Psychiatra

[agnes154]

...

[Vivienne]

Psychiatra jest lekarzem- nie jest od doradzania. Od tego jest psycholog.

[cholernarejestracja]

Wygląda to tak, jakbyś sama siebie zdiagnozowała już przez internet, i oczekiwała, że psychiatra to potwierdzi, i będzie magicznym lekiem na wszystko.

Ludzie chodzą na psychoterapię latami, latami przyjmują leki. Od jednej wizyty to się nie poprawia.

[Y a s m i n e]

Dokładnie- psychiatra to lekarz- i jest od tego, by wypisał Ci jedynie jakieś leki. On może na podstawie tego, z czym przychodzisz- przepisać coś odpowiedniego, co często stanowi taką podstawę do leczenia terapeutycznego. Leki "normują" wtedy stan psychiczny i organizm, wspomagają proces terapii a dopiero terapeuta pomaga rozwiązywać podstawę lęków i innych problemów.

[hammie]

trzeba bylo najpierw isc do psychologa.. psychiatra raczej tylko stwierdza chorobe i przepisuje leki

[wredek]

Z nerwicą po prostu trzeba nauczyć się żyć, nie istnieje na nią żadne cudowne lekarstwo, psychoterapia też nie zawsze bywa skuteczna. Najlepsze co możesz zrobić to zaakceptować ją po prostu. Nie jest łatwo... Chyba, że u Ciebie to tylko taki przejściowy stan, spowodowany (tak jak pisałaś) silnym stresem...

[allmode]

Nie trafiłaś na takiego złego lekarza, jak myślisz. Bardzo dobrze, że polecił Ci wizytę u psychologa. Wielu psychiatrów ogrniacza się jedynie do wypisywania latami recept.
Nerwica ma swoje podłoże, przyczynę, którą trzeba znaleźć. Łykanie pigułek wytłumi lęki, ale przyczyna pozostanie. Terapeuta pomoże Ci sie z tym uporać. Ale nie licz na cuda przy pierwszej wizycie. Na to potrzeba troszkę czasu i pracy.
Znajdź dobrego terapeutę, zapisz się, idź na wizytę i powiedz dokładnie o swoich odczuciach, obawach, dolegliwościach. I nie poddawaj się tak od razu na początku.

[asayabells]

a mnie się wydaje, że tabletki Ci bardzo pomogą. Uspokoją Cię i sama zaczniesz sobie z tym wszystkim radzić. zobaczysz. Może nawet nie będzie Ci potrzebny psycholog.

Powodzenia. i myśl pozytywnie.

[_CHIQUI_]

Napisane przez wredek

Z nerwicą po prostu trzeba nauczyć się żyć, nie istnieje na nią żadne cudowne lekarstwo, psychoterapia też nie zawsze bywa skuteczna. Najlepsze co możesz zrobić to zaakceptować ją po prostu. Nie jest łatwo... Chyba, że u Ciebie to tylko taki przejściowy stan, spowodowany (tak jak pisałaś) silnym stresem...

chyba sobie jaja robisz...

[201712190924]

Napisane przez wredek

Z nerwicą po prostu trzeba nauczyć się żyć, nie istnieje na nią żadne cudowne lekarstwo, psychoterapia też nie zawsze bywa skuteczna. Najlepsze co możesz zrobić to zaakceptować ją po prostu. Nie jest łatwo... Chyba, że u Ciebie to tylko taki przejściowy stan, spowodowany (tak jak pisałaś) silnym stresem...

co ty bredzisz???!! Z zapaleniem płuc też trzeba sie nauczyć żyć?? To sie da wyleczyc!!! to nie jest wyrok do końca życia

Napisane przez asayabells

a mnie się wydaje, że tabletki Ci bardzo pomogą. Uspokoją Cię i sama zaczniesz sobie z tym wszystkim radzić. zobaczysz. Może nawet nie będzie Ci potrzebny psycholog.
Był okres w moim życiu, że bardzo się denerwowałam, bałam itp. Byłam u psychologa, nei mógł zrozumieć, co mi jest. Pogadal, nic konkretnego sie nie dowiedzialam, zainkasowal 60 zł. Nic mi nie pomógł. Potem trafiłam do lekarza, zwykłego pediatry. Bardzo dobra kobieta. Wysłuchała, przepisała tabletki uspokajające. Pomogły mi. Uspokoiły mnie i zaczełam z nadzieją patrzeć w przyszłość. Minęły dwa - trzy miesiące i było super. A wczesniej nie raz lądowałam na pogotowiu z bólam żoładka, osłabieniem, bólem tego czy owego. Wiele mi oczywiscie nie mogli pomoc, bo to wszystko było na tle nerwowym.
Powodzenia. i myśl pozytywnie.

