Spanie w salonie, a komfort psychiczny i prywatność

hazey · 2017-12-27, 19:44

Witam.

Z narzeczonym jesteśmy na etapie kupowania pierwszego, wspólnego mieszkania co skłoniło mnie do pewnych przemyśleń.

Znaleźliśmy mieszkanie salon z aneksem kuchennym + 2 sypialnie, w bardzo fajnej okolicy i za niezłą cenę. W moim założeniu jedna sypialnia była by moja i narzeczonego, a druga - pokój dziecięcy - dosyć spory. Na większe mieszkanie póki co nas nie stać. Jako, iż lubię mieć wszystko przemyślane, w głowie układam sobie różne scenariusze, typu a co by było gdyby...

No właśnie. Planujemy 2 dzieci, tylko nie wiem czy przy takich warunkach mieszkaniowych dałoby się to jakoś fajnie "rozegrać". Dwoje dzieci tej samej płci i zbliżone wiekowo ewentualnie mogłyby dzielić pokój. Ale co by było gdyby urodził się chłopiec i dziewczynka? Mój narzeczony twierdzi, że wtedy oddalibyśmy jednemu z nich naszą sypialnie i spalibyśmy w salonie. Ja jestem strasznie przeciwna takiemu rozwiazaniu - dla mnie oznacza to zero prywatności i intymności - tym bardziej, że to salon z kuchnią. Narzeczony twierdzi, że księżniczkuję i pełno ludzi tak robi. Trochę się o to posprzeczaliśmy i teraz zastanawiam się czy to, że cenię sobie własny komfort psychiczny bardziej niż przyszych ewentualnych dzieci będzie ze mnie czynić złą matkę?

A Wy jak uważacie? Lepiej w takiej sytuacji oddać pokój i spać w salonie?

kakoina · 2017-12-27, 19:50

Ech - każde dziecko powinno mieć swój pokój ale dopiero w wieku powyżej 10 lat. Wcześniej mogą mieszkać razem w jednym. A za 10 lat możecie już mieć możliwości na większe mieszkanie/ dom.

Ja z TŻ mamy 2 mieszkania - oba 50m2 i 2 pokoje. Jednak to nie problem - obecnie staramy się i dziecko, które przez pierwszy rok będzie spać w naszej sypialni, potem my przeniesiemy się do salonu

ale na bank w tym okresie kupimy albo większe mieszkanie albo dom.

**9848198ceafc75373689018f1c5708ad8ca8cef1_608746413ed8e** · 2017-12-27, 19:51

Nigdy nie zgodzę się na spanie w salonie ani w pokoju przechodnim i Tobie też nie polecam.

**b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14** · 2017-12-27, 19:58

Cytat:

Napisane przez hazey

Witam.

Z narzeczonym jesteśmy na etapie kupowania pierwszego, wspólnego mieszkania co skłoniło mnie do pewnych przemyśleń.

Znaleźliśmy mieszkanie salon z aneksem kuchennym + 2 sypialnie, w bardzo fajnej okolicy i za niezłą cenę. W moim założeniu jedna sypialnia była by moja i narzeczonego, a druga - pokój dziecięcy - dosyć spory. Na większe mieszkanie póki co nas nie stać. Jako, iż lubię mieć wszystko przemyślane, w głowie układam sobie różne scenariusze, typu a co by było gdyby...

No właśnie. Planujemy 2 dzieci, tylko nie wiem czy przy takich warunkach mieszkaniowych dałoby się to jakoś fajnie "rozegrać". Dwoje dzieci tej samej płci i zbliżone wiekowo ewentualnie mogłyby dzielić pokój. Ale co by było gdyby urodził się chłopiec i dziewczynka? Mój narzeczony twierdzi, że wtedy oddalibyśmy jednemu z nich naszą sypialnie i spalibyśmy w salonie. Ja jestem strasznie przeciwna takiemu rozwiazaniu - dla mnie oznacza to zero prywatności i intymności - tym bardziej, że to salon z kuchnią. Narzeczony twierdzi, że księżniczkuję i pełno ludzi tak robi. Trochę się o to posprzeczaliśmy i teraz zastanawiam się czy to, że cenię sobie własny komfort psychiczny bardziej niż przyszych ewentualnych dzieci będzie ze mnie czynić złą matkę?

A Wy jak uważacie? Lepiej w takiej sytuacji oddać pokój i spać w salonie?

jeszcze nie macie dzieci, a już sprawę chcesz rozwiązać. Problem powstanie za 12 - 15 lat. Do tego czasu może już się rozwiedziecie

lub kupicie nowe mieszkanie.

**7d825fa9fec57cf5623273fe7eca2ef8f2442710_5d59d871e15d0** · 2017-12-27, 19:58

Dla mnie spanie w salonie to porazka. Zero prywatnosi. Do tego dochodzi brak mozliwosci posiadania lozka, nie chcialabym cale zycie spac na niewygodnej kanapie.
Dzieciom tez nie bedzie super wygodnie, nie beda sobie mogly nawet herbaty zrobic wieczorem, jak bedziecie spac. Ani zaprosic znajomych, bo chyba srednio bedzie spac przy obcych ludziach.
Jak dla mnie opcje sa dwie albo szukanie innego mieszkania albo dzieci w jednym pokoju. Skoro jest duzy, to pewnie da sie go fajnie zagospodarowac. No albo mozna pozostac przy jednym dziecku.
Nie kumam takiego calkowitego rezygnowania z infymnosci "bo dzieci. "

wikii15 · 2017-12-27, 20:07

Cytat:

Napisane przez kakoina

Ech - każde dziecko powinno mieć swój pokój ale dopiero w wieku powyżej 10 lat. Wcześniej mogą mieszkać razem w jednym. A za 10 lat możecie już mieć możliwości na większe mieszkanie/ dom.

Nie zgadzam się; nic się nie stanie jeśli do czasu studiów będą mieszkać razem i mieć piętrowe łóżko, bo jakiś naukowiec z WB tak sobie wymyślił?

