Poród bez ojca!(?)

[ater_ater]

Cześć
nie jestem w ciąży. Teoretycznie rozważałam dzisiaj z moim facetem kwestię rodzenia dzieci. Nawet nie wiemy, czy kiedyś będziemy je mieć, chociaż mi się wydaje, że w ciągu jakichś 5 lat się pojawią Dziś mi powiedział, że jakby co, to on raczej nie chce być przy porodzie. Dla mnie usłyszeć coś takiego, to jak usłyszeć, że ziemia jest płaska.

Jakoś - mimo że to usłyszałam - trudno mi to przyjąć do wiadomości. Poród bez ojca? To dla mnie dziwne... Myślę, że czułabym się najnormalniej w świecie porzucona w takiej ważnej i niełatwej chwili.

A Wy co o tym myślicie i jakie macie w tej kwestii doświadczenia?
<ja mam ochotę mu wybić 'głupstwa' z głowy, ale wiem, że nie powinnam stawiać sprawy na ostrzu noża, szczególnie, że żadnego bejbi nie ma w drodze>

[krolowakiczu]

no jak dla mnie jesli facet nie chce być przy porodzie to nie musi jak ma to przeżywać jeszcze bardziej niż sama kobieta to może faktycznie niech postoi na korytarzu

[zagubiona89r]

Po 1 kiedyś w ogóle nie było takiej możliwości by ojciec był przy porodzie i ludzie jakoś żyli.

Po 2 powinna to być wasza wspólna decyzja a nie, że jedno drugie zmusza, i jakieś przepychanki słowne.

Po 3 jakby się nad tym głębiej zastanowić to osobiście nie jestem pewna czy chciałabym by Tż był przy porodzie. Ostatecznie myślę, że tak (rozważywszy wszelkie za i przeciw), ale tylko o ile on także by chciał.

[monaa01]

ja nie wiedziałam czy chcę żeby mój fcet był przy porodzie, tzn chciałam żeby był ze mna, ale żeby mnie nie widział, spoconej krzyczącej... koniec końców, nie był... bo była cesarka) i czasem mu to to wypominam

[Dotka90]

Ja uważam, że jeżeli facet nie chce, to zwyczajnie nie ma co go do tego namawiać.
To nie jest kwestia tego 'czy lubisz szpinak, czy nie i może byś spróbował, to polubisz', tylko dużo poważniejsza rzecz.
Poza tym - lepiej żeby nie był przy porodzie, skoro nie chce, niż żeby później wypominał Ci to do końca życia, że kazałaś mu być, a on przecież nie chciał i wolałby nie widzieć tego..
No i kolejna kwestia - może mieć różne powody - stres sam w sobie, obawa, że nie wesprze Cię tak, jak Ty tego będziesz potrzebować, obawa, że zasłabnie / zemdleje, obawa przed widokiem krwi, niechęć do oglądania Cię spoconej / krzyczącej, obawa, że po porodzie zaburzy mu się Twój obraz kobiecości, bo będzie miał w pamięci Twój wygląd podczas porodu itd. itd.
Powodów może być miliony, oczywiście nie wszystkie są logiczne, czy mądre, ale tak czy tak - jeżeli nie chce, to bym go nie zmuszała.

I tak, jak napisała zagubiona - kiedyś nie było możliwości, by ojciec dziecka był przy porodzie i ludzie żyli, kobiety rodziły i wszystko było ok.

[twizzy]

podobno,że to lepiej jeśli mężczyzna nie uczestniczy w porodzie.W skrajnych przypadkach kończyło się to podobno tym ,że facet tracił pociąg do swojej kobiety.Tak przynajmniej mówiono kiedyś w jakimś programie naukowym.Myślę,że jest w tym trochę prawdy.Nie należy w każdym bądź razie zmuszać mężczyzny do tego,aby w porodzie uczestniczył.


Ja to bym w ogóle nie chciała ,żeby znajdował się wtedy w pobliżu

[Niezmienna]

Ale masz problem! Ja sobie nie wyobrazam, żeby moj facet był przy porodzie! Każdy ma prawo miec swoje zdanie na ten temat, siła go nie zmusisz...

