Płeć męska sprawia problemy...

[nicki146]

Hej,
Potrzebuję porady...
Jestem z moim chłopakiem od 5 lat. Według tego co mówi jest bardzo zakochany ale... Jakieś 4 lata temu zapytał mnie z ciekawości czy w przyszłości też chcę z nim być- powiedziałam, że tak. Stwierdził, że jak skończę licencjat to mi się oświadczy, akurat przez te 3 lata będziemy mogli się poznać a on uzbiera trochę pieniędzy. I tak lata mijały i mijały a on co prawda pracował. I nadszedł 3 rok studiów, obrona licencjatu i oczekiwanie czy on dotrzyma słowa. I tutaj najlepsze! Oczywiście się nie oświadczył a jak Delikatnie podpytywany w międzyczasie o oszczędności- zapomniał całkiem co obiecał i stwierdził, że kupuje nowy monitor do komputera... OK....Kiedy go zapytałam o tamto "stwierdzenie" z przed 4 lat stwierdził, że teraz nie ma pieniędzy (oddał wszystko rodzicom bo kazali-tzn. mieszka z nimi i to niby taki "czynsz", więc monitora też nie kupi) i za ślub i wesele też nie miał by jak zapłacić (mimo, że czysto teoretycznie datę ustaliliśmy już wtedy a ja obiecałam mu, że i tak decyzja kiedy się odbędzie nie zapadnie w ciągu 2 dni tylko trzeba to będzie bardzo dokładnie przemyśleć). Co najśmieszniejsze zabrał mi kiedyś (też już będzie z 3 lata temu) pierścionek na wymiar i nie ma zamiaru oddać bo niby jest mu potrzebny. W czerwcu 2016 kończę studia (mgr) i tym samym wyprowadzę się z "jego" miasta do domu oddalonego o 200km nie wiem czy ciągnąć ten związek później na odległość czy zakończyć.....

[DziewczynaWloczykija]

Że zapomniał - to nic dziwnego, w końcu to cztery lata i obietnica złożona w nieco "szczeniackim" okresie życia. Nie widzę powodu, żeby wylewać mu za to na głowę wiadro pomyj, bo z tego co piszesz wynika, że on nadal chce z Tobą wziąć ślub, ale po prostu martwi się o to, jak sobie poradzicie finansowo, skoro do tej pory nie stać go na wynajęcie mieszkania.

Może więc zamiast zastanawiać się, czy z nim zerwać, pójdziesz do pracy i dołożysz się do tego "interesu" jednocześnie wynajmując pokój w jego mieście, zamiast utyskiwać, że facet nie ma kasy?

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez nicki146

Hej,
Potrzebuję porady...
Jestem z moim chłopakiem od 5 lat. Według tego co mówi jest bardzo zakochany ale... Jakieś 4 lata temu zapytał mnie z ciekawości czy w przyszłości też chcę z nim być- powiedziałam, że tak. Stwierdził, że jak skończę licencjat to mi się oświadczy, akurat przez te 3 lata będziemy mogli się poznać a on uzbiera trochę pieniędzy. I tak lata mijały i mijały a on co prawda pracował. I nadszedł 3 rok studiów, obrona licencjatu i oczekiwanie czy on dotrzyma słowa. I tutaj najlepsze! Oczywiście się nie oświadczył a jak Delikatnie podpytywany w międzyczasie o oszczędności- zapomniał całkiem co obiecał i stwierdził, że kupuje nowy monitor do komputera... OK....Kiedy go zapytałam o tamto "stwierdzenie" z przed 4 lat stwierdził, że teraz nie ma pieniędzy (oddał wszystko rodzicom bo kazali-tzn. mieszka z nimi i to niby taki "czynsz", więc monitora też nie kupi) i za ślub i wesele też nie miał by jak zapłacić (mimo, że czysto teoretycznie datę ustaliliśmy już wtedy a ja obiecałam mu, że i tak decyzja kiedy się odbędzie nie zapadnie w ciągu 2 dni tylko trzeba to będzie bardzo dokładnie przemyśleć).