Co do wątku ja również nie wyraziłabym zgody aby dziecko mieszkało z nami w sypialni powyżej roku- brak intymności i tak samo nie posiadania własnej sypialni; chociażby z tego powodu, ze gdy źle się poczujesz musisz albo zmusić resztę rodziny aby nie korzystali z obu pomieszczeń, a tym bardziej oglądali mecz czy przyszedł kolega do męża itp, a po drugie nie chciałabym aby dziecko idąc do łazienki/ kuchni zobaczyło mnie z mężem w intymnej sytuacji i też jednak w sypialni możesz narzucić narzutę, a codzienne ścielenie by mnie wykończyło dlatego od zawsze mam łóżko nie kanapę i kanapy swoją drogą bardziej niszczą kręgosłup, są niewygodne jak dobrze dobrany materac- chyba juz wiesz jak jest

.

---------- Dopisano o 21:07 ---------- Poprzedni post napisano o 21:04 ----------

[1=7d825fa9fec57cf5623273f e7eca2ef8f2442710_5d59d87 1e15d0;79983881]
Nie kumam takiego calkowitego rezygnowania z infymnosci "bo dzieci. "

Popieram

Cytokina · 2017-12-27, 20:08

Uważam, że każdy powinien mieć swój kąt, w którym może się zamknąć i posiedzieć w samotności w każdym momencie jeżeli tylko ma na to ochotę.

Sypialnia w salonie to beznadziejna opcja: pokój będzie wiecznie przechodni, w każdej chwili ktoś może do niego wejść - nawet w nocy dziecko może pójść do łazienki albo potrzebować napić się szklanki wody. Kompletny brak intymności, spokoju, miejsca do wyciszenia się. Możesz zapomnieć oo wcześniejszym położeniu się po ciężkim dniu, bo jednak zawsze inni domownicy będą się krzątać. Chorować też w spokoju nie będziesz mogła.
Straszne niedogodności z codziennym sprzątaniem rano łóżkokanapy, nie wyobrażam trzymania ubrań w pokoju, w którym się gotuje, więc szafa musiałaby stać w jednym z pokoi dziecięcych, więc automatycznie to nie będzie tylko pokój dziecka, ale w jakiś sposób wspólny. Jak zaprosi się znajomych czy rodzinę na wieczorne posiedzenie to nie można tak po prostu ogarnąć rano.
Roślin w salonie już nie postawicie (nocą zabierają tlen, co pogarsza jakość snu).
I wiele wiele innych...
Porażka jak dla mnie.

**7cd1d0bf3fc279e4e45587f61c3d7242fa9c0a30** · 2017-12-27, 20:17

Cytat:

Napisane przez hazey

Witam.

Z narzeczonym jesteśmy na etapie kupowania pierwszego, wspólnego mieszkania co skłoniło mnie do pewnych przemyśleń.

Znaleźliśmy mieszkanie salon z aneksem kuchennym + 2 sypialnie, w bardzo fajnej okolicy i za niezłą cenę. W moim założeniu jedna sypialnia była by moja i narzeczonego, a druga - pokój dziecięcy - dosyć spory. Na większe mieszkanie póki co nas nie stać. Jako, iż lubię mieć wszystko przemyślane, w głowie układam sobie różne scenariusze, typu a co by było gdyby...

No właśnie. Planujemy 2 dzieci, tylko nie wiem czy przy takich warunkach mieszkaniowych dałoby się to jakoś fajnie "rozegrać". Dwoje dzieci tej samej płci i zbliżone wiekowo ewentualnie mogłyby dzielić pokój. Ale co by było gdyby urodził się chłopiec i dziewczynka? Mój narzeczony twierdzi, że wtedy oddalibyśmy jednemu z nich naszą sypialnie i spalibyśmy w salonie. Ja jestem strasznie przeciwna takiemu rozwiazaniu - dla mnie oznacza to zero prywatności i intymności - tym bardziej, że to salon z kuchnią. Narzeczony twierdzi, że księżniczkuję i pełno ludzi tak robi. Trochę się o to posprzeczaliśmy i teraz zastanawiam się czy to, że cenię sobie własny komfort psychiczny bardziej niż przyszych ewentualnych dzieci będzie ze mnie czynić złą matkę?

A Wy jak uważacie? Lepiej w takiej sytuacji oddać pokój i spać w salonie?

Co robic? Ograniczyc sie do 1 dziecka.

kasiunia788742 · 2017-12-27, 20:18

Dzieci, nawet różnej płci, mogą mieć wspólny pokój

Nie wiem dlaczego niektórzy przekładają komfort dzieci nad własnym. Dzieci są dziećmi. Zanim zacznie przeszkadzać im spanie w jednym pokoju to, w większości, będą już nastolatkami

Wysłane z mojego SM-G935F przy użyciu Tapatalka

**818b6f2de5dfa79adb4775de183f054ac63b96e9_6594a3faefca2** · 2017-12-27, 20:53

Cytat:

Napisane przez kasiunia788742

Dzieci, nawet różnej płci, mogą mieć wspólny pokój

Nie wiem dlaczego niektórzy przekładają komfort dzieci nad własnym. Dzieci są dziećmi. Zanim zacznie przeszkadzać im spanie w jednym pokoju to, w większości, będą już nastolatkami

Wysłane z mojego SM-G935F przy użyciu Tapatalka

Dokładnie. Kiedyś dzieci mieszkały razem w pokoju i żyły. I to nie po 2 a 3 czy 4. I często kontakty były lepsze niż teraz jak każde w swoim pokoju zamknięte, z nosem w telefonie czy komputerze. Ja bym dzieci dała do pokoju, jeśli duży, może da się prowizorycznie oddzielić pokoje? Tak by każde miało swój kąt?
Nie rozumiem argumentu żeby zrezygnować z dziecka. Jak ktoś chce mieć dzieci to niech działa, kombinuje. Jak chce zrezygnować bo.. Pokój to może całkiem niech zrezygnuje biorąc pod uwagę ile dzieci kosztują, ile trzeba czasu, sił, energii poświęcić. Dużo więcej niż pokój. Z tym zapraszaniem znajomych to też przesada, chyba że ktoś znajomych zaprasza co chwile. Mi się wydaje że jeśli raz na kilka tygodni to problemu nie ma ogarnąć wszystko po spotkaniu i pójść spać.
Kto kiedyś miał osobne salony, sypialnie itp.

