Na Wspólnej-śmierć Ani

[Basiula]

Piękny,skłaniający do refleksji nad śmiercią odcinek.....

[stokrotka:)]

wzruszyla mnie ta ostatnia scena...

[maciek_k]

mnie nic nie jest w stanie bardziej skłonić do refleksji nad śmiercią niż świadomość istnienia hospicjów dla dzieci

[asia_z]

to już był ten odcinek ??

[Biricchina]

Mnie wzruszyło jak Igor przytulił Anię i mówił że bardzo ją kocha. To późniejsze jego wołanie rozpaczy "Ania przytul mnie!!" jakoś mnie wybiło, wg mnie było bardziej śmieszne niż tragiczne...
To tyle o moich odczuciach

[Izunia86]

A ja nie ogladalam Mama mi nagrala wiec jutro musze obejzec koniecznie .

[maciek_k]

Napisane przez Biricchina

Mnie wzruszyło jak Igor przytulił Anię i mówił że bardzo ją kocha. To późniejsze jego wołanie rozpaczy "Ania przytul mnie!!" jakoś mnie wybiło, wg mnie było bardziej śmieszne niż tragiczne...
To tyle o moich odczuciach

mi to wołanie też się nie podobało

[tootsie]

to przerażające stracić bliską osobę ja ogólnie to beksa jestem wiec nawet oglądając fikcyjne sceny w telewizji kręci mi się łezka w oku

[Mirianka]

Napisane przez maciek_k

mi to wołanie też się nie podobało

a mi sie własnie podobało,było takie inne... i te widoki szpitalnych korytarzy...

[hana1980]

a ja nigdy nie lubiłam te postaci wiec nawet sie ciesze ze jej juz nie bedzie
wzruszenie-poziom zero

[*Jadis*]

Mnie też wzruszył ten odcinek, bo bardzo lubiłam postać Ani Poza tym zawsze, gdy coś takiego oglądam, wyobrażam sobie, ze to ja umieram, albo ja kogos tracę, a właściwie wyobraźnia sama podsuwa mi od razu taki obraz. Ech.

[lain]

a mi sie kiciu podobal. slodziutki musieli go bardzo wymeczyc ze tak grzecznie sobie spal i pokazali nature kotow: jak ktos jest chory to kot sie kladzie i promieniuje

a tak co do scenariusza to wydaje mi sie, ze Anie trzeba bylo usmiercic zeby zrobic miejsce dla Karoliny (pewno niebawem wroci ze Stanow, bo jej sie odwidza zachcianki studiowania na hamerykanskim koledżu ))

[maciek_k]

ja ze wspólną mam niewiele wspólnego, ale tyle co w zyciu zdążyłem zobaczyć to mi wystarczy żeby Damięckiej nie lubić - nie dośc że Ania wydawała mi się sympatyczniejsza, to jeszcze miała taki uroczy głos.. ech

[X-Pose passion Girl]

Także należę do osób, którym postać Ani nie przypadła do gustu, więc nawet się cieszę, że nie będe musiała jej więcej oglądać... Tylko Igora mi szkoda. Ciekawe co teraz zrobi?? Może wstąpi do zakonu?? Albo Karolina wróci z U.S.A. i zawróci mu w głowie.... Kto wie

[goga1001]

Scena nie byla zła. ale tak naprawde to nie chciałabym znaleść się wśród bliskich tak chorej osoby. A co dopiero na miejscu jej samej....

[Juda]

Hm oglądałam dzisiejszy odcinek i zrobiło mi się smutno.
Nie chciałabym, żeby bliska mi osoba, w tym przypadku jest nią Krzysiek, odeszła z powodu tak strasznej choroby.
Zrobiło mi się smutno, kiedy wczułam się w rolę Igora, pomimo, że to jest wyreżyserowane, ale i tak są takie sytuacje na świecie.
Pomyślałam sobie, że przeciez miał z nią takie plany, chciał spędzić z nią resztę życia... To właśnie z nią chciał tworzyć coś co jest najpiękniejsze na świecie. To z nią chciał być do końca, w dobrych i złych chwilach.
Nie wyobrażam sobie siebie, gdybym miała stracić moją miłość...
Serce pękło by mi na wszystkie strony i podejrzewam, że może po długim długim czasie dopiero mogłabym zacząć myśleć normalnie.
Nauczyć się od nowa zyć. Nauczyć się żyć znowu samotnie, bez kogoś kto do tej pory wypełniał każdą wolną chwilę w moim życiu.
Nie wiem czy kiedykolwiek potrafiłabym podnieść się po takiej stracie.
Naprawdę nigdy niechciałabym przeżyć czegoś takiego.
Stracić kogoś kto ubarawiał moje szare życie na przeróżne kolory...
I chociaż nie lubię "Ani" (jakoś nigdy nie mogłam się przekonać do tej postaci) trochę chyba będzie mi jej brakowało w filmie.

