Jestem w ciąży, siostra ma problem z płodnością

[YellowMelllow]

.

[Aelora]

Widok Twojego szczęścia może ranić siostrę, jeśli od dawna stara się o dziecko i niepowodzenie jest dla niej źródłem udręki. Zachowuje się niedojrzale ucinając temat, choć najwyraźniej jest on dla niej bardzo bolesny. Może spróbuj z nią porozmawiać, powiedzieć że dostrzegasz jej zachowanie, rozumiesz ból i wiesz przez co przechodziła, ale Ty zawsze stałaś po jej stronie, zależy Ci na jej wsparciu i chciałabyś spokojnie spędzić czas ciąży. To nie Twoja wina, że spodziewasz się dziecka, być może siostra też niebawem będzie mieć swoje. Na wszelki wypadek możesz nie poruszać nadmiernie często tematu ciąży skoro ją to rani albo ucina temat, nie musisz o tym mówić na każdym kroku jeśli jest jej przykro i miałoby to pogarszać Wasze relacje.
Gratulacje z powodu Twojego szczęścia i wszystkiego dobrego

[Miss_Suze]

Na jej miejscu też bym nie chciała ciągle za Tobą latać z gratulacjami. Daj jej święty spokój. Ona ma ciężki okres z zajściem w ciążę, a ty oczekujesz, że będzie się cieszyć z Twojej? Serio? Ona nie chce w tym momencie słuchać o ciążach innych i uszanuj to. A tym bardziej nie zmuszaj jej do bycia matką chrzestną, co to za pomysł w ogóle?

[YellowMelllow]

.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez YellowMelllow

Nie mówię praktycznie w ogóle o ciąży, chociaż wiadomo, czasem mam mdłości albo gorzej się czuję, trudno mi udawać, że w niej nie jestem, nie da się zupełnie tego ukryć. Wiele razy mówiłam jej, że rozumiem jej ból, że jestem przy niej i naprawdę wiele lat już wspieram ją w tym problemie.

---------- Dopisano o 14:01 ---------- Poprzedni post napisano o 13:58 ----------


Ciągle latać z gratulacjami? Nie pogratulowała mi w ogóle, więc nie do końca rozumiem. Pół roku temu powiedziała, że chciałaby być matką chrzestną mojego potencjalnego dziecka, a ja będę jej, a ostatnio sama z siebie powiedziała, że jednak nie, więc nie wiem w jaki sposób ją zmuszam do tego..

domyslam sie ze masz wielu ludzi wokol siebie ,ojca swojego dziecka,pewnie jakas przyjaciolke,swoja mame ,tesciowa ,jakies kolezanki z pracy ktore maja juz ciaze za soba.nie mozesz z nimi gadac o tych sprawach?po co ci jeszcze siostra w tym wszytskim?

nie rob z siebie pepka swiata,jesli jak mowisz rozumiesz jej bol to daj jej spokoj nie musisz z nia rozmawiac o twoich ciazowych dolegliwosciach

mam podobna ale inna sytuacje w moim zyciu

ja i moja siostra urodzilysmy corki 25 lat temu
corka mojej siostry odeszla w tragicznych okolicznosciach w wieku 22lat(2.5 roku temu),od tej pory unikam opowiadan o sukcesach i zmianach w zyciu mojej corki(ktora w miedzyczasie skonczyla studia,otrzymala dyplom,wyprowadzila sie na swoje ,zdala prawo jazdy itp itd) jestem dumna z mojej corki ciesze sie z jej sukcesow,rozmawiam o niej z moja mama ,z kolezankami z pracy,z mezem itp ale nie wspominam o tym przy mojej siostrze ,wlasnie z szacunku do jej bolu poniewaz ona nigdy nie pojdzie na rozdanie dyplomow swojej corki,nie kupi jej pierwszego samochodu,nie pomoze przy przeprowadzce do pierwszego domu itp itd

siostra nie pyta mnie co u mojej corki,chociaz kiedy jej corka zyla czesto o naszych corkach rozmawialysmy i porownywalysmy doswiadczenia,czekam az sama zapyta ,az przetrawi swoja strate ,wierze ze ten dzien kiedys nastapi na ta chwile nie wciskam jej mojego szczescia i mysle ze ty tez powinnas przestac wymagac od siostry jakiegos entuzjazmu z powodu twojej ciazy
troche zrozumienia