Przy dwójce dzieci chyba nie trzeba od razu się przenosić do salonu. Gorzej jak się przytrafi trzecie. Albo czwarte

Wysłane z mojego D5503 przy użyciu Tapatalka

**ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91** · 2017-12-27, 21:06

Ja mam mieszkanie 2-pokojowe, jeden pokój dziecka, drugi nasz, pełniący wszystkie funkcje (przy czym kuchnia jest osobno, a pokój nie jest przechodni). Nie powiem, że jest to szczyt marzeń o wnętrzu, ale nie jest to też jakiś wielki problem życiowy. Owszem, tak żyje wiele ludzi. Jednakowoż nie będę do tego nikogo namawiać

Natomiast co do problemu - a te dwa pozostałe pokoje są duże? Może dałoby się w jednym postawić jakąś ściankę choć częściowo go rozdzielającą, kiedy już te dzieci będą?

QueenOfHearts · 2017-12-27, 21:06

Hmmm z Tż dzieci nie mamy.
Ale jak kupowaliśmy mieszkanie to specjalnie takie, które ma 3 niezależne pokoje.
Nie oddałabym sypialni, już prędzej oddałby ją Tż;-)

**201803071142** · 2017-12-27, 21:09

Nigdy nie oddałabym sypialni. Myślę, że mogłoby to w takiej sytuacji zabić całe życie erotyczne związku. Już nie mówiąc o miejscu do odpoczynku. Szczególnie, że podejrzewam, iż ten salon z aneksem jest otwarty i nie ma szans na pukanie do drzwi...

**7cd1d0bf3fc279e4e45587f61c3d7242fa9c0a30** · 2017-12-27, 21:10

[1=818b6f2de5dfa79adb4775d e183f054ac63b96e9_6594a3f aefca2;79985791]Dokładnie. Kiedyś dzieci mieszkały razem w pokoju i żyły. I to nie po 2 a 3 czy 4. I często kontakty były lepsze niż teraz jak każde w swoim pokoju zamknięte, z nosem w telefonie czy komputerze. Ja bym dzieci dała do pokoju, jeśli duży, może da się prowizorycznie oddzielić pokoje? Tak by każde miało swój kąt?
Nie rozumiem argumentu żeby zrezygnować z dziecka. Jak ktoś chce mieć dzieci to niech działa, kombinuje. Jak chce zrezygnować bo.. Pokój to może całkiem niech zrezygnuje biorąc pod uwagę ile dzieci kosztują, ile trzeba czasu, sił, energii poświęcić. Dużo więcej niż pokój. Z tym zapraszaniem znajomych to też przesada, chyba że ktoś znajomych zaprasza co chwile. Mi się wydaje że jeśli raz na kilka tygodni to problemu nie ma ogarnąć wszystko po spotkaniu i pójść spać.
Kto kiedyś miał osobne salony, sypialnie itp.

Przy dwójce dzieci chyba nie trzeba od razu się przenosić do salonu. Gorzej jak się przytrafi trzecie. Albo czwarte

Wysłane z mojego D5503 przy użyciu Tapatalka[/QUOTE]
Po pierwsze kiedys ludzie zyli w chalupach ze strzechy i zyli, nie bylo szczepionek i zyli (przynajmnij czesc populacji), nie bylo telefonow i zyli, i tak mozna wymieniac. Czasy sie zmieniaja, to juz nie jest standard.
Trzeba mierzyc sily na zamiary

**b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14** · 2017-12-27, 21:12

Jak Autorka urodzi różnopłciowe bliźnięta to jedno do adopcji bo pokoju dla niego nie ma? Będą musieli jakoś sobie poradzić. Koleżanka miała pokój z bratem - meblościanką rozdzielony.

hazey · 2017-12-27, 21:17

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;79986181]
Natomiast co do problemu - a te dwa pozostałe pokoje są duże? Może dałoby się w jednym postawić jakąś ściankę choć częściowo go rozdzielającą, kiedy już te dzieci będą?[/QUOTE]

W sumie dałoby radę, tylko powstałe pokoiki były by dosyć ciasne i jeden z nich musiałby być przechodni, ale lepsze to niż męczenie się w jednym dużym, w przypadku gdyby nie chcieli go dzielić.

Jest to jakieś rozwiązanie.

---------- Dopisano o 22:17 ---------- Poprzedni post napisano o 22:14 ----------

Cytat:

Napisane przez Toblerone

Nigdy nie oddałabym sypialni. Myślę, że mogłoby to w takiej sytuacji zabić całe życie erotyczne związku. Już nie mówiąc o miejscu do odpoczynku. Szczególnie, że podejrzewam, iż ten salon z aneksem jest otwarty i nie ma szans na pukanie do drzwi...

Jest otwarty i nie wyobrażam sobie, że mogłabym bez stresu kochać się z przyszłym mężem, mając przeświadczenie, że dziecko może w każdym momencie wbić do kuchni po szklankę wody

**201803071142** · 2017-12-27, 21:22

Cytat:

Napisane przez hazey

Jest otwarty i niewyobrażam sobie, że mogłabym bez stresu kochać się z przyszłym mężem, mając przeświadczenie, że dziecko może w każdym momencie wbić do kuchni po szklankę wody

Nooo.... to jest chyba dobry "sposób" na wylądowanie po takim mieszkaniu na kozetce u seksuologa.