[Mirianka]

Napisane przez maciek_k

to mi wystarczy żeby Damięckiej nie lubić - nie dośc że Ania wydawała mi się sympatyczniejsza, to jeszcze miała taki uroczy głos.. ech

ja tak samo

[Ines1985]

Nie widzialam... Za pozno włączyłam Tv (napisy koncowe ). A ciekawa jestem jak to przedstawili.
Pewnie tez bym sie wzruszyla bo mnie rowniez takie sceny w filmach sklaniaja do refleksji. Zaraz sobie wyobrazam ze umiera ktos mi bliski albo ja sama.

A bardzo boję się śmierci.

[lain]

Napisane przez maciek_k

ale tyle co w zyciu zdążyłem zobaczyć to mi wystarczy żeby Damięckiej nie lubić

haha tez jej nie lubie, a moj TŻ najbardziej nie lubi jej stop
w ktoryms odcinku byla w jakis takich dziwnych klapkach i obnazyla swoje stopy z dziwnymi palcami - od tej pory moj TŻ sie krzywi na samo wspomnienie tego

[lain]

Napisane przez Ines1985

A bardzo boję się śmierci.

to tak jak ja, mam jakas fobie przed smiercia bliskich mi osob. wydaje mi sie ze nie umialabym sobie poradzic ze smiercia kogos bardzo bliskiego. swiat legnalby dla mnie w gruzach...
ja nawet sie boje smierci w stosunku do moich kotow. czasem jak spia to mam dziwne odczucia jak sie nie ruszaja (one czasem tak spia, ze brzuszek im sie nie podnosi bo sa na wdechu czy cos takiego) i zaczynam je budzic zeby upewnic sie ze wszystko ok

[Oleczka]

Mi także zrobiło się smutno po tym odcinku.Choć nie lubiłam Ani i na początku chciałam żeby ją uśmiercili tak teraz wolałabym aby wróciła...Nie wiem jak bym się zachowała gdybym straciła tak bliską osobę, ale to tylko serial...

[et-ka]

nie wiem, mnie odcinek specjalnie nie ruszył. zdziwiłam sie nawet, że tak krótko ją uśmiercali..bo znając na wspólnej myślałam, że będzie umierać do czwartku. a tutaj tak raz dwa trzy.
odcinek odcinkiem..ale jeśli chodzi o śmierć, to tez panicznie jej się boję. w ogole boję się, że coś może stać się bliskim. straszna panikara jestem.. ale wiem, że nie potrafiłabym sobie poradzić gdyby komuś coś się stało. umarłabym również. może nie fizycznie, ale psychicznie na pewno.

[BaByCaKe]

Napisane przez hana1980

a ja nigdy nie lubiłam te postaci wiec nawet sie ciesze ze jej juz nie bedzie
wzruszenie-poziom zero

To tak jak ja jak gdzieś przeczytałam, że Ania umrze to sie ucieszyłam .

[maciek_k]

wiecie, drzewiej regularnie ogladałem Klan, który mi się oczywiście po jakims czasie kompletnie znudził, ale zawsze mnie ciekawiło kogo wplączą w głośne wydarzenia osttanich miesięcy - Daniel był na farmie Waco w teksasie, którą FBI zmiotło z ziemi, zakonnica miałą lecieć jakimś samolotem, który się rozbił w Afryce, a któryś z profesorów Daniela był w jednym z samolotów, które uderzyły w WTC. Ciekawe kogo uśmiercą na tych targach gołębi pocztowych za kilka miesięcy, gdy już nakrecą nowe odcinki :|

[Ines1985]

Napisane przez lain

to tak jak ja, mam jakas fobie przed smiercia bliskich mi osob. wydaje mi sie ze nie umialabym sobie poradzic ze smiercia kogos bardzo bliskiego. swiat legnalby dla mnie w gruzach...
ja nawet sie boje smierci w stosunku do moich kotow. czasem jak spia to mam dziwne odczucia jak sie nie ruszaja (one czasem tak spia, ze brzuszek im sie nie podnosi bo sa na wdechu czy cos takiego) i zaczynam je budzic zeby upewnic sie ze wszystko ok

