Ludzie z nerwicą oraz depresją - grupa wsparcia cz. III.

[Mija62]

Napisane przez Monstera_zielona

Dziękuję za odpowiedź. Jeszcze mam jedno pytanie, ponieważ bierzesz tabletki nieco dłużej ode mnie. Chodzę na zajęcia taneczne i po wzięciu tychże leków plątałam się o własne nogi, nie byłam w stanie tańczyć i powtarzać kroków. Czy miałaś/masz objawy związane z pogorszoną zdolność ruchową? Może to tylko tymczasowe i minie? Nie wyobrażam sobie rezygnować z tańca. Mam też ogromny problem z zapominaniem (co chciałam zrobić, powiedzieć) po rozpoczęciu kuracji. Oczywiście poinformuję o tym lekarza na wizycie.

Też miałam na początku straszne rozkojarzenie, teraz jest już lepiej.

[Agnek]

Czy któraś z Was jest "blokowana" przez zaburzenia? Dzisiaj naszło mnie na przemyślenia, że w środku jestem pewna siebie, otwrata, chce sie bawić itp, ale nie daję temu ujścia. Wiadomo nie zawsze tak jest, nie jestem spięta i smutna na codzień, ale czuję, że mogłabym więcej.
Tak jakbym z natury właśnie taka była, a różne sytuacje na przestrzeni lat wypaczyły prawdziwą mnie.

[Lianhua]

Napisane przez Agnek

Czy któraś z Was jest "blokowana" przez zaburzenia? Dzisiaj naszło mnie na przemyślenia, że w środku jestem pewna siebie, otwrata, chce sie bawić itp, ale nie daję temu ujścia. Wiadomo nie zawsze tak jest, nie jestem spięta i smutna na codzień, ale czuję, że mogłabym więcej.
Tak jakbym z natury właśnie taka była, a różne sytuacje na przestrzeni lat wypaczyły prawdziwą mnie.

Hmm ja np czuje w środku, ze znam swoją wartość, nie jestem głupia, mogłabym pracować tam, gdzie bym sobie zaplanowała, a przychodzi co do czego (np przy zmianie pracy, jakiś czas temu zrezygnowałam z propozycji pracy, która całkowicie mi odpowiadała, do tego zarobki były 3x większe, ale nawet nie dałam swojego cv) i nagle tu sobie nie dam rady, na to za głupia, na tamto za brzydka, nigdzie się nie nadaje i nic sobą nie reprezentuje.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[a9e9b14f0920806ea67464fa4f1a029ea354de7e_6212d6030631b]

Napisane przez Agnek

Czy któraś z Was jest "blokowana" przez zaburzenia? Dzisiaj naszło mnie na przemyślenia, że w środku jestem pewna siebie, otwrata, chce sie bawić itp, ale nie daję temu ujścia. Wiadomo nie zawsze tak jest, nie jestem spięta i smutna na codzień, ale czuję, że mogłabym więcej.
Tak jakbym z natury właśnie taka była, a różne sytuacje na przestrzeni lat wypaczyły prawdziwą mnie.

Napisane przez Lianhua

Hmm ja np czuje w środku, ze znam swoją wartość, nie jestem głupia, mogłabym pracować tam, gdzie bym sobie zaplanowała, a przychodzi co do czego (np przy zmianie pracy, jakiś czas temu zrezygnowałam z propozycji pracy, która całkowicie mi odpowiadała, do tego zarobki były 3x większe, ale nawet nie dałam swojego cv) i nagle tu sobie nie dam rady, na to za głupia, na tamto za brzydka, nigdzie się nie nadaje i nic sobą nie reprezentuje.

Rozumiem Was, mam podobnie. Z pewnością ma to związek z poczuciem własnej wartości i brakach nabytych w dzieciństwie, albo fobie społeczne. Terapia to jedyna opcja.

Ja mam wewnątrz swojego największego wroga, największego krytyka. Tak jakby świadomie wiem, że jestem super, ładna, inteligentna, utalentowana. A wewnątrz siedzi jakiś okropny, brzydki, zniekształcony gremlin i mówi, że to i tak za mało i tak możesz więcej, to się nie uda.

[VivelaPologne]

Dołączam się, również tak mam. Gdy przychodzi co do czego to wyszukuję w sobie wszelkie możliwe wady - i te dotyczące wyglądu, jak i intelektu. Źle też znoszę porażki, choć kiedyś było gorzej pod tym względem, studia mnie trochę "zahartowały".