LadyChatterbox · 2017-12-27, 21:24

Zastanawiamy się ostatnio nad tym samym, ale stwierdziliśmy, że przez kilka lat dadzą radę w jednym pokoju, a za te 10lat planujemy się budować lub kupić większe mieszkanie. Moi rodzice tak oddali mnie pokój (w drugim mieszkała babcia) i ich mieszkanie w salonie wspominam krępująco mimo że kuchnia było oddzielna, bo np przychodzili znajomi, a tu rzucony w salonie stanik mamy czy gacie ojca, bo rano się do pracy spieszyło i na krzesło palneli

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

**818b6f2de5dfa79adb4775de183f054ac63b96e9_6594a3faefca2** · 2017-12-27, 21:25

[1=7cd1d0bf3fc279e4e45587f 61c3d7242fa9c0a30;7998628 1]Po pierwsze kiedys ludzie zyli w chalupach ze strzechy i zyli, nie bylo szczepionek i zyli (przynajmnij czesc populacji), nie bylo telefonow i zyli, i tak mozna wymieniac. Czasy sie zmieniaja, to juz nie jest standard.
Trzeba mierzyc sily na zamiary[/QUOTE]Ok ale nie porównujmy braku szczepionek do spania w jednym pokoju brata i siostry.
Nie jest to idealne rozwiązanie ale czy aż tak ogromny problem?
Może już w ciągu kilku lat będzie ich stać na nowe mieszkanie, może będą dwie dziewczyny, może w końcu tylko jedno dziecko.
Nie wiadomo. Rezygnowanie z dzieci bo pokój.. Średni jak dla mnie ale co kto lubi.

Wysłane z mojego D5503 przy użyciu Tapatalka

**7cd1d0bf3fc279e4e45587f61c3d7242fa9c0a30** · 2017-12-27, 21:27

[1=818b6f2de5dfa79adb4775d e183f054ac63b96e9_6594a3f aefca2;79986866]Ok ale nie porównujmy braku szczepionek do spania w jednym pokoju brata i siostry.
Nie jest to idealne rozwiązanie ale czy aż tak ogromny problem?
Może już w ciągu kilku lat będzie ich stać na nowe mieszkanie, może będą dwie dziewczyny, może w końcu tylko jedno dziecko.
Nie wiadomo. Rezygnowanie z dzieci bo pokój.. Średni jak dla mnie ale co kto lubi.

Wysłane z mojego D5503 przy użyciu Tapatalka[/QUOTE]
Tak, to jest taki problem. Moja siostra nie ma swojego pokoju, ma 7 lat i jej to bardzo przeszkadza, wiec wiem jak to wyglada. Ja bym nie skazala dzieciaka na zgrzyty i braku swojej prywatnosci (tak dzieci rowniez maja taka potrzeba), zeby zaspokoic swoje potrzeby reprodukcyjne. Bardzo egoistyczne macie podejscie

**b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14** · 2017-12-27, 21:31

[1=7cd1d0bf3fc279e4e45587f 61c3d7242fa9c0a30;7998695 6]Tak, to jest taki problem. Moja siostra nie ma swojego pokoju, ma 7 lat i jej to bardzo przeszkadza, wiec wiem jak to wyglada. Ja bym nie skazala dzieciaka na zgrzyty i braku swojej prywatnosci (tak dzieci rowniez maja taka potrzeba), zeby zaspokoic swoje potrzeby reprosukcyjne. Bardzo egoistyczne macie podejscie[/QUOTE]

no ale co zrobić? Oddać dziecko do adopcji?

**7cd1d0bf3fc279e4e45587f61c3d7242fa9c0a30** · 2017-12-27, 21:32

[1=b872d78680f891d873273d3 1baaf276c9d6e57ec_6594a44 f1cc14;79987081]no ale co zrobić? Oddać dziecko do adopcji?[/QUOTE]
Miec jedno, jesli beda blizniaki to trudno, nikt tego specjalnie nie zrobil. Ale swiadome skazywanie dziecka na takie cos nie jest fair, bo rodzice koniecznie musza miec dwojke dzieci

**201803071142** · 2017-12-27, 21:34

[1=7cd1d0bf3fc279e4e45587f 61c3d7242fa9c0a30;7998695 6]Tak, to jest taki problem. Moja siostra nie ma swojego pokoju, ma 7 lat i jej to bardzo przeszkadza, wiec wiem jak to wyglada. Ja bym nie skazala dzieciaka na zgrzyty i braku swojej prywatnosci (tak dzieci rowniez maja taka potrzeba), zeby zaspokoic swoje potrzeby reprodukcyjne. Bardzo egoistyczne macie podejscie[/QUOTE]

Uff cieszę się, że ktoś to napisał za mnie.

Ogólnie uważam, że mamy dziecko, jak mamy warunki na dziecko.
Bo sprowadzamy na świat żywego, czującego człowieka, którego możemy bardzo łatwo zniszczyć.

wikii15 · 2017-12-27, 21:35

[1=7cd1d0bf3fc279e4e45587f 61c3d7242fa9c0a30;7998695 6]Tak, to jest taki problem. Moja siostra nie ma swojego pokoju, ma 7 lat i jej to bardzo przeszkadza, wiec wiem jak to wyglada. Ja bym nie skazala dzieciaka na zgrzyty i braku swojej prywatnosci (tak dzieci rowniez maja taka potrzeba), zeby zaspokoic swoje potrzeby reprodukcyjne. Bardzo egoistyczne macie podejscie[/QUOTE]

A na studiach ze względu na prywatność rodzice będą musieli bulić kasę na pokój/ mieszkanie, bo księżniczka z nikim w pokoju mieszkać nie będzie a nie daj Bóg w 3 osobowym!!!

:brzy dal:

powodzenia w wychowaniu dla rodziców jak mała juz się rządzi

**7cd1d0bf3fc279e4e45587f61c3d7242fa9c0a30** · 2017-12-27, 21:36

Cytat:

Napisane przez wikii15

A na studiach ze względu na prywatność rodzice będą musieli bulić kasę na pokój/ mieszkanie, bo księżniczka z nikim w pokoju mieszkać nie będzie a nie daj Bóg w 3 osobowym!!!

:brzy dal:

powodzenia w wychowaniu dla rodziców jak mała juz się rządzi

Jako dorosla osoba w zyciu nie zgodzilabym sie mieszkac z kims w pokoju, a tym bardziej obym. Jesli to dla ciebie ksiezniczkowanie to nie mamy o czym rozmawiac. A reszty nawet nie skomentuje. Niektorym widze potrzeby reprodukcyjne przyslonily logiczne myslenie. Trzeba spelniac swoja potrzebe rozmnazania kosztem dzieci.