[Miss_Suze]

Napisane przez YellowMelllow

Nie mówię praktycznie w ogóle o ciąży, chociaż wiadomo, czasem mam mdłości albo gorzej się czuję, trudno mi udawać, że w niej nie jestem, nie da się zupełnie tego ukryć. Wiele razy mówiłam jej, że rozumiem jej ból, że jestem przy niej i naprawdę wiele lat już wspieram ją w tym problemie.

---------- Dopisano o 14:01 ---------- Poprzedni post napisano o 13:58 ----------


Ciągle latać z gratulacjami? Nie pogratulowała mi w ogóle, więc nie do końca rozumiem. Pół roku temu powiedziała, że chciałaby być matką chrzestną mojego potencjalnego dziecka, a ja będę jej, a ostatnio sama z siebie powiedziała, że jednak nie, więc nie wiem w jaki sposób ją zmuszam do tego.. Aczkolwiek rozumiem przesłanie z tej odpowiedzi, po prostu kontakt między nami urwie się razem z postępem ciąży/narodzinami dziecka i tego w sumie się spodziewam.

No, ale powiedziała, że jednak nie chce tą chrzestną być. Po co ciągniesz ten temat? Niestety, ale nie zmusisz nikogo, żeby cieszył się Twoim szczęściem.

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;89542446]domyslam sie ze masz wielu ludzi wokol siebie ,ojca swojego dziecka,pewnie jakas przyjaciolke,swoja mame ,tesciowa ,jakies kolezanki z pracy ktore maja juz ciaze za soba.nie mozesz z nimi gadac o tych sprawach?po co ci jeszcze siostra w tym wszytskim?

nie rob z siebie pepka swiata,jesli jak mowisz rozumiesz jej bol to daj jej spokoj nie musisz z nia rozmawiac o twoich ciazowych dolegliwosciach

mam podobna ale inna sytuacje w moim zyciu

ja i moja siostra urodzilysmy corki 25 lat temu
corka mojej siostry odeszla w tragicznych okolicznosciach w wieku 22lat(2.5 roku temu),od tej pory unikam opowiadan o sukcesach i zmianach w zyciu mojej corki(ktora w miedzyczasie skonczyla studia,otrzymala dyplom,wyprowadzila sie na swoje ,zdala prawo jazdy itp itd) jestem dumna z mojej corki ciesze sie z jej sukcesow,rozmawiam o niej z moja mama ,z kolezankami z pracy,z mezem itp ale nie wspominam o tym przy mojej siostrze ,wlasnie z szacunku do jej bolu poniewaz ona nigdy nie pojdzie na rozdanie dyplomow swojej corki,nie kupi jej pierwszego samochodu,nie pomoze przy przeprowadzce do pierwszego domu itp itd

siostra nie pyta mnie co u mojej corki,chociaz kiedy jej corka zyla czesto o naszych corkach rozmawialysmy i porownywalysmy doswiadczenia,czekam az sama zapyta ,az przetrawi swoja strate ,wierze ze ten dzien kiedys nastapi na ta chwile nie wciskam jej mojego szczescia i mysle ze ty tez powinnas przestac wymagac od siostry jakiegos entuzjazmu z powodu twojej ciazy
troche zrozumienia[/QUOTE]

Dokładnie tak.

[YellowMelllow]

.