[Miss_Suze]

[1=a9e9b14f0920806ea67464f a4f1a029ea354de7e_6212d60 30631b;89058590]Rozumiem Was, mam podobnie. Z pewnością ma to związek z poczuciem własnej wartości i brakach nabytych w dzieciństwie, albo fobie społeczne. Terapia to jedyna opcja.

Ja mam wewnątrz swojego największego wroga, największego krytyka. Tak jakby świadomie wiem, że jestem super, ładna, inteligentna, utalentowana. A wewnątrz siedzi jakiś okropny, brzydki, zniekształcony gremlin i mówi, że to i tak za mało i tak możesz więcej, to się nie uda.[/QUOTE]

Mam to samo i potrzebuję sobie udowadniać swoją wartość przez komplementy rodziny czy znajomych, albo przez ciągłe osiąganie czegoś (choć wtedy po jakimś czasie te moje osiągnięcia wydają się za małe i znowu popadam w ten sam dół).

[a9e9b14f0920806ea67464fa4f1a029ea354de7e_6212d6030631b]

Napisane przez Miss_Suze

Mam to samo i potrzebuję sobie udowadniać swoją wartość przez komplementy rodziny czy znajomych, albo przez ciągłe osiąganie czegoś (choć wtedy po jakimś czasie te moje osiągnięcia wydają się za małe i znowu popadam w ten sam dół).

Ale czy te komplementy coś Ci dają? Ja mogłabym usłyszeć komplement od króla najwyższego i by mnie to nie ruszyło. Pewnie mają jakąś intencje, żeby mi to mówić, chcą być mili, nie znają się.

[Miss_Suze]

[1=a9e9b14f0920806ea67464f a4f1a029ea354de7e_6212d60 30631b;89059461]Ale czy te komplementy coś Ci dają? Ja mogłabym usłyszeć komplement od króla najwyższego i by mnie to nie ruszyło[/QUOTE]

Ja były uzasadnione to tak, coś dawały, ale na moment. Przykład: zrobiłam swoją część pracy dosyć szybko przed terminem, szefowa mnie pochwaliła to czułam się doceniona i moja samoocena wzrosła. Ale jak słyszę jakieś puste komplementy typu 'jesteś piękna' to mnie to nie rusza, a nawet podejrzewam fałszywość u tego kogoś, kto to mówi i doszukuję się złych intencji u takiej osoby.

[a9e9b14f0920806ea67464fa4f1a029ea354de7e_6212d6030631b]

Napisane przez Miss_Suze

Ja były uzasadnione to tak, coś dawały, ale na moment. Przykład: zrobiłam swoją część pracy dosyć szybko przed terminem, szefowa mnie pochwaliła to czułam się doceniona i moja samoocena wzrosła. Ale jak słyszę jakieś puste komplementy typu 'jesteś piękna' to mnie to nie rusza, a nawet podejrzewam fałszywość u tego kogoś, kto to mówi i doszukuję się złych intencji u takiej osoby.

A no. Szkopuł by być w stanie jakoś to autonomicznie zaspokoić. Docenienie to nie komplement. Za to brak docenienia w dzieciństwie właśnie rodzi te problemy

[tinkerver2]

Nie mogę sobie poradzić z przeszłością. Chodzi o moją rodzinę. Skrzywdzili mnie i ja to ciągle w sobie noszę, rozpamiętuje, siedzi mi to w żołądku dosłownie. Próbowałam już wielu sposobów na pozbycie się tej kuli złości, żalu, samotności, ale nie jestem w stanie. Ani wyrzucić z siebie, ani przelknac i iść dalej. Tkwię w jednym miejscu, mimo wielu terapii. Jedna terapeutka twierdziła, że nie umiem wybaczać, a powinnam wybaczyć. Drugi terapeuta - musisz zaakceptować, że matka miała prawo cię nie kochać. A ja nie umiem ani w jedną, ani w drugą. Ani wybaczyć, ani się pogodzić, ani przyjąć do wiadomości i zapomnieć.

Wysłane z mojego moto g(8) power przy użyciu Tapatalka

[Paprotka_]

Napisane przez Miss_Suze

Hejka!

Mam pytanko. Czy macie tak, że na tle nerwowym odczuwacie bóle w klatce piersiowej i serca?

Ostatnio mi się zaczyna pojawiać epizod depresyjny i temu towarzyszą właśnie mi dziwne bóle od kilku dni. Co ciekawe, chyba nigdy wcześniej tak nie miałam.