A ty ile już odłożyłaś na to wesele?

Co najśmieszniejsze zabrał mi kiedyś (też już będzie z 3 lata temu) pierścionek na wymiar i nie ma zamiaru oddać bo niby jest mu potrzebny.

A ty co na to? Pozwalasz mu tak po prostu trzymać ten pierścionek?

W czerwcu 2016 kończę studia (mgr) i tym samym wyprowadzę się z "jego" miasta do domu oddalonego o 200km nie wiem czy ciągnąć ten związek później na odległość czy zakończyć.....

Trochę nie rozumiem po co wracasz? Gdyby dał ci pierścionek to też byś wracała do domu? W ogóle z nim mieszkasz?

[AlaZala]

Dlaczego temat wątku nie ma nic wspólnego z treścią?

Uważam, że podchodzisz do sprawy bardzo roszczeniowo. Miał się oświadczyć, ale się nie oświadczył. Miał odłożyć pieniądze, ale nie odłożył. A co Ty zrobiłaś na drodze do Waszego ślubu?

Jeśli musisz mieć ten ślub w 2016 roku to mu to powiedz. Zadeklaruj, jaką kwotę Ty poświęcisz na organizację ślubu, jak ma wyglądać, czy ma się odbyć wesele. Wtedy albo się zgodzi i przystąpicie do przygotowywania ślubu, albo, jeśli ślub jest Ci konieczny, rozejdziecie się.

I niech zwróci Ci tamten pierścionek, bo jest przecież Twój.

[nicki146]

Bardzo chętnie bym się dołożyła gdyby tylko chciał ze mną zamieszkać a nie z rodzicami Proponowałam mu to już nie raz ale on nie i już. Wie, że nie ma się co martwić o finanse bo jak tylko skończę studia to będę szukać pracy (teraz niestety nie mogę sobie na to pozwolić ze względu na 2 kierunki). Wie też, że w kwestii ewentualnego ślubu też nie zostanie sam z kosztami bo ja nie będę go obciążać tylko sprawiedliwie wszystko podzielimy.

---------- Dopisano o 20:34 ---------- Poprzedni post napisano o 20:31 ----------

Szczerze mówiąc wtedy kiedy kilka lat temu zaproponował "oświadczyny" to obliczyłam co i jak i gdzie miało by się to odbyć a on o wszystkim wiedział. A co do pierścionka niech sobie go trzyma nie potrzebuję go. I nie musi się to odbywać w 2016 roku. Wtedy tak stwierdziliśmy obecnie i tak uważam, że to za szybko.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez nicki146

Bardzo chętnie bym się dołożyła gdyby tylko chciał ze mną zamieszkać a nie z rodzicami Proponowałam mu to już nie raz ale on nie i już. Wie, że nie ma się co martwić o finanse bo jak tylko skończę studia to będę szukać pracy (teraz niestety nie mogę sobie na to pozwolić ze względu na 2 kierunki). Wie też, że w kwestii ewentualnego ślubu też nie zostanie sam z kosztami bo ja nie będę go obciążać tylko sprawiedliwie wszystko podzielimy.

Trochę mnie dziwi, że chcesz brać ślub z kolesiem, który nawet nie chce z tobą mieszkać.

Sama idea zaręczyn swoją drogą też mnie dziwi, ale mniejsza z tym.

[DziewczynaWloczykija]

Bardzo chętnie bym się dołożyła gdyby tylko chciał ze mną zamieszkać a nie z rodzicami

A to co? Jakaś wysublimowana forma szantażu? Przecież nie musisz mu dawać tych pieniędzy do ręki, możesz odkładać je na swoje konto.

Wie, że nie ma się co martwić o finanse bo jak tylko skończę studia to będę szukać pracy (teraz niestety nie mogę sobie na to pozwolić ze względu na 2 kierunki).

