tego nie zauważył Mam nadzieję, że to literówka i zamiast ''1'' miała być ''2''.

A wystarczyło uważnie przeczytać pierwszy post autorki

[cherry_flamme]

Napisane przez fragariaaa

Czytanie ze zrozumieniem. Jest wyraźnie napisane nie mam 15 lat....

Właśnie wykazałam się dużym zrozumieniem, bo ogólny sens odgadłam. Jestem w stanie uciąć sobie rękę, ze jak ja czytałam wątek, to tam nie było ''nie''

[marchewkowe pole]

Napisane przez cherry_flamme

Właśnie wykazałam się dużym zrozumieniem, bo ogólny sens odgadłam. Jestem w stanie uciąć sobie rękę, ze jak ja czytałam wątek, to tam nie było ''nie''

oj lepiej tak nie mów bo rękę stracisz

[karolynka90]

Napisane przez cherry_flamme

Jestem w stanie uciąć sobie rękę, ze jak ja czytałam wątek, to tam nie było ''nie''

Było "nie" od samego początku.

[mala19881]

Nie umiecie sie zabezpieczac czy jak? Czasem zawodzi ja to potrafie zrozumiec ale widze wszedzie same wpadki bezmyslnych ludzi niezabezpieczajacych sie lub stosujacych stosunek przerywany, kalendarzyk czy inne cuda wianki no matko

Uprawiajac seks trzeba liczyc sie z ryzykiem ewentualnej ciazy dlatego nie bzykamy sie z bylekim i bylegdzie. Nie majac pracy, facet z tego co wywnioskowalam tez zadnego zrodla dochodow, jak sobie to wyobrazasz?

Ja nie uznaje urodze, rodzice beda mnie utrzymywac czy bedziemy klepac biede i jakos to bedzie. Zycie jest jedno i trzeba je przezyc w wyjatkowy sposob a nie "jakos to bedzie"

[ariadn_a]

myślę, że usuniecie ciąży to coś czego możesz żałowac do końca swoich dni... człowiek potrafi się przystosować do każdej sytuacji. niestety lub stety uprawiając seks trzeba się liczyć z tym, że może pojawić się dziecko..

[Monikaaa_]

Art. 152 par. 2 kodeksu karnego przewiduje za naklanianie do aborcji kare do 3 lat pozbawienia wolnosci. Uprzejmie, ale smiertelnie powaznie prosze wiec o zaprzestanie proponowania tej zbrodniczej procedury.

[karolynka90]

Napisane przez Monikaaa_

Art. 152 par. 2 kodeksu karnego przewiduje za naklanianie do aborcji kare do 3 lat pozbawienia wolnosci. Uprzejmie, ale smiertelnie powaznie prosze wiec o zaprzestanie proponowania tej zbrodniczej procedury.

A kto tu kogo nakłania?
Nie bądź śmieszna.

[milionmalychkawalkow]

Napisane przez ewa102

z tym,że to jest odnośnie aborcji medczynej a nie skrobanki

Psst, psst - skrobanka to też aborcja "medyczna"; to zabieg zwany też łyżeczkowaniem macicy. Inną metodą, również "medyczną" jest aborcja farmakologiczna, polegająca na łyknięciu proszków wywołujących poronienie (np. RU).

Niemedyczne to zapewne będą wieszaki, płukanki z coli, wlewanie sobie sunstancji żrących w narządy rodne i inne, podobne, niezalecane.

[mushroomhunter]

Napisane przez sciurus

Witajcie Wizażanki!

Mam ogromny problem i potrzebuję świeżego spojrzenia na niego. Wczoraj zrobiłam test ciążowy – wynik wyszedł dodatni (potwierdzony oznaczeniem z krwi, wiec raczej nie ma mowy o pomyłce). Poważnie rozważam możliwość zakończenia ciąży, ale.. jest dużo ale :/

Nie mam 15 lat, studiuję (podobnie ojciec dziecka). Poważnie rozważałam wyjazd za granicę po studiach, a tu..
No właśnie, ojciec dziecka. Nie jest moim chłopakiem. To mój były (długoletni związek), którego bardzo skrzywdziłam i rozstaliśmy się.
Zaczęło się troszkę lepiej układać między nami, ale na pewno nie aż tak. Wiem, że nie zostawiłby mnie samej; jest zbyt honorowy. Ale z drugiej strony.. boję się, że bardzo szybko zaczęłaby narastać miedzy nami frustracja (zwłaszcza z jego strony „złapany na dziecko”), potęgowana jeszcze przed uniemożliwienie samorealizacji zawodowej.
Pomoc rodziców też raczej nie wchodzi w grę, pracują i nie mają czasu (chociaż ta sytuacja i tak pewnie by wymusiła powrót w rodzinne strony). Problemem byłyby też dość tradycyjne wartości jakie wyznają – „a ślub? Przecież wy w ogóle nie jesteście razem?!”

Z drugiej strony sam fakt usunięcia ciąży, tego co się już we mnie rozwija; syndromów proaborcyjnych.. No i w przyszłości chciałabym mieć dziecko jednak..

Pewnie posypią się gromy na mnie, ale mam też nadzieję na konstruktywne wypowiedzi

Dzięki za przebrnięcie przez moje wywody!