[badzia987]

Bez przesady...kiedyś nie było takiej możliwości i jakoś kobiety dawały sobie radę.

Poza tym to na pewno nie jest przyjemny widok dla mężczyzn a potem powstają wątki- mój tż nie chce ze mną uprawiać seksu bo jest w szoku po porodzie.

[FakeBlondie]

Napisane przez ater_ater

Cześć
nie jestem w ciąży. Teoretycznie rozważałam dzisiaj z moim facetem kwestię rodzenia dzieci. Nawet nie wiemy, czy kiedyś będziemy je mieć, chociaż mi się wydaje, że w ciągu jakichś 5 lat się pojawią Dziś mi powiedział, że jakby co, to on raczej nie chce być przy porodzie. Dla mnie usłyszeć coś takiego, to jak usłyszeć, że ziemia jest płaska.

Jakoś - mimo że to usłyszałam - trudno mi to przyjąć do wiadomości. Poród bez ojca? To dla mnie dziwne... Myślę, że czułabym się najnormalniej w świecie porzucona w takiej ważnej i niełatwej chwili.

A Wy co o tym myślicie i jakie macie w tej kwestii doświadczenia?
<ja mam ochotę mu wybić 'głupstwa' z głowy, ale wiem, że nie powinnam stawiać sprawy na ostrzu noża, szczególnie, że żadnego bejbi nie ma w drodze>

Myślę,że to jest jego indywidualna sprawa.
Poród rodzinny jest kwestią dość delikatną. Czasem dzieje się tak,że partner/mąż tak bardzo boi się zawieść swojej kobiety i decyduje się na wspólny poród pomimo awersji.Niesie to za sobą negatywne konsekwencje dla związku...może wpłynąć na sferę seksualną oraz stosunek do dziecka.
Uważam ,że lepiej nie zmuszać. Można poruszyć ten temat gdy już będzie "w ciąży" .Poza tym zawsze możecie ustalić tak,że TŻ będzie z Tobą we wstępnej fazie porodu (początkowe skurcze itp) a na akcje porodową wyjdzie i będzie tuż za drzwiami i w razie czego będziesz miała świadomość ,że jest obok.

---------- Dopisano o 00:25 ---------- Poprzedni post napisano o 00:22 ----------

Napisane przez twizzy

podobno,że to lepiej jeśli mężczyzna nie uczestniczy w porodzie.W skrajnych przypadkach kończyło się to podobno tym ,że facet tracił pociąg do swojej kobiety.Tak przynajmniej mówiono kiedyś w jakimś programie naukowym.Myślę,że jest w tym trochę prawdy.Nie należy w każdym bądź razie zmuszać mężczyzny do tego,aby w porodzie uczestniczył.


Ja to bym w ogóle nie chciała ,żeby znajdował się wtedy w pobliżu

Oj jest w tym dużo prawdy...niestety. Potem potrzeba długiej terapii aby wszystko powróciło do normy.

[malaDarunia]

no ja tez bym nie chciała żeby facet ogladał jak coś ze mnie okrwionego wyłazi (bobas), jak mnie nacinają, rodzę łożysko czy robią lewatywę.

sama jakbym coś takiego widziała to pewnie puściłabym wielkiego pawia albo bym zemdlała albo nie wiem co, wiec nie zmuszałabym faceta żeby stał jak słup koło tego łóżka.

[ater_ater]

Dzięki laski!
Bardzo mi pomogły wasze wypowiedzi. Jakoś tak lżej na sercu Czuję, jak mi oburzenie mija

Ale nie do końca jest tak, że kobiety zawsze rodziły same. Przez setki lat faceci trzymali je za ręce i odganiali złe duchy. W Staropolsce to była norma, że ojciec dziecka był z kobietą.

Na pewno nie jest to norma dziś w niektórych szpitalach. Tu jest o tej dawnej Polsce, jakoś w połowie tekstu http://kobiecosc.pl/?p=26#more-26 Tak czy siak, jakoś łatwiej to przełknąć Dobranoc i jeszcze raz dziękuję

[ziomalka]

ja bym go nie zmuszała. chyba że sam by chciał to ok,
ale prawde mówiąc nie chciała bym żeby ojciec mojego dziecka widział mnie w takim stanie, we krwi i wogle, mógł by sie zrazić albo co?
to raczej kobiece sprawy choć dziecko jest obojga rodziców.