Myślisz, że po jednej wizycie ma już nastąpić jakaś poprawa? No to się mylisz. Pierwsze kilka wizyt to tak naprawde poznawanie pacjenta. Wie się o nim jeszcze za mało, żeby nad czymkolwiek pracować, bo można mu tylko zaszkodzić, jeśli nie poznało sie dobrze jego problemu.
A, żeby zoabczyć efekty, trzeba najpierw samemu włożyć w terapie wiele pracy. To sie nie dzieje za pstryknięciem palców terapeuty Poza tym, żeby poczuć się potem lepiej, zazwyczaj najpierw trzeba poczuc się troche gorzej, bo pracowanie nad bolesnymi tematami nasila nasze cierpienie. Ale opłaca się.
Nie mówie, że ten terapeuta był świetny, bo tego nie wiem, ale moim zdaniem nie powinnaś mieć takiego nastawienia, bo nigdy sobie w ten sposób nie pomożesz. Nie możesz oczekiwać cudów po pierwszej terapii, bo to jest zwyczajnie niemożliwe.

[asayabells]

chyba nie czytałaś uwaznie. ......................... ..................

[201604190949]

Napisane przez Vivienne

Psychiatra jest lekarzem- nie jest od doradzania. Od tego jest psycholog.

A broń bosze!! Psycholog też nie jest od doradzania!

Napisane przez wredek

Z nerwicą po prostu trzeba nauczyć się żyć, nie istnieje na nią żadne cudowne lekarstwo, psychoterapia też nie zawsze bywa skuteczna. Najlepsze co możesz zrobić to zaakceptować ją po prostu. Nie jest łatwo... Chyba, że u Ciebie to tylko taki przejściowy stan, spowodowany (tak jak pisałaś) silnym stresem...

To żart?

[wredek]

Nie. A zapalenia płuc do tego nie można porównać. Wy wiecie w ogóle o co chodzi? Spotkałyście się z tym osobiście? Czytałyście fora?

Nie chodzi mi o to żeby poddać się i rezygnować z walki. Psychoterapia jest ważna, a tabletki nie rozwiążą problemów (jednak zdaję sobie sprawę, że w pewnych przypadkach dodatkowa terapia farmakologiczna jest niezbędna). Ja nie znam osoby, która wyleczyłaby się z tego całkowicie Nawet gdy mija ten krytyczny moment, zdarzają się w późniejszym życiu epizody kiedy to wraca. Pisząc, że trzeba nauczyć się z tym żyć, miałam na myśli to, że trzeba sobie wypracować jakiś skuteczny sposób radzenia sobie w trudnych sytuacjach.

[201604190949]

A Ty wiesz w ogóle o co chodzi? Zdajesz sobie sprawę z tego, że coś takiego jak nerwica nie istnieje? Są zaburzenia nerwicowe, które dzieli się na masę różnych przypadłości, które mają własne nazwy.

A fora internetowe są przecież najlepszym źródłem wiedzy. Można się dowiedzieć, że choruje się na nieistniejącą nerwicę serca i inne równie ciekawe rzeczy.

[201712190924]

Napisane przez wredek

Nie. A zapalenia płuc do tego nie można porównać. Wy wiecie w ogóle o co chodzi? Spotkałyście się z tym osobiście? Czytałyście fora?

Nie muszę czytać żadnego forum, żeby wiedzieć o co chodzi. Choruje na borderline (to jest na pograniczu nerwicy i psychozy) i depresję. I uwierz mi, że wiem jak wygląda leczenie. Znam ze szpitala masę osób z zaburzeniami lękowymi i zdecydowanej większości leczenie bardzo pomagało.

[wredek]

Napisane przez giginthesky

Nie muszę czytać żadnego forum, żeby wiedzieć o co chodzi. Choruje na borderline (to jest na pograniczu nerwicy i psychozy) i depresję. I uwierz mi, że wiem jak wygląda leczenie. Znam ze szpitala masę osób z zaburzeniami lękowymi i zdecydowanej większości leczenie bardzo pomagało.