To może wtedy również zaczniesz mieć do niego pretensje w związku z finansami? Bo póki co ja to widzę tak, że chciałabyś, żeby wynajął mieszkanie, utrzymywał Cię w nim i jeszcze dodatkowo odkładał na ślub, a Ty jak skończysz studia to zaraz dostaniesz dobrą pracę i podzielicie koszty po równo. W takiej sytuacji nie dziwię się, że on nie chce z Tobą mieszkać.

Poza tym skoro nie stoicie zbyt dobrze finansowo, to ślub nie musi być wystawny. Skromny obiad dla najbliższej rodziny można urządzić nawet w domu którejś z nich.

[nicki146]

Chciałam wynająć mieszkanie po skończeniu studiów kiedy (i tylko wtedy) znajdę pracę, obecnie myślałam żeby zamieszkać razem w akademiku, żeby sprawdzić czy ze sobą wytrzymamy :P (niektóre dają taką możliwość) A on nie będzie mnie utrzymywać! nigdy nie musiał i nigdy nie będzie. Jedyne co to płacił by swoją połowę czynszu. I nie szantażuję go po prostu zrobiło mi się przykro, że o wszystkim "zapomniał". Nie wiem tylko czy specjalnie czy przez przypadek.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez nicki146

Chciałam wynająć mieszkanie po skończeniu studiów kiedy (i tylko wtedy) znajdę pracę, obecnie myślałam żeby zamieszkać razem w akademiku, żeby sprawdzić czy ze sobą wytrzymamy :P (niektóre dają taką możliwość) A on nie będzie mnie utrzymywać! nigdy nie musiał i nigdy nie będzie. Jedyne co to płacił by swoją połowę czynszu. I nie szantażuję go po prostu zrobiło mi się przykro, że o wszystkim "zapomniał". Nie wiem tylko czy specjalnie czy przez przypadek.

Powiedział dlaczego nie chce z tobą mieszkać? Dlaczego ten fakt nie martwi cię bardziej niż to, że nie dał ci pierścionka?

[marttb]

Nigdy nie pojmę nacisku na faceta: OŚWIADCZAJ SIĘ! CHCĘ ŚLUBU, JUŻ!
a co, jak nie weźmiecie ślubu to przestaniesz go kochać? jak się zaręczycie to nie wróciłabyś do domu? po jaką cholerę tam wracać? Nigdy by mi do głowy nie przyszło, skończę studia, wrócę do domu, a faceta, którego rzekomo kocham zostawię w tym mieście, a i kocham go tak bardzo, że chyba go zostawię, bo pierścionek na palcu wszystko zmieni
Oczywiście w jakimś stopniu idee ślubu rozumiem i jak najbardziej popieram, ale wszystko w odpowiednim czasie dla OBOJGA.
Wyluzuj, nie ciśnij, jak uzna że czas, to ogarnie ten pierścionek.
No i fakt mieszkania razem, to jakiś synek mamusi? Ja bym bardziej skłaniała się w kierunku mieszkania razem niż zaręczyn.

[nicki146]

Martwi i to bardzo ale mówi, że mieszka z rodzicami i nie musi się o nic martwić pomimo, że i tak wygląda to jak by mu wynajmowali ten pokój.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez nicki146

Martwi i to bardzo ale mówi, że mieszka z rodzicami i nie musi się o nic martwić pomimo, że i tak wygląda to jak by mu wynajmowali ten pokój.

Chyba właśnie o tym powinien być wątek, a nie o biżuterii.

[nicki146]

Nie chodzi mi o głupi pierścionek, tylko o sam fakt, "słowo" i nawet nie o to, że chcę żeby już na siłę teraz się oświadczał tylko, że mi przykro bo nie dotrzymał obietnicy i właśnie nie wiem co robić czy szukać pracy w rodzinnej okolicy czy czekać aż dojrzeje i zostać w jego stronach. Skoro o grach i nowym komputerze czy monitorze na jakieś "superaśne" gry pamięta od baaaardzo dawna a o takiej "głupocie" nie...