[Lexie]

On ma prawo nie chcieć, w końcu to nie jest fajny widok - widzieć jak się męczysz, do tego krew, nacinania itp. Sama nie chciałabym tego widzieć.

Jeśli potrzebujesz wsparcia, to może niech Ci towarzyszy mama? Przyjaciółka? Ewentualnie pogadaj z facetem czemu nie chce, może ma obawy typu: nie będę umiał jej wspierać, nie będę wiedział co robić. W takiej sytuacji wystarczy wyjaśnić, że nie oczekujesz wiele, obecność i trzymanie za rękę ewentualnie wystarczy

[catro]

Ale zaraz....
Przecież poród to nie tylko nacinanie, krew i takie tam...
To także parę (-naście) godzin I fazy ze skurczami w roli głównej. I tu właśnie jest najważniejsza (wg mnie) rola faceta. Może pomóc Ci wejść na piłkę, trzymać Cię, żebyś nie spadła (w ciąży różne dziwne historie mi się przydarzają), masować kręgosłup, pomóc wejść do wanny, a przede wszystkim z niej wyjść, choćby podać jeść i pić, itp.
Jak ktoś bardzo nie chce widzieć nacinania, to może w II fazie wyjść i wsio.
A obawy pt "nie wiem jak się zachowam" najłatwiej rozwiać na szkole rodzenia - kiedy to położna fachowo opisze co i jak, i wtedy można razem podjąć decyzję.

[tristen]

Ja tez bym nie chciała juz bym chyba wolała jakąś moja przyjaciółke niz tŻ... nie mówie ze jest to jakis upokarzjące wręcz przeciwnie rodzi sie nowe zycie ale chyba są pewne rzeczy które powinny pozostać w sferze kobiecej i nie ma co lamentować przeciez to nie koniec świata....
Pozatym tez slyszalam ze moze to w przyszłości wplywac na to jak mężczyzna postrzega kobiete w sferze seksualnej!

[FakeBlondie]

Napisane przez tristen

Ja tez bym nie chciała juz bym chyba wolała jakąś moja przyjaciółke niz tŻ... nie mówie ze jest to jakis upokarzjące wręcz przeciwnie rodzi sie nowe zycie ale chyba są pewne rzeczy które powinny pozostać w sferze kobiecej i nie ma co lamentować przeciez to nie koniec świata....
Pozatym tez slyszalam ze moze to w przyszłości wplywac na to jak mężczyzna postrzega kobiete w sferze seksualnej!

Niektórzy seksuolodzy uważają,ze rodzinny poród w ogóle nie jest wskazany. Tzn. jest wskazany w fazie pczątkowej skurcze itp ale w fazie zaawansowanej już nie bardzo".

Tylko wiadomo nie musi tak być. Są mężczyźni ,którzy są gotowi na takie widoki i to nie zmienia ich nastawienia.
Z drugiej str.nie ma odpowiednich badań pokazujących jak zmienia się stosunek mężczyzny do sfery seksualnej partnerki po uczestnictwie w porodzie.
Myślę,ż emalo kto by się otwarcie przyznał ,że było to dla niego traumą bo przecież teraz panuje "wręcz" obowiązek bycia przy porodzie a jak facet ma obawy to słyszy ,że jest mięczak, że nie kocha,że płodzić to umie ale wspierać już nie itp.

[Luba]

Napisane przez ater_ater

Dzięki laski!
Bardzo mi pomogły wasze wypowiedzi. Jakoś tak lżej na sercu Czuję, jak mi oburzenie mija

Ale nie do końca jest tak, że kobiety zawsze rodziły same. Przez setki lat faceci trzymali je za ręce i odganiali złe duchy. W Staropolsce to była norma, że ojciec dziecka był z kobietą.