Wierzę Ci i nie wątpię, że leczenie pomaga. U każdego jest to indywidualna w sumie sprawa. Ja napisałam z własnego doświadczenia i punktu widzenia.

[_CHIQUI_]

Napisane przez wredek

Spotkałyście się z tym osobiście? Czytałyście fora?

a Ty spotkalas sie z tym osobiscie? Doswiadczylas tego sama? Czy tylko czytalas fora.. Jesli to ostatnie,to z laski swojej nie piernicz glupot za przeproszeniem,bo "wiedza" oparta na forach,to zadna wiedza. Jakie Ty fora czytalas,ze takie glupoty piszesz.. (chodzi mi o pierwszy post)

Napisane przez wredek

Ja nie znam osoby, która wyleczyłaby się z tego całkowicie

a ile znasz osob z takimi problemami? piszesz jakbys miala stycznosc z wieloma.. na co dokladnie chorowaly,co robily by sie wyleczyc?
proces leczenia jest bardzo dlugi,to nie trwa miesiac,dwa.. to sie czasem ciagnie latami.. Ale to DA SIE wyleczyć.

Napisane przez wredek

Nie chodzi mi o to żeby poddać się i rezygnować z walki.

Napisane przez wredek

Z nerwicą po prostu trzeba nauczyć się żyć, nie istnieje na nią żadne cudowne lekarstwo, psychoterapia też nie zawsze bywa skuteczna. Najlepsze co możesz zrobić to zaakceptować ją po prostu.

no jak widac...

ciekawe czy bylabys taka madra gdybys sama tego doswiadczyla.. radzic sobie z tym,owszem,trzeba sie nauczyc,lzej sie wtedy znosi to cholerstwo ale na Boga nie pisz,ze trzeba nauczyc sie z tym zyc,jakby to byl wyrok,nic sie nie da zrobic i koniec,no trza sie pomeczyc az Cie kostucha wezmie. Tak to mozna bylo odebrac..

reszte "wytlumaczenia" znalazlas chyba na jakims forum,co by sprytnie wybrnac z kompromitujacego Cie pierwszego posta.

[201712190924]

Napisane przez wredek

Wierzę Ci i nie wątpię, że leczenie pomaga. U każdego jest to indywidualna w sumie sprawa. Ja napisałam z własnego doświadczenia i punktu widzenia.

No właśnie, to jest indywidualna sprawa, a ty to napisałaś tak, jakby to było oczywiste, że leczenie g**** daje. Po przeczytaniu czegoś takiego autorka może sie tylko bardziej załamać i całkiem poddać. Bo przecież tego nie da się wyleczyć, trzeba sie nauczyć z tym żyć i takie tam tratatata. A to są bzdury, wcale nie musisz mieć nerwicy do końca życia. Owszem, często zdarzają się nawroty, ale jeśli przejdziesz psychoterapie, to będziesz w stanie nauczyć się rozpoznawać symptomy, które go zapowiadają i zaradzić nadchodzącemu nawrotowi. Po odbyciu porządnej psychoterapii i pracy nad sobą takie nawroty są z reguły krótkie i nie tak bolesne jak pierwszy rzut choroby. Dużo łatwiej je leczyć, bo zna sie juz swoje koła ratunkowe, sygnały ostrzegawcze itd.
Więc nie bredź, że trzeba z tym żyć do końca życia, bo to jest bzdura.
Do końca życia to ma sie np. schizofrenię, ale nerwicę da się wyleczyć.
A jeśli terapia nie pomaga, to znaczy, że albo mamy kiepskiego terapeutę, albo sami za mało się staramy pracować nad sobą. Wychodzenie z nerwicy, depresji itd. to ciężka praca, a nie pogaduszki z terapeutą.