Nie wiem czy w takim razie to olać i powiązać z moim złym stanem psychicznym czy może lepiej udać się do lekarza z tym sercem?

Idź do lekarza. To jak najbardziej może być związane z nerwami, ale zanim się orzeknie że tak jest trzeba zrobić badania.

Rozważam i ja wizytę u psychiatry i przejście na leki, bo tyle się teraz u mnie dzieje że czuje, że sama psychoterapia przestała wystarczać, ale boję się leków. Czym się kierowaliście przy wyborze psychiatry? Na żadnego nie umiem się zdecydować. Miałam kontakt z jednym rok temu, nie czułam się wysłuchana, dostałam leki nieadekwatne do mojego stanu i zniechęciło mnie to.

Wysłane z mojego 2109119DG przy użyciu Tapatalka

[Lianhua]

Napisane przez Paprotka_

Idź do lekarza. To jak najbardziej może być związane z nerwami, ale zanim się orzeknie że tak jest trzeba zrobić badania.

Rozważam i ja wizytę u psychiatry i przejście na leki, bo tyle się teraz u mnie dzieje że czuje, że sama psychoterapia przestała wystarczać, ale boję się leków. Czym się kierowaliście przy wyborze psychiatry? Na żadnego nie umiem się zdecydować. Miałam kontakt z jednym rok temu, nie czułam się wysłuchana, dostałam leki nieadekwatne do mojego stanu i zniechęciło mnie to.

Wysłane z mojego 2109119DG przy użyciu Tapatalka

Ja się kierowałam przede wszystkim opiniami i samym doświadczeniem lekarza. Ważne dla mnie było, żeby był cierpliwy, mówił do mnie, pytał, a nie tylko siedział i przytakiwał. Cóż jeśli chodzi o leki, nie zawsze te pierwsze będą dobrze dobrane.
Z moim pierwszym psychiatra miałam rozmowę przez telefon. Nie dość, ze pierwsza „wizyta” u tego typu specjalisty, to jeszcze przez telefon (rozmowy przez telefon są dla mnie strasznie stresujące, nie czuje się komfortowo nawet rozmawiając przez telefon z rodzina. Dlaczego? Nie wiem.). W rezultacie połowy nie zrozumiałam, a lekarz nawet nie był jakiś hop do przodu z pytaniami. Pierwsza wizyta, a zadał mi może 2 pytania od siebie.
Drugi natomiast zadawał pytania, widać było ze słuchał, nie wyczułam tez u niego lekceważącego podejścia. Generalnie czułam się „zaopiekowana”.







Swoją droga przypomina mi się historia sprzed 10 lat, jak byłam z moja ciotka u psychiatry (ja jako kierowca, a jej brakowało kilku miesięcy do renty czy tam emerytury). Weszłam z nią na poczekalnie. Było tam dość sporo osób. Po każdym pacjencie lekarz wychodził, robił rundkę tak jakby po poczekalni i dopiero zapraszał następna osobę. Miałam wrażenie, ze dziwnie się na mnie spogląda co jakiś czas, co moja ciotka mi potwierdziła. W którymś momencie jak przechodził koło nas przywitał się ze mną z uśmiechem i zapytał się czy wszystko w porządku. Nie wiem, jakoś utknęło mi to w pamięci. Zastanawiam się czy po prostu taki miał nawyk, ze randomowo czasem pytał się ludzi na poczekalni czy wszystko ok (z tej poczekalni nie wchodziło się tylko do jego gabinetu, było tam jeszcze kilku innych lekarzy różnych specjalizacji), czy może zauważył, ze ze mną jest coś nie tak, zanim ja w ogóle zdałam sobie z tego sama sprawę. Pewnie to pierwsze, no ale sytuacja mi utkwiła w głowie.

Poza tym ja czuje się znowu gorzej. Psychicznie. Fizycznie niby jest ok. Sypiam w miarę normalnie. Nie mam żadnych somatycznych objawów. Ale znowu zaczynam płakać, na razie tylko w poduszkę i w domu, ale boje się, ze za chwile mi się pogorszy.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[tinkerver2]

Napisane przez Paprotka_

Idź do lekarza. To jak najbardziej może być związane z nerwami, ale zanim się orzeknie że tak jest trzeba zrobić badania.