[Cytokina]

Nie wiem na ile to hormony, a na ile po prostu twoje niespełnione oczekiwania. Ale z tego co opisałaś to według mnie siostra obiektywnie nie robi nic złego.
Łatwiej wspierać kogoś w trudnościach niż uczestniczyć w szczęściu, gdy samemu ma się trudności i nieprzepracowanie sprawy.
No nie jest w stanie uczestniczyć w twojej ciąży ani się z niej cieszyć. Nic z tym nie zrobisz.
Rozumiem, że temat chrztu poruszyła sama, na spokojnie przemyślała, że nie da rady i szczerze Ci o tym powiedziała - ja takie zachowanie szanuję.

Tak długo jak jej uczucia nie rzutują bezpośrednio w ciebie i wasze relacje z pominięciem tematów okołociążowych i okołodzieciowych to siostra nie zachowuje się w zły sposób. To, że jej żal do okoliczności, nieszczęście odbierasz personalnie, bo oczekujesz, że powinna się cieszyć i przeżywać ciążę to z kolei temat, który ty sama musisz przerobić.

[wlosomaniaczkaaa]

Daj jej czas. Jej teksty o byciu chrzestną i przy Twoim poronieniu były bardzo słabe, ale ona jest w cięższej sytuacji, z którą sobie ewidentnie nie radzi. Może to przetrawi z czasem, może uda jej się zajść w ciążę. Wsparcie powinnaś otrzymywać głównie od ojca dziecka, potem reszty rodziny, przyjaciół.
A jeśli masz już poczucie winy, ze jesteś w ciąży, to może zgłoś się po profesjonalną pomoc, bo to nie jest normalne.

[0fb2986dc06479a38c396fe4ec3c7ea3bc36c306_6584d2a18ec99]

Napisane przez YellowMelllow

Chciałabym po prostu żeby chciała poznać siostrzeńca, chciała się spotykać i ze mną rozmawiać, bo coraz bardziej mnie unika. Doszło do tego, że czuję poczucie winy, że będę miała dziecko. Rozumiem jednak, że muszę zaakceptować tę zmianę w życiu, że po prostu kontakt się mocno ochłodzi. Znam rodziny w której w takich sytuacjach udało się poukładać relacje, mimo problemów z płodnością jednego z rodzeństwa i nawet ciotki/wujkowie są blisko z rodzeństwem i ich dziećmi.

nie zawsze się ma to co by się chciało, nie zawsze relacje się układają.

była partnerka mojego męża nie mogła mieć dzieci, a w jego bliskiej rodzinie jest sporo dzieci, w pewnym momencie doszło do tego, że ona przestała się widywać z jego rodziną i tymi dziećmi bo było to dla niej zbyt bolesne.

także nie zawsze da się tak jak byś chciała. twoja siostra może nigdy nie chcieć rozmawiać z tobą o ciąży, może nie chcieć spotykać się z siostrzeńcem, bawić się z nim i byc kochaną ciocią.

[Miss_Suze]

Napisane przez YellowMelllow

Chciałabym po prostu żeby chciała poznać siostrzeńca, chciała się spotykać i ze mną rozmawiać, bo coraz bardziej mnie unika. Doszło do tego, że czuję poczucie winy, że będę miała dziecko. Rozumiem jednak, że muszę zaakceptować tę zmianę w życiu, że po prostu kontakt się mocno ochłodzi. Znam rodziny w której w takich sytuacjach udało się poukładać relacje, mimo problemów z płodnością jednego z rodzeństwa i nawet ciotki/wujkowie są blisko z rodzeństwem i ich dziećmi.

Ciągle myślisz o sobie. Niestety, ale nie zawsze jest tak jak byśmy chcieli. Nie zmusisz siostry, żeby się zachowywała tak jak ty chcesz.