[wredek]

Napisane przez _CHIQUI_

a Ty spotkalas sie z tym osobiscie? Doswiadczylas tego sama? Czy tylko czytalas fora.. Jesli to ostatnie,to z laski swojej nie piernicz glupot za przeproszeniem,bo "wiedza" oparta na forach,to zadna wiedza. Jakie Ty fora czytalas,ze takie glupoty piszesz.. (chodzi mi o pierwszy post)



a ile znasz osob z takimi problemami? piszesz jakbys miala stycznosc z wieloma.. na co dokladnie chorowaly,co robily by sie wyleczyc?
proces leczenia jest bardzo dlugi,to nie trwa miesiac,dwa.. to sie czasem ciagnie latami.. Ale to DA SIE wyleczyć.





no jak widac...

ciekawe czy bylabys taka madra gdybys sama tego doswiadczyla.. radzic sobie z tym,owszem,trzeba sie nauczyc,lzej sie wtedy znosi to cholerstwo ale na Boga nie pisz,ze trzeba nauczyc sie z tym zyc,jakby to byl wyrok,nic sie nie da zrobic i koniec,no trza sie pomeczyc az Cie kostucha wezmie. Tak to mozna bylo odebrac..

reszte "wytlumaczenia" znalazlas chyba na jakims forum,co by sprytnie wybrnac z kompromitujacego Cie pierwszego posta.

Spokojnie, ja jestem pokojowo nastawiona Tak, doświadczyłam tego osobiście. Moja wiedza nie opiera się wyłącznie na forach. Czytałam wiele książek (w tym akademickich) i nigdzie nie jest napisane, że leczenie daje 100% pewności na wyleczenie. Ale nie zamierzam nikomu podcinać skrzydeł i w każdego gorąco wierzę, że mu się uda Znam tyle osób z iloma miałam styczność m.in. na psychoterapiach, jak i tych z forum, którzy latami chodzili na terapię i przyjmowali leki. Nauczyć się z tym żyć - jeszcze raz powtórzę: chodzi mi o to żeby wypracować w sobie sposób radzenia sobie z tym. Nie chodziło mi o to żeby siedzieć z założonymi rękami, nic nie robić i patrzeć jak choroba postępuje, albo czekać aż sama minie Jeśli tak to odebrałaś to sory, naprawdę nie miałam tego na myśli. Pogrubione pozostawię bez komentarza

Napisane przez giginthesky

No właśnie, to jest indywidualna sprawa, a ty to napisałaś tak, jakby to było oczywiste, że leczenie g**** daje. Po przeczytaniu czegoś takiego autorka może sie tylko bardziej załamać i całkiem poddać. Bo przecież tego nie da się wyleczyć, trzeba sie nauczyć z tym żyć i takie tam tratatata. A to są bzdury, wcale nie musisz mieć nerwicy do końca życia. Owszem, często zdarzają się nawroty, ale jeśli przejdziesz psychoterapie, to będziesz w stanie nauczyć się rozpoznawać symptomy, które go zapowiadają i zaradzić nadchodzącemu nawrotowi. Po odbyciu porządnej psychoterapii i pracy nad sobą takie nawroty są z reguły krótkie i nie tak bolesne jak pierwszy rzut choroby. Dużo łatwiej je leczyć, bo zna sie juz swoje koła ratunkowe, sygnały ostrzegawcze itd.
Więc nie bredź, że trzeba z tym żyć do końca życia, bo to jest bzdura.
Do końca życia to ma sie np. schizofrenię, ale nerwicę da się wyleczyć.
A jeśli terapia nie pomaga, to znaczy, że albo mamy kiepskiego terapeutę, albo sami za mało się staramy pracować nad sobą. Wychodzenie z nerwicy, depresji itd. to ciężka praca, a nie pogaduszki z terapeutą.

Z większością się zgadzam. Nigdzie nie napisałam, że nerwica to wyrok Chodziło mi przede wszystkim o to, że nie jest lekko, ale da się z tym żyć. Dobry psychoterapeuta to już połowa sukcesu, ale nie tak łatwo go znaleźć. Najważniejsze jest nastawienie i chęci. Osobiście uważam, że leki przy nerwicy to nieporozumienie (chyba, że doraźnie), ale o tym powinień zdecydować lekarz.