Rozważam i ja wizytę u psychiatry i przejście na leki, bo tyle się teraz u mnie dzieje że czuje, że sama psychoterapia przestała wystarczać, ale boję się leków. Czym się kierowaliście przy wyborze psychiatry? Na żadnego nie umiem się zdecydować. Miałam kontakt z jednym rok temu, nie czułam się wysłuchana, dostałam leki nieadekwatne do mojego stanu i zniechęciło mnie to.

Wysłane z mojego 2109119DG przy użyciu Tapatalka

Najpierw - Opinie na necie. Najlepszy specjalista w Kielcach.
O kant dupy potłuc, taki specjalista.
Za drugim razem po zajęciach z suicydologii (poznawaliśmy testy do stwierdzenia depresji i inne narzędzia diagnostyczne), i babeczka wspomniała, że "takich UŻYWAJĄ". Podeszłam do niej, powiedziałam jak wygląda sytuacja. Dostałam namiar do psychiatrki. I rzeczywiście, poszłam, przeprowadziła ze mną konkretny wywiad, dostałam leki i to był strzał w 10.

Wysłane z mojego moto g(8) power przy użyciu Tapatalka

[bbab4b1e68366f09bc3914c9672f02df694c852f_622be7447f718]

Napisane przez Paprotka_

Idź do lekarza. To jak najbardziej może być związane z nerwami, ale zanim się orzeknie że tak jest trzeba zrobić badania.

Rozważam i ja wizytę u psychiatry i przejście na leki, bo tyle się teraz u mnie dzieje że czuje, że sama psychoterapia przestała wystarczać, ale boję się leków. Czym się kierowaliście przy wyborze psychiatry? Na żadnego nie umiem się zdecydować. Miałam kontakt z jednym rok temu, nie czułam się wysłuchana, dostałam leki nieadekwatne do mojego stanu i zniechęciło mnie to.

Wysłane z mojego 2109119DG przy użyciu Tapatalka

A skąd jesteś?
Ja rekomendacjami innych. Nawet na jakichś kobiecych albo lokalnych grupach ludzie się wymieniają info.
Co do leków to jest to ciężki temat, patrząc z boku i na chłodno. A pytałaś o nie psychoterapeuty, moze mógłby polecić jakiegoś lekarza?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Lianhua]

[1=bbab4b1e68366f09bc3914c 9672f02df694c852f_622be74 47f718;89060412]A skąd jesteś?
Ja rekomendacjami innych. Nawet na jakichś kobiecych albo lokalnych grupach ludzie się wymieniają info.
Co do leków to jest to ciężki temat, patrząc z boku i na chłodno. A pytałaś o nie psychoterapeuty, moze mógłby polecić jakiegoś lekarza?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]


Ja z rekomendacji innych (co prawda nie pytałam się ich bezpośrednio, bo do tej pory nikt z mojej rodziny czy znajomych *tu wie 1 osoba* nie wie, ze leczę się psychiatrycznie) trafiłam właśnie do swojego pierwszego psychiatry i bez żadnej przesady mogę stwierdzić, ze byłam ta „wizyta” bardzo zawiedziona. Ale… może po prostu ro nie był lekarz dla mnie? Nie każdy nam podpasuje przecież, chociażby nie wiadomo jak się starał.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[Miss_Suze]

O jeny, zastanawiam się co robić. Teraz zostałam bez pracy, w związku z tym, że mi się nastrój psychiczny pogarsza miałam w planach skupić się na studiach, za miesiąc czy dwa poszukać pracy. Ale na fb znalazłam ofertę pracy dla studenta związaną z moim kierunkiem, napisałam, zaprosili na rozmowę jutro, a mnie paraliżuje

[Agnek]

Napisane przez Miss_Suze

O jeny, zastanawiam się co robić. Teraz zostałam bez pracy, w związku z tym, że mi się nastrój psychiczny pogarsza miałam w planach skupić się na studiach, za miesiąc czy dwa poszukać pracy. Ale na fb znalazłam ofertę pracy dla studenta związaną z moim kierunkiem, napisałam, zaprosili na rozmowę jutro, a mnie paraliżuje

Dawaj! Na rozmowe idź, nic nie tracisz. Zawsze możesz odmówić później


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[Higurashi]

Napisane przez Agnek

Dawaj! Na rozmowe idź, nic nie tracisz. Zawsze możesz odmówić później


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

Dokładnie, mam takie samo zdanie
A ja będę trzymać kciuki, jak się zdecydujesz pójść

13 stycznia mam pierwszą wizytę u nowej terapeutki. Tym razem poznawczo-behawioralna terapia. Może bardziej mi podpasuje. Zobaczymy. Znów mam siebie dość i coś muszę z tym zrobić.