Na pewno nie jest to norma dziś w niektórych szpitalach. Tu jest o tej dawnej Polsce, jakoś w połowie tekstu http://kobiecosc.pl/?p=26#more-26 Tak czy siak, jakoś łatwiej to przełknąć Dobranoc i jeszcze raz dziękuję

Kobiety nie rodziły same, ale w otoczeniu innych kobiet.
W tym tekscie, ktory wkleiłaś nie ma mowy o Polsce ale o niektórych rejonach Śląska, czyli nie był to zwyczaj powszechny (a wręcz, podejrzewam, ograniczał się do bardzo niewielkiego obszaru).
Chętnie przeczytałabym inne dane na ten temat, bo twierdzenie, że "to była norma" że mężczyzni towarzyszyli kobiecie w porodzie jest sprzeczne z moją dotychczasową wiedzą.

Moje osobiste doświadczenia: dwa porody, oba bez ojca. Ja sobie jego obecności nie życzyłam. Nie z tego powodu, żeby nie widział mnie spoconej i krwawiącej ale uważałam/uważam, że kobieta bardziej mi pomoże, lepiej wie co czuję i będzie mniej zagubiona (to nie jest odpowiednie słowo ale niech juz będzie)
Miałam przy porodzie własna położną, która była od początku, pomagała tez w 1 fazie porodu, monitorowała dziecko, a jako osoba towarzysząca wystapiła moja teściowa. Nie żałuję tego wyboru Ojciec moich dzieci chociaż nie był przy porodzie to był pierwsza osobą (postronną) która dzieci widziała i trzymała na rękach, jest świetnym tatą i nie wyobrażam sobie żeby mógł miec z dziecmi jeszcze większą i lepsza wieź niz ma teraz.
To nie jest więź ale lina okrętowa

[xxSHINeexx]

Moj TZ nie chce byc przy porodzie i ja uwazam tak samo. Po prostu wiem, ze pomocy by z tego nie bylo, a co najwyzej jego krzyki i wieeelka panika. Bedzie spokojniejszy czekajac na korytarzu.

[Hvid]

Napisane przez ater_ater

Cześć
nie jestem w ciąży. Teoretycznie rozważałam dzisiaj z moim facetem kwestię rodzenia dzieci. Nawet nie wiemy, czy kiedyś będziemy je mieć, chociaż mi się wydaje, że w ciągu jakichś 5 lat się pojawią Dziś mi powiedział, że jakby co, to on raczej nie chce być przy porodzie. Dla mnie usłyszeć coś takiego, to jak usłyszeć, że ziemia jest płaska.

Jakoś - mimo że to usłyszałam - trudno mi to przyjąć do wiadomości. Poród bez ojca? To dla mnie dziwne... Myślę, że czułabym się najnormalniej w świecie porzucona w takiej ważnej i niełatwej chwili.

A Wy co o tym myślicie i jakie macie w tej kwestii doświadczenia?
<ja mam ochotę mu wybić 'głupstwa' z głowy, ale wiem, że nie powinnam stawiać sprawy na ostrzu noża, szczególnie, że żadnego bejbi nie ma w drodze>

Moj malzonek byl obecny przy porodzie (w Danii nikt nie robi z tym problemu), ale niewiele widzial, poniewaz kazano mu stanac z boku, no i ja bylam odcieta od jego wzroku parawanem.

Bardzo natomiast przydal sie juz po samym porodzie, poniewaz ja musialam dojsc do siebie, wiec on byl przy dziecku przez te pierwsze godziny (w Dk dziecko od razu po porodzie znajduje sie pod opieka rodzicow, pielegniarki ewentualnie asystuja, ale niezbyt chetnie).

[agabil1]

mój mąż jest mi najbliższą osobą, kimś kto dodaje mi sił i wsparcia dlatego nie wyobrażam sobie by mnie zostawił samą w takim momencie.

[madzia2306]

jeżeli facet nie chce byc przy porodzie to nie ma go co namawiać to nie jest obowiązek dawniej było tak że facet nie mógł towarzyszyć partnerce w tej chwili moja mama rodziła sama tata stał za drzwiami... może się boi tego... lepiej żeby go nie bylo jak nie chce niż mięliby go zbierać z podłogi jakby nie wytrzymał napięcia

[FakeBlondie]

Napisane przez agabil1

mój mąż jest mi najbliższą osobą, kimś kto dodaje mi sił i wsparcia dlatego nie wyobrażam sobie by mnie zostawił samą w takim momencie.