**818b6f2de5dfa79adb4775de183f054ac63b96e9_6594a3faefca2** · 2017-12-27, 21:37

[1=7cd1d0bf3fc279e4e45587f 61c3d7242fa9c0a30;7998695 6]Tak, to jest taki problem. Moja siostra nie ma swojego pokoju, ma 7 lat i jej to bardzo przeszkadza, wiec wiem jak to wyglada. Ja bym nie skazala dzieciaka na zgrzyty i braku swojej prywatnosci (tak dzieci rowniez maja taka potrzeba), zeby zaspokoic swoje potrzeby reprodukcyjne. Bardzo egoistyczne macie podejscie[/QUOTE]Ja w wieku 7 lat mieszkałam z rodzeństwem w pokoju i żyje, nie pamiętam żeby to był problem. 17-latek, ok, ale 7 latek?
Ale oczywiście każdy robi po swojemu.

Wysłane z mojego D5503 przy użyciu Tapatalka

**201803071142** · 2017-12-27, 21:39

Cytat:

Napisane przez wikii15

A na studiach ze względu na prywatność rodzice będą musieli bulić kasę na pokój/ mieszkanie, bo księżniczka z nikim w pokoju mieszkać nie będzie a nie daj Bóg w 3 osobowym!!!

:brzy dal:

powodzenia w wychowaniu dla rodziców jak mała juz się rządzi

Wynajmowałam samodzielnie pokoje studentom i studentkom. Wszyscy sobie dorabiali, żeby mieć na pokój i odciążyć rodziców. A przy okazji zrobić fajny krok w stronę samodzielności.
Świat nie jest tylko czarno-biały.

**7cd1d0bf3fc279e4e45587f61c3d7242fa9c0a30** · 2017-12-27, 21:41

Cytat:

Napisane przez Toblerone

Wynajmowałam samodzielnie pokoje studentom i studentkom. Wszyscy sobie dorabiali, żeby mieć na pokój i odciążyć rodziców. A przy okazji zrobić fajny krok w stronę samodzielności.
Świat nie jest tylko czarno-biały.

Dokladnie...

**818b6f2de5dfa79adb4775de183f054ac63b96e9_6594a3faefca2** · 2017-12-27, 21:41

[1=7cd1d0bf3fc279e4e45587f 61c3d7242fa9c0a30;7998712 6]Miec jedno, jesli beda blizniaki to trudno, nikt tego specjalnie nie zrobil. Ale swiadome skazywanie dziecka na takie cos nie jest fair, bo rodzice koniecznie musza miec dwojke dzieci[/QUOTE]Świadome skazywanie dziecka na życie bez rodzeństwa to dopiero

mam kuzynke jedynaczke, powiedziała że swojemu dziecku tego nie zrobi. Ma trójkę. Najstarsza mieszka sama, młodsza i najmłodszy razem. Na nieszczęśliwe nie wyglądają. Ale może udają, nie wiem.

Wysłane z mojego D5503 przy użyciu Tapatalka

**7cd1d0bf3fc279e4e45587f61c3d7242fa9c0a30** · 2017-12-27, 21:42

[1=818b6f2de5dfa79adb4775d e183f054ac63b96e9_6594a3f aefca2;79987376]Świadome skazywanie dziecka na życie bez rodzeństwa to dopiero

mam kuzynke jedynaczke, powiedziała że swojemu dziecku tego nie zrobi. Ma trójkę. Najstarsza mieszka sama, młodsza i najmłodszy razem. Na nieszczęśliwe nie wyglądają. Ale może udają, nie wiem.

Wysłane z mojego D5503 przy użyciu Tapatalka[/QUOTE]
A ja nie chcialbym miec rodzenstwa. I co teraz? Chcialbym byc jedynaczka

2017-12-27, 19:44	#1
hazey Raczkowanie Zarejestrowany: 2016-12 Wiadomości: 116	Spanie w salonie, a komfort psychiczny i prywatność Witam. Z narzeczonym jesteśmy na etapie kupowania pierwszego, wspólnego mieszkania co skłoniło mnie do pewnych przemyśleń. Znaleźliśmy mieszkanie salon z aneksem kuchennym + 2 sypialnie, w bardzo fajnej okolicy i za niezłą cenę. W moim założeniu jedna sypialnia była by moja i narzeczonego, a druga - pokój dziecięcy - dosyć spory. Na większe mieszkanie póki co nas nie stać. Jako, iż lubię mieć wszystko przemyślane, w głowie układam sobie różne scenariusze, typu a co by było gdyby... No właśnie. Planujemy 2 dzieci, tylko nie wiem czy przy takich warunkach mieszkaniowych dałoby się to jakoś fajnie "rozegrać". Dwoje dzieci tej samej płci i zbliżone wiekowo ewentualnie mogłyby dzielić pokój. Ale co by było gdyby urodził się chłopiec i dziewczynka? Mój narzeczony twierdzi, że wtedy oddalibyśmy jednemu z nich naszą sypialnie i spalibyśmy w salonie. Ja jestem strasznie przeciwna takiemu rozwiazaniu - dla mnie oznacza to zero prywatności i intymności - tym bardziej, że to salon z kuchnią. Narzeczony twierdzi, że księżniczkuję i pełno ludzi tak robi. Trochę się o to posprzeczaliśmy i teraz zastanawiam się czy to, że cenię sobie własny komfort psychiczny bardziej niż przyszych ewentualnych dzieci będzie ze mnie czynić złą matkę? A Wy jak uważacie? Lepiej w takiej sytuacji oddać pokój i spać w salonie?

2017-12-27, 19:50	#2
kakoina Raczkowanie Zarejestrowany: 2017-02 Wiadomości: 206	Dot.: Spanie w salonie, a komfort psychiczny i prywatność Ech - każde dziecko powinno mieć swój pokój ale dopiero w wieku powyżej 10 lat. Wcześniej mogą mieszkać razem w jednym. A za 10 lat możecie już mieć możliwości na większe mieszkanie/ dom. Ja z TŻ mamy 2 mieszkania - oba 50m2 i 2 pokoje. Jednak to nie problem - obecnie staramy się i dziecko, które przez pierwszy rok będzie spać w naszej sypialni, potem my przeniesiemy się do salonu ale na bank w tym okresie kupimy albo większe mieszkanie albo dom.