[morning_coffee]

Napisane przez YellowMelllow

Chciałabym po prostu żeby chciała poznać siostrzeńca, chciała się spotykać i ze mną rozmawiać, bo coraz bardziej mnie unika. Doszło do tego, że czuję poczucie winy, że będę miała dziecko. Rozumiem jednak, że muszę zaakceptować tę zmianę w życiu, że po prostu kontakt się mocno ochłodzi. Znam rodziny w której w takich sytuacjach udało się poukładać relacje, mimo problemów z płodnością jednego z rodzeństwa i nawet ciotki/wujkowie są blisko z rodzeństwem i ich dziećmi.

To normalne, że byś chciała, ale nie zmusisz jej do tego. Ona sama powinna przepracować to, że nie może zajść w ciążę (albo z pomocą terapeuty, jeśli tego potrzebuje). Ale na to trzeba czasu. Może sama jednak zajdzie w ciążę, a może pogodzi się ze swoją sytuacją i zacznie się szczerze cieszyć razem z Tobą. Ale może też być tak, że zostanie tak, jak jest i zawsze już będzie ją boleć, że to Tobie się udało. Trudno, nic z tym nie zrobisz. Możesz tylko nie inicjować z nią kontaktu, jeśli sama nie będzie chciała no i nie poruszać z nią tematu ciąży i dzieci.

Wysłane z mojego SM-A536B przy użyciu Tapatalka

[Pedro94]

Jestem w totalnym szoku, że ktokolwiek tutaj broni twojej siostry. Moim zdaniem zachowuje się podle i nic jej nie tłumaczy. Na twoim miejscu czulbym się bardzo źle w takiej sytuacji, prawdopodobnie to by zrujnowalo relacje z siostrą na zawsze. Nie miej poczucia winy, to nie twoja wina że zaszłaś w ciążę a siostra nie. Ciesz się tym co masz i nie zwracaj na nią uwagi.

[Miss_Suze]

Napisane przez Pedro94

Jestem w totalnym szoku, że ktokolwiek tutaj broni twojej siostry. Moim zdaniem zachowuje się podle i nic jej nie tłumaczy. Na twoim miejscu czulbym się bardzo źle w takiej sytuacji, prawdopodobnie to by zrujnowalo relacje z siostrą na zawsze. Nie miej poczucia winy, to nie twoja wina że zaszłaś w ciążę a siostra nie. Ciesz się tym co masz i nie zwracaj na nią uwagi.

W jaki sposób niby zachowuje się podle? XD

[YellowMelllow]

.

[HellcatRedeye]

Rozumiem Cię. Zaszłaś w ciążę, jesteś przeszczęśliwa i chciałabyś podzielić się tym z całym światem, ale przede wszystkim z najbliższymi. To niesamowite uczucie i rozpiera po prostu od środka. Z drugiej strony jest jednak osoba, która niczego bardziej nie pragnie niż dziecka. Walczy od długiego czasu, traci wiarę, siły, jest sfrustrowana. Myślę, że tego uczucia nie da się do końca ubrać w słowa. Najpierw nadzieja, później zwątpienie, niedowierzanie, a na końcu okropny ból i poczucie niesprawiedliwości. Te uczucia potrafią bardzo wpłynąć na psychikę, sprawić, że rano nie masz siły wstać, czujesz, że nie masz kontroli nad swoim ciałem i życiem, płaczesz na widok kobiet w ciąży i dzieci. Myślę, że mimo wszystko siostra cieszy się Twoim szczęściem, ale psychicznie nie jest w stanie tego okazać. Może być jej bardzo trudno się z Tobą widywać, bo wiadomo, że automatycznie myśli o ciąży. Daj jej czas. Może później przyzwyczai się do tej myśli, pokocha siostrzeńca. Może sama zajdzie w ciążę i wszystko się zmieni. A może niestety nadal będzie cierpieć za każdym razem widząc Ciebie z dzieckiem. Tak naprawdę to ona potrzebuje Twojego wsparcia.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[e36b38c1b02253f65e484b4d30ebb09d9d5f8578_646d4571ebe9e]

Siostra zachowuje się nieładnie. Nie trzeba zaraz organizować posiadowekz okazji miesięcznic zapłodnienia, ale ze zwykłej ludzkiej uprzejmości wypadałoby pogratulować.