Sent from my M2101K6G using Tapatalk

[Miss_Suze]

Dziękuję dziewczyny, poszłam

Mają dać znać w piątek, czy mnie wezmą. Rozmowa wg mnie miło przebiegła

[Mija62]

Moja aktualizacja.
Jeśli chodzi o moje stany depresyjne, przestałam tak popłakiwać może ze dwa razy serduszko mi pękło, a tak staram się nie czytać o chorych dzieciach i tu pojawia się następny problem. Mam wyrzuty sumienia, że odwracam głowę itp nie dręczą mnie, nie biczuje się ale jednak mam taką świadomość. Wiem, ze świata nie zbawię, ale że mogłabym zrobić więcej. I jużam łzy w oczach :/
Natomiast dalej jestem wybuchowa, denerwuje mnie mlaskanie itp
Także nie mam pojęcia, czy zmiana leków będzie czy co,bo oczywiście ciągle się zbieram, żeby umówić się na wizytę. Także mam jeszcze ten problem, który też nie wiem, czy wynika z prokrastynacji, czy depresji. A może to też jakiś rodzaj lęków? Nie mam pojęcia, ale zawalam dużo spraw.

[wlosomaniaczkaaa]

Czy któraś z Was miała kiedyś napięcie mięśni czołowych lub innych prawdopodobnie od długotrwałego stresu i sobie z tym jakoś poradziła?

[SteveS]

Napisane przez wlosomaniaczkaaa

Czy któraś z Was miała kiedyś napięcie mięśni czołowych lub innych prawdopodobnie od długotrwałego stresu i sobie z tym jakoś poradziła?

Właśnie dziś fizjoterapeuta rozmasowywał mi to + splot i napięcia odpowiedzialne za zaciskanie szczęk i napięciowe bóle głowy.

[wlosomaniaczkaaa]

Napisane przez SteveS

Właśnie dziś fizjoterapeuta rozmasowywał mi to + splot i napięcia odpowiedzialne za zaciskanie szczęk i napięciowe bóle głowy.

I jak wrażenia? Pomogło? Zrelaksowałaś się? Próbowałam masaży czoła z olejkiem, ale szczerze mówiąc nie pomogły mi. W desperacji wzięłam nawet raz oxazepam (pożyczony, normalnie nic nie biorę. Tak. Wiem, że tak się nie robi) żeby zobaczyć czy mi przejdzie, ale też to nic nie dało. Nawet w nocy gdy się przebudzam czuję to napięcie. Często dochodzi do tego lekki ból głowy.

[SteveS]

Napisane przez wlosomaniaczkaaa

I jak wrażenia? Pomogło? Zrelaksowałaś się? Próbowałam masaży czoła z olejkiem, ale szczerze mówiąc nie pomogły mi. W desperacji wzięłam nawet raz oxazepam (pożyczony, normalnie nic nie biorę. Tak. Wiem, że tak się nie robi) żeby zobaczyć czy mi przejdzie, ale też to nic nie dało. Nawet w nocy gdy się przebudzam czuję to napięcie. Często dochodzi do tego lekki ból głowy.

Czy się zrelaksowałam? Tak, podczas masażu, no i zeszło napięcie. Ale to napięcie to skutek. Jak się nie wyeliminuje przyczyny, to będzie wracać.

[Lianhua]

Wróciła mi bezsenność, wróciły mdłości i ucisk w żołądku i znowu nie mogę jeść. Wróciły napady płaczu. Brak ogólnej chęci do życia. Jest coraz gorzej. Nie rozumiem tego. Biorę cały czas leki, a mam wrażenie jakby nagle przestały działać…


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[tinkerver2]

Napisane przez Lianhua

Wróciła mi bezsenność, wróciły mdłości i ucisk w żołądku i znowu nie mogę jeść. Wróciły napady płaczu. Brak ogólnej chęci do życia. Jest coraz gorzej. Nie rozumiem tego. Biorę cały czas leki, a mam wrażenie jakby nagle przestały działać…


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

Może to przejściowy kryzys? Ja też tak miałam, brałam leki, chodziłam na terapię a mimo to było tylko gorzej. Po jakimś czasie przeszło.
Ja znów się wybudzam w nocy i nie mogę spać. Wspomagam się resztkami moich leków nasennych, wczoraj już z braku laku hydroksyzyną. Ogólnie tabletki nasennie biorę od lat, silniejsze i słabsze. W każdym razie hydroksyzyna to dla mnie pikuś, 50 mg ledwo mnie usypia.
Wczoraj mąż mi podawał tabletki i mówi "Tinker, ale to AŻ 25 mg, weź połowę"