Bycie wsparciem i bycie za drzwiami (zakładając,że partner nie chce w samej akcji porodowej uczestniczyć)nie jest zostawieniem kobiety samej.

[madzia2306]

Napisane przez FakeBlondie

Bycie wsparciem i bycie za drzwiami (zakładając,że partner nie chce w samej akcji porodowej uczestniczyć)nie jest zostawieniem kobiety samej.

a no własnie... dawniej nie było możliwości żeby facet był przy pratnerce i jakoś kobiety normalnie rodziły...

[FakeBlondie]

Napisane przez madzia2306

a no własnie... dawniej nie było możliwości żeby facet był przy pratnerce i jakoś kobiety normalnie rodziły...

Myślę,że ważne jest to poczucie bezpieczeństwa,że facet jest za drzwiami i w razie czego "obroni" partnerkę. Taki komfort psychiczny.
Mój TŻ chciałby być przy porodzie...ale ja wolałabym aby był w pierwszej fazie a potem sio za drzwi

[limonka1983]

Jakbym była w ciąży, to na pewno rozwazałabym taką możliwosć, by rodzic z facetem. Jednak przez wzgląd na słabe oczy już od dawna mam zapowiedziane, iż każdy poród będzie się u mnie kończył cesarką, więc faceta przy mnie nie będzie. A chciałabym...
Ale myślę, że romowa o wspólnym porodzie ma sens tylko wtedy, gdy kobieta ju jest w ciąży. Dla faceta tez jest to inny stan i zmienia myslenie. Jak na razie, jeśl to rozmowa ze ślepym o kolorach.

[madzia2306]

Napisane przez FakeBlondie

Myślę,że ważne jest to poczucie bezpieczeństwa,że facet jest za drzwiami i w razie czego "obroni" partnerkę. Taki komfort psychiczny.
Mój TŻ chciałby być przy porodzie...ale ja wolałabym aby był w pierwszej fazie a potem sio za drzwi

mój powiedział że chce byc przy porodzie... ale to była jego decyzja.. ciekawe czy zmieni zdanie jak już będę w ciąży hehe

[FakeBlondie]

Napisane przez madzia2306

mój powiedział że chce byc przy porodzie... ale to była jego decyzja.. ciekawe czy zmieni zdanie hehe

Życie weryfikuje czasem postawy .Jednak raczej jeśli ktoś jest "za" nawet gdy kobieta w ciąży nie jest. I jest to jego podejście własne a nie narzucone to myślę,że zdania nie zmieni.

Mogłby zmienić gdyby sytuacja była odwrotna np. nie jesteś w ciąży on jest przeciw ...zachodzisz i on nagle bardzo pragnie uczestnictwa

[agabil1]

Napisane przez FakeBlondie

Bycie wsparciem i bycie za drzwiami (zakładając,że partner nie chce w samej akcji porodowej uczestniczyć)nie jest zostawieniem kobiety samej.

nie mówię że jest to zostawianie przedstawiłam swój punkt widzenia, nikogo do tego nie zmuszam.
W sumie w akcji porodowej też bym nie chciała uczestniczyć a wyboru jako kobieta nie mam. Jeżeli oboje zrobiliśmy to dziecko to ja (podkreślam ja) nie widzę powodu bym przechodziła przez to sama. I mój mąż nie widzi w tym problemu, skoro go potrzebuję w tak ważnej dla nas obojga chwili.

[madzia2306]

będzie dobrze nawet jak go nie będzie przy mnie tylko za drzwiami to i tak będę wiedziała że całym sobą jest ze mną... nie robiłabym tragedii gdyby nie chciał być przy porodzie ale to czas pokaże...

[madana]

Zacznijmy od tego, że nie ma sensu się obrażać i oburzać, bo na razie teoretyzujecie, gdy będzie czas- sami zobaczycie. U mnie mąż był przy porodzie obu synów i bardzo się z tego cieszyłam, bo był niezwykle pomocny. Nie patrzył na krew, nacinania, bo rolą faceta wtedy nie jest stać w nogach i patzreć, jak dziecko wychodzi. Wspierał, a to bardzo dużo.