Nie miałam złych intencji, ale rozumiem, że mogłyście to tak odebrać

[201712190924]

Napisane przez wredek

Spokojnie, ja jestem pokojowo nastawiona Tak, doświadczyłam tego osobiście. Moja wiedza nie opiera się wyłącznie na forach. Czytałam wiele książek (w tym akademickich) i nigdzie nie jest napisane, że leczenie daje 100% pewności na wyleczenie. Ale nie zamierzam nikomu podcinać skrzydeł i w każdego gorąco wierzę, że mu się uda Znam tyle osób z iloma miałam styczność m.in. na psychoterapiach, jak i tych z forum, którzy latami chodzili na terapię i przyjmowali leki. Nauczyć się z tym żyć - jeszcze raz powtórzę: chodzi mi o to żeby wypracować w sobie sposób radzenia sobie z tym. Nie chodziło mi o to żeby siedzieć z założonymi rękami, nic nie robić i patrzeć jak choroba postępuje, albo czekać aż sama minie Jeśli tak to odebrałaś to sory, naprawdę nie miałam tego na myśli. Pogrubione pozostawię bez komentarza



Z większością się zgadzam. Nigdzie nie napisałam, że nerwica to wyrok Chodziło mi przede wszystkim o to, że nie jest lekko, ale da się z tym żyć. Dobry psychoterapeuta to już połowa sukcesu, ale nie tak łatwo go znaleźć. Najważniejsze jest nastawienie i chęci. Osobiście uważam, że leki przy nerwicy to nieporozumienie (chyba, że doraźnie), ale o tym powinień zdecydować lekarz.

Nie miałam złych intencji, ale rozumiem, że mogłyście to tak odebrać

Leczenie żadnej choroby nie ma 100% skuteczności ale to nie znaczy, że mamy sie poddawać i godzić się z "wyrokiem" do końca życia.

Chyba jednak jak na przeczytanie tylu książek akademickich masz małą wiedzę o zaburzeniach lękowych Leki w nerwicach są często bardzo istotnym elementem leczenia. Zaburzenia te mają bardzo często przyczynę w zachwianiu równowagi neuroprzekaźników w mózgu, a samą psychoterapią się tego nie naprawi. Dlatego najlepiej jest łączyć jedno i drugie. Choć nie zawsze farmakoterapia jest konieczna, to zwykle się ją stosuje. A z lekami stosowanymi doraźnie trzeba bardzo uważać, bo większość z nich ma duży potencjał uzalezniający.

[_CHIQUI_]

Napisane przez giginthesky

Leczenie żadnej choroby nie ma 100% skuteczności ale to nie znaczy, że mamy sie poddawać i godzić się z "wyrokiem" do końca życia.

Chyba jednak jak na przeczytanie tylu książek akademickich masz małą wiedzę o zaburzeniach lękowych Leki w nerwicach są często bardzo istotnym elementem leczenia. Zaburzenia te mają bardzo często przyczynę w zachwianiu równowagi neuroprzekaźników w mózgu, a samą psychoterapią się tego nie naprawi. Dlatego najlepiej jest łączyć jedno i drugie. Choć nie zawsze farmakoterapia jest konieczna, to zwykle się ją stosuje. A z lekami stosowanymi doraźnie trzeba bardzo uważać, bo większość z nich ma duży potencjał uzalezniający.

dokladnie tak.
bez lekow raczej sie nie obejdzie,niestety. wiekszosc uzaleznia,czy to brane "na stale" czy dorazne.. no ale to juz najmniejszy problem w tym wypadku.
od samego nastawienia i paplaniny na terapii, nerwica nie pojdzie sobie hen hen..

[201712190924]

Napisane przez _CHIQUI_

dokladnie tak.
bez lekow raczej sie nie obejdzie,niestety. wiekszosc uzaleznia,czy to brane "na stale" czy dorazne.. no ale to juz najmniejszy problem w tym wypadku.
od samego nastawienia i paplaniny na terapii, nerwica nie pojdzie sobie hen hen..

Doraźne uzależniają, bo to głównie benzo, ale do regularnego stosowania psychiatrzy przepisują często antydepresanty, bo one działają też przeciwlękowo. A antydepresanty nie uzalezniają. Jeśli się powoli schodzi z dawki, to nic się nie dzieje.

[_CHIQUI_]

Napisane przez giginthesky

Doraźne uzależniają, bo to głównie benzo, ale do regularnego stosowania psychiatrzy przepisują często antydepresanty, bo one działają też przeciwlękowo. A antydepresanty nie uzalezniają. Jeśli się powoli schodzi z dawki, to nic się nie dzieje.

no z tymi antydepresantami to tak nie do konca...
bralam raz bezno,raz anty,'na stale' przewaznie.. zawsze byly problemy z zejsciem.. nawet powolnym..
to zalezy od organizmu..
no i nie wierze w zadne leki 'psycho',ktore nie uniezalezniaja.. wszystko to jeden szajs.