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez nicki146

Nie chodzi mi o głupi pierścionek, tylko o sam fakt, "słowo" i nawet nie o to, że chcę żeby już na siłę teraz się oświadczał tylko, że mi przykro bo nie dotrzymał obietnicy i właśnie nie wiem co robić czy szukać pracy w rodzinnej okolicy czy czekać aż dojrzeje i zostać w jego stronach.

Na ciebie też trzeba trochę poczekać w tej kwestii.

[marttb]

Napisane przez nicki146

Martwi i to bardzo ale mówi, że mieszka z rodzicami i nie musi się o nic martwić pomimo, że i tak wygląda to jak by mu wynajmowali ten pokój.

Pewnie mamusia po nim sprząta, ewentualnie jest odpowiedzialny tylko za swój pokój, gotuje, a może i nawet obiadek nakłada jak wraca do domu. Nie widzę innego powodu. No ewentualny powód to, że po prostu nie chce z Tobą mieszkać. Ja tam bym rozmawiała o tym, bo co Ci po oświadczynach jak się okaże, że on po prostu nie chce z Tobą nigdy zamieszkać.

[strup]

Napisane przez nicki146

Nie chodzi mi o głupi pierścionek, tylko o sam fakt, "słowo" i nawet nie o to, że chcę żeby już na siłę teraz się oświadczał tylko, że mi przykro bo nie dotrzymał obietnicy i właśnie nie wiem co robić czy szukać pracy w rodzinnej okolicy czy czekać aż dojrzeje i zostać w jego stronach. Skoro o grach i nowym komputerze czy monitorze na jakieś "superaśne" gry pamięta od baaaardzo dawna a o takiej "głupocie" nie...

A nie umiecie razem poważnie porozmawiać o przyszłości, przede wszystkim szczerze? Ile wy macie lat w ogóle podejrzewam że ok 25 więc czas najwyższy prowadzić rozmowę jak dorośli ludzie a nie pytać się co robić przypadkowych ludzi z intenretu i sugerować się ich opiniami.

[DziewczynaWloczykija]

Wybacz zatem że źle zinterpretowałam Twoje słowa, nicki146. Ale mimo to nie dziwię się, że on nie chce mieszkać w akademiku, też bym nie chciała. Nie wyobrażam sobie wracać zmęczona po pracy i mieć do północy imprezę za ścianą. To nie jest raczej dobre miejsce dla kogoś, kto potrzebuje odpoczynku.

[Elfir]

Jak to czytam to wyłania mi się coś takiego:

pal licho mój facet - ja chcę ślubu i już. Ma być ślub 2016, bo tak sobie ustawiłam datę na FB. Wybrałam też sukienkę, zrobiłam listę gości, zaplanowałam ten dzień z najdrobniejszymi szczegółami a on nie chce się wywiązać. Szukać nowego, który chce ślubu w 2016 czy zmusić obecnego?

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez DziewczynaWloczykija

Wybacz zatem że źle zinterpretowałam Twoje słowa, nicki146. Ale mimo to nie dziwię się, że on nie chce mieszkać w akademiku, też bym nie chciała. Nie wyobrażam sobie wracać zmęczona po pracy i mieć do północy imprezę za ścianą. To nie jest raczej dobre miejsce dla kogoś, kto potrzebuje odpoczynku.

Imprezy nie są wpisane w definicję akademika. Są takie, w których jest cicho, serio.

[nicki146]

Nie mogę się z tym zgodzić, że nie jestem dojrzała. Wiem popełniam błędy jak każdy ale miałam swój plan na życie. Mój chłopak swoimi hmm... rozważaniami trochę go zmienił- popsuł ( nigdy nie myślałam żeby mieć męża). Po tamtej rozmowie moje plany zostały zmodyfikowane, jednak po jego "amnezji" nie wiem czy powrócić do poprzedniego planu rozwijania własnej tzw."kariery" czy dalej czekać na niego.

