Jestem singielką, jest nas więcej :)? 25 +

[basssiek]

Ja nawet lubię to moje singielskie życie, mam czas na takie rzeczy, na które nie mogłam sobie za bardzo pozwolić będąc w związku. Choć może lepiej by było gdybym wśród znajomych miała choć jedną osobę o podobnym statusie jak ja, zawsze to raźniej

Na dniach idę na kurs nowego języka obcego, a poza tym rozwijam się zawodowo.

[mimoza102]

witajcie dziewczyny !
na Wasz wątek wpadłam przypadkowo ... ogólnie jestem z innego- wiażowego przepraszam że się wtrącę ale pozwolę sobie moje trzy grosze dorzucić ... jestem zdecydowanie 25plus a niedługo nawet 35 plus ...nie jestem singielką ...w związku jestem prawie połowę mojego życia i gdyby mi przyszło się teraz rozstać z partnerem ... nie wchodziłabym w nowy związek ...będąc z kimś brakuje mi samotności ... choć odrobiny skupienia wyłącznie na sobie ... bywam zmęczona drugą osobą ... marzę o takim egoizmie ... braku konieczności układania się w kompromisy ... nie odkryję ameryki mówiąc , że zarówno bycie w związku jak również życie singla ma plusy i minusy .... z jednej strony dążymy do stworzenia relacji a osiągając ją po latach możemy tęsknić za singielstwem ... pozdrawiam i życzę Wam byście na maksa wyssały to co jest najlepsze w życiu w pojedynkę

[640153e4df0157aa7c295487ff8c20c42fd57238_65c176d09c1ac]

Napisane przez mimoza102

witajcie dziewczyny !
na Wasz wątek wpadłam przypadkowo ... ogólnie jestem z innego- wiażowego przepraszam że się wtrącę ale pozwolę sobie moje trzy grosze dorzucić ... jestem zdecydowanie 25plus a niedługo nawet 35 plus ...nie jestem singielką ...w związku jestem prawie połowę mojego życia i gdyby mi przyszło się teraz rozstać z partnerem ... nie wchodziłabym w nowy związek ...będąc z kimś brakuje mi samotności ... choć odrobiny skupienia wyłącznie na sobie ... bywam zmęczona drugą osobą ... marzę o takim egoizmie ... braku konieczności układania się w kompromisy ... nie odkryję ameryki mówiąc , że zarówno bycie w związku jak również życie singla ma plusy i minusy .... z jednej strony dążymy do stworzenia relacji a osiągając ją po latach możemy tęsknić za singielstwem ... pozdrawiam i życzę Wam byście na maksa wyssały to co jest najlepsze w życiu w pojedynkę

mądre słowa cieszmy się tym co mamy

[bladopomaranczowa]

Napisane przez basssiek

Ja nawet lubię to moje singielskie życie, mam czas na takie rzeczy, na które nie mogłam sobie za bardzo pozwolić będąc w związku.

Napisane przez mimoza102

z jednej strony dążymy do stworzenia relacji a osiągając ją po latach możemy tęsknić za singielstwem ... pozdrawiam i życzę Wam byście na maksa wyssały to co jest najlepsze w życiu w pojedynkę

Dziękujemy właśnie, ja wychodzę z założenia, że singielstwo to stan przejściowy i zamierzam się nim cieszyć, póki trwa. Tak, chciałabym mieć kiedyś męża (i trójkę dzieci, jak już wspomniałam), ale chcę być szczęśliwa teraz już, a nie "kiedyś, w przyszłości, jeśli znajdę..."

I też przychodzi do mnie często myśl, że cieszę się, że mam dla siebie sporo czasu, nie muszę się naginać... Poza tym chciałabym wyprowadzić się z miasta, więc fakt, że nikt mnie nie ogranicza i nie muszę się na nikogo oglądać i mogę wybrać do mieszkania niemal dowolne miejsce w Polsce (oczywiście istotnym czynnikiem będzie praca), jest niemałym luksusem. Wielu moich znajomych chciałoby się przeprowadzić, ale nie może ze względu na drugą połówkę.
Tylko mam taki akurat czas w życiu, że troszkę się nudzę... ale być z kimś z nudów to też nie jest dobry pomysł.