[wredek]

OK. Tak jak napisałam wyżej, o tym czy leki są niezbędne, czy też nie powinien zdecydować lekarz. Każdy przypadek jest inny. Mi wpakowali leki, na początku czułam się świetnie, gdy odstawiłam (oczywiście pod kontrolą, bo wydawało się wszystko ok) wróciło to samo. Wróciłam do nich z powrotem, nie było poprawy. Zdwojna dawka - nie było poprawy. Inne leki - nie było poprawy. Jaki z tego wniosek? Efekt placebo. Jeśli się wierzy, że lek pomoże to pomaga, jeśli nie to Więc po co się truć? I zaznaczam tu (żeby nie było), wiem że przy depresji czy schizofrenii terapia farmakologiczna jest ważna. Ale przy zaburzeniach lękowych wystarczy się uspokoić, nie nakręcać i samo po chwili mija (ja doszłam do takiego etapu).

[201712190924]

Napisane przez _CHIQUI_

no z tymi antydepresantami to tak nie do konca...
bralam raz bezno,raz anty,'na stale' przewaznie.. zawsze byly problemy z zejsciem.. nawet powolnym..
to zalezy od organizmu..
no i nie wierze w zadne leki 'psycho',ktore nie uniezalezniaja.. wszystko to jeden szajs.

Odstawianie często boli i jest nieprzyjemne, ale mimo wszystko one nie uzalezniają w ścisłym tego słowa znaczeniu. Nie wzrasta tolerancja na lek, nie trzeba bez końca zwiększać dawki, nie ma się głodów po odstawieniu. Ale wiem o co ci chodzi, bo jak odstawiałam efectin, to dosłownie chodziłam po ścianach

---------- Dopisano o 19:31 ---------- Poprzedni post napisano o 19:30 ----------

Napisane przez wredek

OK. Tak jak napisałam wyżej, o tym czy leki są niezbędne, czy też nie powinien zdecydować lekarz. Każdy przypadek jest inny. Mi wpakowali leki, na początku czułam się świetnie, gdy odstawiłam (oczywiście pod kontrolą, bo wydawało się wszystko ok) wróciło to samo. Wróciłam do nich z powrotem, nie było poprawy. Zdwojna dawka - nie było poprawy. Inne leki - nie było poprawy. Jaki z tego wniosek? Efekt placebo. Jeśli się wierzy, że lek pomoże to pomaga, jeśli nie to Więc po co się truć? I zaznaczam tu (żeby nie było), wiem że przy depresji czy schizofrenii terapia farmakologiczna jest ważna. Ale przy zaburzeniach lękowych wystarczy się uspokoić, nie nakręcać i samo po chwili mija (ja doszłam do takiego etapu).

Jeśli samo nienakręcanie się i uspokojenie wystarczy, żeby wyzdrowieć, to to nie jest żadna nerwica, tylko zwykły stres lub chwilowe załamanie nerwowe.

---------- Dopisano o 19:36 ---------- Poprzedni post napisano o 19:31 ----------

Jaki z tego wniosek? Efekt placebo. Jeśli się wierzy, że lek pomoże to pomaga, jeśli nie to Więc po co się truć?

Masz naprawdę bardzo niewielką wiedzę w temacie, a wymądrzasz się jakbyś co najmniej medycynę skończyła
Gdyby było tak, jak mówisz, to nikt by nie przepisywał nikomu psychotropów. Czasem potrzeba wielu prób, żeby znaleźć odpowiedni lek, ale to jeszcze nie znaczy, że one w ogóle nie działają. Każdy organizm jest inny i każdy na co innego reaguje. Ja trafiłam za jedenastym razem, ale w końcu trafiłam. I uwierz mi, że wcale nie wierzyłam, że mi to pomoże, nastawienie miałam bardzo negatywne, bo byłam w ciężkiej depresji i nie sądziłam, że cokolwiek jest w stanie mi pomóc, więc efekt placebo to nie był. A pomogło bardzo.
A jeśli zaraz po odstawieniu miałaś nawrót, to prawdopodobnie za krótko je brałaś. Jak długo je stosowałaś?

[wredek]

Napisane przez giginthesky

Jeśli samo nienakręcanie się i uspokojenie wystarczy, żeby wyzdrowieć, to to nie jest żadna nerwica, tylko zwykły stres lub chwilowe załamanie nerwowe.