2017-12-27, 19:51	#3
9848198ceafc75373689018f1c5708ad8ca8cef1_608746413ed8e Konto usunięte Zarejestrowany: 2017-12 Wiadomości: 540	Dot.: Spanie w salonie, a komfort psychiczny i prywatność Nigdy nie zgodzę się na spanie w salonie ani w pokoju przechodnim i Tobie też nie polecam.

2017-12-27, 19:58	#5
7d825fa9fec57cf5623273fe7eca2ef8f2442710_5d59d871e15d0 Konto usunięte Zarejestrowany: 2006-07 Wiadomości: 6 036	Dot.: Spanie w salonie, a komfort psychiczny i prywatność Dla mnie spanie w salonie to porazka. Zero prywatnosi. Do tego dochodzi brak mozliwosci posiadania lozka, nie chcialabym cale zycie spac na niewygodnej kanapie. Dzieciom tez nie bedzie super wygodnie, nie beda sobie mogly nawet herbaty zrobic wieczorem, jak bedziecie spac. Ani zaprosic znajomych, bo chyba srednio bedzie spac przy obcych ludziach. Jak dla mnie opcje sa dwie albo szukanie innego mieszkania albo dzieci w jednym pokoju. Skoro jest duzy, to pewnie da sie go fajnie zagospodarowac. No albo mozna pozostac przy jednym dziecku. Nie kumam takiego calkowitego rezygnowania z infymnosci "bo dzieci. "

2017-12-27, 20:08	#7
Cytokina Interleukina Druga Zarejestrowany: 2015-10 Lokalizacja: Polska Wiadomości: 1 811	Dot.: Spanie w salonie, a komfort psychiczny i prywatność Uważam, że każdy powinien mieć swój kąt, w którym może się zamknąć i posiedzieć w samotności w każdym momencie jeżeli tylko ma na to ochotę. Sypialnia w salonie to beznadziejna opcja: pokój będzie wiecznie przechodni, w każdej chwili ktoś może do niego wejść - nawet w nocy dziecko może pójść do łazienki albo potrzebować napić się szklanki wody. Kompletny brak intymności, spokoju, miejsca do wyciszenia się. Możesz zapomnieć oo wcześniejszym położeniu się po ciężkim dniu, bo jednak zawsze inni domownicy będą się krzątać. Chorować też w spokoju nie będziesz mogła. Straszne niedogodności z codziennym sprzątaniem rano łóżkokanapy, nie wyobrażam trzymania ubrań w pokoju, w którym się gotuje, więc szafa musiałaby stać w jednym z pokoi dziecięcych, więc automatycznie to nie będzie tylko pokój dziecka, ale w jakiś sposób wspólny. Jak zaprosi się znajomych czy rodzinę na wieczorne posiedzenie to nie można tak po prostu ogarnąć rano. Roślin w salonie już nie postawicie (nocą zabierają tlen, co pogarsza jakość snu). I wiele wiele innych... Porażka jak dla mnie. Edytowane przez Cytokina Czas edycji: 2017-12-27 o 20:09

2017-12-27, 20:18	#9
kasiunia788742 Zakorzenienie Zarejestrowany: 2014-12 Wiadomości: 11 903	Dot.: Spanie w salonie, a komfort psychiczny i prywatność Dzieci, nawet różnej płci, mogą mieć wspólny pokój Nie wiem dlaczego niektórzy przekładają komfort dzieci nad własnym. Dzieci są dziećmi. Zanim zacznie przeszkadzać im spanie w jednym pokoju to, w większości, będą już nastolatkami Wysłane z mojego SM-G935F przy użyciu Tapatalka

2017-12-27, 21:06	#11
ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91 Konto usunięte Zarejestrowany: 2010-07 Wiadomości: 52 423	Dot.: Spanie w salonie, a komfort psychiczny i prywatność Ja mam mieszkanie 2-pokojowe, jeden pokój dziecka, drugi nasz, pełniący wszystkie funkcje (przy czym kuchnia jest osobno, a pokój nie jest przechodni). Nie powiem, że jest to szczyt marzeń o wnętrzu, ale nie jest to też jakiś wielki problem życiowy. Owszem, tak żyje wiele ludzi. Jednakowoż nie będę do tego nikogo namawiać Natomiast co do problemu - a te dwa pozostałe pokoje są duże? Może dałoby się w jednym postawić jakąś ściankę choć częściowo go rozdzielającą, kiedy już te dzieci będą?

2017-12-27, 21:06	#12
QueenOfHearts Rozeznanie Zarejestrowany: 2017-05 Wiadomości: 864	Dot.: Spanie w salonie, a komfort psychiczny i prywatność Hmmm z Tż dzieci nie mamy. Ale jak kupowaliśmy mieszkanie to specjalnie takie, które ma 3 niezależne pokoje. Nie oddałabym sypialni, już prędzej oddałby ją Tż;-) __________________ "NIE MA SPRAWIEDLIWOŚCI. JESTEM TYLKO JA." T.Pratchett

2017-12-27, 21:09	#13
201803071142 Konto usunięte Zarejestrowany: 2016-06 Wiadomości: 1 412	Dot.: Spanie w salonie, a komfort psychiczny i prywatność Nigdy nie oddałabym sypialni. Myślę, że mogłoby to w takiej sytuacji zabić całe życie erotyczne związku. Już nie mówiąc o miejscu do odpoczynku. Szczególnie, że podejrzewam, iż ten salon z aneksem jest otwarty i nie ma szans na pukanie do drzwi...