Jasne, jest jej ciężko, sama kiedyś się poryczałam w ciężkim dla mnie momencie, kiedy usłyszałam o sukcesach kogoś innego. Ale chyba by wystarczyło, żeby raz Ci pogratulowała, przyznała, że jest jej bardzo trudno, cieszy się razem z Tobą ale wolałaby tematu za często nie poruszać. Chyba nikt by nie miał pretensji. A tutaj chyba miała nadzieję, z autorka skończy z takimi samymi problemami jak ona i nie będzie już jedyną bezpłodną w rodzinie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Mad____Max]

Ja z kolei nie widzę powodu w dostosowywaniu swojego życia do czyjegoś nieszczęścia.
Brzmi to trochę absurdalnie, żebyś przez najbliższych 30 lat w kontaktach z siostra udawała, że Twoje dziecko (czyli bardzo ważna część Twojego życia) nie istnieje.

Siostra powinna sobie uzmysłowić, że jej problemy nie są Twoimi.

[skara]

Moim zdaniem ona się słabo zachowuje. Rozumiem, że jest to dla niej ciężkie, ale Twoje dziecko nie zniknie, ono dopiero się pojawi. Więc jeśli ona chce mieć z Tobą kontakt, to powinna to przepracować, tym bardziej, że Ty nie jesteś winna jej problemów z ciążą ani tego, że Tobie się udało. No życie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[26cabbdd88f595c38f9b7f8139ef1472f28f75bc_65628a8226dae]

Napisane przez Miss_Suze

Na jej miejscu też bym nie chciała ciągle za Tobą latać z gratulacjami. Daj jej święty spokój. Ona ma ciężki okres z zajściem w ciążę, a ty oczekujesz, że będzie się cieszyć z Twojej? Serio? Ona nie chce w tym momencie słuchać o ciążach innych i uszanuj to. A tym bardziej nie zmuszaj jej do bycia matką chrzestną, co to za pomysł w ogóle?

Czy autorka chce zmusić siostrę do bycia chrzestną? Mniej jadu polecam. Laska nigdy nawet jej nie pogratulowała, jakby to autorka była winna jej problemom.

Napisane przez Miss_Suze

W jaki sposób niby zachowuje się podle? XD

Tak... bo takie miłe jest, gdy siostra nawet nie pogratuluje ciąży.

Napisane przez Pedro94

Jestem w totalnym szoku, że ktokolwiek tutaj broni twojej siostry. Moim zdaniem zachowuje się podle i nic jej nie tłumaczy. Na twoim miejscu czulbym się bardzo źle w takiej sytuacji, prawdopodobnie to by zrujnowalo relacje z siostrą na zawsze. Nie miej poczucia winy, to nie twoja wina że zaszłaś w ciążę a siostra nie. Ciesz się tym co masz i nie zwracaj na nią uwagi.

I ja jestem. Dziewczyna leczy swój kompleks na siostrze, jakby ona była winna jej problemom. Pomiędzy skakaniem nad ciężarną, a totalną olewką jest coś jeszcze. Nie wyobrażam sobie nie zapytać bliskiej osoby, czy "wszystko ok" i nie pogratulować, chociaż sama mam problem z zajściem

Jeśli siostra ma aż taki żal mogłaby szczerze powiedzieć "słuchaj, jest mi ciężko".

[Miss_Suze]

Siostra autorki nie jest jej niczego winna. Skoro nie czuje szczęścia jej ciążą to po co ma kłamać? Autorka i jej ciąża to nie jest pępek świata, jeśli siostra zdecyduje się na poluźnienie kontaktów to trudno, jej wola i jej decyzja. To, że są siostrami do niczego jej nie zobowiązuje. Dzieckiem przede wszystkim ma się przejmować autorka i facet, który jest ojcem.