Dziewczyny, życzę owocnej nauki i powodzenia na egzaminach. Mam sporo znajomych po prawie i wiem, że kosztuje to wiele wysiłku. Powodzenia

[yoona]

Napisane przez pankasztan

A czy ten facet był atrakcyjny, bo jeśli nie to nie rozumiem powodów do zazdrości. Założe się, ze w kilka godzin bylabys w stanie znaleźć sobie jakiegos faceta. Inna kwestia czy zaspokajałby twoje potrzeby estetyczne, emocjonalne i seksualne.

dokladnie tak, zawsze jak mi przychodził jęk pt "dlaczego ona ma męza a ja nie" to pytałam siebie, czy ja bym tego jej męża brała. No i nie, nie brałabym

[kaylla]

Napisane przez MajowaMilka

Ostatnio na portalu randkowym napisał do mnie chłopak, który miał 22 lata, ja mam 25. Niby fajny, ale ja lubię starszych, miło mu odmówiłam, na co on się bardzo obruszył, że jestem dziwna i skreślam ludzi ze względu na wiek. Dla mnie 3 lata różnicy w dół to sporo, zresztą wiem, jaka sama byłam te 2-3 lata wstecz, a jaka jestem teraz.

Ja już kiedyś zauważyłam, że faceci są na tym punkcie drażliwi Zagadał też kiedyś do mnie taki jeden, pomijając to, że był ode mnie kilka lat młodszy, to w zasadzie mi nic w nim nie pasowało. W sumie popełniłam błąd, bo mu odpisałam (napisał, że jak nie jestem zainteresowana, to żeby mu dać znać). To oczywiście zaczął drążyć temat dlaczego, zwaliłam, na wiek, bo to taki neutralny powód. To usłyszałam jeszcze, że miał kilka starszych dziewczyn i żadna nie narzekała
Już nie komentowałam:P

[maaalinowaaa]

Cześć, można do Was dołączyć? Ja 25+ i też sama, w sensie bez faceta.
I ostatnio co zauważyłam rodzina "nie dokucza" mi z tego powodu tak bardzo jak ludzie z pracy. Często słyszę komentarze, że za kilka lat będę tego żałować, albo chcą mnie zeswatać z byle jakim "wiesz ten X jest sam, masz okazję się koło niego zakręcić"
A ja już przez to czuję takie wewnętrzne napięcie, bo nie chce być z kimś na siłę, ani nie chcę szukać nikogo na siłę. A teraz odczuwam to tak jakbym musiała natychmiast, już, zaraz kogoś sobie znaleźć.
I napiszę Wam zaczęły mnie te komentarze stresować, bardziej niż obowiązki jakie mam w pracy .

[basssiek]

Napisane przez maaalinowaaa

Cześć, można do Was dołączyć? Ja 25+ i też sama, w sensie bez faceta.
I ostatnio co zauważyłam rodzina "nie dokucza" mi z tego powodu tak bardzo jak ludzie z pracy. Często słyszę komentarze, że za kilka lat będę tego żałować, albo chcą mnie zeswatać z byle jakim "wiesz ten X jest sam, masz okazję się koło niego zakręcić"
A ja już przez to czuję takie wewnętrzne napięcie, bo nie chce być z kimś na siłę, ani nie chcę szukać nikogo na siłę. A teraz odczuwam to tak jakbym musiała natychmiast, już, zaraz kogoś sobie znaleźć.
I napiszę Wam zaczęły mnie te komentarze stresować, bardziej niż obowiązki jakie mam w pracy .

