Obawa przed mieszkaniem z TŻ

[mow_mi_zu]

Może też się przestraszył. Podobnie jak Ty może mieć obawy związane we wspólnym mieszkaniem. Dziwi mnie jednak, że tak zareagował. Odzywał się już do Ciebie? Przemyślał coś? I wydaje mi się, że zamiast rozmowy telefonicznej lepiej byłoby, gdybyście się spotkali.

[happy woman]

Napisane przez mow_mi_zu

Może też się przestraszył. Podobnie jak Ty może mieć obawy związane we wspólnym mieszkaniem. Dziwi mnie jednak, że tak zareagował. Odzywał się już do Ciebie? Przemyślał coś? I wydaje mi się, że zamiast rozmowy telefonicznej lepiej byłoby, gdybyście się spotkali.

Nie odzywał się, ja również. Niestety nie mamy możliwości pogadac w cztery oczy, bo on musiał wrócic do pracy do siebie i dzielą nas setki kilometrów

[Trzepotka]

Treść usunięta

[misianka]

miałam coś napisać, ale widzę, że paula78 mnie wyprzedziła:

Napisane przez paula78

...

Skoro bierzecie slub to tez wspolnie zamieszkacie więc skąd obawy?

otóż to - to dobry moment, jesteście razem 3 lata, to sporo, skończyliście studia, teraz praca, planujecie wspólną przyszłość, to kiedy jak nie teraz

najwyżej będzie na początku hardcore, ale jak się dogadacie, to i na nastepne lata/przyszłość będzie dobrze


ale przyznam, że zastanawia mnie jedna rzecz, czy ów lęk przed zamieszkaniem, nie jest lękiem o inne rzeczy: czy aby na pewno to ten z którym chcesz wspólnej przyszłości? albo czy to nie oznacza pewnego zapadnięcia klamki? albo że czujesz, że owo zamieszkanie będzie na tyle burzliwe, niemiłe, że zakończy Wasz związek, bo faktycznie - wtedy wychodzi bardzo wiele naszych i partnera przywar

o ile na pierwsze pytanie sama musisz sobie odpowiedzieć, to na drugie i trzecia ja Ci (p)odpowiem - nie, to nie jest wersja ostateczna, to nie oznacza że się już zamykacie na zawsze razem
i jeśli miałby się ten związek zakończyć po próbie mieszkaniowej, (niezgodności nie do pokonania w normalnym życiu np. - zdarza się) to cóż - lepiej tak, niż później, np. po ślubie

tak czy owak - powodzenia

[mow_mi_zu]

Napisane przez happy woman

Nie odzywał się, ja również. Niestety nie mamy możliwości pogadac w cztery oczy, bo on musiał wrócic do pracy do siebie i dzielą nas setki kilometrów

Jak tam? Jakieś zmiany?

[happy woman]

Napisane przez mow_mi_zu

Jak tam? Jakieś zmiany?

Wczoraj pisaliśmy, na początku wahał się, widziałam że źle mu ale i tak zdania nie zmienił. Definitywny koniec. Może to i lepiej.
Są momenty, że jestem silna i wmawiam sobie, że dobrze mi ale więcej jest takich, w których chce mi się ryczec

[happy woman]

Wszystko się zmieniło o 180 stopni, TŻ ogarnął się i wróciliśmy do siebie. Mamy już mieszkanie i od poniedziałku za tydzień wprowadzamy się póki co jest dobrze, widzę że się stara, ale wiadomo, to początek

[maryanna3]

Napisane przez happy woman

Wszystko się zmieniło o 180 stopni, TŻ ogarnął się i wróciliśmy do siebie. Mamy już mieszkanie i od poniedziałku za tydzień wprowadzamy się póki co jest dobrze, widzę że się stara, ale wiadomo, to początek

To fajnie i w zasadzie jak czytałam caly wątek to cieszę się, że tak się stało ale ta akcja była łagodnie mówiąc dziwna i chora
Nie możesz chyba tego tak zostawić bez odzewu, bez rozmowy, ja bym nawet częściowo straciła zaufanie. Bo w zasadzie co się stało-Ty trochę nieprzemyślanie powiedziałaś mu że czegoś nie może ale zaraz przeprosiłaś i jesteś usprawiedliwiona, on strzelił focha, obraził się. No nie można tego nazwać awanturą stulecia A tu nagle bach: rozstanie. Dziwna sytuacja, bardzo dziwna i niefajne zachowanie ze strony tego faceta.