2017-12-27, 21:10	#14
7cd1d0bf3fc279e4e45587f61c3d7242fa9c0a30 Konto usunięte Zarejestrowany: 2016-07 Wiadomości: 4 812	Dot.: Spanie w salonie, a komfort psychiczny i prywatność [1=818b6f2de5dfa79adb4775d e183f054ac63b96e9_6594a3f aefca2;79985791]Dokładnie. Kiedyś dzieci mieszkały razem w pokoju i żyły. I to nie po 2 a 3 czy 4. I często kontakty były lepsze niż teraz jak każde w swoim pokoju zamknięte, z nosem w telefonie czy komputerze. Ja bym dzieci dała do pokoju, jeśli duży, może da się prowizorycznie oddzielić pokoje? Tak by każde miało swój kąt? Nie rozumiem argumentu żeby zrezygnować z dziecka. Jak ktoś chce mieć dzieci to niech działa, kombinuje. Jak chce zrezygnować bo.. Pokój to może całkiem niech zrezygnuje biorąc pod uwagę ile dzieci kosztują, ile trzeba czasu, sił, energii poświęcić. Dużo więcej niż pokój. Z tym zapraszaniem znajomych to też przesada, chyba że ktoś znajomych zaprasza co chwile. Mi się wydaje że jeśli raz na kilka tygodni to problemu nie ma ogarnąć wszystko po spotkaniu i pójść spać. Kto kiedyś miał osobne salony, sypialnie itp. Przy dwójce dzieci chyba nie trzeba od razu się przenosić do salonu. Gorzej jak się przytrafi trzecie. Albo czwarte Wysłane z mojego D5503 przy użyciu Tapatalka[/QUOTE] Po pierwsze kiedys ludzie zyli w chalupach ze strzechy i zyli, nie bylo szczepionek i zyli (przynajmnij czesc populacji), nie bylo telefonow i zyli, i tak mozna wymieniac. Czasy sie zmieniaja, to juz nie jest standard. Trzeba mierzyc sily na zamiary

2017-12-27, 21:12	#15
b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14 Konto usunięte Zarejestrowany: 2016-09 Wiadomości: 13 579	Dot.: Spanie w salonie, a komfort psychiczny i prywatność Jak Autorka urodzi różnopłciowe bliźnięta to jedno do adopcji bo pokoju dla niego nie ma? Będą musieli jakoś sobie poradzić. Koleżanka miała pokój z bratem - meblościanką rozdzielony. Edytowane przez b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14 Czas edycji: 2017-12-27 o 21:16

2017-12-27, 21:24	#18
LadyChatterbox Zakorzenienie Zarejestrowany: 2015-10 Wiadomości: 3 961	Dot.: Spanie w salonie, a komfort psychiczny i prywatność Zastanawiamy się ostatnio nad tym samym, ale stwierdziliśmy, że przez kilka lat dadzą radę w jednym pokoju, a za te 10lat planujemy się budować lub kupić większe mieszkanie. Moi rodzice tak oddali mnie pokój (w drugim mieszkała babcia) i ich mieszkanie w salonie wspominam krępująco mimo że kuchnia było oddzielna, bo np przychodzili znajomi, a tu rzucony w salonie stanik mamy czy gacie ojca, bo rano się do pracy spieszyło i na krzesło palneli Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

2017-12-27, 21:25	#19
818b6f2de5dfa79adb4775de183f054ac63b96e9_6594a3faefca2 Konto usunięte Zarejestrowany: 2014-03 Wiadomości: 4 097	Dot.: Spanie w salonie, a komfort psychiczny i prywatność [1=7cd1d0bf3fc279e4e45587f 61c3d7242fa9c0a30;7998628 1]Po pierwsze kiedys ludzie zyli w chalupach ze strzechy i zyli, nie bylo szczepionek i zyli (przynajmnij czesc populacji), nie bylo telefonow i zyli, i tak mozna wymieniac. Czasy sie zmieniaja, to juz nie jest standard. Trzeba mierzyc sily na zamiary[/QUOTE]Ok ale nie porównujmy braku szczepionek do spania w jednym pokoju brata i siostry. Nie jest to idealne rozwiązanie ale czy aż tak ogromny problem? Może już w ciągu kilku lat będzie ich stać na nowe mieszkanie, może będą dwie dziewczyny, może w końcu tylko jedno dziecko. Nie wiadomo. Rezygnowanie z dzieci bo pokój.. Średni jak dla mnie ale co kto lubi. Wysłane z mojego D5503 przy użyciu Tapatalka

2017-12-27, 21:27	#20
7cd1d0bf3fc279e4e45587f61c3d7242fa9c0a30 Konto usunięte Zarejestrowany: 2016-07 Wiadomości: 4 812	Dot.: Spanie w salonie, a komfort psychiczny i prywatność [1=818b6f2de5dfa79adb4775d e183f054ac63b96e9_6594a3f aefca2;79986866]Ok ale nie porównujmy braku szczepionek do spania w jednym pokoju brata i siostry. Nie jest to idealne rozwiązanie ale czy aż tak ogromny problem? Może już w ciągu kilku lat będzie ich stać na nowe mieszkanie, może będą dwie dziewczyny, może w końcu tylko jedno dziecko. Nie wiadomo. Rezygnowanie z dzieci bo pokój.. Średni jak dla mnie ale co kto lubi. Wysłane z mojego D5503 przy użyciu Tapatalka[/QUOTE] Tak, to jest taki problem. Moja siostra nie ma swojego pokoju, ma 7 lat i jej to bardzo przeszkadza, wiec wiem jak to wyglada. Ja bym nie skazala dzieciaka na zgrzyty i braku swojej prywatnosci (tak dzieci rowniez maja taka potrzeba), zeby zaspokoic swoje potrzeby reprodukcyjne. Bardzo egoistyczne macie podejscie Edytowane przez 7cd1d0bf3fc279e4e45587f61c3d7242fa9c0a30 Czas edycji: 2017-12-27 o 21:31

2017-12-27, 21:31	#21
b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14 Konto usunięte Zarejestrowany: 2016-09 Wiadomości: 13 579	Dot.: Spanie w salonie, a komfort psychiczny i prywatność [1=7cd1d0bf3fc279e4e45587f 61c3d7242fa9c0a30;7998695 6]Tak, to jest taki problem. Moja siostra nie ma swojego pokoju, ma 7 lat i jej to bardzo przeszkadza, wiec wiem jak to wyglada. Ja bym nie skazala dzieciaka na zgrzyty i braku swojej prywatnosci (tak dzieci rowniez maja taka potrzeba), zeby zaspokoic swoje potrzeby reprosukcyjne. Bardzo egoistyczne macie podejscie[/QUOTE] no ale co zrobić? Oddać dziecko do adopcji?