[marttb]

A kariery nie możesz kontynuować nawet jak się oświadczy?
Akurat małżeństwo powinno być dodatkiem do tego Twojego planowania, nie jego wyznacznikiem. Ja mam plan na życie, ale ślub to po prostu jakiś weekend kiedy staniemy się małżeństwem i tak mieszkamy razem, dzieci będziemy chcieli mieć i nic prócz formalności fakt ślubu nie zmienia. Jak facet mi się oświadczył to życie nie odwróciło się do góry nogami i nie zmieniałam całego życiowego planu Wszystko da się pogodzić

Zapomnij o zaręczynach, palnął coś, trudno, jak będzie chciał to to zrobi
Skup się raczej na mieszkaniu razem - związek i wspólną przyszłość prędzej zbuduje się na tym

[DziewczynaWloczykija]

Lisbeth, ja mimo wszystko obco i niekomfortowo czułabym się w takim molochu z dużą ilością ludzi. Zawsze byłam samotniczką ceniącą sobie ciszę i spokój własnego kąta, i pod tym względem jestem w stanie zrozumieć chłopaka założycielki wątku.

[zzzielona]

No cóż, z doświadczenia wiem, że naciskanie daje odwrotny skutek od zamierzonego. Oświadczyny mają być raczej kwestią przemyślaną, a nie na zasadzie: "bo przecież obiecałes! (tup nóżką)". Rozumiem, że się niecierpliwisz, ale może warto jeszcze trochę poczekać? Poza tym on Ci nie powie przecież: "Słuchaj, tak, za tydzień ci się oświadczę". Cierpliwości trochę.

Ja z kolei z własnego doświadczenia mogę powiedzieć, że związek, który ciągnie się tyle lat i do niczego konkretnego nie zmierza zazwyczaj kończy się rozstaniem, a facet i kobieta znajdują sobie nowych partnerów, z którymi dość szybko wchodzą w związek małżeński. Nie mówię, że u Ciebie tak będzie, ale to tylko taka pół-dygresja .

[nicki146]

Napisane przez Elfir

Jak to czytam to wyłania mi się coś takiego:

pal licho mój facet - ja chcę ślubu i już. Ma być ślub 2016, bo tak sobie ustawiłam datę na FB. Wybrałam też sukienkę, zrobiłam listę gości, zaplanowałam ten dzień z najdrobniejszymi szczegółami a on nie chce się wywiązać. Szukać nowego, który chce ślubu w 2016 czy zmusić obecnego?

Niestety to nie takie proste, chciałam ślubu w 2016 ale kiedy on się zadeklarował, że takowy planuje (po skończeniu studiów więc taka data). Obecnie nawet 2116 to dla mnie nie problem bo na dacie mi nie zależy. Niczego nie wybierałam bo bez sensu planować coś co się nie odbędzie (jak by się miało odbyć zaczęła bym planować). Nie mam zamiaru szukać innego na jego miejsce nawet jak byśmy zakończyli związek bo nie potrzebuję chłopaka wiele lat byłam sama i było mi z tym dobrze. Co do akademika mieszkam w nim od 4 lat i wiem czego się spodziewać i on również wie jak wygląda życie studenckie sam również studiuje.
Na poruszany temat nie można z nim porozmawiać bo od razu mnie zbywa (uprzedzając pytania Nie Rozmawiam o Tym za Każdym Razem raz czy dwa zapytałam i temat się zakończył) Pytanie moje brzmi jak myślicie co ja mam zrobić czy on się zmieni i będzie gotowy zamieszkać bez rodziców czy przejść do strefy przyjaźni.