---------- Dopisano o 15:48 ---------- Poprzedni post napisano o 15:47 ----------

[1=26cabbdd88f595c38f9b7f8 139ef1472f28f75bc_65628a8 226dae;89542556]Tak... bo takie miłe jest, gdy siostra nawet nie pogratuluje ciąży.

[/QUOTE]

A to jest jakiś nakaz gratulowania czy jak? Nie da się kogoś zmusić do takich rzeczy.

[26cabbdd88f595c38f9b7f8139ef1472f28f75bc_65628a8226dae]

Napisane przez Miss_Suze

Siostra autorki nie jest jej niczego winna. Skoro nie czuje szczęścia jej ciążą to po co ma kłamać? Autorka i jej ciąża to nie jest pępek świata, jeśli siostra zdecyduje się na poluźnienie kontaktów to trudno, jej wola i jej decyzja. To, że są siostrami do niczego jej nie zobowiązuje. Dzieckiem przede wszystkim ma się przejmować autorka i facet, który jest ojcem.

---------- Dopisano o 15:48 ---------- Poprzedni post napisano o 15:47 ----------



A to jest jakiś nakaz gratulowania czy jak? Nie da się kogoś zmusić do takich rzeczy.

Nie ma nakazu gratulowania. Od tego jest kultura osobista.



Nie jest normalne, że osoby bliskie mają w dupie tak ważny szczegół jak ciąża. I o jakim zajmowaniu się dzieckiem mówisz? Mocno przeinterpretujesz i dodajesz swoje fakty, tworząc z autorki jakąś sfiksowaną mamuśkę.

[skara]

[1=26cabbdd88f595c38f9b7f8 139ef1472f28f75bc_65628a8 226dae;89542563]Nie ma nakazu gratulowania. Od tego jest kultura osobista.



Nie jest normalne, że osoby bliskie mają w dupie tak ważny szczegół jak ciąża. I o jakim zajmowaniu się dzieckiem mówisz? Mocno przeinterpretujesz i dodajesz swoje fakty, tworząc z autorki jakąś sfiksowaną mamuśkę.[/QUOTE]Zgadzam się.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez YellowMelllow

Tak, wiem muszę to zaakceptować. Pewnie łatwiej byłoby mnie zrozumieć znając kontekst, moją sytuację.. Nasza matka ma chorobę psychiczną, na szczęście jest na lekach, więc nie jest bardzo źle, ale nie jest zbyt dobrym oparciem. Ojciec jest również delikatnie mówiąc niestabilny emocjonalnie i tępił mnie od dziecka. Przez to, że mają złe relacje z dalszą rodziną, my również z nikim innym nie mamy kontaktu. Mam tylko siostrę, a ona mnie i po prostu ciężko mi bez swojej rodziny.. Mam na szczęście cudownego męża. Też dobija mnie, że syn będzie znał tylko rodzinę męża, chciałam żeby miał fajną ciocię, bo mąż jest jedynakiem. Muszę przepracować ten fakt, po prostu w ciąży jest chyba trochę ciężej. Jestem po terapii, gdzie przepracowałam relację z rodzicami. Może jak syn się urodzi, zajmę się życiem rodzinnym i mniej mnie to będzie dobijać.