Wysłane z mojego moto g(8) power przy użyciu Tapatalka

[Higurashi]

Poszłam do nowej terapeutki dziś. Nie wie, czy się mnie podejmie. Ustalimy po następnej konsultacji. 🥲

Sent from my M2101K6G using Tapatalk

[Lianhua]

Tylko no, wydaje mi się to trochę dziwne. Jak to jest? Tabletki działają, przestają i znowu zaczynaja działać, mimo brania ich bez przerwy?
Do tego od kilku dni czuje się fatalnie wychodząc do pracy i z niej wracając. Z jednej strony myśle, ze to przez prace, a z drugiej jednak wracając po pracy do domu powinnam czuć ta ulgę, prawda? A nie jakieś nagle napady mdłości itp.
Dzisiaj przed wyjściem tez już wzięłam tabletkę, bo zwijam się z bólu brzucha. Teraz zaczyna mnie już powoli mdlić do tego… a przykładowo wczoraj mając wolne - fizycznie - czułam się świetnie. Wszystko mi wraca tylko w czasie dni w pracy. A tez to nie tak, ze mam nadzwyczaj stresujący czas tam. O dziwo w tym roku jest naprawdę spokojnie.
Jestem wykończona. Nie śpię, mało jem albo obżeram się na zmianę, prawie cały czas zle się czuje. Wiem, ze znowu wylewam tu swoje żale, ale nie mam do kogo i gdzie. Cały czas zastanawiam się nad ta terapia, ale albo nie mam czasu, albo nie mogę znaleźć żadnego dobrego psychoterapeuty na NFZ, albo zle się czuje i nie jestem w stanie nawet szukać.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[tinkerver2]

Napisane przez Lianhua

Tylko no, wydaje mi się to trochę dziwne. Jak to jest? Tabletki działają, przestają i znowu zaczynaja działać, mimo brania ich bez przerwy?
Do tego od kilku dni czuje się fatalnie wychodząc do pracy i z niej wracając. Z jednej strony myśle, ze to przez prace, a z drugiej jednak wracając po pracy do domu powinnam czuć ta ulgę, prawda? A nie jakieś nagle napady mdłości itp.
Dzisiaj przed wyjściem tez już wzięłam tabletkę, bo zwijam się z bólu brzucha. Teraz zaczyna mnie już powoli mdlić do tego… a przykładowo wczoraj mając wolne - fizycznie - czułam się świetnie. Wszystko mi wraca tylko w czasie dni w pracy. A tez to nie tak, ze mam nadzwyczaj stresujący czas tam. O dziwo w tym roku jest naprawdę spokojnie.
Jestem wykończona. Nie śpię, mało jem albo obżeram się na zmianę, prawie cały czas zle się czuje. Wiem, ze znowu wylewam tu swoje żale, ale nie mam do kogo i gdzie. Cały czas zastanawiam się nad ta terapia, ale albo nie mam czasu, albo nie mogę znaleźć żadnego dobrego psychoterapeuty na NFZ, albo zle się czuje i nie jestem w stanie nawet szukać.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

Mam podobnie, też mam objawy somatyczne jak coś się dzieje w pracy (a cały czas coś się dzieje), ból brzucha i mdłości towarzyszą mi cały czas praktycznie. Nic nie jem, bo po prostu nie czuje głodu, za to wieczorem potrafię pochłonąć sporo. I to nawet nie słodycze, ogólnie - jedzenie. Znów męczy mnie bezsenność. Wybudzanie w środku nocy i niemożność zaśnięcia. Pobudki o 4 rano i brak dalszego snu.

Wysłane z mojego moto g(8) power przy użyciu Tapatalka

[Mija62]

Dzisiaj przed wizytą u lekarza psychiatry, siedział obok mnie dziwny chłopak, dziwnie się bujał, nawet nie chodziło o to że nerwowo, ale dziwnie. Odrazu wiedziałam, że on będzie w gabinecie dłużej. Strasznie szkoda mi się go zrobiło, jakie ludzie mają choroby, dramaty itp itd i aż łezkę uroniłam.
Oczywiście opowiedziałam o tym lekarzowi. Dostałam większą dawkę xD