---------- Dopisano o 21:28 ---------- Poprzedni post napisano o 21:23 ----------

Napisane przez marttb

A kariery nie możesz kontynuować nawet jak się oświadczy?
Akurat małżeństwo powinno być dodatkiem do tego Twojego planowania, nie jego wyznacznikiem. Ja mam plan na życie, ale ślub to po prostu jakiś weekend kiedy staniemy się małżeństwem i tak mieszkamy razem, dzieci będziemy chcieli mieć i nic prócz formalności fakt ślubu nie zmienia. Jak facet mi się oświadczył to życie nie odwróciło się do góry nogami i nie zmieniałam całego życiowego planu Wszystko da się pogodzić

Zapomnij o zaręczynach, palnął coś, trudno, jak będzie chciał to to zrobi
Skup się raczej na mieszkaniu razem - związek i wspólną przyszłość prędzej zbuduje się na tym

Jeżeli planowałabym założyć rodzinę to nie aż w takim stopniu w jakim chciałam zanim go poznałam. Akurat w tym przypadku ewentualne małżeństwo wywraca wszystko do góry nogami. Bo tak nie musisz się martwić o tę drugą osobę. Nie jestem egoistką po prostu wiem, że jeżeli miał by z mojego powody problemy ze studiami, pracą itp. to nie darowała bym sobie tego.

[marttb]

Powiedz mu wprost czego oczekujesz od niego. No chyba, że nie zależy Ci jakoś bardzo na tym mieszkaniu, to nie ma się co wysilać.
Nie, czy chce, czy nie chce, co sądzi o tym. Powiedz, że ty chcesz razem zamieszkać, i że oczekujesz od niego jakiejś inicjatywy w związku z tym, bo czas ruszyć do przodu, a nie stać tyle czasu w miejscu. Pytanie skoro on pracuje i studiuje, to jak to wygląda? dziennie? zaocznie? cały etat? dorywczo? może go najzwyczajniej w świecie nie stac na to, a nie chce się przyznać, a wie e rodzice nie będą dokładać mu do mieszkania skoro to w tym samym mieście w którym mieszka.

edit: jak to nie musisz martwić się o tą osobę? pewnie, że nikt nic nie musi. Nie wyobrażam sobie nie martwić sie o mojego K. przed zaręczynami, po zaręczynach oraz po małżeństwie - jeśli dzieje się coś złego, w szkole, w pracy, w życiu osobistym to oczywiście, że jaki status bym nie miała to bym się martwiła, bo go kocham i się troszczę, czasem bardziej niz o siebie (i wcale mi nie jest z tym źle).

[nicki146]

Napisane przez marttb

Powiedz mu wprost czego oczekujesz od niego. No chyba, że nie zależy Ci jakoś bardzo na tym mieszkaniu, to nie ma się co wysilać.
Nie, czy chce, czy nie chce, co sądzi o tym. Powiedz, że ty chcesz razem zamieszkać, i że oczekujesz od niego jakiejś inicjatywy w związku z tym, bo czas ruszyć do przodu, a nie stać tyle czasu w miejscu. Pytanie skoro on pracuje i studiuje, to jak to wygląda? dziennie? zaocznie? cały etat? dorywczo? może go najzwyczajniej w świecie nie stac na to, a nie chce się przyznać, a wie e rodzice nie będą dokładać mu do mieszkania skoro to w tym samym mieście w którym mieszka.

Chętnie bym porozmawiała ale nie da się Próbowałam ale on nawet nie podejmuje tematu. Wie, że z miejsca gdzie moglibyśmy zamieszkać ma 15 min autobusem na uczelnie a z domu czasem i 3 godziny musi jechać trzema przesiadkami. Ja gotować też potrafię więc o jedzenie też nie musiał by się martwić. Uwielbia grać na komputerze? Proszę bardzo niech gra jak mu się podoba. W domu ciągle mają "ale", że godzinę siedzi przed komputerem.