Witaj

Ja w związku z tym, że w pracy staram się raczej omijać tematy dotyczące mojego życia prywatnego to przynajmniej mam tam jako taki spokój. Nikt nie drąży, bo i ja się nie uzewnętrzniam. Poza tym gdy zaczęłam pracę w obecnym miejscu to mój związek był już w fazie schyłkowej więc i tak za bardzo nie miałam się czym chwalić. Oczywiście w rozmowach padają czasem pytania - kiedy jakaś stabilizacja, ślub itp. Odpowiadam, że na razie nie planuje. I mam temat z głowy Dla moich współpracowników jestem chodzącą tajemnicą

[layla_lbn]

Napisane przez basssiek

Dla moich współpracowników jestem chodzącą tajemnicą

I bardzo dobrze !

[slawek_33]

Napisane przez maaalinowaaa

I napiszę Wam zaczęły mnie te komentarze stresować, bardziej niż obowiązki jakie mam w pracy .

Hej, mnie też denerwują takie komentarze, do tego działają jak płachta na byka... jedyny ratunek jaki widzę to reagować zdziwieniem, wielkimi oczami i odpowiedzią: ale ja chcę być sama! Albo odpowiadaj że spotykasz się z kimś ale nic im do tego.

[basssiek]

Napisane przez slawek_33

Hej, mnie też denerwują takie komentarze, do tego działają jak płachta na byka... jedyny ratunek jaki widzę to reagować zdziwieniem, wielkimi oczami i odpowiedzią: ale ja chcę być sama! Albo odpowiadaj że spotykasz się z kimś ale nic im do tego.

Często ludzie w związkach uważają, że posiadanie partnera i dzieci to dowód na życiowe spełnienie i nie wyobrażają sobie innego modelu życia. A każdy kto funkcjonuje w trochę inny sposób budzi zaciekawienie (stąd te pytania), a z wiekiem politowanie. Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. Matko jak ja nie znoszę tego grzebania w nieswoich sprawach! Mi na szczęście udało się wypracować pewien dystans w kontaktach ze współpracownikami i mam spokój.

[20160901857]

Cyba wywołałyście wilka z lasu tym gadaniem o młodszych - od przedwczoraj jakiś 20-latek spamuje mnie wiadomościami

[Zorzoli]

Napisane przez maaalinowaaa

Cześć, można do Was dołączyć? Ja 25+ i też sama, w sensie bez faceta.
I ostatnio co zauważyłam rodzina "nie dokucza" mi z tego powodu tak bardzo jak ludzie z pracy. Często słyszę komentarze, że za kilka lat będę tego żałować, albo chcą mnie zeswatać z byle jakim "wiesz ten X jest sam, masz okazję się koło niego zakręcić"
A ja już przez to czuję takie wewnętrzne napięcie, bo nie chce być z kimś na siłę, ani nie chcę szukać nikogo na siłę. A teraz odczuwam to tak jakbym musiała natychmiast, już, zaraz kogoś sobie znaleźć.
I napiszę Wam zaczęły mnie te komentarze stresować, bardziej niż obowiązki jakie mam w pracy .

Ja tez tak mam... niby jakos nie jest mi zle samej ale coraz bardziej drazni mnie presja ze strony rodziny.
Moja matka zawsze wczesniej czy pozniej wyskakuje z glupim tekstem czy mam jakiegos kolege, ktorego lubie trosze bardziej wie, ze nie lubie tych pytan a i tak ciagle drazy temat.

[eN90]

Napisane przez basssiek

Często ludzie w związkach uważają, że posiadanie partnera i dzieci to dowód na życiowe spełnienie i nie wyobrażają sobie innego modelu życia. A każdy kto funkcjonuje w trochę inny sposób budzi zaciekawienie (stąd te pytania), a z wiekiem politowanie. Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. Matko jak ja nie znoszę tego grzebania w nieswoich sprawach! Mi na szczęście udało się wypracować pewien dystans w kontaktach ze współpracownikami i mam spokój.