Teraz może to tak wyglądać. Na pewno nie jest to zwykły stres, bo lęki mam irracjonalne Chwilowe raczej też nie, bo od 11 lat z tym walczę

---------- Dopisano o 19:51 ---------- Poprzedni post napisano o 19:38 ----------

Napisane przez giginthesky

Masz naprawdę bardzo niewielką wiedzę w temacie, a wymądrzasz się jakbyś co najmniej medycynę skończyła
Gdyby było tak, jak mówisz, to nikt by nie przepisywał nikomu psychotropów. Czasem potrzeba wielu prób, żeby znaleźć odpowiedni lek, ale to jeszcze nie znaczy, że one w ogóle nie działają. Każdy organizm jest inny i każdy na co innego reaguje. Ja trafiłam za jedenastym razem, ale w końcu trafiłam. I uwierz mi, że wcale nie wierzyłam, że mi to pomoże, nastawienie miałam bardzo negatywne, bo byłam w ciężkiej depresji i nie sądziłam, że cokolwiek jest w stanie mi pomóc, więc efekt placebo to nie był. A pomogło bardzo.
A jeśli zaraz po odstawieniu miałaś nawrót, to prawdopodobnie za krótko je brałaś. Jak długo je stosowałaś?

Ja się nie wymądrzam Piszę z własnego doświadczenia. Depresję (choć krótkotrwałą) też przerabiałam i trochę inaczej to wygląda. Dlatego napisałam, że to nie jest regułą i w niektórych przypadkach leki trzeba brać. Nie znam Twojej choroby. Ja w każdym bądź razie mam tylko zaburzenia lękowe. Leki brałam przez 3 lata (z kilkumiesięczną przerwą).

[_CHIQUI_]

Napisane przez wredek

OK. Tak jak napisałam wyżej, o tym czy leki są niezbędne, czy też nie powinien zdecydować lekarz. Każdy przypadek jest inny. Mi wpakowali leki, na początku czułam się świetnie, gdy odstawiłam (oczywiście pod kontrolą, bo wydawało się wszystko ok) wróciło to samo. Wróciłam do nich z powrotem, nie było poprawy. Zdwojna dawka - nie było poprawy. Inne leki - nie było poprawy. Jaki z tego wniosek? Efekt placebo. Jeśli się wierzy, że lek pomoże to pomaga, jeśli nie to Więc po co się truć? I zaznaczam tu (żeby nie było), wiem że przy depresji czy schizofrenii terapia farmakologiczna jest ważna. Ale przy zaburzeniach lękowych wystarczy się uspokoić, nie nakręcać i samo po chwili mija (ja doszłam do takiego etapu).

co do pierwszego pogrubionego,to bzdura jak dla mnie,bez urazy.

co do drugiego pogrubionego,to skoro tak uwazasz,widac nigdy nic powazniejszego Ci nie dolegalo,moze zwykle nerwy i tyle.
edit: piszesz o lękach.. skoro masz lęki i sobie z nimi radzisz,to tak czy inaczej nie jest tak zle.. chcialabym moc nie jechac na tym syfie by czuc sie dobrze,u mnie to nie same lęki,a wszystkie mozliwe rodzaje nerwicy,ze tak powiem..
nie pamietam juz ile lekow probowalam.. pare bylo w miare trafionych.. 2 trafionych sie trzymam i jest nawet ok.. ale nie na tyle zebym byla w pelni usatysfakcjonowana.

Napisane przez [B

giginthesky[/B]]Odstawianie często boli i jest nieprzyjemne, ale mimo wszystko one nie uzalezniają w ścisłym tego słowa znaczeniu. Nie wzrasta tolerancja na lek, nie trzeba bez końca zwiększać dawki, nie ma się głodów po odstawieniu. Ale wiem o co ci chodzi, bo jak odstawiałam efectin, to dosłownie chodziłam po ścianach

zwiekszac nie trzeba,owszem ale sama potrzeba brania u mnie byla,bo bez bylo makabrycznie.. po odstawieniu wszystko wracalo + chodzenie po scianach to trafne okreslenie no i niestety dalej ciagne na tym syfie :/
ktos powie znajdz lekarza co Cie dobrze poprowadzi.. prosze,niech ktos takiego znajdzie.. trafic na dobrego,to jak znalezc igle w stogu siana..
zeby nie bylo.. od 6 lat szukam i dobrego.. i ni widu,ni slychu...