---------- Dopisano o 21:44 ---------- Poprzedni post napisano o 21:41 ----------

Chodzi mi tylko o to, że nie wiem jak się mam w stosunku do niego zachować. Sprawił mi wiele przykrości swoim zachowaniem. Nie wiem czy sobie darować i nie czekać aż w końcu się zdecyduje czy żyć swoim życiem.

[marttb]

Może ze mną jest coś nie tak, ale nie rozumiem słowa 'nie da się', jak wygląda dokładnie podjęcie przez Ciebie tematu? i jak on go kończy. Ja też czasem nie mam ochoty na poważniejsze rozmowy (zmęczenie, brak czasu, ochoty, myslenia), ale tak może zdarzyć się raz, dwa a nie przy każdej próbie podjęcia tematu.

Jeśli wiesz, że nie masz z nim przyszłości, a jesli nie wiesz to spróbuj jeszcze raz z rozmową. Nie ma sensu marnować czasu jeśli on faktycznie Cię w jakiś sposób rani i sprawia przykrość. Musisz ustalić z Nim na czym stoicie i czego masz się spodziewać - jeśli Wasze plany na przyszłość nie sa podobne, nie łączą się ze sobą lub jeśli nie da się nic ustalić - ŻYJ SWOIM ŻYCIEM.

[nicki146]

A i właśnie w tym problem, że ja też się o niego ciągle martwię organizuję wszystkie wspólne wycieczki bo z rodziną najdalej był w miejscowości obok bo im się nigdzie nie chce jechać (uprzedzając-płacę ja). Wysyłam do lekarza jak tylko widzę, że coś jest nie tak. Zaopatruje w leki jak czegoś mu brakuje. Pomagam jak ma problem na uczelni albo jakąś pracę, z którą ma problemy. Zawsze po zajęciach może przyjechać do mnie i wie, że będzie czekał na niego obiad więc nie musi czekać 3godziny głodny aż dojedzie do domu. Staram się jak mogę więc chyba nie jestem aż taka zła....

---------- Dopisano o 21:54 ---------- Poprzedni post napisano o 21:50 ----------

Zapytałam go kiedyś co myśli o naszej przyszłości?-Odpowiedział, że chce być ze mną i się ożenić. Zapytałam kiedy chce żeby to nastąpiło bo przecież kiedyś ustalaliśmy ten nieszczęsny 2016 rok. I tutaj koniec tematu.

[marttb]

Absolutnie nikt nie mówi że jesteś zła
My tu mamy minimalny pogląd na sytuację, taką jak Ty przedstawiasz słowem pisanym, i niestety często z tego wychodzą nieporozumienia, bo nie napisze się jednego istotnego słowa i ktoś odbiera wszystko inaczej niż zostało przedstawione

Wycieczki - hahahah, dzisiaj mam zamiar posuszyć mojemu facetowi za to głowę, w pracy mnie naszły mysli właśnie, także czekam aż wróci z pracy

Bardziej chodziło mi o teraźniejszości - mieszkaniu razem. Te rozmowy jak dokładnie wyglądają. Takie jego gadanie to po prostu mówienie tego co chcesz usłyszeć, ale bez konkretów.

[nicki146]

Z tymi wycieczkami zawsze był problem bo oczywiście "rodzice nie pozwalają". Nawet nie może odwiedzić mnie w rodzinnych stronach jak wracam na wakacje... Dlatego chcę go uwolnić od tego ale jak nie chce to jest jego sprawa. Dziękuję za odpowiedzi te bardziej pomocne i mniej. Musze się jeszcze nad tym wszystkim zastanowić bo ja do niego z "sercem na talerzu a on z nożem i widelcem". Zapytałam na forum bo już nie wiem co mam z tym wszystkim zrobić. Zranił moje uczucia bo nie lubię kiedy się coś mówi a później uważa, że się tego nie powiedziało.
Życzę wszystkim dobrej nocy