Ja nie jestem w związku, ale bardzo chcę mieć pełną rodzinę i naprawdę wtedy poczuję się spełniona. Tylko, że to nie moja wina (chyba), że nie mogę trafić na odpowiedniego mężczyznę. Przecież to nie jest tak, że wchodzę do sklepu i mówię "poproszę bruneta o brązowych oczach" i już, wiodę z nim szczęśliwe życie.

[maaalinowaaa]

Napisane przez basssiek

Witaj

Ja w związku z tym, że w pracy staram się raczej omijać tematy dotyczące mojego życia prywatnego to przynajmniej mam tam jako taki spokój. Nikt nie drąży, bo i ja się nie uzewnętrzniam. Poza tym gdy zaczęłam pracę w obecnym miejscu to mój związek był już w fazie schyłkowej więc i tak za bardzo nie miałam się czym chwalić. Oczywiście w rozmowach padają czasem pytania - kiedy jakaś stabilizacja, ślub itp. Odpowiadam, że na razie nie planuje. I mam temat z głowy Dla moich współpracowników jestem chodzącą tajemnicą

I bardzo dobrze!
U mnie nie było tak, że przyszłam do pracy i mówiłam o swoim życiu prywatnym... jedna Pani kiedyś zapytała czy mam chłopaka, pomyślałam sobie no nie będę kłamać i zgodnie z prawdą powiedziałam, że nie. Od tego czasu się zaczęło.

[girl99]

Napisane przez eN90

Ja nie jestem w związku, ale bardzo chcę mieć pełną rodzinę i naprawdę wtedy poczuję się spełniona. Tylko, że to nie moja wina (chyba), że nie mogę trafić na odpowiedniego mężczyznę. Przecież to nie jest tak, że wchodzę do sklepu i mówię "poproszę bruneta o brązowych oczach" i już, wiodę z nim szczęśliwe życie.

Dokładnie. Naprawdę ciężko jest trafić na odpowiedniego mężczyznę, z którym będzie się w stanie stworzyć głębszą relację. Niektórzy jak widać zapominają o tym

[Margolcia23]

No niestety ciężko, jak kogoś się pozna to albo mi coś nie odpowiada, albo on się wycofuje Docinki rodziny są, ale ja się przyzwyczaiłam w sumie, u mnie dalsza rodzina myśli że kogoś mam i nie wyprowadzam ich z błędu, plociuchy piep..... nie muszą wtykać nosów w nie swoje sprawy

[basssiek]

Grunt, że w ogóle kogoś nowego poznajecie, choćby miało się okazać po kilku spotkaniach, że to nie ten metodą prób i błędów, ale do celu
Ja natomiast od kilku miesięcy nie spotkałam żadnego obywatela płci męskiej stanu wolnego, który by się mną zainteresował, ani który by mnie zainteresował. Po prostu pustynia. I to mnie trochę przeraża. Zastanawiam się co zmienić w swoim życiu. W sumie po rozstaniu rzuciłam się w wir pracy, byłam na kilku spotkaniach z przyjaciółkami, chodzę na fitness, ale to wszystko w babskim gronie. Chyba rzeczywiście zostaje ten cholerny e-darling

[girl99]

Napisane przez basssiek

Grunt, że w ogóle kogoś nowego poznajecie, choćby miało się okazać po kilku spotkaniach, że to nie ten metodą prób i błędów, ale do celu
Ja natomiast od kilku miesięcy nie spotkałam żadnego obywatela płci męskiej stanu wolnego, który by się mną zainteresował, ani który by mnie zainteresował. Po prostu pustynia. I to mnie trochę przeraża. Zastanawiam się co zmienić w swoim życiu. W sumie po rozstaniu rzuciłam się w wir pracy, byłam na kilku spotkaniach z przyjaciółkami, chodzę na fitness, ale to wszystko w babskim gronie. Chyba rzeczywiście zostaje ten cholerny e-darling