2017-12-27, 21:32	#22
7cd1d0bf3fc279e4e45587f61c3d7242fa9c0a30 Konto usunięte Zarejestrowany: 2016-07 Wiadomości: 4 812	Dot.: Spanie w salonie, a komfort psychiczny i prywatność [1=b872d78680f891d873273d3 1baaf276c9d6e57ec_6594a44 f1cc14;79987081]no ale co zrobić? Oddać dziecko do adopcji?[/QUOTE] Miec jedno, jesli beda blizniaki to trudno, nikt tego specjalnie nie zrobil. Ale swiadome skazywanie dziecka na takie cos nie jest fair, bo rodzice koniecznie musza miec dwojke dzieci

2017-12-27, 21:34	#23
201803071142 Konto usunięte Zarejestrowany: 2016-06 Wiadomości: 1 412	Dot.: Spanie w salonie, a komfort psychiczny i prywatność [1=7cd1d0bf3fc279e4e45587f 61c3d7242fa9c0a30;7998695 6]Tak, to jest taki problem. Moja siostra nie ma swojego pokoju, ma 7 lat i jej to bardzo przeszkadza, wiec wiem jak to wyglada. Ja bym nie skazala dzieciaka na zgrzyty i braku swojej prywatnosci (tak dzieci rowniez maja taka potrzeba), zeby zaspokoic swoje potrzeby reprodukcyjne. Bardzo egoistyczne macie podejscie[/QUOTE] Uff cieszę się, że ktoś to napisał za mnie. Ogólnie uważam, że mamy dziecko, jak mamy warunki na dziecko. Bo sprowadzamy na świat żywego, czującego człowieka, którego możemy bardzo łatwo zniszczyć.

2017-12-27, 21:35	#24
wikii15 Raczkowanie Zarejestrowany: 2008-12 Wiadomości: 216	Dot.: Spanie w salonie, a komfort psychiczny i prywatność [1=7cd1d0bf3fc279e4e45587f 61c3d7242fa9c0a30;7998695 6]Tak, to jest taki problem. Moja siostra nie ma swojego pokoju, ma 7 lat i jej to bardzo przeszkadza, wiec wiem jak to wyglada. Ja bym nie skazala dzieciaka na zgrzyty i braku swojej prywatnosci (tak dzieci rowniez maja taka potrzeba), zeby zaspokoic swoje potrzeby reprodukcyjne. Bardzo egoistyczne macie podejscie[/QUOTE] A na studiach ze względu na prywatność rodzice będą musieli bulić kasę na pokój/ mieszkanie, bo księżniczka z nikim w pokoju mieszkać nie będzie a nie daj Bóg w 3 osobowym!!!:brzy dal: powodzenia w wychowaniu dla rodziców jak mała juz się rządzi

2017-12-27, 21:37	#26
818b6f2de5dfa79adb4775de183f054ac63b96e9_6594a3faefca2 Konto usunięte Zarejestrowany: 2014-03 Wiadomości: 4 097	Dot.: Spanie w salonie, a komfort psychiczny i prywatność [1=7cd1d0bf3fc279e4e45587f 61c3d7242fa9c0a30;7998695 6]Tak, to jest taki problem. Moja siostra nie ma swojego pokoju, ma 7 lat i jej to bardzo przeszkadza, wiec wiem jak to wyglada. Ja bym nie skazala dzieciaka na zgrzyty i braku swojej prywatnosci (tak dzieci rowniez maja taka potrzeba), zeby zaspokoic swoje potrzeby reprodukcyjne. Bardzo egoistyczne macie podejscie[/QUOTE]Ja w wieku 7 lat mieszkałam z rodzeństwem w pokoju i żyje, nie pamiętam żeby to był problem. 17-latek, ok, ale 7 latek? Ale oczywiście każdy robi po swojemu. Wysłane z mojego D5503 przy użyciu Tapatalka

2017-12-27, 21:41	#29
818b6f2de5dfa79adb4775de183f054ac63b96e9_6594a3faefca2 Konto usunięte Zarejestrowany: 2014-03 Wiadomości: 4 097	Dot.: Spanie w salonie, a komfort psychiczny i prywatność [1=7cd1d0bf3fc279e4e45587f 61c3d7242fa9c0a30;7998712 6]Miec jedno, jesli beda blizniaki to trudno, nikt tego specjalnie nie zrobil. Ale swiadome skazywanie dziecka na takie cos nie jest fair, bo rodzice koniecznie musza miec dwojke dzieci[/QUOTE]Świadome skazywanie dziecka na życie bez rodzeństwa to dopiero mam kuzynke jedynaczke, powiedziała że swojemu dziecku tego nie zrobi. Ma trójkę. Najstarsza mieszka sama, młodsza i najmłodszy razem. Na nieszczęśliwe nie wyglądają. Ale może udają, nie wiem. Wysłane z mojego D5503 przy użyciu Tapatalka

2017-12-27, 21:42	#30
7cd1d0bf3fc279e4e45587f61c3d7242fa9c0a30 Konto usunięte Zarejestrowany: 2016-07 Wiadomości: 4 812	Dot.: Spanie w salonie, a komfort psychiczny i prywatność [1=818b6f2de5dfa79adb4775d e183f054ac63b96e9_6594a3f aefca2;79987376]Świadome skazywanie dziecka na życie bez rodzeństwa to dopiero mam kuzynke jedynaczke, powiedziała że swojemu dziecku tego nie zrobi. Ma trójkę. Najstarsza mieszka sama, młodsza i najmłodszy razem. Na nieszczęśliwe nie wyglądają. Ale może udają, nie wiem. Wysłane z mojego D5503 przy użyciu Tapatalka[/QUOTE] A ja nie chcialbym miec rodzenstwa. I co teraz? Chcialbym byc jedynaczka

Ten wątek obecnie przeglądają: 1 (0 użytkowników i 1 gości)