[201712190924]

Napisane przez wredek

Ja się nie wymądrzam Piszę z własnego doświadczenia. Depresję (choć krótkotrwałą) też przerabiałam i trochę inaczej to wygląda. Dlatego napisałam, że to nie jest regułą i w niektórych przypadkach leki trzeba brać. Nie znam Twojej choroby. Ja w każdym bądź razie mam tylko zaburzenia lękowe. Leki brałam przez 3 lata (z kilkumiesięczną przerwą).

No trochę sobie zaprzeczasz. Mówisz, że leki to zło, że się nimi tylko truje, a tak naprawdę to tylko efekt placebo. A potem piszesz, że w niektórych przypadkach trzeba je brac. No to po co je brać, skoro to tylko efekt placebo?
Przedstawiasz swoje poglądy jak największą prawdę życiową, a potem sie tłumaczysz, że to tylko wynika z twoich doświadczeń. To zdecyduj się zanim powiesz komuś, że trzeba się tylko nie nakręcać i uspokoić, a leki są zbędne. Bo tak było może w twoim przypadku, ale u większości osób wcale to tak nie wygląda, więc nie uogólniaj.

[wredek]

Napisane przez _CHIQUI_

co do pierwszego pogrubionego,to bzdura jak dla mnie,bez urazy.

co do drugiego pogrubionego,to skoro tak uwazasz,widac nigdy nic powazniejszego Ci nie dolegalo,moze zwykle nerwy i tyle.
edit: piszesz o lękach.. skoro masz lęki i sobie z nimi radzisz,to tak czy inaczej nie jest tak zle.. chcialabym moc nie jechac na tym syfie by czuc sie dobrze,u mnie to nie same lęki,a wszystkie mozliwe rodzaje nerwicy,ze tak powiem..
nie pamietam juz ile lekow probowalam.. pare bylo w miare trafionych.. 2 trafionych sie trzymam i jest nawet ok.. ale nie na tyle zebym byla w pelni usatysfakcjonowana.

No rozumiem, że niektórzy mają gorzej, cięższe stany, objawy... Ja w pewnych miejscach/sytuacjach po prostu odczuwam silny lęk, który mnie paraliżuje, a jak się nakręcę to mam taki 'atak', ale to po chwili (np. po zmianie miejsca) mija. Gdybym musiała brać leki, to na pewno bym brała. Na razie radzę sobie bez nich.

Napisane przez giginthesky

No trochę sobie zaprzeczasz. Mówisz, że leki to zło, że się nimi tylko truje, a tak naprawdę to tylko efekt placebo. A potem piszesz, że w niektórych przypadkach trzeba je brac. No to po co je brać, skoro to tylko efekt placebo?
Przedstawiasz swoje poglądy jak największą prawdę życiową, a potem sie tłumaczysz, że to tylko wynika z twoich doświadczeń. To zdecyduj się zanim powiesz komuś, że trzeba się tylko nie nakręcać i uspokoić, a leki są zbędne. Bo tak było może w twoim przypadku, ale u większości osób wcale to tak nie wygląda, więc nie uogólniaj.

Dla mnie to był widoczny efekt placebo i już A rzeczywistość, którą zaobserwowałam jest taka, że jak się pójdzie do psychiatry to raczej bez recepty się nie wychodzi Coś tam zawsze przepisze, nawet jeśli faktycznie się tego nie potrzebuje.

Tak jak pisałam, np. przy depresji czy schizofrenii trzeba brać leki, bo nieprzyjmowanie ich zagraża np. życiu, ale przy zaburzeniach lękowych niekoniecznie.

Masz rację, nie będę już uogólniać, i zdaję sobie sprawę z tego, że każdy przypadek jest inny. U mnie to 'nie nakręcanie się' jest właśnie taką wypracowaną obroną w chwili 'niebezpieczeństwa', że tak to nazwę. Każdy ma swój system i u każdego historia jest inna, na nerwicę po prostu trzeba znaleźć jakiś sposób...

[_CHIQUI_]

Tak jak pisałam, np. przy depresji czy schizofrenii trzeba brać leki, bo nieprzyjmowanie ich zagraża np. życiu, ale przy zaburzeniach lękowych niekoniecznie.

powinnas dodac,że to tylko Twoje zdanie.