A co na to ojciec dziecka, wie o twoich planach? Wie w ogóle, ze jesteś w ciąży? Bo to nie powinna być tylko twoja decyzja, a wasza. I to baaardzo przemyślana. Pomijając już aspekty moralne, jesteś gotowa ponieść konsekwencje usunięcia ciąży?

[Mojwa]

Napisane przez Monikaaa_

Art. 152 par. 2 kodeksu karnego przewiduje za naklanianie do aborcji kare do 3 lat pozbawienia wolnosci. Uprzejmie, ale smiertelnie powaznie prosze wiec o zaprzestanie proponowania tej zbrodniczej procedury.

Super, nikt nie namawia, tylko obiektywnie stwierdza jakie są skutki i niekoniecznie to co na stronach prolife piszą jest zgodne z prawdą.

Dokładnie przemyśl swoją decyzję. Ja bym nie miała wątpliwości (aborcja), ale to zależy od Twojej wrażliwości.

[angelikak8]

Napisane przez Duduu

Jak można mieć 15 lat i studiować?
To, że uprawiałaś seks może zakończyć się właśnie w taki sposób...
skoro byłaś na tyle dorosła, aby uprawiać seks bez zabezpieczenia to teraz weź za to konsekwencje.
Chyba pora dorosnąć szkoda, że kosztem nie winnego dziecka.

Zdecydowanie popieram!

[Cappuccino]

Napisane przez mala19881

Nie umiecie sie zabezpieczac czy jak? Czasem zawodzi ja to potrafie zrozumiec ale widze wszedzie same wpadki bezmyslnych ludzi niezabezpieczajacych sie lub stosujacych stosunek przerywany, kalendarzyk czy inne cuda wianki no matko

Uprawiajac seks trzeba liczyc sie z ryzykiem ewentualnej ciazy dlatego nie bzykamy sie z bylekim i bylegdzie. Nie majac pracy, facet z tego co wywnioskowalam tez zadnego zrodla dochodow, jak sobie to wyobrazasz?

Ja nie uznaje urodze, rodzice beda mnie utrzymywac czy bedziemy klepac biede i jakos to bedzie. Zycie jest jedno i trzeba je przezyc w wyjatkowy sposob a nie "jakos to bedzie"

nie osądzajmy Autorki, kazdemu moglo to sie przytrafic. najlatwiej jest byc madrym kiedy nie jest sie w takiej sytuacji.

pogadaj z ojcem dziecka, przeciez to oczywiste ze nie "lapalabys" go na dziecko skoro tak ta ciaza skomplikowala Ci zycie, wiec nie mozesz myslec w ten sposob.
moja siostra zaszla w ciaze w wieku 22 lat, tez studiowala, co prawda musiala z niektorych rzcezy zrezygnowac ( co jest oczywiasta kwestia) ale teraz mowi, ze nie wyobraza sobie zycia bez swojego synka i jest on dla niej najwazniejszym czlowiekiem w zyciu tez byla przerazona kiedy dowiedziala sie o ciazy, tak jak Ty bala sie przyszlosci ale teraz wszystko sie ulozylo, szczegolnie ze ojcem Twojego dziecka, z tego co piszesz jest honorowy, ulozony chlopak wiec podejrzewam, ze podejdzie do tej soprawy w dojrzalhy sposob (jesli bedziesz miec jego wsparcie tym lepiej cala sytuacja wyglada) w osataecznosci mozesz przeciez zawiesic studia a gdy dziecko bedzie w wieku nadajacym sie do złobka czy przedszkola wrocic na studia. z reszta- czasami studia nie sa potrzrebne zeby miec dobrze platna prace(ludzie poracuja w innych dziedzinach odmiennych od tych co studiowali)

nie muszisz brac slubu z chloapkiem, ciaza nie musi oznaczac nawet zwiazku! przeciez mozecie wspolnie wychowywac dziecko nie bedac razem w zwiazku, a jesli po jakims czasie na tyle sie do siebie zblizycie ze postanowicie zamieszkac razem to bedzie to decyzja wynikajaca z relacji jaka Was łaczy i nikt nie bedzie przyszmuszony do niczego(swiadomoa decyzja nie powinna doprowadzic do rozwodu)

[kennedy]

Napisane przez Monikaaa_

Art. 152 par. 2 kodeksu karnego przewiduje za naklanianie do aborcji kare do 3 lat pozbawienia wolnosci. Uprzejmie, ale smiertelnie powaznie prosze wiec o zaprzestanie proponowania tej zbrodniczej procedury.

Kpisz sobie moniczko:p

[Mileva_]

Dziecko to wielka radość, ale i obowiązek na całe życie. Większość twoich planów może ulec zmianie. Musisz się bardzo dobrze zastanowić, co jest dla ciebie ważniejsze.

Napisane przez Monikaaa_

Art. 152 par. 2 kodeksu karnego przewiduje za naklanianie do aborcji kare do 3 lat pozbawienia wolnosci. Uprzejmie, ale smiertelnie powaznie prosze wiec o zaprzestanie proponowania tej zbrodniczej procedury.

Podaj cytat, gdzie ktoś nakłaniał.