---------- Dopisano o 15:32 ---------- Poprzedni post napisano o 15:28 ----------


No właśnie ciężko mi ogarnąć swoje emocje (które i tak w ciąży są rozchwiane), bo czuję się winna, chociaż logicznie wiem, że nic złego nie zrobiłam. Po tej wczesnej stracie pierwszej ciąży zrobiła się miła i wspierająca, aż do momentu kiedy znowu nie zaszłam w ciążę i czuję, że póki jest ok, to tak jakbym robiła coś nie tak i zasługiwała na karę, a jak będzie źle to mogę liczyć na wsparcie.. a w ciąży też go potrzebuję.

ale jakie wsparcie potrzebujesz w ciazy ktorego nie moze dac ci twoj lekarz i maz?
moim zdaniem jak chcesz jakies wsparcie to najlepiej szukac go u profesjonalisty lub u ludzi ktorzy ciaze i maciezynstwo znaja z autopsji (jakies grupy dla kobiet w ciazy,fora,kolezanki ktore maja dzieci itp)
masz wygorowane oczekiwania wzgledem siostry i niestety zero empatii

[Miss_Suze]

[1=26cabbdd88f595c38f9b7f8 139ef1472f28f75bc_65628a8 226dae;89542563]Nie ma nakazu gratulowania. Od tego jest kultura osobista.



Nie jest normalne, że osoby bliskie mają w dupie tak ważny szczegół jak ciąża. I o jakim zajmowaniu się dzieckiem mówisz? Mocno przeinterpretujesz i dodajesz swoje fakty, tworząc z autorki jakąś sfiksowaną mamuśkę.[/QUOTE]

Napisałam o przejmowaniu się, nie o zajmowaniu.

Osoba bliska może wycofać się z relacji z dowolnego powodu.

Myślisz, że jak autorka powie jej, że zachowuje się podle to ona nagle zacznie jej dzieckiem się interesować i nią? To tak nie działa. Relacje się rozpadają i nie zawsze jest tak, jakbyśmy chcieli.

---------- Dopisano o 15:58 ---------- Poprzedni post napisano o 15:57 ----------

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;89542568]ale jakie wsparcie potrzebujesz w ciazy ktorego nie moze dac ci twoj lekarz i maz?
moim zdaniem jak chcesz jakies wsparcie to najlepiej szukac go u profesjonalisty lub u ludzi ktorzy ciaze i maciezynstwo znaja z autopsji (jakies grupy dla kobiet w ciazy,fora,kolezanki ktore maja dzieci itp)
masz wygorowane oczekiwania wzgledem siostry i niestety zero empatii[/QUOTE]

w punkt

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

siostra nie musi podzielac zachwytow nad jej ciaza ani jej gratulowac szczegolnie jesli tego nie czuje,nie musi byc tez super ciocia ani uwielbiac siostrzenca
autorka nie musi udawac ze w ciazy nie jest ani chowac swojego dziecka ,moze o nim rozmawiac z ludzmi ktorzy chca o nim sluchac,tak trudno zrozumiec ze to co dla nas jest najwazniejsze na swiecie nie musi byc tym samym nawet dla naszych siostr czy rodzicow?
ja np mam hopla na punkcie rasy moich psow ,nie zanudzam gadkami o nich wspolpracownikow,moich rodzicow czy sasiadow ,od tego mam fora tematyczne i grupe na facebooku ;-)

[morning_coffee]

Napisane przez Miss_Suze

W jaki sposób niby zachowuje się podle? XD

Może "podle" to niekoniecznie dobre określenie, ale ten tekst jak to szybko siostra zaszła w ciążę po poronieniu zwaliłby mnie z nóg. Rozumiem dobrze jej ból (sama nie mogę mieć dzieci, bo urodziłam się z wadą genetyczną, a bardzo bym chciała), ale on nie usprawiedliwia takiego zachowania. Dorosły człowiek powinien wiedzieć, że nie wszystko w życiu się ma co się chce. A jeśli nie potrafi tego przepracować (sam albo przy wsparciu bliskiej osoby), to trzeba iść na terapię i dać sobie pomóc. Nie jest wyjściem, żeby dać komuś odczuć: no jak to mogło się udać tobie, a nie mnie?!