Mam tak samo z moim psem. Tym bardziej ze zdarza mu sie zapadac w taki mocny sen, ze jak go wolam to w ogole nie reaguje, ani drgnie. Od razu zaczynam wtedy odczuwac dziwny niepokoj i tez go budze.
Tez boje sie smierci bliskich. Kiedy nie ma kogos z domownikow w domu a dzwoni telefon o jakiejs nietypowej godzinie (b.pozno albo b.wczesnie) to boje sie go odebrac aby nie dowiedziec sie ze cos złego sie stało.
Od razu wyprowadza mnie to z rownowagi i przez godzine wszystko sie we mnie trzesie .
Nienawidze tego swojego strachu.
Mam wrazenie ze jak strace kogos bliskiego to moj świat sie zawali.

[et-ka]

Napisane przez Ines1985

Od razu wyprowadza mnie to z rownowagi i przez godzine wszystko sie we mnie trzesie .Nienawidze tego swojego strachu.
Mam wrazenie ze jak strace kogos bliskiego to moj świat sie zawali.

jak mój TŻ jedzie w weekend pociągiem do szkoły, to gdy tylko nie dostanę raportu (przy wysłanym smsie), od razu stają mi przed oczami straszne sceny, które wyprowadzają mi z równowagi. i nieważne, że jak pociąg jedzie to czasem traci się zasięg. nieważne..
racjonalne myśli nie docieraja, tylko wielki ogromny strach.

[Kobieta_słonecznik]

Dobrze, że przy okazji poruszyłyście temat śmierci.... bo często jest to temat tabu, ludzie nie chcą o niej rozmawiać, boją się..., a tak naprawdę śmierć jest naturalną, nieuniknioną koleją rzeczy.
Jasne, trudno się z nią pogodzić, zawsze jest bolesna, kiedy tracimy kogoś bliskiego....
Ale powiem Wam, że należy o niej rozmawiać, szczególnie jeżeli osoba śmiertelnie chora chce i potrzebuje tego. Wiem z własnego doświadczenia, że takim osobą to bardzo pomaga.
Dlatego nauczmy się rozmawiać o śmierci... może wtedy chociaż trochę przestaniemy sie jej bać...

[lain]

Napisane przez Ines1985

Kiedy nie ma kogos z domownikow w domu a dzwoni telefon o jakiejs nietypowej godzinie (b.pozno albo b.wczesnie) to boje sie go odebrac aby nie dowiedziec sie ze cos złego sie stało.

oj znam to uczucie
szczegolnie, ze w ciagu ostatnich 2 lat tak dowiadywalam sie o smierci dziadkow. w ogole nie lubie jak dzwoni telefon domowy, bo na domowy zazwyczaj ktos dzwoni jak cos jest nie tak :/

[ciekawa_świata]

A ja się wzruszyłam
wiadomo, serial, scena, wyrezyserowane, ale mimo to

[Juda]

Ja smierci się nie boję.
Przyjdzie mój czas to przyjdzie.
Chociaż klika miesięcy temu, zanim pojawiłam się na wizażu,
próbowałam stanąć okow oko ze śmiercią, chciałam popełnić
samobójstwo. Nie bałam się.
Pierwszy raz w życiu nie bałam się.
Byłam pewna tego, ale jedak to nie był czas dla mnie.
Widocznie "moja świeca jeszcze się pali" i widocznie mam coś do wykonania na tej szarej planecie.
Muszę jeszcze istnieć i pozostawić po sobie jakiś ślad.
Jakąś cząstkę, nawet tą nienamacalną.
Kiedy spełnię się bedę wiedziała, że przyszedł czas.
Coś się kończy coś się zaczyna.

Możecie mnie wyśmiać, ale wiem, ze tam nie jest tak źle.
Byłam jedną nogą po drugiej stronie.
Wzięłam taką ilość tabletek, że sam lekarz dziwił się, że w ogóle
wytrwałam tyle godzin.
I może inni myślą, że głupotą jest opowiadanie o "tunelu i światełku".
Tylko w takim razie skoro to jest głupota, to dlaczego Ja już to widziałam?

Do dziś nie potrafię sobie tego racjonalnie wytłumaczyć.
Widocznie coś tam musi być. Jest też coś, ktoś, kto wie kiedy przyjdzie mój czas. Jak przyjdzie- dobrze- płakać nie bedę.
Nie przyjdzie- jeszcze lepiej- mam trochę więcej czasu na spełnienie
marzeń i odkreślenie listy rzeczy do zrobienia.