To możemy sobie podać ręce Z tym, że ja w moim 24letnim życiu nigdy z nikim nie byłam Zawsze trafiałam do szufladki: ,,koleżanka, fajnie sobie chwile porozmawiać, ale nic więcej". Jak to mówią- życie

[Margolcia23]

Napisane przez basssiek

Grunt, że w ogóle kogoś nowego poznajecie, choćby miało się okazać po kilku spotkaniach, że to nie ten metodą prób i błędów, ale do celu
Ja natomiast od kilku miesięcy nie spotkałam żadnego obywatela płci męskiej stanu wolnego, który by się mną zainteresował, ani który by mnie zainteresował. Po prostu pustynia. I to mnie trochę przeraża. Zastanawiam się co zmienić w swoim życiu. W sumie po rozstaniu rzuciłam się w wir pracy, byłam na kilku spotkaniach z przyjaciółkami, chodzę na fitness, ale to wszystko w babskim gronie. Chyba rzeczywiście zostaje ten cholerny e-darling

no u mnie pustyni jako takiej nie ma, ale problem w tym że to ja ich odrzucam po prostu czuję że to by nie wypaliło, z resztą jest taki jeden co zdecydować się nie może może też dlatego odrzucam? przez niego? I też nie zamierzam się w coś pchać by tylko z kimś być, też rzuciłam się w wir innych zajęć i tak o tym nie myślę a ten e-darling może i dobry ale szczerze nie chce mi się wydawać na niego kasy bynajmniej na razie

[basssiek]

Napisane przez girl99

To możemy sobie podać ręce Z tym, że ja w moim 24letnim życiu nigdy z nikim nie byłam Zawsze trafiałam do szufladki: ,,koleżanka, fajnie sobie chwile porozmawiać, ale nic więcej". Jak to mówią- życie

Ja będąc w Twoim wieku byłam święcie przekonana, że mam księcia z bajki przy sobie. Niestety książę zmienił się w żabę, tylko czemu przekonałam się o tym tak późno???

Napisane przez Margolcia23

no u mnie pustyni jako takiej nie ma, ale problem w tym że to ja ich odrzucam po prostu czuję że to by nie wypaliło, z resztą jest taki jeden co zdecydować się nie może może też dlatego odrzucam? przez niego? I też nie zamierzam się w coś pchać by tylko z kimś być, też rzuciłam się w wir innych zajęć i tak o tym nie myślę a ten e-darling może i dobry ale szczerze nie chce mi się wydawać na niego kasy bynajmniej na razie

Skoro masz szansę na poznawanie nowych facetów w realu to ja bym też na razie zostawiła internet w spokoju.

[Tycikata]

Napisane przez basssiek

Grunt, że w ogóle kogoś nowego poznajecie, choćby miało się okazać po kilku spotkaniach, że to nie ten metodą prób i błędów, ale do celu
Ja natomiast od kilku miesięcy nie spotkałam żadnego obywatela płci męskiej stanu wolnego, który by się mną zainteresował, ani który by mnie zainteresował. Po prostu pustynia. I to mnie trochę przeraża. Zastanawiam się co zmienić w swoim życiu. W sumie po rozstaniu rzuciłam się w wir pracy, byłam na kilku spotkaniach z przyjaciółkami, chodzę na fitness, ale to wszystko w babskim gronie. Chyba rzeczywiście zostaje ten cholerny e-darling

Ja też miałam kilka miesięcy całkowitej posuchy najpierw szlajałyśmy się z dziewczynami po klubach szukając sobie "faceta" na siłę, a potem odpuściłam sobie każdą męską znajomość i zajęłam się sobą.

A teraz od jakiegoś miesiąca znowu mam falę zainteresowania, chociaż wcale nie szukałam na siłę, nie szukałam wcale.