Wysłane z mojego SM-A536B przy użyciu Tapatalka

[Miss_Suze]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;89542577]siostra nie musi podzielac zachwytow nad jej ciaza ani jej gratulowac szczegolnie jesli tego nie czuje,nie musi byc tez super ciocia ani uwielbiac siostrzenca
autorka nie musi udawac ze w ciazy nie jest ani chowac swojego dziecka ,moze o nim rozmawiac z ludzmi ktorzy chca o nim sluchac,tak trudno zrozumiec ze to co dla nas jest najwazniejsze na swiecie nie musi byc tym samym nawet dla naszych siostr czy rodzicow?[/QUOTE]



---------- Dopisano o 16:08 ---------- Poprzedni post napisano o 16:05 ----------

Napisane przez morning_coffee

Może "podle" to niekoniecznie dobre określenie, ale ten tekst jak to szybko siostra zaszła w ciążę po poronieniu zwaliłby mnie z nóg. Rozumiem dobrze jej ból (sama nie mogę mieć dzieci, bo urodziłam się z wadą genetyczną, a bardzo bym chciała), ale on nie usprawiedliwia takiego zachowania. Dorosły człowiek powinien wiedzieć, że nie wszystko w życiu się ma co się chce. A jeśli nie potrafi tego przepracować (sam albo przy wsparciu bliskiej osoby), to trzeba iść na terapię i dać sobie pomóc. Nie jest wyjściem, żeby dać komuś odczuć: no jak to mogło się udać tobie, a nie mnie?!

Wysłane z mojego SM-A536B przy użyciu Tapatalka

No zasadę 'nie wszystko mamy co chcemy' można też zastosować co do autorki. Autorka chce zachwytu siostry jej ciążą i tego, że będzie wspaniałą ciocią. Siostra jak widać nie chce, a czy to z powodu traumy czy czegoś innego to już inna sprawa.

[26cabbdd88f595c38f9b7f8139ef1472f28f75bc_65628a8226dae]

Napisane przez Miss_Suze

---------- Dopisano o 16:08 ---------- Poprzedni post napisano o 16:05 ----------



No zasadę 'nie wszystko mamy co chcemy' można też zastosować co do autorki. Autorka chce zachwytu siostry jej ciążą i tego, że będzie wspaniałą ciocią. Siostra jak widać nie chce, a czy to z powodu traumy czy czegoś innego to już inna sprawa.

Autorka chce od siostry minimum zaangażowania jako, że to jest jej siostra. Też nic nie pisała o byciu "wspaniałą ciocią". Jakieś napięcie przedmiesiączkowe, że tak jedziesz po autorce i wymyślasz?


[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;89542577]siostra nie musi podzielac zachwytow nad jej ciaza ani jej gratulowac szczegolnie jesli tego nie czuje,nie musi byc tez super ciocia ani uwielbiac siostrzenca
autorka nie musi udawac ze w ciazy nie jest ani chowac swojego dziecka ,moze o nim rozmawiac z ludzmi ktorzy chca o nim sluchac,tak trudno zrozumiec ze to co dla nas jest najwazniejsze na swiecie nie musi byc tym samym nawet dla naszych siostr czy rodzicow?
ja np mam hopla na punkcie rasy moich psow ,nie zanudzam gadkami o nich wspolpracownikow,moich rodzicow czy sasiadow ,od tego mam fora tematyczne i grupe na facebooku ;-)[/QUOTE]


Rzeczywiście, RASA psów, którą lubisz jest tym samym, co bycie w ciąży. Przecież ciąża, bycie matką nic nie zmienia w życiu. I autorka pisała, że siostra nawet jej nie pogratulowała. Nie pisała nic o zachwytach. Podczas rozmowy nawet z koleżanką "jestem w ciąży" i "gratuluje" zazwyczaj pada. Dziewczyna nie może nawet nic powiedzieć o swoim samopoczuciu w ciąży, bo "bo od razu widzę w jej twarzy wyrzut albo zmienia temat".

[YellowMelllow]

.