[201607110949]

Napisane przez maryanna3

To fajnie i w zasadzie jak czytałam caly wątek to cieszę się, że tak się stało ale ta akcja była łagodnie mówiąc dziwna i chora
Nie możesz chyba tego tak zostawić bez odzewu, bez rozmowy, ja bym nawet częściowo straciła zaufanie. Bo w zasadzie co się stało-Ty trochę nieprzemyślanie powiedziałaś mu że czegoś nie może ale zaraz przeprosiłaś i jesteś usprawiedliwiona, on strzelił focha, obraził się. No nie można tego nazwać awanturą stulecia A tu nagle bach: rozstanie. Dziwna sytuacja, bardzo dziwna i niefajne zachowanie ze strony tego faceta.

ja bym straciła poczucie bezpieczeństwa i cały czas miała w tyle głowy poczucie, że w każdej chwili może mnie z byle powodu zostawić. Nie chciałabym tak żyć.

[happy woman]

Napisane przez maryanna3

To fajnie i w zasadzie jak czytałam caly wątek to cieszę się, że tak się stało ale ta akcja była łagodnie mówiąc dziwna i chora
Nie możesz chyba tego tak zostawić bez odzewu, bez rozmowy, ja bym nawet częściowo straciła zaufanie. Bo w zasadzie co się stało-Ty trochę nieprzemyślanie powiedziałaś mu że czegoś nie może ale zaraz przeprosiłaś i jesteś usprawiedliwiona, on strzelił focha, obraził się. No nie można tego nazwać awanturą stulecia A tu nagle bach: rozstanie. Dziwna sytuacja, bardzo dziwna i niefajne zachowanie ze strony tego faceta.

Owszem była dziwna. Oczywiście rozmawialiśmy z TŻ o tym. Może od początku. Na początku tego tygodnia TŻ przyjechał do mnie rano niezapowiedziany i kazał mi się ogarnac. Poszliśmy do samochodu, nie wiedziałam gdzie jedziemy a trwało to ok 2 godzin. Okazało się że pojechaliśmy nad jezioro na bezludną plażę. Zaczął mnie przepraszac, że przesadził, że poczuł się tak jakbym przez te 3 lata w ogóle nie ufała mu pomimo jego starań. Wyjaśniliśmy sobie wszystko. Powiedziałam mu że nie wyobrażam sobie sytuacji w której przy kłótni on będzie mi rzucał że to koniec. Obiecał że już tego nigdy nie zrobi bo zobaczył jak wygląda życie beze mnie i nie chce takiego. Widziałam skruchę, kocham go więc zgodziłam się spróbowac. Wolę żebyśmy się rozstali po tym jak zamieszkamy razem wiedząc że spróbowaliśmy a np nie mogliśmy się dogadac tak na codzień niż o taką "kłótnię".

Napisane przez SALIX

ja bym straciła poczucie bezpieczeństwa i cały czas miała w tyle głowy poczucie, że w każdej chwili może mnie z byle powodu zostawić. Nie chciałabym tak żyć.

Też tak myślałam, póki co nie mam takich myśli bo TŻ stara się, ale tak jak już pisałam minęło kilka dni od powrotu. Gdyby taka sytuacja miała już wcześniej miejsce nie wiem czy bym wróciła, ale że zdarzyło się to pierwszy raz postanowiłam zaryzykowac.

[Karolinka:):)]

Odkopię troche wątek, bo nie chce zakładać nowego w podobnym tamacie. Też mam obawy przed wpsolnym mieszkaniem, jednak są to wątpliwosci czy na pewno podołamy finansowo Ja mam dochód różny, raz lepiej raz gorzej, moj chlopak w miare dobrą prace. Jednak cały czas sie zastawiam ile powinno nam zostac miesiecznie po oplaceniu rachunkow żeby na kazdym kroku nie liczyc piniedzy? Czy kilka tysiecy oszczednosci starczy na czarna godzine? nie wiem zupelnie i mam trochę obaw