I nagle poznałam w podróży dziewczynę, która ma brata, nagle dawny kolega zaprosił mnie na wesele, jadąc na urlop w pociągu poznałam kolejnego faceta który się do mnie dobija, na wakacjach przypadkowo odnowiłam dawną znajomość... i bądź tu teraz mądra

[girl99]

Napisane przez basssiek

Ja będąc w Twoim wieku byłam święcie przekonana, że mam księcia z bajki przy sobie. Niestety książę zmienił się w żabę, tylko czemu przekonałam się o tym tak późno???

Ale chyba dobrze się stało, że wyszło wtedy a nie po ślubie, że to nie facet dla Ciebie

Napisane przez Tycikata

Ja też miałam kilka miesięcy całkowitej posuchy najpierw szlajałyśmy się z dziewczynami po klubach szukając sobie "faceta" na siłę, a potem odpuściłam sobie każdą męską znajomość i zajęłam się sobą.

A teraz od jakiegoś miesiąca znowu mam falę zainteresowania, chociaż wcale nie szukałam na siłę, nie szukałam wcale.

I nagle poznałam w podróży dziewczynę, która ma brata, nagle dawny kolega zaprosił mnie na wesele, jadąc na urlop w pociągu poznałam kolejnego faceta który się do mnie dobija, na wakacjach przypadkowo odnowiłam dawną znajomość... i bądź tu teraz mądra

Złota zasada- coś czego usilnie szukamy znajduje się dopiero dużo później- przypadkiem A któryś z panów wart uwagi?

[nawiedzonanarzeczona]

Ja jestem zawodową singielką. Z wyboru. Mam paskudny charakter- jestem uparta, stanowcza i wymagająca- mój facet będzie miał ze mną przechlapane- taka nawiedzona narzeczona

[Margolcia23]

Napisane przez girl99

Ale chyba dobrze się stało, że wyszło wtedy a nie po ślubie, że to nie facet dla Ciebie



Złota zasada- coś czego usilnie szukamy znajduje się dopiero dużo później- przypadkiem A któryś z panów wart uwagi?

Dokładnie, albo jak nie szukamy na siłę, to się pojawia

[nawiedzonanarzeczona]

Dokładnie tak jest


Wysłane z iPhone

[Tycikata]

Napisane przez girl99

Złota zasada- coś czego usilnie szukamy znajduje się dopiero dużo później- przypadkiem A któryś z panów wart uwagi?

No właśnie..średnio
kolo z pociągu od razu do odstrzału, ma dziewczynę i dziecko
a przypasował mi "kolega" z wakacji trochę sobie świrujemy, ale raz, dzieli nad odległość a dwa, z niego to taki Piotruś Pan jest.
Także no...singielką pozostaję bez zmian.

[Burza_1994]

Kurcze, dziewczyny kusi mnie, żeby dołączyć się do rozmowy, ale mam 20 lat, a wiem jak zbeształyście jedną dwudziestkę kilka stron wstecz tak więc cierpliwie poczekam jeszcze te kilka lat. Mam nadzieję, że ktoś tu jeszcze będzie Chociaż życzę Wam, żeby nie
W każdym bądź razie wiedzcie, że ktoś Was podczytuje

[Tycikata]

Burza, ja w wieku 20 lat dopiero miałam pierwszego chłopaka.
Obecnie mam na koncie 2 exów, a przez ostatni rok w końcu zaczęłam naprawdę randkować
wszystko przed Tobą!

[mandragona]

Napisane przez Burza_1994

Kurcze, dziewczyny kusi mnie, żeby dołączyć się do rozmowy, ale mam 20 lat, a wiem jak zbeształyście jedną dwudziestkę kilka stron wstecz tak więc cierpliwie poczekam jeszcze te kilka lat. Mam nadzieję, że ktoś tu jeszcze będzie Chociaż życzę Wam, żeby nie
W każdym bądź razie wiedzcie, że ktoś Was podczytuje

Możesz z nami pisać, abyś jedynie nie narzekała na singielstwo
I nie robiła z siebie cierpiętnicy